๑๗. การอพยพไปตะวันตก

การเริ่มย้ายออกจากนอวู, รัฐอิลลินอยส์, วางแผนไว้สำหรับเดือนมีนาคม–เดือนเมษายน, แต่เนื่องจากมีการคุกคามจากฝูงชนประธานบริคัม ยังก์ จึงแนะนำให้วิสุทธิชนเริ่มอพยพข้ามแม่น้ำมิสซิสซิปปีในวันที่ ๔ กุมภาพันธ์ ค.ศ. ๑๘๔๖. ประธานยังก์อยู่ต่อเพื่อปฏิบัติเอ็นดาวเม้นท์ให้วิสุทธิชนและไม่ออกจากนอวูจนกลางเดือนกุมภาพันธ์.

เหตุการณ์สำคัญ : ก่อนจะเสียชีวิตศาสดาพยากรณ์โจเซฟ สมิธ พยากรณ์ไว้ว่า, “บางท่านจะมีชีวิตอยู่เพื่อไปช่วยตั้งถิ่นฐานและสร้างเมืองต่าง ๆ และได้เห็นวิสุทธิชนกลายเป็นผู้คนที่ยิ่งใหญ่ท่ามกลางเทือกเขาร็อกกี.” วิสุทธิชนเกือบ ๑๒,๐๐๐ คนออกจากนอวูตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์จนถึงเดือนกันยายน ค.ศ. ๑๘๔๖. หลังจากวิสุทธิชนออกจากวินเทอร์ ควอเตอร์ส และสถานที่อื่น ๆ ในภายหลัง, มีการจัดพวกเขาเป็นหมู่เหล่า หมู่เหล่าละสิบคน, ห้าสิบคน, และหนึ่งร้อยคน, ภายใต้ผู้บังคับพลของหมู่เหล่า (คพ. ๑๓๖:๓). ในเดือนกันยายน ค.ศ. ๑๘๔๖ ฝูงชนประมาณ ๘๐๐ คนพร้อมด้วยปืนใหญ่หกกระบอกล้อมนอวูไว้. หลังจากต่อสู้กันมาหลายวัน, วิสุทธิชนที่เหลืออยู่ถูกบังคับให้ยอมแพ้เพื่อเอาชีวิตรอดและมีโอกาสข้ามแม่น้ำ. ชาย, หญิง, และเด็ก ๆ ห้าร้อยถึงหกร้อยคนข้ามแม่น้ำและตั้งค่ายริมแม่น้ำ. ประธานบริคัม ยังก์ ส่งหน่วยกู้ภัยพร้อมสิ่งของจำเป็นเพื่ออพยพ “วิสุทธิชนที่น่าสงสาร” เหล่านี้.