Κεφάλαιο 4
Όλοι οι προφήτες λάτρευαν τον Πατέρα στο όνομα του Χριστού. Η προσφορά του Ισαάκ από τον Αβραάμ ήταν αλληγορία του Θεού και του Μονογενούς Του. Οι άνθρωποι θα πρέπει να συμφιλιωθούν με τον Θεό μέσω της εξιλέωσης. Οι Ιουδαίοι θα απορρίψουν τον θεμέλιο λίθο. Περίπου το 544–421 π.Χ.
1 Λοιπόν ιδού, συνέβη ώστε εγώ, ο Ιακώβ, αφού δίδαξα πολλά στον λαό μου με τον λόγο, (και δεν μπορώ να γράψω παρά μόνο λίγα από τα λόγια μου εξαιτίας της δυσκολίας της εγχάραξης των λόγων μας επάνω σε πλάκες) και ξέρουμε ότι αυτά που γράφουμε επάνω στις πλάκες πρέπει να παραμείνουν.
2 Όμως οτιδήποτε γράψουμε σε οτιδήποτε άλλο εκτός από πλάκες πρέπει να χαθεί και να εξαφανιστεί. Όμως μπορούμε να γράψουμε λίγα λόγια επάνω σε πλάκες, τα οποία θα δώσουν στα παιδιά μας, όπως επίσης και στους αγαπημένους μας αδελφούς, έναν μικρό βαθμό γνώσης σχετικά με εμάς, δηλαδή σχετικά με τους πατέρες τους –
3 Λοιπόν κατά τούτο αγαλλιούμε όντως. Και μοχθούμε επιμελώς για να εγχαράξουμε αυτά τα λόγια επάνω σε πλάκες, ελπίζοντας ότι οι αγαπημένοι μας αδελφοί και τα παιδιά μας θα τα λάβουν με ευγνωμοσύνη στην καρδιά, και θα προσβλέπουν σε αυτά ώστε να μάθουν με χαρά και όχι με λύπη, ούτε με περιφρόνηση, σχετικά με τους πρώτους γονείς τους.
4 Επειδή, γι’ αυτόν τον σκοπό τα έχουμε γράψει αυτά, ώστε να ξέρουν ότι ξέραμε για τον Χριστό, και είχαμε ελπίδα για τη δόξα του πολλές εκατοντάδες χρόνια πριν από τον ερχομό του. Και όχι μόνο εμείς οι ίδιοι είχαμε ελπίδα για τη δόξα του, αλλά όλοι επίσης οι άγιοι προφήτες οι οποίοι υπήρξαν πριν από εμάς.
5 Ιδού, αυτοί πίστευαν στον Χριστό και λάτρευαν τον Πατέρα στο όνομά του, και εμείς επίσης λατρεύουμε τον Πατέρα στο όνομά του. Και γι’ αυτόν το σκοπό τηρούμε τον νόμο του Μωυσή, επειδή αυτός ο νόμος δείχνει τις ψυχές μας προς αυτόν· και γι’ αυτόν τον σκοπό καθαγιάστηκε για μας για χρηστότητα, όπως ακριβώς υπολογίστηκε για τον Αβραάμ στην έρημο να είναι υπάκουος στις προσταγές του Θεού προσφέροντας τον υιό του, Ισαάκ, πράγμα το οποίο είναι αλληγορία του Θεού και του Μονογενούς του Υιού.
6 Επομένως, ερευνούμε τους προφήτες, και έχουμε πολλές αποκαλύψεις και το πνεύμα της προφητείας. Και έχοντας όλες αυτές τις μαρτυρίες αποκτούμε ελπίδα, και η πίστη μας γίνεται ακλόνητη, σε τέτοιο βαθμό που μπορούμε πράγματι να προστάξουμε στο όνομα του Ιησού και ακόμη και τα δένδρα να μας υπακούσουν ή τα κύματα της θάλασσας.
7 Εντούτοις, ο Κύριος ο Θεός μάς δείχνει τις αδυναμίες μας ώστε να ξέρουμε ότι είναι με τη χάρη του, και τη μεγάλη συγκατάβασή του προς τα τέκνα των ανθρώπων που έχουμε δύναμη να τα κάνουμε αυτά.
8 Ιδού, μεγάλα και θαυμαστά είναι τα έργα του Κυρίου. Πόσο ανεξιχνίαστα είναι τα βάθη των μυστηρίων εκείνου. Και είναι αδύνατον ο άνθρωπος να ανακαλύψει όλους τους δρόμους του. Και κανένας άνθρωπος δεν γνωρίζει τους δρόμους του παρά μόνο αν αυτό του αποκαλυφτεί. Επομένως, αδελφοί, μην περιφρονείτε τις αποκαλύψεις του Θεού.
