1 Για να επισφραγίσουμε τη μαρτυρία αυτού του βιβλίου και του Βιβλίου του Μόρμον, ανακοινώνουμε τον μαρτυρικό θάνατο του Τζόζεφ Σμιθ του Προφήτη και του Χάιραμ Σμιθ του Πατριάρχη. Πυροβολήθηκαν στην φυλακή του Κάρθεϊτζ, στις 27 Ιουνίου 1844, περίπου στις πέντε μ.μ., από ένοπλο όχλο των 150 έως 200 ατόμων που είχαν βάψει μαύρα τα πρόσωπά τους. Ο Χάιραμ πυροβολήθηκε πρώτος και έπεσε ήρεμα, αναφωνώντας: Πεθαίνω!. Ο Τζόζεφ πήδηξε από το παράθυρο, και σκοτώθηκε από πυροβολισμό καθώς το επιχειρούσε, αναφωνώντας: Ω Κύριε Θεέ μου! Και οι δύο πυροβολήθηκαν μετά τον θάνατό τους με βάναυσο τρόπο και ο καθένας τους δέχθηκε τέσσερεις σφαίρες.

2 Ο Τζων Τέυλορ και ο Γουίλλαρντ Ρίτσαρντς, δύο από τους Δώδεκα, ήταν τα μόνα άτομα στον χώρο εκείνη τη στιγμή. Ο πρώτος τραυματίστηκε με σοβαρά από τέσσερεις σφαίρες, αλλά έχει ήδη αναρρώσει. Ο τελευταίος, χάρη στην πρόνοια του Θεού, διέφυγε, χωρίς καν τρύπα στα ρούχα του.

3 Ο Τζόζεφ Σμιθ, ο Προφήτης και Βλέπων του Κυρίου, έχει κάνει περισσότερα για τη σωτηρία των ανθρώπων σε αυτόν τον κόσμο από οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο που έζησε ποτέ, εκτός μόνον από τον Ιησού. Στο σύντομο διάστημα των είκοσι ετών, παρουσίασε το Βιβλίο του Μόρμον, το οποίο μετέφρασε με το χάρισμα και τη δύναμη του Θεού, και υπήρξε το μέσον για τη δημοσίευσή του σε δύο ηπείρους. Έστειλε την πληρότητα του αιώνιου Ευαγγελίου που αυτό περιείχε, στα τέσσερα σημεία της γης. Έφερε στο φως τις αποκαλύψεις και τις εντολές που αποτελούν τούτο το βιβλίο Διδαχή και Διαθήκες, και πολλά άλλα έγγραφαγεμάτα σοφία έκαι οδηγίες προς όφελος των τέκνων των ανθρώπων. Συνάθροισε πολλές χιλιάδες Αγίους των Τελευταίων Ημερών, ίδρυσε μία μεγάλη πόλη, και άη υστεροφημία και όνομα που άφησε πίσω του δεν μπορούν να σφαγιασθούν. Έζησε σπουδαίος και πέθανε σπουδαίος στα μάτια του Θεού και του λαού του. Και όπως οι περισσότεροι χρισμένοι του Κυρίου στους παλιούς καιρούς, σφράγισε την αποστολή και τα έργα του με το ίδιο του το αίμα. Ομοίως και ο αδελφός του ο Χάιραμ. Ήταν αχώριστοι στη ζωή, και δεν χωρίστηκαν ούτε στον θάνατο!

4 Όταν ο Τζόζεφ πήγε στο Κάρθεϊτζ για να παραδοθεί σύμφωνα με τις υποτιθέμενες απαιτήσεις του νόμου, δύο ή τρεις ημέρες πριν από τη δολοφονία του, είπε: «Πηγαίνω σαν το πρόβατο στη σφαγή. Όμως είμαι ήρεμος σαν καλοκαιριάτικο πρωινό. Έχω καθαρή τη συνείδησή μου απέναντι στον Θεό και σε όλους τους ανθρώπους. Θα πεθάνω αθώος, και κάποτε θα ειπωθεί για μένα –δολοφονήθηκε εν ψυχρώ». –Το ίδιο πρωί, όταν ο Χάιραμ ετοιμάστηκε να πάει –να πούμε στη σφαγή; ναι, γιατί τέτοια ήταν– διάβασε την ακόλουθη παράγραφο, προς το τέλος του δωδέκατου κεφαλαίου του Εθέρ, στο Βιβλίο του Μόρμον, και τσάκισε εκείνη τη σελίδα:

