اجازه دهید هر قلب اتاق او را آماده کند
فقط بیش از یک هفته پیش، چراغ های کریسمس در میدان معبد روشن شدند، سنت 53 ساله ادامه یافت و برای بسیاری، شروع ِفصل کریسمس را نشان می دهد. در کریسمس، ما تولد، زندگی و نور عیسی مسیح، پسر ِواقعی ِخدا و ناجی جهان را جشن می گیریم. ما در اعلامیه ای که با تولد او همراه است امید می یابیم: ”شکوه به خدا در بالاترین ، و صلح بر روی زمین و آرزوی خوبی برای مردمان.“1 موسیقی، کودکان ِ هیجا ن دار ، دادن و دریافت هدیه، درختان کریسمس ، دکوراسیونها ِ، و چراغ ها، همه بخشی از جشن شادآور هستند.
هنگامی که شما دربارۀ کریسمس فکر می کنید، چه خاطرات ِگرامی به اندیشه می آیند؟ برای من، این زمان در سال، همیشه خاطرات جشن های کریسمس از دوران کودکی ام را به ارمغان می آورد.
من هنوز می توانم بسیاری از هدایایی را که دریافت کردم به یاد آورم. من یک توپ فوتبال و توپ بسکتبال، اسباب بازی ها و لباس ها را به یاد دارم. بسیاری از این هدایا اکنون رفته و فراموش شده اند؛ لباس ها از بین رفته و کوچک شده اند. اما بیشترین چیزی که از کریسمس های گذشته به یاد دارم – محبوبترین و تکان دهنده ترین خاطراتم - در مورد چیزی است که من دریافت کردم نیستند ، بلکه آنچه که من دادم، [هستند].
بگذارید توضیح دهم. هر سال، شنبۀ قبل از کریسمس، نوجوانان محل مان در کلیسای مان جمع شدند. ما سبد هایی را با پرتقال، موز و شیرنی های خانگی پر کردیم تا به بیوه هایی که در نزدیک زندگی می کردند، هدیه دهیم. ما به خانه هایشان رفته، آواز ِکریسمس خواندیم، و سبدهای کریسمس را دادیم. من هنوز لبخندهای سپاسگزاری آنها را به یاد دارم. بعضی از آنها ، مهاجران نسل اول یا دوم بودند که سپاسگزاری شان را با لهجۀ غلیظ انگلیسی ابراز می کردند: خواهران سوآرتز، زبیندن، گرول و کاکلر. من هرگز احساس گرمی را که این در قلب من جا داده شد بود، فراموش نخواهم کرد.
هنگامی که لِسا، و من، پدر و مادر شدیم، سنت در ارائۀ هدایای کریسمس به یک خانوادۀ محتاج را آغاز کردیم، آنطور که شما هم می کنید. ما اغلب نام یک خانواده را از یک گروه خیریه ، همراه با سنین فرزندان دریافت کردیم. ما وقت و تلاش زیادی برای یافتن هدایای دقیقاَ مناسب برای آنها صرف کردیم. به نظر می رسید که پسران ما از این، به همان میزان که در روز ِکریسمس هدیۀ خود را دریافت می کردند، لذت می بردند! این سنت خانوادگی، در خدمت کردن، کمک کرد تا روح واقعی کریسمس در قلب مان نقش بگیرد.
در زندگی حرفه ای ام، من در توسعه، تولید و فروش اسبابهای ورزشی در سراسر جهان شرکت داشتم. اسبابهایی مانند تردمیل، دوچرخه های ثابت و ماشینهای بیضی در درجه اول برای تقویت قلب طراحی شده اند. در واقع، در شرکت مان، ما بسیارسعی کردیم تا مطمئن شویم که مصرف کنندگان ِآن دستگاها ، می توانند به درستی شرایط و فعالیت قلب خود را با دستگاه ِنظارت، ضربان قلب را اندازه بگیرند. امروزه بسیاری از ما، روی مچ دست مان فناوری را می بندیم که قلب مان را می سنجد و به [انجام] فعالیت هایی که قلبمان را تقویت می کنند،تشویق می کند.
