ພຣະຄຣິດທີ່ຊົງພຣະຊົນ

ປະຈັກພະຍານຂອງອັກຄະສາວົກ

ສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດແຫ່ງໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍ

ຂະນະທີ່ພວກເຮົາສະເຫລີມສະຫລອງການກຳເນີດຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ ເມື່ອສອງພັນປີທີ່ຜ່ານມາ, ພວກເຮົາຂໍມອບປະຈັກພະຍານຂອງພວກເຮົາເຖິງຄວາມເປັນຈິງໃນພຣະຊົນຊີບອັນຫາທີ່ປຽບບໍ່ໄດ້ຂອງພຣະອົງ ແລະ ເຖິງອຳນາດອັນບໍ່ມີຂອບເຂດຂອງການເສຍສະລະຊົດໃຊ້ທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະອົງ. ບໍ່ເຄີຍມີມະນຸດຄົນໃດ ທີ່ມີອິດທິພົນເໜືອກວ່າພຣະອົງຕໍ່ທຸກຄົນທີ່ເຄີຍມີຊີວິດຢູ່ ແລະ ຈະມີຊີວິດຢູ່ເທິງແຜ່ນດິນໂລກ.

ພຣະອົງເປັນພຣະເຢໂຮວາອົງຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະຄຳພີເດີມ, ເປັນພຣະເມຊີອາຂອງພຣະຄຳພີໃໝ່. ພາຍໃຕ້ການຊີ້ນຳຂອງພຣະບິດາຂອງພຣະອົງ, ພຣະອົງໄດ້ເປັນພຣະຜູ້ສ້າງຂອງແຜ່ນດິນໂລກ. “ພຣະເຈົ້າໄດ້ຊົງສ້າງທຸກສິ່ງຂຶ້ນໂດຍທາງພຣະທຳ ໃນບັນດາສິ່ງທີ່ເປັນມານັ້ນ ບໍ່ມີສິ່ງໜຶ່ງສິ່ງໃດທີ່ເປັນມາໂດຍນອກຈາກພຣະທຳ” (ໂຢຮັນ 1:3). ເຖິງແມ່ນປາດສະຈາກບາບ, ແຕ່ພຣະອົງຍັງໄດ້ຮັບບັບຕິສະມາ ເພື່ອໃຫ້ຄວາມຊອບທຳທັງໝົດສຳເລັດ. ພຣະອົງ “ໄດ້ໄປທຸກຫົນທຸກແຫ່ງເຮັດຄຸນງາມຄວາມດີ” (ກິດຈະການ 10:38), ແຕ່ຖືກກຽດຊັງເພາະການນັ້ນ. ພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະອົງຄືຂ່າວສານແຫ່ງສັນຕິສຸກ ແລະ ຄວາມປາດຖະໜາດີ. ພຣະອົງໄດ້ຂໍຮ້ອງໃຫ້ທຸກຄົນເຮັດຕາມຕົວຢ່າງຂອງພຣະອົງ. ພຣະອົງໄດ້ຍ່າງໄປຕາມຖະໜົນຫົນທາງໃນຟີລິດສະຕິນ, ໄດ້ປິ່ນປົວຄົນເຈັບປ່ວຍ, ໄດ້ໂຜດຄົນຕາບອດໃຫ້ເຫັນຮຸ່ງ, ແລະ ໄດ້ນຳຄົນຕາຍເປັນຄືນມາ. ພຣະອົງໄດ້ສິດສອນຄວາມຈິງກ່ຽວກັບນິລັນດອນ, ຄວາມເປັນຈິງເຖິງການດຳລົງຢູ່ກ່ອນເກີດຂອງເຮົາ, ຈຸດປະສົງຂອງຊີວິດເຮົາເທິງແຜ່ນດິນໂລກ, ແລະ ສັກກະຍະພາບສຳລັບບຸດ ແລະ ທິດາຂອງພຣະເຈົ້າໃນຊີວິດທີ່ຈະມາເຖິງ.

