Leiding voor onze reis
Avond met een algemeen autoriteit
Woensdag 5 februari 2020
We zijn dankbaar dat we vanavond bij u kunnen zijn. Jill en ik hebben de afgelopen vier jaar de geweldige mensen in Europa gediend. Het was een aangename verrassing toen president Nelson ons vroeg om naar CES terug te keren. Het voelt aan als thuiskomen nu we nauw kunnen samenwerken met u die met hart en ziel jongeren helpt om het evangelie van Jezus Christus te leren en na te leven.
Door de onverwachte wendingen op ons pad en dat van anderen, ben ik gaan nadenken over onze reis naar het eeuwige leven. Wij die Jezus Christus en zijn verzoening aanvaarden, volgen een vergelijkbaar levenspatroon. We oefenen geloof in de Heiland en volgen Hem ondanks onze moeilijkheden. We bekeren ons van onze zonden, ontvangen de nodige verordeningen en volharden tot het einde. Maar de details van ieder leven zijn erg verschillend, en iedereen krijgt met andere moeilijkheden te maken.
Laten we even stilstaan bij de reis van Lehi’s familie naar het beloofde land. Door hun unieke reis kunnen we meer over onze eigen reis leren. Ze wisten dat ze op weg naar een beloofd land waren, maar ze wisten niet het fijne van de bestemming, noch van de weg daar naartoe. Ze stuitten onderweg op ernstige problemen. Zelfs Nephi, die niet morde, legde uit dat ze ‘veel leed en vele moeilijkheden hadden ondervonden, ja, zelfs zovele dat [zij] ze niet alle [konden] opschrijven’.1
Ze ontvingen onderweg leiding. Lehi kreeg ’s nachts van de Heer de opdracht ‘dat hij de volgende dag op reis moest gaan, de wildernis in’.2 ’s Morgens vond hij bij zijn tentdeur de Liahona die hun goddelijke leiding verschafte. Maar de Liahona veranderde niets aan de afstand tussen hen en het beloofde land. Het Arabisch schiereiland kromp niet, en de wateren die ze over moesten steken evenmin. Ze moesten de moeilijkheden op hun grote reis toch nog het hoofd bieden. Maar de Liahona leidde hen wél ‘in de vruchtbaarste streken van de wildernis’.3 En als ze niet lui waren, hielp die hen een directe koers te nemen.4
Laman en Lemuel morden vanwege de moeilijkheden die ze onderweg ondervonden. Sommige moeilijkheden hadden ze zelf veroorzaakt. Maar ook als ze volgzaam waren en het juiste pad volgden, moesten ze soms rauw vlees eten en de verzengende hitte van de woestijnzon trotseren. Net als Laman en Lemuel denken mensen soms dat ze geen beproevingen zullen krijgen. Als ze doen wat hoort, zal hun leven makkelijk zijn. Maar dat is niet het geval. We kunnen wél kracht en leiding ontvangen, maar niet alles zal van een leien dakje gaan.
Hoewel ze samen reisden, ondernam ieder van hen ook een individuele reis. Hun fysieke eindbestemming was dezelfde, maar hun individuele eeuwige traject verschilde van persoon tot persoon en werd door hun keuzes en daden bepaald.
Ook wij ondernemen een persoonlijke levensreis, maar delen van die reis leggen we met anderen af. Wij zijn bijvoorbeeld samen op reis in het seminarie, instituut en kerkelijk onderwijs. We hebben een doel. We weten in grote lijnen waar we heengaan, maar niet de precieze route. Evenmin weten we welke hindernissen we zullen tegenkomen.
Ieder van ons kiest hoe hij met de groep reist. We kunnen morren. We kunnen ons verheugen. We kunnen zelfs in tijden van beproeving dankbaar zijn. Sommigen hebben het moeilijk met wijzigingen in kerkbeleid of -procedures. Het deed me genoegen om te zien dat S&I met de geïnspireerde wijzigingen betreffende thuisgericht, kerkgesteund evangelieonderwijs aan de slag ging.
We zullen moeilijkheden doormaken, en doen dat nu al. Als we de leiding van de Heer volgen, kunnen we die moeilijkheden overwinnen en ervan leren. De profeet Joseph Smith heeft gezegd: ‘Het was duidelijk dat de Heer ons macht gaf naargelang het werk dat wij te doen hadden, en kracht naargelang de wedren die wij te lopen hadden, en genade en hulp naargelang onze behoeften.’5
We ontvangen leiding zodat we de meest directe koers kunnen uitzetten en door de vruchtbaardere streken van de wildernis kunnen trekken. We ontvangen leiding van profeten. Ik weet dat profeten, zieners en openbaarders ons leiden. Wat een zegen! De onderwijsraad van de kerk leidt ons, en we hebben ook broeder Webb, zijn team en andere geïnspireerde leiders. Bovendien heeft ieder van ons recht op persoonlijke leiding voor problemen bij onze taken.
Zowel de onderwijsraad van de kerk als het bestuurscomité van die raad komen maandelijks bijeen. In die vergaderingen ontvangen we leiding en raad. Het is ook een zegen dat we jaarlijks een ‘Avond met een algemeen autoriteit’ hebben. Door de jaren heen hebben we erg nuttige, gerichte leiding voor onze reis ontvangen – als organisatie, maar ook individueel.
Ik bid dat we open mogen staan voor de leiding van de Heer. Ik weet dat Hij leeft, ons helpt en ons leidt.
In de naam van Jezus Christus. Amen.