1 Και τώρα εγώ, ο Μορόνι, προβαίνω στο να παραδώσω το χρονικό του Ιαρέδ και του αδελφού του.

2 Γιατί συνέβη ώστε αφού προετοίμασε ο Κύριος τις πέτρες που είχε κουβαλήσει ο αδελφός του Ιαρέδ επάνω στο βουνό, ο αδελφός του Ιαρέδ κατέβηκε από το βουνό, και έβαλε τις πέτρες μέσα στα σκάφη τα οποία είχαν προετοιμασθεί, μία σε κάθε άκρη τους. Και ιδού, αυτές έδιναν φως στα σκάφη.

3 Και έτσι ο Κύριος έκανε πέτρες να λάμπουν στο σκότος, για να δίνουν φως στους άνδρες, στις γυναίκες και στα παιδιά, ώστε να μη διασχίσουν τον ωκεανό στο σκότος.

4 Και συνέβη ώστε όταν ο Κύριος είχε προετοιμάσει κάθε είδος τροφής, για να μπορούν έτσι να συντηρηθούν με το νερό και επίσης φαγητό για τα ποίμνα και τα κοπάδια τους και οποιοδήποτε κτήνος ή ζώο ή πτηνό που θα μετέφεραν μαζί τους – και συνέβη ώστε όταν έκαναν όλα αυτά, επιβιβάσθηκαν στα σκάφη ή στις φορτηγίδες τους και έπλευσαν στη θάλασσα, παραδιδόμενοι στον Κύριο τον Θεό τους.

5 Και συνέβη ώστε ο Κύριος ο Θεός έκανε να σηκωθεί ένα σφοδρό φύσημα ανέμου επάνω στο πρόσωπο των νερών, προς τη γη της επαγγελίας. Και έτσι κλυδωνίζονταν επάνω στα κύματα της θάλασσας εμπρός στον άνεμο.

6 Και συνέβη ώστε πολλές φορές θάφτηκαν στα βάθη της θάλασσας, λόγω των κυμάτων σαν βουνά που έσκαγαν επάνω τους, και από τις μεγάλες και φοβερές θύελλες επίσης, που προκαλούνταν από την αγριότητα του ανέμου.

7 Και συνέβη ώστε όταν θάβονταν στο βάθος δεν υπήρχε νερό που να μπορούσε να τους βλάψει, αφού τα σκάφη τους ήταν υδατοστεγή σαν πιάτο, και ήταν επίσης υδατοστεγή σαν την κιβωτό του Νώε. Επομένως, όταν περιβάλλονταν από πολλά νερά, επικαλούνταν τον Κύριο, και εκείνος τους έφερνε πάλι στην κορυφή των νερών.

8 Και συνέβη ώστε ο άνεμος δεν έπαψε ποτέ να φυσά προς τη γη της επαγγελίας, ενώ βρίσκονταν επάνω στα νερά. Και έτσι οδηγούνταν εμπρός στον άνεμο.

9 Και έψαλλαν δοξολογίες προς τον Κύριο. Μάλιστα, ο αδελφός του Ιαρέδ έψαλλε δοξολογίες προς τον Κύριο, και ευχαριστούσε και δοξολογούσε τον Κύριο όλη την ημέρα. Και όταν ερχόταν η νύχτα, δεν έπαυαν να δοξολογούν τον Κύριο.

10 Και έτσι οδηγούνταν εμπρός, και κανένα τέρας της θάλασσας δεν μπορούσε να τους συντρίψει, ούτε κήτος που να μπορούσε να τους καταστρέψει, και είχαν φως διαρκώς, είτε ήταν επάνω από το νερό είτε κάτω από το νερό.

11 Και έτσι οδηγούνταν εμπρός, τριακόσιες και σαράντα και τέσσερεις ημέρες επάνω στο νερό.

12 Και άραξαν επάνω στην ακτή της γης της επαγγελίας. Και όταν πάτησαν το πόδι τους επάνω στις ακτές της γης της επαγγελίας, έσκυψαν επάνω στο πρόσωπο της γης, και ταπείνωσαν τον εαυτό τους ενώπιον του Κυρίου, και έχυσαν δάκρυα χαράς ενώπιον του Κυρίου, λόγω της πληθώρας του στοργικού ελέους Του προς αυτούς.

13 Και συνέβη ώστε προχώρησαν επάνω στο πρόσωπο της χώρας και άρχισαν να καλλιεργούν τη γη.