9 Γιατί ιδού, με τη δύναμη του λόγου του ο άνθρωπος ήλθε επάνω στο πρόσωπο της γης, η οποία γη δημιουργήθηκε με τη δύναμη του λόγου του. Επομένως, αν ο Θεός είναι εις θέσιν να μιλήσει και να γίνει ο κόσμος, και να μιλήσει και να δημιουργηθεί ο άνθρωπος, ω τότε, γιατί να μην μπορεί να προστάξει τη γη, ή το έργο των χεριών του επάνω στο πρόσωπό της, σύμφωνα με το θέλημα και την ευχαρίστησή του;
10 Επομένως, αδελφοί, μη επιζητείτε να συμβουλεύετε τον Κύριο, αλλά να παίρνετε συμβουλή από το χέρι του. Γιατί ιδού, εσείς οι ίδιοι ξέρετε ότι συμβουλεύει με σοφία, και με δικαιοσύνη, και με μεγάλη ευσπλαχνία, υπεράνω όλων των έργων του.
11 Επομένως, αγαπημένοι αδελφοί, συμφιλιωθείτε με αυτόν μέσω της εξιλέωσης του Χριστού, του Μονογενούς Υιού του, και θα μπορέσετε να αποκτήσετε ανάσταση, σύμφωνα με τη δύναμη της ανάστασης η οποία είναι εν Χριστώ, και να παρουσιασθείτε ως οι πρώτοι καρποί του Χριστού προς τον Θεό, έχοντας πίστη, και να αποκτήσετε καλή ελπίδα δόξας σε αυτόν προτού φανερωθεί ενσαρκωμένος.
12 Και τώρα, αγαπημένοι, μην απορείτε που σας τα λέω αυτά· επειδή πώς να μη μιλάμε για την εξιλέωση του Χριστού, και να μην κατακτούμε τέλεια γνώση γι’ αυτόν, όπως αποκτούμε γνώση ανάστασης και του μελλοντικού κόσμου;
13 Ιδού, αδελφοί μου, αυτός που προφητεύει, ας προφητεύει κατά την αντίληψη των ανθρώπων· επειδή το Πνεύμα λέει την αλήθεια και δεν ψεύδεται. Επομένως, μιλά για πράγματα όπως πράγματι είναι, και για πράγματα όπως πράγματι θα είναι. Επομένως, αυτά φανερώνονται σε μας απλά, για τη σωτηρία των ψυχών μας. Όμως ιδού, δεν είμαστε μόνοι μάρτυρες γι’ αυτά, επειδή ο Θεός μίλησε επίσης γι’ αυτά σε προφήτες της αρχαίας εποχής.
14 Όμως ιδού, οι Ιουδαίοι ήταν σκληροτράχηλος λαός, και περιφρονούσαν τα λόγια της απλότητας και σκότωσαν τους προφήτες, και επεδίωξαν πράγματα που δεν μπορούσαν να καταλάβουν. Επομένως, εξαιτίας της τύφλωσής τους, η οποία τύφλωση επήλθε επειδή κοιτούσαν πέρα από το σημάδι, και πρέπει αναγκαστικά να πέσουν, επειδή ο Θεός αφαίρεσε από αυτούς την απλότητά του, και τους παρέδωσε πολλά τα οποία δεν μπορούν να καταλάβουν, επειδή το επιθύμησαν. Και επειδή το επιθύμησαν, ο Θεός το έκανε για να σκοντάφτουν.
15 Και τώρα εγώ, ο Ιακώβ, οδηγούμαι από το Πνεύμα να προφητεύσω. Επειδή αντιλαμβάνονται, με την επίδραση του Πνεύματος που είναι μέσα μου, ότι με το σκόνταμμα των Ιουδαίων αυτοί θα απορρίψουν την πέτρα επάνω στην οποία θα μπορούσαν να οικοδομήσουν και να έχουν ασφαλές θεμέλιο.
16 Όμως ιδού, σύμφωνα με τις γραφές, αυτή η πέτρα θα γίνει μεγάλη, και η τελευταία, και το μόνο βέβαιο θεμέλιο επάνω στο οποίο να μπορούν να οικοδομήσουν οι Ιουδαίοι.
17 Και τώρα, αγαπημένοι μου, πώς είναι δυνατόν αυτοί, αφού έχουν απορρίψει το βέβαιο θεμέλιο, να μπορέσουν ποτέ να οικοδομήσουν επάνω σε αυτό, ώστε να γίνει η κεφαλή της γωνίας τους;
18 Ιδού, αγαπημένοι μου αδελφοί, θα σας αποκαλύψω αυτό το μυστήριο· αν δεν κλονιστώ, με κάποιον τρόπο, από τη σταθερότητα μου στο Πνεύμα, και σκοντάψω λόγω της υπερβολικής αγωνίας μου για σας.