Ang Pamilya Sentro sa Plano sa Dios
“Ang Pamilya: Usa ka Pamahayag ngadto sa Kalibotan” nagsaysay nga ang “kaminyoon tali sa lalaki ug babaye gi-orden sa Dios ug ang pamilya mahinungdanon ngadto sa plano sa Tiglalang alang sa walay kataposan nga destinasyon sa Iyang mga anak” (Liahona, Nob. 2010, 129).
Ang labing dagkong mga kamaya sa kinabuhi makaplagan diha sa mahigugmaong pamilya. Ingon niini bisan pa sa daghang mga kasamok ug mga hagit sa kinabuhi. Ang pag-ugmad og lig-on nga pamilya nagkinahanglan og mga paningkamot. Apan ang maong paningkamot makahatag og kamaya niini nga kinabuhi ug latas sa tanang kahangtoran. Bisan sa mga pamilya diin malisod ang mga relasyon, ang ebanghelyo ni Jesukristo makahatag og paglaom, kahupayan, ug pagkaayo.
Sa plano sa atong Langitnong Amahan alang sa kalipay, ang bana ug asawa mahimong magkauban sa kahangtoran. Ang awtoridad sa paghiusa sa mga pamilya sa kahangtoran mao ang gitawag nga gahom sa pagselyo. Mao usab kini ang gahom nga gihatag ni Jesus ngadto sa Iyang Apostoles atol sa iyang pagpangalagad dinhi sa yuta (Mateo 16:19). Busa ang mahangtorong kaminyoon gitawag nga pagselyo. Ang mga anak nga natawo o gisagop ngadto niining mahangtorong kaminyoon maselyo usab sa ilang mga pamilya sa kahangtoran.
Lahi sa mga kaminyoon nga molungtad lamang “hangtod ang kamatayon mobulag kaninyo,” ang mga pagselyo sa templo mopaseguro nga ang kamatayon dili makabulag sa mga minahal sa kinabuhi. Aron ang mga kaminyoon magpadayon human sa kamatayon, gikinahanglan kini nga maselyo sa sakto nga dapit ug pinaagi sa sakto nga awtoridad. Ang sakto nga dapit mao ang templo ug ang sakto nga awtoridad mao ang pagkapari sa Dios (Doktrina ug mga Pakigsaad 132: 7, 15–19).
Ang bana ug asawa kinsa naselyo diha sa templo mohimo og sagrado nga mga pakigsaad uban sa Dios ug sa usag usa. Kini nga mga pakigsaad mopasalig kanila nga ang ilang relasyon magpadayon human niini nga kinabuhi kon matinud-anon sila sa ilang mga pasalig. Nasayod sila nga walay butang, bisan gani ang kamatayon, nga makabulag kanila. Kadtong naminyo kinahanglang mokonsiderar nga ang ilang pagkahiusa mao ang ilang labing giampingan nga yutan-ong relasyon. Human sa tanan, ang kapikas mao lamang ang tawo gawas sa Ginoo kang kinsa gimandoan kita nga higugmaon sa tibuok natong kasingkasing (Doktrina ug mga Pakigsaad 42:22).
Ang Mahangtorong Kaminyoon Mahinungdanon
Si Presidente Spencer W. Kimball (1895–1985) mitudlo: “Ang kaminyoon malagmit mao ang labing mahinungdanon sa tanan natong mga desisyon ug dunay dako kaayo nga mga epekto, kay dili lamang kini maghatag og daklit nga kalipay, kon dili ingon man usab sa mahangtorong kalipay. Makaapekto kini dili lamang sa duha ka tawo nga naapil, apan usab sa ilang mga pamilya, ug ilabi na sa ilang mga anak ug sa mga anak sa ilang mga anak, hangtod ngadto sa labing bag-o nga mga henerasyon” (“The Importance of Celestial Marriage,” Ensign, Oct. 1979, 3).
Ang pakigsaad sa mahangtorong kaminyoon gikinahanglan usab alang sa kahimayaan. Ang kahimayaan mao ang kinabuhing dayon—ang matang sa kinabuhi nga gipuy-an sa Dios. Hingpit Siya. Nagpuyo Siya sa dakong himaya. Anaa Kaniya ang tanang kahibalo, tanang gahom, ug tanang kaalam. Siya mahigugmaon, mabination, ug manggiluy-on. Siya mao ang Langitnong Amahan sa matag tawo sa yuta. Kita sa umaabot mahimong mahisama Kaniya. Kini ang kahimayaan.
Ang kahimayaan mao ang labing mahinungdanong gasa nga mahatag sa Langitnong Amahan ngadto sa Iyang mga anak (Doktrina ug mga Pakigsaad 14:7). Mao kini ang ganti alang sa tanan nga makapamatuod nga matinud-anon sa Ginoo. Kadto nga naghimo niini mopuyo sa labing taas nga ang-ang sa celestial nga gingharian.
