1. I teraz stało się, że gdy król Beniamin tak przemawiał do swego ludu, posłał do nich, chcąc dowiedzieć się, czy uwierzyli w słowa, które do nich powiedział.

2. I wszyscy oni zawołali jednym głosem tymi słowy: Zaiste, wierzymy we wszystkie słowa, które nam powiedziałeś; i wiemy również, że jest to na pewno prawdą, gdyż Duch Pana Wszechmogącego uczynił w naszych sercach wielką przemianę, że nie mamy więcej pragnienia czynienia zła, lecz pragnienie czynienia zawsze dobra.

3. I my także, poprzez nieskończoną dobroć Boga i objawienia Jego Ducha, mamy lepszy widok na to, co ma nastąpić; i jeśli byłoby to wskazane, moglibyśmy prorokować o wszystkim.

4. I jest to wiara, jaką mieliśmy we wszystko, co nam powiedział nasz król, która doprowadziła nas do tego wielkiego poznania, poprzez które doświadczamy tak niezmiernie wielkiej radości.

5. I chcemy przystąpić do przymierza z naszym Bogiem, zobowiązując się do czynienia Jego woli i do posłuszeństwa Jego przykazaniom we wszystkim do końca naszych dni, abyśmy nie sprowadzili na siebie niekończącej się męki, o której mówił anioł, abyśmy nie musieli pić z kielicha gniewu Boga.

6. I były to słowa, które król Beniamin pragnął, aby wyrzekli; i dlatego też powiedział im: Powiedzieliście te słowa, których pragnąłem; i przymierze, które zawarliście, jest prawym przymierzem.

7. I teraz, ze względu na przymierze, które zawarliście, będziecie nazwani dziećmi Chrystusa, Jego synami i Jego córkami; oto tego dnia zrodził On was duchowo; bowiem mówicie, że serca wasze uległy przemianie poprzez wiarę w Jego imię; dlatego zrodziliście się z Niego i staliście się Jego synami i Jego córkami.

8. I będąc tak nazwani, stajecie się wolni, i nie ma żadnego innego miana, poprzez które moglibyście stać się wolni. Nie jest dane żadne inne imię, poprzez które następuje zbawienie; pragnę więc, abyście wzięli na siebie imię Chrystusa, wszyscy, którzy przystąpiliście do przymierza z Bogiem, że będziecie Mu posłuszni do końca swego życia.

9. I stanie się, że ktokolwiek to czyni, znajdzie się po prawicy Boga, gdyż będzie znał imię, którym będzie przywołany, a będzie przywołany imieniem Chrystusa.

10. I teraz stanie się, że każdy, kto nie weźmie na siebie imienia Chrystusa, musi być zwany innym imieniem; dlatego znajdzie się po lewicy Boga.

11. I pragnę, abyście przypomnieli sobie, że jest to imię, o którym powiedziałem, że je wam dam i że nigdy nie będzie ono wymazane, jeśli nie dopuścicie się wykroczenia; baczcie więc, abyście nie dopuścili się wykroczenia, aby imię to nie zostało wymazane z waszych serc.

12. I mówię wam, że pragnę, byście pamiętali, aby zachować to imię na zawsze wyryte w waszych sercach, abyście nie znaleźli się po lewicy Boga, lecz usłyszeli i poznali głos, którym będziecie przywołani, a także imię, którym On was przywoła.

13. Albowiem jak może ktoś poznać swego pana, któremu nie służył i który jest mu obcy i daleki myślom i zamiarom jego serca?

14. I powtarzam, czy ktoś bierze osła, który należy do jego bliźniego, i trzyma go? Mówię wam: Nie. Nie pozwoli on nawet, aby pasł się pośród jego stada, lecz wypędzi go i wyrzuci precz. Mówię wam, że tak będzie z wami, jeśli nie będziecie znali imienia, którym was przywoła.

15. Pragnę więc, abyście pozostali niewzruszeni i niezłomni, czyniąc zawsze dobre uczynki, aby Chrystus, Pan Bóg Wszechmogący, mógł zapieczętować was jako swoich, abyście mogli być wzięci do nieba i dostąpić wiecznego zbawienia i życia wiecznego poprzez mądrość i moc, i sprawiedliwość, i miłosierdzie Tego, który stworzył wszystko w niebie i na ziemi, który jest Bogiem wszystkiego. Amen.