ພຣະອົງໄດ້ຈັດຕັ້ງສິນລະລຶກຂຶ້ນ ເພື່ອເຕືອນໃຈເຮົາເຖິງການເສຍສະລະຊົດໃຊ້ອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະອົງ. ພຣະອົງໄດ້ຖືກຈັບກຸມ ແລະ ຖືກປະນາມ ດ້ວຍຂໍ້ກ່າວຫາທີ່ບໍ່ມີມູນຄວາມຈິງ, ຖືກຕັດສິນລົງໂທດເພື່ອສະໜອງຄຳຂໍຮ້ອງຂອງຝູງຊົນ, ແລະ ຖືກສັ່ງໃຫ້ປະຫານຊີວິດຢູ່ເທິງໄມ້ກາງແຂນທີ່ພູກະໂຫລກຫົວ. ພຣະອົງໄດ້ສະລະພຣະຊົນຊີບເພື່ອຊົດໃຊ້ບາບຂອງມວນມະນຸດທັງປວງ. ຂອງປະທານຂອງພຣະອົງ ເປັນຂອງປະທານອັນລ້ຳຄ່າແທນທຸກຄົນທີ່ເຄີຍມີຊີວິດຢູ່ເທິງແຜ່ນດິນໂລກ.

ພວກເຮົາຂໍເປັນພະຍານຢ່າງໜັກແໜ້ນວ່າ ພຣະຊົນຊີບຂອງພຣະອົງ, ຊຶ່ງເປັນສູນກາງໃຫ້ປະຫວັດສາດຂອງມວນມະນຸດທັງປວງ, ບໍ່ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນໃນເມືອງເບັດເລເຮັມ ແລະ ຈະບໍ່ສິ້ນສຸດລົງທີ່ພູກະໂຫລກຫົວ. ພຣະອົງເປັນພຣະບຸດຫົວປີຂອງພຣະບິດາ, ເປັນພຣະບຸດອົງດຽວທີ່ຖືກຳເນີດໃນເນື້ອໜັງ, ເປັນພຣະຜູ້ໄຖ່ຂອງໂລກ.

ພຣະອົງໄດ້ລຸກຂຶ້ນຈາກຄວາມຕາຍເພື່ອ “ເປັນຜົນແລກໃນພວກຄົນທີ່ລ່ວງລັບໄປແລ້ວນັ້ນ” (1 ໂກຣິນໂທ 15:20). ໃນຖານະພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າທີ່ຟື້ນຄືນພຣະຊົນແລ້ວ, ພຣະອົງໄດ້ສະເດັດໄປຢ້ຽມຢາມຜູ້ທີ່ພຣະອົງຮັກຕອນພຣະອົງຍັງຊົງພຣະຊົນ. ພຣະອົງກໍຍັງໄດ້ປະຕິບັດສາດສະໜາກິດທ່າມກາງ “ຝູງແກະອື່ນ” ຂອງພຣະອົງ (ໂຢຮັນ 10:16) ໃນອາເມຣິກາສະໄໝບູຮານນຳອີກ. ໃນໂລກສະໄໝໃໝ່, ພຣະອົງ ແລະ ພຣະບິດາຂອງພຣະອົງໄດ້ມາປະກົດຕໍ່ຊາຍໜຸ່ມໂຈເຊັບ ສະມິດ, ໃນການເລີ່ມຕົ້ນ “ເວລາກຳນົດຄົບບໍລິບູນ” ຕາມຄຳສັນຍາອັນຍາວນານ (ເອເຟໂຊ 1:10).

ກ່ຽວກັບພຣະຄຣິດທີ່ຊົງພຣະຊົນ, ສາດສະດາໂຈເຊັບໄດ້ຂຽນວ່າ: “ພຣະເນດຂອງພຣະອົງເປັນດັ່ງແປວໄຟ; ພຣະເກສາຂອງພຣະອົງຂາວເໝືອນຫິມະບໍລິສຸດ; ພຣະພັກຂອງພຣະອົງຮຸ່ງເຫລື້ອມແຈ້ງກວ່າຄວາມສະຫວ່າງຂອງດວງຕາເວັນ; ແລະ ສຸລະສຽງຂອງພຣະອົງຄືກັບນ້ຳໄຫລຢ່າງໄວຂອງແມ່ນ້ຳອັນກວ້າງໃຫຍ່, ແມ່ນແຕ່ສຸລະສຽງຂອງພຣະເຢໂຮວາ, ກ່າວວ່າ:

“ເຮົາເປັນຜູ້ທໍາອິດ ແລະ ຜູ້ສຸດທ້າຍ; ເຮົາຄືເຂົາຜູ້ນັ້ນທີ່ມີຊີວິດ, ເຮົາຄືຜູ້ນັ້ນທີ່ຖືກປະຫານ; ເຮົາຄືຜູ້ວິງວອນແທນພວກເຈົ້ານຳພຣະບິດາ” (ຄພ 110:3–4).

