Βιβλία και Μαθήματα
Κεφάλαιο 41ο: Ο μεταθανάτιος κόσμος των πνευμάτων

Κεφάλαιο 41ο

Ο μεταθανάτιος κόσμος των πνευμάτων

Εικόνα
A mother in a wheelchair is surrounded by three young children. They are in a cemetery in front of a tombstone.

Ζωή μετά θάνατον

  • Τι μας συμβαίνει, αφότου πεθάνουμε;

Ο Επουράνιος Πατέρας προετοίμασε ένα σχέδιο για τη σωτηρία μας. Ως μέρος αυτού του σχεδίου, μας απέστειλε από την παρουσία Του να ζήσουμε επί γης και να λάβουμε θνητό σώμα από σάρκα και οστά. Τελικώς, το θνητό σώμα μας θα πεθάνει και το πνεύμα μας θα πάει στον κόσμο των πνευμάτων. Ο κόσμος των πνευμάτων είναι ένα μέρος αναμονής, εργασίας, μαθήσεως και για τους ενάρετους αναπαύσεως από έγνοιες και λύπη. Το πνεύμα μας θα ζήσει εκεί μέχρις ότου είμαστε έτοιμοι για την ανάστασή μας. Κατόπιν το θνητό μας σώμα θα ενωθεί ακόμη μία φορά με το πνεύμα μας και θα λάβουμε τον βαθμό δόξης για τον οποίον έχουμε προετοιμασθεί (βλέπε κεφάλαιο 46ο σε αυτό το βιβλίο).

Πολλοί άνθρωποι έχουν αναρωτηθεί πώς είναι ο κόσμος των πνευμάτων. Οι γραφές και οι προφήτες των τελευταίων ημερών μάς έχουν δώσει πληροφορίες σχετικώς με τον κόσμο των πνευμάτων.

  • Ποια παρηγοριά λαμβάνετε από τη γνώση σας ότι υπάρχει ζωή μετά θάνατον; Πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη γνώση μας για τον προγήινο κόσμο των πνευμάτων, για να παρηγορήσουμε άλλους;

Πού είναι ο μεταθανάτιος κόσμος των πνευμάτων;

Προφήτες των τελευταίων ημερών έχουν πει ότι το πνεύμα αυτών που έχουν πεθάνει, δεν είναι μακριά από εμάς. Ο Πρόεδρος Έζρα Ταφτ Μπένσον είπε: «Ενίοτε, το πέπλο μεταξύ αυτής της ζωής και της άλλης ζωής γίνεται πολύ λεπτό. Οι αγαπημένοι μας, οι οποίοι έχουν περάσει στην άλλη πλευρά, δεν είναι μακριά από εμάς» (στο Conference Report, Απρ. 1971, 18 ή Ensign, Ιούνιος 1971, 33). Ο Πρόεδρος Μπρίγκαμ Γιανγκ δίδαξε ότι ο μεταθανάτιος κόσμος των πνευμάτων είναι επί γης, γύρω μας (βλέπε Teachings of Presidents of the Church: Brigham Young [1997], 279).

Ποια είναι η φύση του πνεύματός μας;

Οι υποστάσεις πνεύματος έχουν την ίδια σωματική μορφή σαν τους θνητούς, πλην όμως ότι το σώμα του πνεύματος είναι σε τέλεια μορφή (βλέπε Εθέρ 3:16). Τα πνεύματα φέρουν μαζί τους από τη γη τη συμπεριφορά αφοσιώσεως ή ανταγωνισμού απέναντι στα της χρηστότητος (βλέπε Άλμα 34:34). Έχουν τις ίδιες ορέξεις και επιθυμίες που είχαν, όταν ζούσαν επί γης. Όλα τα πνεύματα είναι σε ενήλικη μορφή. Ήταν ενήλικοι πριν από τη θνητή τους ύπαρξη και είναι σε ενήλικη μορφή ύστερα από τον θάνατο, ακόμη κι αν πεθάνουν ως βρέφη ή παιδιά (βλέπε Teachings of Presidents of the Church: Joseph F. Smith [1998], 131–32).

