Lehi, ojciec Nefiego
W Księdze Mormona; hebrajski prorok, który poprowadził swoją rodzinę i naśladowców z Jerozolimy do ziemi obiecanej na zachodniej półkuli około 600 r. p.n.e. Lehi był pierwszym prorokiem pośród swego ludu w Księdze Mormona.
Lehi uszedł z Jerozolimy wraz ze swoją rodziną, jak mu nakazał Pan (Ⅰ Nefi 2:1–4). Był potomkiem Józefa, który został sprzedany do Egiptu (Ⅰ Nefi 5:14). Pan dał mu wizję drzewa życia (Ⅰ Nefi 8:2–35). Lehi wraz z synami zbudował statek i popłynął na półkulę zachodnią (Ⅰ Nefi 17–18). Wraz ze swoimi potomkami osiedlił się na nowej ziemi (Ⅰ Nefi 18:23–25). Zanim zmarł, pobłogosławił swych synów i nauczał ich o Chrystusie, a także o ujawnieniu Księgi Mormona w dniach ostatnich (Ⅱ Nefi 1:1–4:12).
Księga Lehiego
Józef Smith rozpoczął od księgi Lehiego, kiedy tłumaczył Księgę Mormona. Był to zapis, który streścił Mormon z płyt Lehiego. Kiedy Józef miał 116 stron manuskryptu stanowiącego tłumaczenie z tej księgi, dał go Martinowi Harrisowi, który przez krótki czas służył jako skryba podczas tłumaczenia Księgi Mormona. Strony te zostały zagubione. Józef nie przetłumaczył ponownie księgi Lehiego w miejsce zagubionego manuskryptu, ale zamiast tego przetłumaczył inne powiązane dzieje ze złotych płyt (zobacz wprowadzenia do rozdziałów DiP 3; 10). Owe inne dzieje stanowią obecnie sześć pierwszych ksiąg Księgi Mormona.