1 Και συνέβη ώστε έγραψε πάλι στον κυβερνήτη της χώρας, ο οποίος ήταν ο Παχόραν, και αυτά είναι τα λόγια που έγραψε, λέγοντας: Ιδού, απευθύνω την επιστολή μου προς τον Παχόραν, στην πόλη του Ζαραχέμλα, ο οποίος είναι ο αρχιδικαστής και ο κυβερνήτης της χώρας, και επίσης προς όλους όσους έχουν εκλεγεί από αυτόν τον λαό για να κυβερνούν και να διαχειρίζονται τις υποθέσεις αυτού του πολέμου.

2 Γιατί ιδού, έχω κάτι να τους πω ως είδος έντονης αποδοκιμασίας. Γιατί ιδού, εσείς οι ίδιοι γνωρίζετε ότι έχετε οριστεί να συγκεντρώνετε άνδρες και να τους οπλίζετε με σπαθιά και με γιαταγάνια και όλων των ειδών τα πολεμικά όπλα, κάθε λογής και να τους στέλνετε εναντίον των Λαμανιτών, σε οποιαδήποτε τμήματα εισβάλλουν στη χώρα μας.

3 Και τώρα ιδού, σας λέω ότι εγώ, και επίσης οι άνδρες μου, και ο Ήλαμαν επίσης με τους άνδρες του, έχουμε υποφέρει υπερβολικά μεγάλα δεινά. Μάλιστα, ακόμη και πείνα, δίψα και κόπωση και όλων των ειδών τα βάσανα, κάθε λογής.

4 Όμως ιδού, αν ήταν αυτά όλα όσα υποφέραμε, δεν θα διαμαρτυρόμασταν ούτε θα παραπονιόμασταν.

5 Όμως ιδού, μεγάλη υπήρξε η σφαγή του λαού μας. Μάλιστα, χιλιάδες έχουν πέσει από το σπαθί, ενώ θα ήταν διαφορετικά αν εσείς είχατε παραχωρήσει στα στρατεύματά μας αρκετή δύναμη και αρωγή γι’ αυτούς. Μάλιστα, μεγάλη υπήρξε η αμέλειά σας προς εμάς.

6 Και τώρα ιδού, επιθυμούμε να μάθουμε την αιτία αυτής της υπερβολικά μεγάλης αμέλειας. Μάλιστα, επιθυμούμε να μάθουμε την αίτια της απερίσκεπτης κατάστασής σας.

7 Μπορείτε, νομίζετε, να κάθεστε επάνω στους θρόνους σας σε κατάσταση απερίσκεπτης απάθειας, ενώ οι εχθροί σας σκορπούν το έργο του θανάτου τριγύρω σας; Μάλιστα, ενώ δολοφονούν χιλιάδες από τους αδελφούς σας –

8 Και μάλιστα αυτούς που σας υπολήπτονταν για προστασία, μάλιστα, σας έχουν θέσει σε κατάσταση που να μπορούσατε να τους συντρέξετε, μάλιστα να τους είχατε στείλει στρατεύματα, να τους είχατε ενισχύσει, και να είχατε σώσει χιλιάδες από αυτούς από το να πέσουν από σπαθί.

9 Όμως ιδού, αυτό δεν είναι όλο, έχετε παρακρατήσει από αυτούς τις προμήθειές σας, τόσο ώστε πολλοί έχουν πολεμήσει και έχουν αιματοκυλύσει τη ζωή τους εξαιτίας των μεγάλων επιθυμιών που είχαν για την ευημερία αυτού του λαού. Μάλιστα, και αυτό το έκαναν όταν επρόκειτο να αφανιστούν από πείνα, εξαιτίας της υπερβολικά μεγάλης αμέλειας προς αυτούς.