  • Γιατί είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι το πνεύμα μας θα έχει την ίδια στάση που έχει τώρα στον κόσμο των πνευμάτων;

Ποιες είναι οι συνθήκες στον μεταθανάτιο κόσμο των πνευμάτων;

Ο προφήτης Άλμα στο Βιβλίο του Μόρμον δίδαξε σχετικώς με δύο καταμερισμούς ή καταστάσεις στον κόσμο των πνευμάτων:

«Τα πνεύματα εκείνων που είναι δίκαιοι θα εισαχθούν σε μια κατάσταση ευδαιμονίας, που λέγεται παράδεισος, κατάσταση ανάπαυσης, κατάσταση γαλήνης, όπου θα αναπαυτούν από όλες τις ταλαιπωρίες και από όλες τις έννοιες και θλίψεις τους.

»Και τότε θα γίνει ώστε τα πνεύματα των ανόμων, μάλιστα, που είναι πονηροί—γιατί ιδές, δεν έχουν ούτε συμμετοχή ούτε μερίδιο στο Πνεύμα του Κυρίου, γιατί ιδές, διαλέγουν έργα πονηρά παρά αγαθά, επομένως, το πνεύμα του διαβόλου μπήκε μέσα τους και κατέχει τον οίκο τους—αυτοί λοιπόν θα ριχτούν έξω, στο απώτερο σκοτάδι, θα γίνει κλάμα και θρήνος, και τρίξιμο δοντιών, και τούτο εξαιτίας της ίδιας τους της ανομίας, αφού οδηγήθηκαν αιχμάλωτοι από τη θέληση του διαβόλου.

»Λοιπόν αυτή είναι η κατάσταση των ψυχών των ανόμων, μάλιστα, σε σκοτάδι, και κατάσταση τρόμου, που τη βλέπουν γεμάτοι φόβο για την πύρινη αγανάκτηση της οργής του Θεού προς αυτούς. Και έτσι μένουν σε αυτήν την κατάσταση, όπως οι δίκαιοι στον παράδεισο, μέχρι τη στιγμή της ανάστασής τους» (Άλμα 40:12–14).

Τα πνεύματα κατατάσσονται σύμφωνα με την αγνότητα της ζωής τους και την υπακοή τους στο θέλημα του Κυρίου, ενώ ήσαν επί γης. Οι ενάρετοι και οι άνομοι διαχωρίζονται (βλέπε  Νεφί Α΄ 15:28–30), αλλά τα πνεύματα μπορούν να προοδεύσουν καθώς μαθαίνουν αρχές του ευαγγελίου και ζουν σε αρμονία με αυτές. Τα πνεύματα στον παράδεισο μπορούν να διδάξουν τα πνεύματα στη φυλακή (βλέπε Δ&Δ 138).

Παράδεισος

Σύμφωνα με τον προφήτη Άλμα, τα ενάρετα πνεύματα αναπαύονται από γήινες έγνοιες και λύπη. Μολοντούτο, απασχολούνται με την επιτέλεση του έργου του Κυρίου. Ο Πρόεδρος Τζόζεφ Φ. Σμιθ είδε σε όραμα ότι αμέσως αφού σταυρώθηκε ο Ιησούς Χριστός, επεσκέφθη τους ενάρετους στον κόσμο των πνευμάτων. Όρισε αγγελιαφόρους, τους έδωσε δύναμη και εξουσία, και τους ανέθεσε να «φέρουν το φως του ευαγγελίου σε εκείνους που ήταν στο σκοτάδι, σε όλα τα πνεύματα των ανθρώπων» (Δ&Δ 138:30).

Η Εκκλησία οργανώνεται στον κόσμο των πνευμάτων και οι φέροντες την ιεροσύνη συνεχίζουν τις ευθύνες τους εκεί (βλέπε Δ&Δ 138:30). Ο Πρόεδρος Ουίλφορντ Γούντροφ δίδαξε: «Η ίδια Ιεροσύνη υπάρχει στην άλλη πλευρά του πέπλου. …Κάθε Απόστολος, κάθε Μέλος των Εβδομήκοντα, κάθε Πρεσβύτερος, κ.τ.λ., που πεθαίνει στην πίστη, μόλις περάσει στην άλλη πλευρά του πέπλου, εισέρχεται στο έργο της διακονίας» (Deseret News, Ιαν. 25, 1882, 818).