Ang Ginoo mipadayag pinaagi ni Joseph Smith:
“Sa celestial nga himaya adunay tulo ka mga langit o mga ang-ang; aron makabaton sa labing taas, ang tawo kinahanglan mosulod ngadto niini nga kapunongan sa pagkapari [ang gipasabut mao ang bag-o ug walay kataposan nga pakigsaad sa kaminyoon]; ug kon dili siya mosulod, siya dili makabaton niini” (Doktrina ug mga Pakigsaad 131:1–3).
Samtang atong tahoron ang atong mga pakigsaad, makaseguro kita nga makauban nato ang atong mga minahal sa kahangtoran. Ang Ginoo misaad:
“Kon ang tawo mangasawa pinaagi sa akong pulong, nga mao ang akong balaod, ug pinaagi sa bag-o ug walay kataposan nga pakigsaad, ug gibugkos ngadto kanila pinaagi sa Balaan nga Espiritu sa saad, pinaagi kaniya kinsa nadihogan, ngadto kang kinsa Ako mitudlo niini nga gahom ug mga yawe niini nga pagkapari; … ug kon [sila] mosunod sa akong pakigsaad, … pagahimoon ngadto kanila sa tanan nga mga butang bisan unsa ang akong sulugoon mobutang diha kanila, karon ug hangtod sa tanan nga kahangturan; ug walay kapuslanan sa panahon nga sila wala na sa kalibotan” (Doktrina ug mga Pakigsaad 132:19).
Nasayod ang Ginoo nga dili ang tanan sa Iyang mga anak adunay kahigayonan nga maminyo niining kinabuhia. Misaad siya nga kadtong tanan nga modawat sa ebanghelyo ug maningkamot sa paghupot sa ilang mga pakigsaad makaangkon og oportunidad nga maminyo ug makabaton og mga anak niining kinbuhia o sa sunod.
Tanang Henerasyon Konektado
Ang pamahayag sa pamilya nag-ingon nga “ang balaan nga plano sa kalipay makahimo sa mga relasyon sa pamilya nga magpadayon human sa kamatayon. Sagrado nga mga ordinansa ug mga pakigsaad nga anaa sa balaan nga mga templo makapahimo alang sa tagsa-tagsa sa pagbalik ngadto sa atubangan sa Dios ug alang sa mga pamilya nga magkahiusa sa kahangtoran.”
Ang gahom sa pagselyo magpadayon gikan sa mga ginikanan ngadto sa mga anak, latas sa tanang henerasyon gikan sa sinugdanan sa kalibotan. Si Presidente Joseph Fielding Smith (1876–1972) nagtudlo nga ang mga anak nga natawo sa pakigsaad–ug kadto sila nga naselyo sa ilang mga ginikanan diha sa templo—“makapanunod sa mga panalangin sa ebanghelyo labaw pa sa angay nga madawat niadtong wala matawo sa pakigsaad. Mahimong makadawat sila og mas dako nga giya, mas dako nga proteksiyon, mas dako nga inspirasyon gikan sa Espiritu sa Ginoo; ug dayon walay gahom nga makailog kanila gikan sa ilang mga ginikanan” (Doctrines of Salvation, comp. Bruce R. McConkie [1955], 2:90).
Ang mga anak nga natawo sa mga ginikanan kinsa naselyo sa templo natawo diha sa pakigsaad. Sa ingon niana, kabahin sila sa mahangtorong pamilya, sumala sa ilang pagkamatinud-anon. Ang mga anak nga wala matawo diha sa pakigsaad mamahimo usab nga kabahin sa usa ka mahangtorong pamilya human ang ilang tinuod o nagsagop nga mga ginikanan maselyo sa usag usa. Ang ordinansa sa pagselyo sa mga anak ngadto sa mga ginikanan ipahigayon lamang diha sa templo. Aron mapaabot kini nga mga panalangin ngadto sa tanan nga katawhan, makapahigayon usab kita og mga pagselyo alang niadtong nangamatay na. Sa ingon niini nga paagi, ang tanang pamilya mahimong magkauban sa hangtod.
Ang saad nga ang atong mga pamilya magkauban human sa kamatayon maghatag og dugang kahulogan sa kinabuhi. Modasig kini kanato nga magmatinud-anon ug magmaunongon. Makapalambo ug makapabuhong kini sa atong mga relasyon sa pamilya. Motabang kini kanato sa pagkaplag og kamaya ug paglaom samtang makigharong kita sa inadlaw-adlaw nga mga hagit sa kinabuhi. Ug ang pagkasayod nga magkauban kita og usab makahatag og kahupay ug kalinaw samtang nakigharong kita sa pag-antos ug kamatayon sa mga minahal.
Ang ordinansa sa pagselyo mao ang labing dakong gasa sa Dios ngadto sa Iyang mga anak. Makapahimo kini kanato nga mahibalik aron sa pagpuyo uban Kaniya ug sa tanan natong minahal sa kinabuhi hangtod sa kahangtoran. Nagtangyag kini og katingalahan nga mga panalangin alang niining kinabuhia ug sa sunod. Usa kini ka makanunayon nga pahinumdom nga ang mga pamilya sentro sa plano sa Dios ug sa atong kalipay dinhi ug sa kahangtoran. Maghatag kini og kalinaw, paglaom, ug kamaya alang sa tanan nga matinud-anong modawat niini.
