2:3

„Przygotujcie swe serca na zrozumienie”

Starszy Kim B. Clark Clark

Siedemdziesiąty

Wieczór z Przedstawicielem Władz Generalnych • 8 lutego 2019 • Tabernakulum w Salt Lake City

Moi drodzy bracia i siostry, służba z wami w tym wspaniałym dziele jest radością. Wyrażam wam moją miłość i wdzięczność za całą tę niezwykłą pracę, którą wykonujecie, aby pomagać wzrastającemu pokoleniu młodzieży i młodych dorosłych lepiej poznać ewangelię Jezusa Chrystusa.

Jeśli gruntownie uczymy ewangelii, nasi studenci uzyskują: (1) wiedzę i zrozumienie, (2) zdolność do skutecznego prawego działania oraz (3) możliwość upodobnienia się do Zbawiciela i naszego Ojca Niebieskiego.

Zrozumienie ewangelii jest niezbędnym połączeniem pomiędzy ewangeliczną wiedzą a skutecznym, prawym działaniem. Dzisiaj chcę się podzielić z wami kilkoma spostrzeżeniami na temat tego, co możemy robić, aby pomagać naszym studentom rozwijać zrozumienie ewangelii Jezusa Chrystusa.

Rozpocznę wspaniałym stwierdzeniem użytym przez Abinadiego, by zganić kapłanów króla Noego: „Nie przyłożyliście się z sercem, by je zrozumieć, nie byliście więc mądrzy”¹.

Kapłani posiadali pisma święte i znali prawo oraz proroków, ale nie przygotowali swych serc na zrozumienie. Serce jest symbolicznym centrum naszej woli, naszych pragnień, zobowiązań, naszych wartości i priorytetów, naszych uczuć i naszego świadectwa o prawdzie².

Zrozumienie ewangelii jest czymś więcej niż tylko doświadczeniem poznawczym³. Jest duchowym doświadczeniem, w którym Duch Święty świadczy o prawdzie, oświeca umysł i powoduje zmianę naszych serc⁴. Rozumienie sercem jest darem Ducha.

Kiedy jedna ze studentek pragnie przygotować swoje serce na zrozumienie zasady ewangelii, jaką jest wiara w Jezusa Chrystusa, musi ona wykazać, że chce przyjąć Jezusa Chrystusa i musi żyć zgodnie z tą zasadą. Jej doświadczenie związane z tą zasadą otwiera dostęp do jej serca. Jej działanie upoważnia Ducha Świętego, by dawał świadectwo, oświecał i powodował zmianę w tym, jak jej serce otwiera się na Pana i na tę zasadę⁵. Kiedy ta studentka stara się żyć zgodnie z tą zasadą i jest świadoma tego, czego doświadcza oraz gdy świadczy o tym, co wie, że jest prawdą, jej pojmowanie wiary wzrośnie, a serce ulegnie zmianie:

Jej wola, pragnienia i priorytety dotyczące działania z wiarą w Zbawiciela staną się ściślej skorelowane z Jego wolą.
Jej przymierza z Panem precyzyjniej nakreślą w jej sercu zobowiązanie do działania z wiarą w Niego.
Jej uczucia związane z miłością, oddaniem, radością i wiarą w Pana staną się głębsze i silniejsze.
Wzrośnie jej osobiste świadectwo o prawdziwości wiary w Jezusa Chrystusa, o Jego mocy oraz Jego miłości⁶.

Co wy i ja, jako nauczyciele ewangelii, możemy uczynić, aby pomóc naszym studentom przygotować serca na zrozumienie doktryny Jezusa Chrystusa? Pozwólcie, że podzielę się z wami historią, która, jak sądzę, może pomóc nam wiele zrozumieć.

Nauczyciel zebrał grupę czwartoklasistów i przez kilka minut opowiadał im o Marcinie Lutrze, niemieckim katolickim księdzu, który odegrał ważną rolę w protestanckiej reformacji w Europie⁷. Później zrobił dzieciom mały test. Jednakże uczniowie odpowiedzieli na pytania tak, jakby myśleli, że uczono ich o Martinie Lutherze Kingu juniorze, przywódcy amerykańskiego ruchu praw człowieka, więc na żadne pytanie nie odpowiedzieli poprawnie.

Później nauczyciel zebrał drugą grupę czwartoklasistów. Jednak tym razem rozpoczął od pytania: „Kto z was wie, kim był Martin Luther King junior?”. Wszyscy podnieśli rękę. Te dzieci sporo wiedziały o Martinie Lutherze Kingu juniorze. Następnie nauczyciel zapytał: „Czy wiecie, dlaczego rodzice Martina Luthera Kinga juniora nadali mu imię Martin Luther — King?”. Nikt nie wiedział. Wtedy powiedział: „Teraz opowiem wam, dlaczego”. Następnie nauczał ich o Marcinie Lutrze, używając dokładnie tych samych informacji, które przekazał pierwszej grupie. Później zrobił im ten sam test, a druga grupa odpowiedziała poprawnie na wszystkie pytania.

Pierwsza grupa uczniów nie nauczyła się niczego o Marcinie Lutrze⁸. Przy drugiej grupie nauczyciel powiązał Marcina Lutra z Martinem Lutherem Kingiem juniorem — kimś, kogo uczniowie dobrze znali i mieli do niego określony stosunek.

Pytania nauczyciela i jego rozmowa z nimi otworzyła umysły i serca uczniów na nowe informacje i na nowe uczucia. Oni nie tylko nauczyli się, kim był Marcin Luter, ale także dowiedzieli się czegoś więcej o Martinie Lutherze Kingu juniorze.

Ta historia ukazuje, jak pomóc naszym uczniom przygotować serca na rozumienie zasad ewangelii. Możemy wyróżnić dwie kwestie:

W połączeniu danej zasady z własnym doświadczeniem uczniów i z tym, co już wiedzą i rozumieją, tkwi wielka moc. Osobiste doświadczenie naprawdę otwiera drogę do ich serc.
Niezbędne jest zadawanie pytań — zarówno przez nas, jak i przez studentów. Pytania otwierają ich umysły i serca.

To są potężne koncepcje. Korzystajcie z nich razem z dwiema innymi koncepcjami:

Z rozmysłem nauczajcie tego procesu. Przygotowanie serc na zrozumienie jest procesem duchowym, a zdolność rozumienia sercem jest darem duchowym. Nauczajcie studentów, jak działa ten proces. Pomóżcie im poczuć odpowiedzialność za korzystanie z ich własnej woli, aby wybierać Pana i żyć zgodnie z tymi zasadami. Nauczajcie ich odnoszenia się do własnych doświadczeń, dzielenia się zdobytą wiedzą i składania świadectwa o prawdzie. Łaska Jezusa Chrystusa będzie im towarzyszyć, kiedy będą nauczać się nawzajem⁹.
Skupcie się na Zbawicielu. Do Niego należy doktryna i światło, i miłość, i moc, której potrzebują. To wszystko przychodzi razem z Nim. Kiedy składamy świadectwo o Nim i łączymy z Nim zasady, Duch Święty świadczy o prawdzie, naucza i oświeca.

Kiedy robimy to i wiele innych rzeczy, Duch Święty składa świadectwo o prawdzie, a przede wszystkim o tym, że Jezus jest Chrystusem. On będzie nauczał waszych studentów po kolei, jeden po drugim. On zmieni ich serca, a oni wzrosną w swym zrozumieniu ewangelii Jezusa Chrystusa. Wiem, że jest to prawda. Pozostawiam z wami moją miłość i świadectwo, w imię Jezusa Chrystusa, amen.