Ks. Mosjasza

Księga Mormona

Spis treści
Wstęp i Świadectwa
Ⅰ Ks. Nefiego
Ⅱ Ks. Nefiego
Ks. Jakuba
Ks. Enosa
Ks. Jaroma
Ks. Omniego
Słowa Mormona
Ks. Mosjasza
Ks. Almy
Ks. Helamana
Ⅲ Nefi — Ks. Nefiego
Ⅳ Nefi — Ks. Nefiego
Ks. Mormona
Ks. Etera
Ks. Moroniego

Ks. Mosjasza

Rozdział 1
Król Beniamin uczy swoich synów języka i proroctw ich ojców. Ich religia i cywilizacja zostały zachowane dzięki kronikom zapisanym na różnych płytach. Mosjasz jest wybrany na króla i powierzono mu nadzór nad kronikami oraz innymi przedmiotami. W okresie lat 130–124 p.n.e.
Rozdział 2
Król Beniamin przemawia do swego ludu. Przypomina o bezstronności, sprawiedliwości i duchowości swych rządów. Doradza im, aby służyli Królowi Niebiańskiemu. Ci, którzy powstają przeciwko Bogu, będą cierpieli mękę niczym w niegasnącym ogniu. Około 124 r. p.n.e.
Rozdział 3
Król Beniamin kontynuuje swoje przemówienie. Pan Wszechmogący będzie czynił posługę pośród ludzi, będąc w przybytku z gliny. Krew będzie się sączyła z każdego poru, kiedy zadośćuczyni za grzechy świata. Jego imię jest jedynym, przez które przyjdzie zbawienie. Ludzie mogą odrzucić człowieka naturalnego i stać się świętymi przez Zadośćuczynienie. Męka niegodziwych będzie niczym jezioro ognia i siarki. Około 124 r. p.n.e.
Rozdział 4
Król Beniamin kontynuuje swoje przemówienie. Zbawienie przyjdzie dzięki zadośćuczynieniu. Wierzcie w Boga, abyście zostali zbawieni. Zachowajcie odpuszczenie swoich grzechów przez wierność. Użyczajcie ze swych majętności ubogim. Czyńcie wszystko w mądrości i w porządku. Około 124 r. p.n.e.
Rozdział 5
Święci stają się synami i córkami Chrystusa przez wiarę. Zostają wtedy nazwani imieniem Chrystusa. Król Beniamin wzywa swych poddanych, aby byli niewzruszeni i niezłomni w dobrych uczynkach. Około 124 r. p.n.e.
Rozdział 6
Król Beniamin zapisuje imiona ludzi i wyznacza kapłanów, aby ich nauczali. Mosjasz panuje jako prawy król. W okresie lat 124–121 p.n.e.
Rozdział 7
Ammon znajduje ziemię Lehi-Nefi, gdzie Limhi jest królem. Poddani Limhiego są w niewoli u Lamanitów. Limhi przytacza dzieje swego ludu. Prorok (Abinadi) świadczył, że Chrystus jest Bogiem i Ojcem wszystkiego. Ci, którzy sieją skalanie, zbierać będą trąby powietrzne, a ci, którzy pokładają ufność w Panu, zostaną wyzwoleni. Około 121 r. p.n.e.
Rozdział 8
Ammon naucza lud Limhiego. Dowiaduje się o dwudziestu czterech płytach Jeredytów. Starożytne zapisy mogą być tłumaczone przez widzących. Żaden dar nie jest znaczniejszy niż bycie widzącym. Około 121 r. p.n.e.
Rozdział 9
Zenif wyprowadza grupę z Zarahemli, aby posiąść ziemię Lehi-Nefi. Król Lamanitów pozwala im zająć tę ziemię. Wojna między Lamanitami a ludem Zenifa. W okresie lat 200–187 p.n.e.
Rozdział 10
Król Laman umiera. Jego lud jest dziki i okrutny, i wierzy w fałszywe tradycje. Zenif i jego lud zwyciężają go. W okresie lat 187–160 p.n.e.
Rozdział 11
Król Noe panuje w niegodziwości. Prowadzi rozpustne życie, mając wiele żon i nałożnic. Abinadi prorokuje, że lud ten dostanie się do niewoli. Król Noe chce go zgładzić. W okresie lat 160–150 p.n.e.
Rozdział 12
Abinadi jest uwięziony za prorokowanie o zniszczeniu ludu i śmierci króla Noego. Fałszywi kapłani cytują pisma święte i udają, że przestrzegają prawa Mojżesza. Abinadi zaczyna nauczać ich Dziesięciorga Przykazań. Około 148 r. p.n.e.
Rozdział 13
Abinadi chroniony mocą boską. Naucza Dziesięciorga Przykazań. Zbawienie nie następuje tylko przez prawo Mojżesza. Sam Bóg zadośćuczyni i odkupi Swój lud. Około 148 r. p.n.e.
Rozdział 14
Izajasz mówi w duchu mesjanistycznym. Upokorzenie i cierpienia Mesjasza. Oddaje On Swoją duszę jako ofiarę za grzech i wstawia się za grzesznikami. Por. Ks. Izajasza 53. Około 148 r. p.n.e.