10 Και τώρα, αγαπημένοι μου αδελφοί –γιατί θα έπρεπε να είστε αγαπημένοι. Μάλιστα, και θα έπρεπε να έχετε ξεσηκωθεί με μεγαλύτερη επιμέλεια για την ευημερία και την ελευθερία αυτού του λαού. Όμως ιδού, τους έχετε παραμελήσει τόσο ώστε το αίμα χιλιάδων θα πέσει επάνω στα κεφάλια σας για εκδίκηση. Μάλιστα, γιατί γνωστές ήταν προς τον Θεό όλες οι κραυγές τους, και όλα τα δεινά τους–

11 Ιδού, μπορείτε να υποθέτετε ότι θα μπορούσατε να κάθεστε επάνω στους θρόνους σας και εξαιτίας της υπερβολικής καλοσύνης του Θεού θα μπορούσατε να μην κάνετε τίποτα και εκείνος να σας έσωζε; Ιδού, αν το έχετε υποθέσει αυτό, το έχετε υποθέσει μάταια.

12 Υποθέτετε ότι, επειδή τόσοι πολλοί από τους αδελφούς σας έχουν σκοτωθεί ότι είναι εξαιτίας της κακίας τους; Σας λέω, αν το έχετε υποθέσει αυτό, το έχετε υποθέσει μάταια· διότι σας λέω, υπάρχουν πολλοί που έχουν πέσει από το σπαθί. Και ιδού, αυτό είναι προς καταδίκη σας.

13 Γιατί ο Κύριος αφήνει να θανατώνονται οι δίκαιοι ώστε η δικαιοσύνη του και η κρίση του να πέφτουν επάνω στους ανόμους. Γι’ αυτό, δεν πρέπει να υποθέτετε ότι οι δίκαιοι χάνονται επειδή θανατώνονται. Όμως ιδού, αυτοί εισέρχονται στην ανάπαυση του Κυρίου και Θεού τους.

14 Και τώρα ιδού, σας λέω, φοβάμαι υπερβολικά ότι οι κρίσεις του Θεού θα πέσουν επάνω σε αυτόν τον λαό, εξαιτίας της υπερβολικής του οκνηρίας, μάλιστα, της οκνηρίας της κυβέρνησής μας, και της υπερβολικά μεγάλης αμέλειάς τους προς τους αδελφούς τους, μάλιστα, προς αυτούς που έχουν σκοτωθεί.

15 Γιατί αν δεν ήταν η κακία που πρώτα άρχισε στις κεφαλές μας, θα μπορούσαμε να είχαμε αντισταθεί στους εχθρούς μας, ώστε δεν θα μπορούσαν να έχουν υπερισχύσει επάνω μας.

16 Μάλιστα, αν δεν ήταν ο πόλεμος που ξέσπασε αναμεταξύ μας, μάλιστα, αν δεν ήταν οι βασιλόφρονες που προκάλεσαν τόση πολλή αιματοχυσία ανάμεσά μας, μάλιστα, κατά τη στιγμή που μαλώναμε αναμεταξύ μας, αν είχαμε ενώσει τη δύναμή μας όπως είχαμε μέχρι τώρα κάνει, μάλιστα, αν δεν ήταν η επιθυμία για δύναμη και εξουσία που αυτοί οι βασιλόφρονες είχαν επάνω μας, αν ήταν πιστοί στον σκοπό της ελευθερίας μας και ενωμένοι μαζί μας, και πήγαιναν εναντίον των εχθρών μας, αντί να σηκώνουν τα σπαθιά τους εναντίον μας, πράγμα το οποίο ήταν η αιτία για τόση πολλή αιματοχυσία ανάμεσά μας, μάλιστα, αν είχαμε πάει εναντίον τους με τη δύναμη του Κυρίου, θα είχαμε σκορπίσει τους εχθρούς μας, διότι θα είχε γίνει, σύμφωνα με την εκπλήρωση του λόγου Του.

17 Όμως ιδού, τώρα οι Λαμανίτες έρχονται κατεπάνω μας, κατακτώντας τα εδάφη μας και δολοφονούν τον λαό μας με το σπαθί, μάλιστα, τις γυναίκες μας και τα παιδιά μας, και επίσης παίρνουν τους αιχμαλώτους μακριά, προκαλώντας τους να υποφέρουν κάθε είδους δυστυχίες, και αυτό εξαιτίας της μεγάλης κακίας εκείνων που επιδιώκουν δύναμη και εξουσία, μάλιστα, αυτών των βασιλοφρόνων.