Οι οικογενειακές σχέσεις είναι επίσης σημαντικές. Ο Πρόεδρος Τζεντεντάια Γκραντ, ένας σύμβουλος του Μπρίγκαμ Γιανγκ, είδε τον κόσμο των πνευμάτων και περιέγραψε στον Χίμπερ Κίμπαλ την οργάνωση που υπάρχει εκεί: «Είπε ότι οι άνθρωποι που είδε εκεί ήταν οργανωμένοι σε οικογένειες. …Είπε: ‘Όταν κοίταξα τις οικογένειες, υπήρχε μία έλλειψη σε ορισμένες… διότι είδα οικογένειες στις οποίες δεν επετράπετο να έλθουν και να κατοικήσουν μαζί, επειδή δεν είχαν τιμήσει την κλήση τους εδώ’» (Deseret News, Δεκ. 10, 1856, 316–17).

Φυλακή των πνευμάτων

Ο Απόστολος Παύλος ανεφέρθη στον μεταθανάτιο κόσμο των πνευμάτων ως φυλακή, η οποία είναι για ορισμένους (βλέπε  Πέτρου Α΄ 3:18–20). Στη φυλακή των πνευμάτων ευρίσκεται το πνεύμα εκείνων που δεν έχουν λάβει ακόμη το ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού. Τα πνεύματα αυτά έχουν ελευθέρα βούληση και μπορεί να δελεάζονται τόσο από το καλό όσο και από το κακό. Εάν αποδεχθούν το ευαγγέλιο και τις τελεσθείσες για αυτούς διατάξεις στον ναό, μπορούν να φύγουν από τη φυλακή των πνευμάτων και να κατοικήσουν στον παράδεισο.

Επίσης, στη φυλακή των πνευμάτων είναι όσοι απέρριψαν το ευαγγέλιο, αφού τους κηρύχθηκε είτε επί γης είτε στη φυλακή των πνευμάτων. Τα πνεύματα αυτά υποφέρουν σε μία κατάσταση γνωστή ως κόλαση. Έχουν αφαιρέσει από επάνω τους την ευσπλαχνία του Ιησού Χριστού, ο οποίος είπε: «Γιατί ιδές, εγώ, ο Θεός, υπέφερα όλα αυτά για όλους, ώστε να μην υποφέρουν αν μετανοήσουν. Όμως αν δε μετανοήσουν πρέπει να υποφέρουν όπως και εγώ. Το μαρτύριο δε αυτό, έκανε εμένα, το Θεό, τον ανώτερο όλων, να τρέμω από τον πόνο, και να αιμορραγώ από κάθε πόρο, και να υποφέρω τόσο κατά το σώμα όσο και κατά το πνεύμα» (Δ&Δ 19:16–18). Αφού υποφέρουν για τις αμαρτίες τους, θα τους επιτραπεί, μέσω της εξιλεώσεως του Ιησού Χριστού, να κληρονομήσουν τον χαμηλότερο βαθμό δόξης, το οποίο είναι το τελέστιο βασίλειο.

  • Πώς είναι παρόμοιες οι συνθήκες στον κόσμο των πνευμάτων με τις συνθήκες σε αυτήν τη ζωή;

Επιπρόσθετες γραφές

  •  Πέτρου Α΄ 4:6 (κηρύχθηκε το ευαγγέλιο προς τους νεκρούς)

  • Μωυσή 7:37–39 (η φυλακή των πνευμάτων προετοιμάσθηκε για τους ανόμους)

  • Δ&Δ 76 (αποκάλυψη σχετικώς με τα τρία βασίλεια δόξης)

  • Κατά Λουκάν 16:19–31 (η μοίρα του πλουσίου και του φτωχού στον κόσμο των πνευμάτων)