๓ และเหตุการณ์ได้บังเกิดขึ้น, คืออับรามค้อมศีรษะจรดพื้นดิน, และเรียกหาพระนามของพระเจ้า.

๔ และพระผู้เป็นเจ้าตรัสกับเขา, โดยรับสั่งว่า, ผู้คนของเราหันเหไปจากกฎเกณฑ์ของเรา, และมิได้รักษาศาสนพิธีของเรา, ซึ่งเราให้ไว้แก่บรรพบุรุษพวกเขา;

๕ และพวกเขามิได้ยึดถือการเจิมของเรา, และการฝัง, หรือบัพติศมาซึ่งเรื่องนี้เราบัญชาพวกเขาไว้;

๖ แต่หันหลังให้พระบัญญัติ, และดำเนินการด้วยตนเองในการชำระล้างเด็ก, และการพรมเลือด;

๗ และกล่าวไว้ว่าเลือดของอาแบล ผู้ที่ชอบธรรม หลั่งเพื่อบาป; และมิได้รู้ว่าพวกเขามีภาระรับผิดชอบต่อเราอย่างไร.

๑๑ และเราจะสถาปนาพันธสัญญาของการเข้าสุหนัตกับเจ้า, และมันจะเป็นพันธสัญญาระหว่างเรากับเจ้า, และพงศ์พันธุ์ของเจ้าต่อจากเจ้า, ในรุ่นของพวกเขา; เพื่อเจ้าจะรู้ไปตลอดกาลว่าเด็กมิได้มีภาระรับผิดชอบต่อหน้าเราจนกว่าพวกเขาจะอายุแปดขวบ.

๑๒ และเจ้าจะยึดถือที่จะรักษาพันธสัญญาทั้งปวงของเราซึ่งพันธสัญญาเหล่านั้นเราทำไว้กับบรรพบุรุษของเจ้า; และเจ้าพึงรักษาบัญญัติทั้งหลายที่เราให้เจ้าไว้ด้วยปากเราเอง, และเราจะเป็นพระผู้เป็นเจ้าสำหรับเจ้าและพงศ์พันธุ์ของเจ้าต่อจากเจ้า.

๒๓ จากนั้นอับราฮัมก็ค้อมศีรษะจรดพื้นดินและปีติยินดี, และกล่าวในใจ, จะมีเด็กมาเกิดแก่คนที่อายุหนึ่งร้อยปี, และซาราห์ซึ่งอายุเก้าสิบปีจะเป็นผู้ให้กำเนิด.