18 Όμως, γιατί να λέω πολλά σχετικά με αυτό το θέμα; Αφού δεν ξέρουμε παρά ότι εσείς οι ίδιοι επιζητείτε εξουσία. Δεν ξέρουμε παρά ότι είστε επίσης προδότες της πατρίδας σας.

19 Ή μήπως είναι το ότι μας έχετε παραμελήσει, επειδή βρίσκεστε στην καρδιά της πατρίδας μας και περιβάλλεσθε με ασφάλεια, ώστε δεν κάνετε να μας σταλούν τρόφιμα και άνδρες επίσης, για να δυναμώσουν τα στρατεύματά μας;

20 Έχετε ξεχάσει τις εντολές του Κυρίου του Θεού σας; Μάλιστα, έχετε ξεχάσει την αιχμαλωσία των πατέρων μας; Έχετε ξεχάσει τις πολλές φορές που έχουμε λυτρωθεί από τα χέρια των εχθρών μας;

21 Ή μήπως υποθέτετε ότι ο Κύριος πάλι θα μας λυτρώσει, ενώ καθόμαστε επάνω στους θρόνους μας και δεν χρησιμοποιούμε τα μέσα που ο Κύριος έχει παράσχει για μας;

22 Μάλιστα, θα κάθεστε σε απραξία, ενώ περιβάλλεσθε από χιλιάδες, και μάλιστα δεκάδες χιλιάδων εκείνων που επίσης κάθονται σε απραξία, ενώ υπάρχουν χιλιάδες ολόγυρα στα σύνορα της χώρας που πέφτουν από το σπαθί, μάλιστα, πληγωμένοι και αιμορραγούντες;

23 Υποθέτετε ότι ο Θεός θα σας δει ως αθώους, ενώ κάθεστε ακίνητοι και βλέπετε αυτά τα πράγματα; Ιδού, εγώ σας λέω, Όχι. Λοιπόν θα ήθελα να θυμηθείτε ότι ο Θεός είπε πως το εσωτερικό του σκεύους θα καθαριστεί πρώτα, και κατόπιν θα καθαριστεί και το εξωτερικό του σκεύους.

24 Και τώρα, αν δεν μετανοήσετε γι’ αυτό που έχετε κάνει, και αν δεν αρχίσετε να σηκώνεστε και να πράττετε και να στείλετε τρόφιμα και άνδρες σε μας και επίσης στον Ήλαμαν, ώστε να υποστηρίξει αυτά τα τμήματα της χώρας μας τα οποία ανέκτησε, και εμείς να ανακτήσουμε τις υπόλοιπες κτήσεις μας σε αυτά τα τμήματα, ιδού, θα είναι σκόπιμο να μη μαχόμαστε πια με τους Λαμανίτες ώσπου να καθαρίσουμε πρώτα το εσωτερικό του σκεύους μας, μάλιστα, τη μεγάλη κεφαλή της κυβέρνησής μας.

25 Και μόνον αν αποδεχθείτε την επιστολή μου, και βγείτε και δείξετε σε μένα πραγματικό πνεύμα ελευθερίας και προσπαθήσετε να ενισχύσετε και να οχυρώσετε τα στρατεύματά μας και να τους παράσχετε τρόφιμα για την υποστήριξή τους, ιδού, θα αφήσω ένα τμήμα των ελευθεροφρόνων να διατηρήσουν αυτό το τμήμα της χώρας μας και θα αφήσω τη δύναμη και τις ευλογίες του Θεού επάνω τους, ώστε καμία άλλη δύναμη να μην μπορεί να λειτουργεί εναντίον τους –

26 Και αυτό εξαιτίας της τόσο υπέρμετρης πίστης τους και της υπομονής τους στις ταλαιπωρίες τους –

27 Και θα έλθω σε σας, και αν υπάρχει κανένας ανάμεσά σας που να έχει επιθυμία για ελευθερία, μάλιστα, αν απομένει έστω μια σπίθα ελευθερίας, ιδού, θα ξεσηκώσω εξεγέρσεις ανάμεσά σας, μέχρι που αυτοί που έχουν επιθυμίες να σφετερίζονται δύναμη και εξουσία να εξοντωθούν.

