Τα λόγια του Μόρμον

1 Και τώρα εγώ, ο Μόρμον, όντας έτοιμος να παραδώσω το χρονικό το οποίο φτιάχνω στα χέρια του υιού μου, Μορόνι, ιδού, υπήρξα μάρτυρας όλης σχεδόν της καταστροφής του λαού μου, των Νεφιτών.

2 Και είναι πολλές εκατοντάδες χρόνια μετά τον ερχομό του Χριστού που παραδίδω αυτά τα χρονικά στα χέρια του υιού μου. Και υποθέτω ότι αυτός θα είναι μάρτυρας ολόκληρης της καταστροφής του λαού μου. Όμως είθε ο Θεός να δώσει να επιζήσει αυτών, ώστε να γράψει λίγα σχετικά με αυτούς, και λίγα σχετικά με τον Χριστό, ώστε ίσως κάποια μέρα αυτό να τους ωφελήσει.

3 Και τώρα, μιλώ λίγο σχετικά με αυτά που έχω γράψει· επειδή αφού έφτιαξα μια σύντμηση από τις πλάκες του Νεφί μέχρι τη βασιλεία αυτού του βασιλιά Βενιαμίν, για τον οποίον μίλησε ο Αμαλήκι, έψαξα μέσα στα χρονικά που είχαν παραδοθεί στα χέρια μου, και βρήκα αυτές τις πλάκες, οι οποίες περιείχαν αυτήν τη μικρή αφήγηση των προφητών, από τον Ιακώβ μέχρι τη βασιλεία αυτού του βασιλιά Βενιαμίν, και επίσης πολλά από τα λόγια του Νεφί.

4 Και αυτά που είναι επάνω σε τούτες τις πλάκες αφού με ευαρεστούσαν, λόγω των προφητειών του ερχομού του Χριστού, και αφού οι πατέρες μου ήξεραν ότι πολλά από αυτά είχαν εκπληρωθεί, μάλιστα, και εγώ επίσης γνωρίζω ότι όλα όσα έχουν προφητευτεί σχετικά με μας μέχρι αυτήν την ημέρα έχουν εκπληρωθεί, και όσα πηγαίνουν πέρα από τούτη την ημέρα πρέπει εξάπαντος να συμβούν –

5 Επομένως, επέλεξα αυτά, για να τελειώσω το χρονικό μου με αυτά, και το υπόλοιπο του χρονικού μου θα πάρω από τις πλάκες του Νεφί. Και δεν μπορώ να γράψω ούτε το εκατοστό μέρος από τα περί του λαού μου.

6 Όμως ιδού, θα πάρω αυτές τις πλάκες, οι οποίες περιέχουν αυτές τις προφητείες και αποκαλύψεις, και θα τις βάλω μαζί με το υπόλοιπο του χρονικού μου, γιατί είναι εκλεκτές για μένα· και ξέρω ότι θα είναι εκλεκτές στους αδελφούς μου.

7 Και το κάνω αυτό για έναν σοφό σκοπό· επειδή έτσι μου ψιθυρίζεται, σύμφωνα με τις ενέργειες του Πνεύματος του Κυρίου που είναι μέσα μου. Και τώρα, δεν γνωρίζω τα πάντα. Όμως ο Κύριος γνωρίζει τα πάντα όσα πρόκειται να συμβούν. Επομένως ενεργεί μέσα μου, για να πράξω σύμφωνα με το θέλημά του.

8 Και η προσευχή μου στον Θεό αφορά στους αδελφούς μου, ώστε να μπορέσουν ακόμα μια φορά να μάθουν για τον Θεό, μάλιστα, για τη λύτρωση του Χριστού, ώστε να μπορέσουν ακόμα μια φορά να είναι ένας ευάρεστος λαός.

9 Και τώρα εγώ, ο Μόρμον, συνεχίζω για να τελειώσω το χρονικό μου, το οποίο παίρνω από τις πλάκες του Νεφί. Και το κάνω σύμφωνα με τη γνώση και την κατανόηση που μου έχει δώσει ο Θεός.

10 Επομένως, συνέβη ώστε όταν ο Αμαλήκι παρέδωσε αυτές τις πλάκες στα χέρια του βασιλιά Βενιαμίν, αυτός τις πήρε και τις έβαλε με τις άλλες πλάκες, οι οποίες περιείχαν χρονικά τα οποία παραδόθηκαν από τους βασιλείς, από γενεά σε γενεά μέχρι τις ημέρες του βασιλιά Βενιαμίν.

11 Και παραδόθηκαν από τον βασιλιά Βενιαμίν, από γενεά σε γενεά, μέχρι που έπεσαν στα χέρια μου. Και εγώ, ο Μόρμον, προσεύχομαι στον Θεό να διατηρηθούν από εδώ κι εμπρός. Και ξέρω ότι θα διατηρηθούν, επειδή επάνω σε αυτές έχουν γραφεί σπουδαία πράγματα, από τα οποία θα κριθούν ο λαός μου και οι αδελφοί τους κατά τη μεγάλη και τελευταία ημέρα, σύμφωνα με τον λόγο του Θεού που είναι γραμμένος.

12 Και τώρα, σχετικά με αυτόν το βασιλιά Βενιαμίν – είχε κάποιες διχόνοιες ανάμεσα στον δικό του λαό.

13 Και συνέβη επίσης ώστε οι στρατιές των Λαμανιτών ήλθαν από τη γη του Νεφί, για να πολεμήσουν εναντίον του λαού του. Όμως ιδού, ο βασιλιάς Βενιαμίν συγκέντρωσε τα στρατεύματα του, και αντιστάθηκε σε αυτούς, και πολέμησε με τη δύναμη του δικού του βραχίονα, με το σπαθί του Λάβαν.

14 Και με τη δύναμη του Κυρίου πολέμησαν εναντίον των εχθρών τους, μέχρι που φόνευσαν πολλές χιλιάδες Λαμανιτών. Και συνέβη ώστε μάχονταν εναντίον των Λαμανιτών μέχρι που τους έδιωξαν από όλες τις χώρες της κληρονομιάς τους.

15 Και συνέβη ώστε αφού υπήρξαν ψευδείς Χριστοί, και τα στόματα τους κλείστηκαν, και τιμωρήθηκαν ανάλογα με τα εγκλήματά τους.

16 Και αφού υπήρξαν ψευδείς προφήτες, και ψευδείς κήρυκες και δάσκαλοι ανάμεσα στον λαό, και αφού όλοι αυτοί τιμωρήθηκαν σύμφωνα με τα εγκλήματά τους· και αφού υπήρξε πολλή διχόνοια και πολλές αντιφωνίες για τους Λαμανίτες, ιδού, συνέβη ώστε ο βασιλιάς Βενιαμίν, με τη βοήθεια των αγίων προφητών που υπήρχαν ανάμεσα στον λαό του –

17 Επειδή ιδού, ο βασιλιάς Βενιαμίν ήταν άγιος άνθρωπος, και βασίλευε επί του λαού του με χρηστότητα, και υπήρχαν πολλοί άγιοι άνθρωποι στη χώρα, και έλεγαν τον λόγο του Θεού με δύναμη και με εξουσία, και χρησιμοποιούσαν πολλή αυστηρότητα εξαιτίας του ότι ήταν σκληροτράχηλος λαός –

18 Επομένως, με τη βοήθεια όλων αυτών, ο βασιλιάς Βενιαμίν, κοπιάζοντας με όλη την ισχύ του σώματός του και τη δύναμη ολόκληρης της ψυχής του, και οι προφήτες επίσης, εδραίωσαν ακόμα μια φορά την ειρήνη στη χώρα.