5 Και συνέβη ώστε προσευχήθηκα προς τον Κύριο να δώσει στους Εθνικούς χάρη, ώστε να έχουν αγνή αγάπη. Και συνέβη ώστε ο Κύριος μου είπε: Αν δεν έχουν αγνή αγάπη δεν έχει σημασία για σένα, εσύ υπήρξες πιστός. Επομένως τα ενδύματά σου θα γίνουν καθαρά. Και επειδή έχεις δει την αδυναμία σου, θα γίνεις δυνατός μέχρι και που θα καθίσεις κάτω στον τόπο τον οποίο έχω προετοιμάσει στα οικήματα του Πατέρα μου. Και τώρα εγώ… αποχαιρετώ τους Εθνικούς. Μάλιστα, επίσης και τους αδελφούς μου τους οποίους αγαπώ, μέχρι να συναντηθούμε εμπρός στο βήμα της κρίσεως του Χριστού, όπου όλοι οι άνθρωποι θα ξέρουν ότι τα ενδύματά μου δεν είναι κηλιδωμένα από το αίμα σας. Οι μάρτυρες είναι πια νεκροί και η μαρτυρία τους είναι σε ισχύ.

6 Ο Χάιραμ Σμιθ ήταν σαράντα τεσσάρων ετών τον Φεβρουάριο του 1844 και ο Τζόζεφ Σμιθ ήταν τριάντα οκτώ τον Δεκέμβριο του 1843. Και εφεξής τα ονόματά τους θα κατατάσσονται μεταξύ των μαρτύρων της πίστης. Και στον αναγνώστη σε κάθε έθνος θα υπενθυμίζεται ότι το Βιβλίο του Μόρμον και τούτο το βιβλίο Διδαχή και Διαθήκες της Εκκλησίας, κόστισαν το καλύτερο αίμα του δέκατου ένατου αιώνα για να έρθουν στο φως για τη σωτηρία ενός κατεστραμμένου κόσμου. Και ότι αν η φωτιά μπορεί να καταστρέψει ένα χλωρό δέντρο για τη δόξα του Θεού, πόσο εύκολα θα κατακάψει τα ξερά δέντρα για να καθαρίσει τον αμπελώνα της διαφθοράς. Έζησαν για τη δόξα, πέθαναν για τη δόξα. Και δόξα είναι η αιώνια ανταμοιβή τους. Από γενεά σε γενεά τα ονόματά τους θα κληρονομούνται στους απογόνους ως πολύτιμοι λίθοι για τους αγιασμένους.

7 Ήταν αθώοι από κάθε αδίκημα, όπως είχε αποδειχθεί συχνά στο παρελθόν, και μπήκαν φυλακή μόνον εξαιτίας της συνωμοσίας προδοτών και ανόμων. Και το αθώο αίμα τους στο πάτωμα της φυλακής του Κάρθεϊτζ είναι μία τεράστια σφραγίδα επικολλημένη στον «Μορμονισμό» που δεν μπορεί να απορριφθεί από κανένα δικαστήριο στη γη. Και το αθώο αίμα τους στον θυρεό της Πολιτείας του Ιλλινόι, μαζί με την κλονισμένη εμπιστοσύνη στην Πολιτεία την οποία είχε εγγυηθεί ο κυβερνήτης, αποτελεί μάρτυρα της αλήθειας του αιώνιου Ευαγγελίου που κανείς στον κόσμο δεν μπορεί να αμφισβητήσει. Και το αθώο αίμα τους στο λάβαρο της ελευθερίας, και στη magna charta των Ηνωμένων Πολιτειών, αποτελεί πρεσβευτή για τη θρησκεία του Ιησού Χριστού, που θα αγγίξει τις καρδιές των έντιμων ανθρώπων μεταξύ των εθνών. Και το αθώο αίμα τους, μαζί με το αθώο αίμα όλων των μαρτύρων κάτω από το θυσιαστήριο που είδε ο Ιωάννης, θα αναφωνεί προς τον Κύριο των Δυνάμεων μέχρις ότου αυτός πάρει εκδίκηση για εκείνο το αίμα επάνω στη γη. Αμήν.