1 Μία επιστολή του πατέρα μου, του Μόρμον, γραμμένη προς εμένα, τον Μορόνι. Και είχε γραφεί προς εμένα λίγο μετά την κλήση μου στη διακονία. Και μου έγραψε κατά τον εξής τρόπο, λέγοντας:

2 Αγαπημένε μου υιέ, Μορόνι, αγαλλιάζω υπερβολικά που ο Κύριος σου Ιησούς Χριστός σε σκέφτηκε και σε κάλεσε να υπηρετήσεις στη διακονία Του, και στο άγιό Του έργο.

3 Σε σκέπτομαι πάντα στις προσευχές μου, προσευχόμενος συνεχώς προς τον Θεό Πατέρα, στο όνομα του Άγιου Τέκνου του, Ιησού, ώστε Εκείνος, με την απέραντη καλοσύνη και χάρη Του, να σε φυλάξει μέσω της επιμονής της πίστης μέχρι τέλους στο όνομά Του.

4 Και τώρα, υιέ μου, σου μιλώ σχετικά με αυτό που με θλίβει υπερβολικά, επειδή με θλίβει που προκύπτουν διχογνωμίες ανάμεσά σας.

5 Γιατί, αν έχω μάθει την αλήθεια, υπάρχουν διχογνωμίες ανάμεσά σας σχετικά με το βάπτισμα των μικρών παιδιών σας.

6 Και τώρα, υιέ μου, επιθυμώ να εργαστείς επιμελώς, ώστε αυτό το σοβαρό λάθος να εκλείψει από σας. Γιατί, γι’ αυτόν τον σκοπό έχω γράψει αυτήν την επιστολή.

7 Γιατί αμέσως μόλις έμαθα αυτά για σας, ρώτησα τον Κύριο επί του θέματος. Και ο λόγος του Κυρίου ήλθε προς εμένα με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, λέγοντας:

8 Ακούστε τα λόγια του Χριστού, του Λυτρωτή σας, του Κυρίου σας και Θεού σας. Ιδού, ήλθα στον κόσμο όχι για να καλέσω σε μετάνοια τους δίκαιους αλλά τους αμαρτωλούς. Οι υγιείς δεν χρειάζονται ιατρό, αλλά εκείνοι που είναι άρρωστοι. Επομένως, τα μικρά παιδιά είναι υγιή, επειδή δεν είναι ικανά να διαπράξουν αμαρτία. Επομένως, η κατάρα του Αδάμ αφαιρείται με εμένα από αυτά, ώστε δεν έχει ισχύ επάνω τους. Και ο νόμος της περιτομής καταργείται με εμένα.

9 Με αυτόν λοιπόν τον τρόπο μου φανέρωσε το Άγιο Πνεύμα τον λόγο του Θεού. Επομένως, αγαπημένε μου υιέ, γνωρίζω ότι αποτελεί επίσημη χλεύη ενώπιον του Θεού, το να βαπτίζετε τα μικρά παιδιά.

10 Ιδού, σας λέω ότι αυτό πρέπει να διδάσκετε – μετάνοια και βάπτισμα σε εκείνους που είναι υπόλογοι και ικανοί να διαπράξουν αμαρτία. Μάλιστα, διδάξτε τους γονείς ότι πρέπει να μετανοήσουν και να βαπτισθούν, και να ταπεινωθούν σαν τα μικρά παιδιά τους, και όλοι τους θα σωθούν μαζί με τα μικρά παιδιά τους.

11 Και τα μικρά παιδιά τους δεν χρειάζονται μετάνοια ούτε βάπτισμα. Ιδού, το βάπτισμα είναι προς μετάνοια για την εκπλήρωση των εντολών προς άφεση αμαρτιών.

12 Όμως τα παιδιά ζουν εν Χριστώ, ακόμη και από καταβολής κόσμου. Αν δεν είναι έτσι, ο Θεός είναι μεροληπτικός Θεός, επίσης και μεταβλητός Θεός, και προσωπολήπτης. Γιατί πόσα μικρά παιδιά έχουν πεθάνει χωρίς βάπτισμα!

13 Επομένως, αν δεν μπορούσαν τα μικρά παιδιά να σωθούν χωρίς βάπτισμα, αυτά θα πρέπει να έχουν πάει σε μία ατέλειωτη κόλαση.

14 Ιδού, σας λέω ότι εκείνος που υποθέτει ότι τα μικρά παιδιά χρειάζονται βάπτισμα, βρίσκεται στη χολή της πικρίας και στα δεσμά της ανομίας· επειδή δεν έχει ούτε πίστη, ούτε ελπίδα, ούτε αγνή αγάπη. Επομένως, αν αποκοπεί την ώρα που το σκέφτεται, θα πρέπει να πάει στην κόλαση.

15 Γιατί φοβερή είναι η κακία να υποθέτετε ότι ο Θεός σώζει το ένα παιδί λόγω βαπτίσματος, και το άλλο πρέπει να χαθεί επειδή δεν βαπτίσθηκε.