28 Μάλιστα, ιδού, δεν φοβάμαι τη δύναμή σας ούτε την εξουσία σας, αλλά είναι ο Θεός μου αυτός που φοβάμαι. Και είναι σύμφωνα με τις εντολές Του που παίρνω το σπαθί μου για να υπερασπισθώ τον σκοπό της πατρίδας μου, και είναι εξαιτίας της ανομίας σας που έχουμε υποστεί τόση πολλή απώλεια.

29 Ιδού, είναι καιρός, μάλιστα, ο καιρός τώρα έφτασε, που αν δεν σπεύσετε για την άμυνα της πατρίδας σας και των μικρών σας, το σπαθί της δικαιοσύνης κρέμεται από πάνω σας. Μάλιστα, και θα πέσει επάνω σας και θα σας επισκεφθεί μέχρι την ολοκληρωτική σας καταστροφή.

30 Ιδού, περιμένω βοήθεια από εσάς. Και αν δεν μας παρέχετε προς ανακούφισή μας, ιδού, θα έλθω σε σας, ακόμη και στη γη του Ζαραχέμλα, και θα σας πατάξω με το σπαθί, τόσο που να μην μπορείτε πια να έχετε δύναμη να εμποδίζετε την πρόοδο αυτού του λαού στον σκοπό της ελευθερίας μας.

31 Γιατί ιδού, ο Κύριος δεν θα αφήσει να ζήσετε και να δυναμώσετε κατά τις ανομίες σας για να καταστρέψετε τον δίκαιο λαό του.

32 Ιδού, μπορείτε να υποθέτετε ότι ο Κύριος θα σας σώσει και θα έλθει σε κρίση εναντίον των Λαμανιτών, όταν είναι η παράδοση των πατέρων τους που προκάλεσε το μίσος τους, μάλιστα, και έχει διπλασιαστεί εκ νέου από εκείνους που έχουν αποστατήσει από εμάς, ενώ η δική σας ανομία είναι για τον σκοπό της αγάπης σας προς τη δόξα και τα μάταια του κόσμου;

33 Ξέρετε ότι παραβαίνετε τους νόμους του Θεού, και ξέρετε και ότι τους ποδοπατάτε. Ιδού, ο Κύριος μου είπε: Αν αυτοί τους οποίους έχετε ορίσει κυβερνήτες σας, δεν μετανοήσουν για τις αμαρτίες και τις ανομίες τους, να πάτε σε μάχη εναντίον τους.

34 Και τώρα ιδού, εγώ, ο Μορόνι, είμαι εξαναγκασμένος, σύμφωνα με τη διαθήκη την οποία έχω συνάψει να τηρώ τις εντολές του Θεού μου. Γι’ αυτό θα ήθελα να συμμορφωθείτε με τον λόγο του Θεού, και να στείλετε ταχέως σε μένα από τις προμήθειές σας και από τους άνδρες σας, επίσης και στον Ήλαμαν.

35 Και ιδού, αν δεν το κάνετε αυτό, έρχομαι κατεπάνω σας ταχέως· διότι, ιδού, ο Θεός δεν θα αφήσει να χαθούμε από πείνα. Γι’ αυτό θα μας δώσει από τα τρόφιμά σας, έστω κι αν είναι ανάγκη να γίνει με το σπαθί. Λοιπόν φροντίστε να εκπληρώσετε τον λόγο του Θεού.

36 Ιδού, εγώ είμαι ο Μορόνι, ο αρχιστράτηγός σας. Δεν επιδιώκω δύναμη, αλλά να την καταρρίψω. Δεν επιδιώκω τις τιμές του κόσμου, αλλά τη δόξα του Θεού μου, και την ελευθερία και ευημερία της πατρίδας μου. Και έτσι κλείνω την επιστολή μου.