Rozdział 15
Jak Jezus Chrystus jest i Ojcem, i Synem. Wstawi się On i weźmie na Siebie wykroczenia Swego ludu. Lud ten i wszyscy święci prorocy są Jego potomstwem. Dzięki Niemu następuje Zmartwychwstanie. Małe dzieci mają życie wieczne. Około 148 r. p.n.e.
Rozdział 16
Bóg odkupuje Swój lud ze stanu zguby i upadku. Ci, którzy są cieleśni, pozostają w tym stanie, jak gdyby żadne odkupienie nie nastąpiło. Dzięki Chrystusowi następuje zmartwychwstanie do wiecznego życia lub na wieczne potępienie. Około 148 r. p.n.e.
Rozdział 17
Alma daje wiarę słowom Abinadiego i zapisuje je. Abinadi skazany na śmierć w ogniu. Przepowiada swym mordercom chorobę i śmierć w ogniu. Około 148 r. p.n.e.
Rozdział 18
Alma głosi ewangelię w ukryciu. Ustanawia przymierze chrztu i chrzci w wodach Mormon. Zakłada Kościół Chrystusa i ustanawia kapłanów. Utrzymują się oni z własnej pracy i nauczają lud. Alma i jego lud uciekają na pustkowie przed królem Noem. W okresie lat 147–145 p.n.e.
Rozdział 19
Gedeon chce zabić króla Noego. Lamanici napadają na ziemię. Król Noe ponosi śmierć w ogniu. Limhi panuje jako lenny monarcha. W okresie lat 145–121 p.n.e.
Rozdział 20
Kapłani króla Noego porywają córki Lamanitów. Lamanici szukają odwetu na Limhim i jego ludzie. Zastępy Lamanitów zostały odparte, a ich gniew zostaje uśmierzony. W okresie lat 145–123 p.n.e.
Rozdział 21
Ludzie Limhiego zostają pobici i pokonani przez Lamanitów. Ludzie Limhiego spotykają Ammona i nawracają się. Opowiadają Ammonowi o dwudziestu czterech płytach Jeredytów. W okresie lat 122–121 p.n.e.
Rozdział 22
Zaplanowano ucieczkę ludu z niewoli u Lamanitów. Lamanici upijają się. Ludzie uciekają, wracają do Zarahemli i stają się poddanymi króla Mosjasza. W okresie lat 121–120 p.n.e.
Rozdział 23
Alma odrzuca propozycję uczynienia go królem. Służy jako wyższy kapłan. Pan karci Swój lud, a Lamanici zdobywają ziemię helamską. Amulon, przywódca niegodziwych kapłanów króla Noego, panuje, będąc podwładnym króla Lamanitów. W okresie lat 145–121 p.n.e.
Rozdział 24
Amulon prześladuje Almę i jego lud. Zostaną zabici, jeżeli będą się modlić. Pan sprawia, że ich brzemiona zdają się lekkie. Ratuje ich z niewoli i powracają do Zarahemli. W okresie lat 145–120 p.n.e.
Rozdział 25
Potomkowie Muleka w Zarahemli stają się Nefitami. Dowiadują się o ludzie Almy i Zenifa. Alma chrzci Limhiego i cały jego lud. Mosjasz upoważnia Almę do zorganizowania Kościoła Boga. Około 120 r. p.n.e.
Rozdział 26
Wielu członków Kościoła jest prowadzonych do grzechu przez niewierzących. Almie obiecano życie wieczne. Ci, którzy odpokutują i zostaną ochrzczeni, otrzymają przebaczenie. Członkowie Kościoła, którzy zgrzeszywszy, odpokutują i wyznają swe grzechy przed Almą i przed Panem, otrzymają przebaczenie, w innym wypadku nie będą więcej zaliczeni do ludu Kościoła. W okresie lat 120–100 p.n.e.
Rozdział 27
Król Mosjasz zabrania prześladowań i zaleca równość. Alma młodszy i czterech synów Mosjasza dążą do zniszczenia Kościoła. Ukazuje się anioł i nakazuje im zejść ze złej drogi. Alma traci mowę. Cała ludzkość musi się ponownie narodzić, aby zyskać zbawienie. Alma i synowie Mosjasza głoszą dobrą nowinę. W okresie lat 100–92 p.n.e.
Rozdział 28
Synowie Mosjasza idą głosić Lamanitom. Z pomocą dwóch kamieni przeznaczonych dla widzących Mosjasz tłumaczy płyty Jeredytów. Około 92 r. p.n.e.
Rozdział 29
Mosjasz proponuje, aby zamiast królów wybierano sędziów. Nieprawi królowie prowadzą swych poddanych do grzechu. Alma młodszy jest wybrany na naczelnego sędziego głosem ludu. Jest on również wyższym kapłanem nad Kościołem. Alma starszy i Mosjasz umierają. W okresie lat 92–91 p.n.e.