ສາດສະດາໄດ້ປະກາດກ່ຽວກັບພຣະອົງວ່າ: “ແລະ ບັດນີ້, ຫລັງຈາກປະຈັກພະຍານຫລາຍຢ່າງທີ່ໃຫ້ໄວ້ເຖິງພຣະອົງ, ນີ້ຄືປະຈັກພະຍານ, ສຸດທ້າຍຂອງທັງໝົດ, ຊຶ່ງພວກເຮົາມອບໃຫ້ເຖິງພຣະອົງ: ວ່າພຣະອົງຊົງພຣະຊົນ!

“ເພາະພວກເຮົາໄດ້ເຫັນພຣະອົງ ແມ່ນແຕ່ຢູ່ທາງເບື້ອງຂວາພຣະຫັດຂອງພຣະເຈົ້າ; ແລະ ພວກເຮົາໄດ້ຍິນສຸລະສຽງກ່າວເປັນພະຍານວ່າ ພຣະອົງເປັນພຣະອົງດຽວທີ່ຖືກຳເນີດຈາກພຣະບິດາ—

“ວ່າໂດຍພຣະອົງ, ແລະ ຜ່ານພຣະອົງ, ແລະ ຈາກພຣະອົງ, ໂລກຕ່າງໆຈຶ່ງຖືກສ້າງຂຶ້ນມາ, ແລະ ຜູ້ອາໄສຢູ່ໃນນັ້ນເປັນບຸດ ແລະ ທິດາທີ່ຖືກຳເນີດຂອງພຣະເຈົ້າ” (ຄພ 76:22–24).

ພວກເຮົາຂໍປະກາດຢ່າງໜັກແໜ້ນວ່າ ຖານະປະໂລຫິດຂອງພຣະອົງ ແລະ ສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະອົງໄດ້ຖືກຟື້ນຟູເທິງແຜ່ນດິນໂລກ—ຖືກສ້າງຂຶ້ນເທິງຮາກຖານ ຊຶ່ງພວກອັກຄະສາວົກ ແລະ ບັນດາສາດສະດາໄດ້ວາງລົງແລ້ວ, ພຣະເຢຊູຄຣິດເອງເປັນຫີນເສົາເອກ (ເບິ່ງ ເອເຟໂຊ 2:20).

ພວກເຮົາເປັນພະຍານວ່າ ພຣະອົງຈະສະເດັດກັບມາຍັງແຜ່ນດິນໂລກອີກໃນມື້ໜຶ່ງ. “ທຸກປະຊາຊາດກໍຈະໄດ້ເຫັນສະຫງ່າລາສີຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ” (ເອຊາຢາ 40:5). ພຣະອົງຈະປົກຄອງເປັນຈອມກະສັດ ແລະ ຈອມເຈົ້ານາຍ, ແລະ ທຸກຫົວເຂົ່າຈະຄຸລົງ ແລະ ທຸກລີ້ນຈະກ່າວໃນການນະມັດສະການຢູ່ຕໍ່ພຣະພັກຂອງພຣະອົງ. ເຮົາແຕ່ລະຄົນຈະຢືນຮັບການພິພາກສາຈາກພຣະອົງຕາມວຽກງານຂອງເຮົາ ແລະ ຕາມຄວາມປາດຖະໜາຂອງໃຈເຮົາ.

ພວກເຮົາສະແດງປະຈັກພະຍານ, ໃນຖານະອັກຄະສາວົກທີ່ໄດ້ຮັບການແຕ່ງຕັ້ງຢ່າງຖືກຕ້ອງຂອງພຣະອົງ—ວ່າ ພຣະເຢຊູຄື ພຣະຄຣິດທີ່ຊົງພຣະຊົນ, ພຣະບຸດທີ່ເປັນອະມະຕະຂອງພຣະເຈົ້າ. ພຣະອົງເປັນກະສັດເອມານູເອນຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່, ຜູ້ຊຶ່ງທຸກວັນນີ້ປະທັບຢືນຢູ່ເບື້ອງຂວາພຣະຫັດຂອງພຣະບິດາຂອງພຣະອົງ. ພຣະອົງເປັນຄວາມສະຫວ່າງ, ເປັນຊີວິດ, ແລະ ເປັນຄວາມຫວັງຂອງໂລກ. ທາງຂອງພຣະອົງຄືທາງທີ່ນຳໄປສູ່ຄວາມສຸກໃນຊີວິດນີ້ ແລະ ຊີວິດນິລັນດອນໃນໂລກທີ່ຈະມາເຖິງ. ຂອບຄຸນພຣະເຈົ້າສຳລັບຂອງປະທານທີ່ຫາອັນປຽບບໍ່ໄດ້ນັ້ນ ຊຶ່ງເປັນພຣະບຸດແຫ່ງສະຫວັນຂອງພຣະອົງ.