14 Και ο Ιαρέδ είχε τέσσερεις υιούς. Και ονομάζονταν Ιακώμ, Γαλγά, Μαχά και Οριχά.

15 Και ο αδελφός του Ιαρέδ απέκτησε κι αυτός υιούς και θυγατέρες.

16 Και οι φίλοι του Ιαρέδ και του αδελφού του ήταν κατά τον αριθμό περίπου είκοσι και δύο ψυχές. Και απέκτησαν κι αυτοί υιούς και θυγατέρες προτού να έλθουν στη γη της επαγγελίας. Έτσι λοιπόν άρχισαν να είναι πολλοί.

17 Και είχαν διδαχθεί να βαδίζουν ταπεινά ενώπιον του Κυρίου. Και είχαν διδαχτεί επίσης άνωθεν.

18 Και συνέβη ώστε άρχισαν να σκορπίζονται επάνω στο πρόσωπο της χώρας και να πληθύνονται και να καλλιεργούν τη γη. Και έγιναν ισχυροί στη χώρα.

19 Και ο αδελφός του Ιαρέδ άρχισε να γερνά, και είδε ότι σύντομα θα έπρεπε να κατεβεί στον τάφο. Επομένως, είπε στον Ιαρέδ: Ας συγκεντρώσουμε τον λαό μας για να τους αριθμήσουμε, για να μάθουμε από αυτούς τι θα επιθυμούν από εμάς προτού κατεβούμε στον τάφο μας.

20 Κατά συνέπεια, ο λαός συγκεντρώθηκε. Τώρα, ο αριθμός των υιών και των θυγατέρων του αδελφού του Ιαρέδ ήταν είκοσι και δύο ψυχές. Και ο αριθμός των υιών και θυγατέρων του Ιαρέδ ήταν δώδεκα, έχοντας τέσσερεις υιούς.

21 Και συνέβη ώστε αρίθμησαν τον λαό τους. Και αφού τους αρίθμησαν, επιθυμούσαν από αυτούς αυτά που θα ήθελαν να τους κάνουν προτού κατεβούν στον τάφο τους.

22 Και συνέβη ώστε ο λαός επιθυμούσε από αυτούς να χρίσουν έναν από τους υιούς τους για να είναι βασιλιάς τους.

23 Και τώρα, ιδού, αυτό ήταν πολύ θλιβερό γι’ αυτούς. Και ο αδελφός του Ιαρέδ τους είπε: Ασφαλώς αυτό το πράγμα οδηγεί σε υποδούλωση.

24 Όμως ο Ιαρέδ είπε στον αδελφό του: Άφησέ τους να έχουν βασιλιά. Οπότε αυτός τους είπε: Διαλέξτε ανάμεσα από τους υιούς μας έναν βασιλιά, αυτόν που θέλετε.

25 Και συνέβη ώστε αυτοί διάλεξαν και μάλιστα τον πρωτότοκο του αδελφού του Ιαρέδ. Και το όνομά του ήταν Παγάγ. Και συνέβη ώστε αυτός αρνήθηκε και δεν ήθελε να είναι βασιλιάς τους. Και ο λαός ήθελε να τον πιέσει ο πατέρας του, αλλά ο πατέρας του δεν τον πίεσε. Και τους πρόσταξε να μην πιέσουν κανέναν να γίνει βασιλιάς τους.

26 Και συνέβη ώστε διάλεξαν όλους τους αδελφούς του Παγάγ, και αυτοί δεν ήθελαν.

27 Και συνέβη ώστε ούτε οι υιοί του Ιαρέδ ήθελαν, όλοι τους εκτός από έναν. Και ο Οριχά εχρίσθη για να είναι βασιλιάς επί του λαού.

28 Και άρχισε να βασιλεύει, και ο λαός άρχισε να ευημερεί, και έγιναν υπερβολικά πλούσιοι.

29 Και συνέβη ώστε ο Ιαρέδ πέθανε, και ο αδελφός του επίσης.

30 Και συνέβη ώστε ο Οριχά βάδιζε ταπεινά ενώπιον του Κυρίου, και θυμόταν τι σπουδαία πράγματα είχε κάνει ο Κύριος για τον πατέρα του, και δίδασκε επίσης τον λαό του τι σπουδαία πράγματα είχε κάνει ο Κύριος για τους πατέρες τους.