1 Και συνέβη ώστε κατά το τεσσαρακοστό και δεύτερο έτος της βασιλείας των δικαστών, αφού είχε εδραιώσει πάλι ο Μορονιχά την ειρήνη μεταξύ των Νεφιτών και των Λαμανιτών, ιδού, δεν υπήρχε κανένας για να αναλάβει τη δικαστική έδρα. Γι’ αυτό, άρχισε διχόνοια ανάμεσα στον λαό σχετικά με το ποιος έπρεπε να αναλάβει τη δικαστική έδρα.

2 Και συνέβη ώστε ο Ήλαμαν, ο οποίος ήταν υιός του Ήλαμαν, ορίστηκε για να αναλάβει τη δικαστική έδρα, με την ψήφο του λαού.

3 Όμως ιδού, ο Κισκουμέν, ο οποίος είχε δολοφονήσει τον Παχόραν, ενέδρευε για να καταστρέψει και τον Ήλαμαν. Και υποστηρίχθηκε από τη συμμορία του, αυτοί που είχαν συνάψει διαθήκη ότι κανένας δεν έπρεπε να μάθει την κακία του.

4 Γιατί υπήρχε κάποιος Γαδιάντον, ο οποίος ήταν υπερβολικά επιδέξιος στα πολλά λόγια, επίσης και στα τεχνάσματά του, για να συνεχίσει το μυστικό έργο του φόνου και της ληστείας. Γι’ αυτό έγινε ο ηγέτης της συμμορίας του Κισκουμέν.

5 Γι’ αυτό, τους κολάκευε αυτούς, επίσης και τον Κισκουμέν, ότι αν τον έβαζαν αυτόν στη δικαστική έδρα, θα χάριζε σε αυτούς που ανήκαν στη συμμορία του ότι θα μπορούσαν να τοποθετηθούν με κύρος και εξουσία επί του λαού. Γι’ αυτό ο Κισκουμέν επεδίωκε να καταστρέψει τον Ήλαμαν.

6 Και συνέβη ώστε καθώς πήγαινε προς τη δικαστική έδρα για να καταστρέψει τον Ήλαμαν, ιδού, ένας από τους υπηρέτες του Ήλαμαν, που ήταν έξω τη νύχτα και είχε αποκτήσει, με μεταμφίεση, γνώση αυτών των σχεδίων που είχαν καταστρωθεί από αυτήν τη συμμορία για να καταστρέψουν τον Ήλαμαν –

7 Και συνέβη ώστε συνάντησε τον Κισκουμέν, και του έδωσε ένα σημείο. Γι’ αυτό, ο Κισκουμέν του έκανε γνωστό το αντικείμενο της επιθυμίας του, ζητώντας του να τον οδηγήσει στη δικαστική έδρα για να δολοφονήσει τον Ήλαμαν.

8 Και όταν ο υπηρέτης του Ήλαμαν είχε μάθει τα ενδόμυχα του Κισκουμέν, και το πώς ήταν αντικειμενικός του σκοπός να δολοφονήσει, και επίσης ότι ήταν ο αντικειμενικός σκοπός όλων όσων ανήκαν στη συμμορία του να δολοφονούν και να ληστεύουν και να αποκτήσουν δύναμη, (και αυτό ήταν το μυστικό τους σχέδιο και η συνωμοσία τους) ο υπηρέτης του Ήλαμαν είπε στον Κισκουμέν: Ας πάμε στη δικαστική έδρα.

9 Λοιπόν αυτό ευχαρίστησε τον Κισκουμέν υπερβολικά, επειδή νόμισε ότι θα πραγματοποιούσε το σχέδιό του. Όμως ιδού, ο υπηρέτης του Ήλαμαν, καθώς προχωρούσαν προς τη δικαστική έδρα, μαχαίρωσε τον Κισκουμέν και μάλιστα στην καρδιά, ώστε εκείνος έπεσε νεκρός χωρίς άχνα. Και έτρεξε και είπε στον Ήλαμαν όλα όσα είχε δει και ακούσει και πράξει.

10 Και συνέβη ώστε ο Ήλαμαν έστειλε να πιάσει αυτήν τη συμμορία ληστών και μυστικών δολοφόνων, για να εκτελεσθούν σύμφωνα με τον νόμο.

11 Όμως ιδού, όταν έμαθε ο Γαδιάντον ότι ο Κισκουμέν δεν επέστρεψε, φοβήθηκε μήπως καταστραφεί. Γι’ αυτό φρόντισε ώστε η συμμορία του να τον ακολουθήσει. Και έφυγαν μακριά, έξω από τη χώρα, από ένα μυστικό δρόμο, μέσα στην έρημο. Και έτσι, όταν έστειλε ο Ήλαμαν για να τους πιάσουν, δεν μπόρεσαν να τους βρουν πουθενά.

12 Και θα λεχθούν περισσότερα γι’ αυτόν το Γαδιάντον στο μέλλον. Και έτσι τελείωσε το τεσσαρακοστό και δεύτερο έτος της βασιλείας των δικαστών επί του λαού του Νεφί.

13 Και ιδού, στο τέλος αυτού του βιβλίου θα δείτε ότι αυτός ο Γαδιάντον κατέληξε στην ανατροπή, μάλιστα, σχεδόν την ολοκληρωτική καταστροφή του λαού του Νεφί.

14 Ιδού, δεν εννοώ το τέλος του βιβλίου του Ήλαμαν, αλλά εννοώ το τέλος του βιβλίου του Νεφί, από το οποίο έχω πάρει όλη την αφήγηση την οποία έχω γράψει.