16 Αλίμονο σε εκείνους που θα διαστρεβλώσουν τις οδούς του Θεού με αυτόν τον τρόπο, επειδή θα αφανιστούν, εκτός αν μετανοήσουν. Ιδού, μιλώ με τόλμη, έχοντας εξουσία από τον Θεό, και δεν φοβάμαι τι μπορεί ο άνθρωπος να κάνει, γιατί η τέλεια αγάπη βγάζει έξω τον φόβο.

17 Και είμαι γεμάτος αγνή αγάπη, που είναι παντοτινή αγάπη. Επομένως, όλα τα παιδιά είναι τα ίδια για μένα. Επομένως, αγαπώ τα μικρά παιδιά με τέλεια αγάπη, και όλα τους είναι ίδια και είναι κοινωνοί της σωτηρίας.

18 Γιατί ξέρω ότι ο Θεός δεν είναι μεροληπτικός Θεός, ούτε μεταβλητό ον. Όμως είναι αμετάβλητος από όλη την αιωνιότητα σε όλη την αιωνιότητα.

19 Τα μικρά παιδιά δεν μπορούν να μετανοήσουν. Επομένως, είναι φοβερή κακία να αρνούμαστε τα αγνά ελέη του Θεού προς αυτά, γιατί με Αυτόν όλα ζουν χάριν της ευσπλαχνίας Του.

20 Και αυτός που λέει ότι τα μικρά παιδιά χρειάζονται βάπτισμα, αρνείται τα ελέη του Χριστού, και εκμηδενίζει την εξιλέωση Εκείνου και τη δύναμη της λύτρωσής Του.

21 Αλίμονο σε κάτι τέτοιους, γιατί βρίσκονται σε κίνδυνο θανάτου, κόλασης και ατελείωτης τυραννίας. Το λέω τολμηρά. Ο Θεός με έχει προστάξει. Ακούστε τα και δώστε προσοχή, ειδάλλως θα στέκουν εναντίον σας στο βήμα κρίσεως του Χριστού.

22 Γιατί ιδού, όλα τα μικρά παιδιά ζουν εν Χριστώ, όπως επίσης και όλοι εκείνοι που δεν έχουν γνωρίσει τον νόμο. Γιατί η δύναμη της λύτρωσης έρχεται προς όλους εκείνους που δεν έχουν γνωρίσει τον νόμο. Επομένως, αυτός που δεν καταδικάζεται, δηλαδή αυτός που δεν είναι υπό καταδίκη, δεν μπορεί να μετανοήσει. Και σε αυτούς το βάπτισμα δεν χρησιμεύει για τίποτα.

23 Όμως αποτελεί χλεύη στα μάτια του Θεού, να αρνούμαστε τα ελέη του Χριστού, και τη δύναμη του Αγίου Πνεύματός Του, και να εμπιστευόμαστε νεκρά έργα.

24 Ιδού, υιέ μου, αυτό το πράγμα δεν πρέπει να υφίσταται, επειδή η μετάνοια είναι προς εκείνους που είναι υπό καταδίκη και υπό την κατάρα παραβιασμένου νόμου.

25 Και οι πρώτοι καρποί της μετάνοιας είναι το βάπτισμα. Και το βάπτισμα έρχεται με την πίστη προς εκπλήρωση των εντολών. Και η εκπλήρωση των εντολών φέρνει την άφεση αμαρτιών.

26 Και η άφεση αμαρτιών φέρνει πραότητα και ταπεινότητα καρδιάς. Και χάριν της πραότητας και ταπεινότητας καρδιάς έρχεται η επίσκεψη του Αγίου Πνεύματος, ο οποίος Παράκλητος μας γεμίζει με ελπίδα και τέλεια αγάπη, η οποία αγάπη διατηρείται με επιμέλεια προς προσευχή, μέχρι να έλθει το τέλος, οπότε όλοι οι άγιοι θα κατοικούν με τον Θεό.

27 Ιδού, υιέ μου, θα σου ξαναγράψω αν δεν πάω σύντομα κατά των Λαμανιτών. Ιδού, η υπερηφάνεια αυτού του έθνους, δηλαδή του λαού των Νεφιτών, αποτελεί απόδειξη του αφανισμού τους εκτός κι αν μετανοήσουν.

28 Να προσεύχεσαι γι’ αυτούς, υιέ μου, για να έλθει μετάνοια σε αυτούς. Όμως ιδού, φοβάμαι μήπως το Πνεύμα έχει πάψει να τους επηρεάζει. Και σε αυτό το τμήμα της χώρας επιδιώκουν επίσης να καταρρίψουν κάθε δύναμη και εξουσία που προέρχεται από τον Θεό, και απαρνούνται το Άγιο Πνεύμα.

29 Και αφού απορρίπτουν μία τόσο μεγάλη γνώση, υιέ μου, οπωσδήποτε σύντομα θα αφανιστούν, προς εκπλήρωση των προφητειών οι οποίες ειπώθηκαν από τους προφήτες, όπως και των λόγων του ίδιου του Σωτήρος μας.

30 Έχε γεια, υιέ μου, μέχρι να σου ξαναγράψω ή να σε ξανασυναντήσω. Αμήν.