چطور می شد اگرراهی بود که می توانست شرایط قلب تان را از نظر روحانی اندازه گیری کند، یک دستگاه نظارت ِقلب ِ روحانی را درنظر بگیرید؟ دستگاه نظارت ِقلب روحانی شما چه د؟ از نظر روحانیت، قلب تان چقدر سلامت است؟ فصل کریسمس به نظر مانند ِ یک زمان ایده آل برای سنجیدن ِ عمیق ِشرایط ِقلب مان است.
به عنوان مثال، شما ممکن است از خود بپرسید «آیا قلب من آماده است ناجی را دریافت کند؟» در کریسمس، ما اغلب آواز می خوانیم: «بگذار هر قلبی اتاقی برا ی ایشان آماده کند.2 چگونه می توانید اتاقی برای مسیح در قلب تان آماده کنید، مخصوصا در این فصل ِشلوغ و درعین حال شگفت انگیز؟
کتابان مقدس سرشاراز توصیف هایی هستند که می توانند به ما کمک کنند شرایط قلب مان را ارزیابی کنیم. برخی از آيات دارای سخنانی هستند، مانند ِ”خالص“3 ”سربه زیر“4 ”فروتن“5 ”شکسته“6 و ”پشیمان“ 7 } این کلمات و بسیاری دیگر، در سراسر کتابهای مقدس، به ما ماهیت قلب ناجی را به ما نشان می دهند. برای دریافت ایشان به قلبهایمان ، حتماَ قلبهایمان مانند [قلب] او، باید خالص و فروتن باشند.
به نقل از سخنان ِپولس ، ما می توانیم تلاش کنیم کلمات و صفات عیسی مسیح را مانند یک ”رساله …در دلهای مان نوشته شده، طریق همۀ مردان شناخته و خوانده شوند، بنویسیم …پیام مسیح را…نه با جوهر، بلکه با روح خدای زنده؛ نه برالواح سنگ، بلکه برالواح گوشتی قلب.“8 این نیازمند ِبه بیش از ابراز ِاحوالپرسی دلپذیری مان در کریسمس می باشد. خداوند برعلیه کسانی که با حرف هایشان نزدیک من جمع می شوند، ، اما دلشان از من دور هستند ، به ما هشدار داد.9 در طول این کریسمس و در طول سال، اعمال ِ مهربان و کارهای خوب ما بهترین نشانه ای هستند که عشق ما ، نسبت به ناجی در دلهای مان نوشته شده است.
وقتی شرایط قلبم را در نظر می گیرم، من الهام و نمونه های بسیار خوبی را برای پیروی کردن ، از دلهای ِفداکار وبا قدرت ِکسانی که درروزهای آغاز، کمک کردند کلیسای عیسی مسیح را دربازسازی اش احیاء کنند، پیدا می کنم. من می خواهم یک داستان کریسمس دربارۀ یکی از معتقدین اول ِاهل ِایمینگام، انگلستان : مری وود لیتلتون را بگویم.
مری و شوهرش، پولس، هرگز فکر نمی کردند که خانه شان را در انگلستان ترک کنند. اما آنها پیام بازسازی شدۀ مژدۀ مسیح را شنیده ، و گواهی بر درست بودن ِآنرا به دست آوردند. آنهاغسل تعمید گرفتند، و فقط دو ماه بعد، مری و پولس همراه با فرزندان شان به آمریکا با کشتی آمدند تا با مقدسین جمع شوند. آنها در 20 دسامبر 1844 به نیویورک رسیدند. پنج روز بعد، آنها به وسیلۀ کالسکه به ناوو، ایلینوی سفر کردند. فقط تصور کنید، مسافرت کردن، در هوای سرد روی جاده های بد و دشوار، آنها اولین روز کریسمس خود را در آمریکا جشن گرفتند.
با وجود تمام این تغییرات، مری در دلش امیدوار بود که خانواده اش روزی ، کریسمس را با حلقه گل، بابا کریسمس، و آوازخوانی آنطوری که در انگلستان داشتند، جشن بگیرند. متأسفانه، آنها در سال 1845، خیلی بهتر نبود- آنها هنگامی که برای خانوداه شان سخت بود که در ناوو جا بیافتند، کریسمس دوم را در جعبۀ واگنی که پولس آنرا به خانۀ موقتی تبدیل کرده بود، گذراندند. دوباره، با دلی پر از امید، مری گفت: ”سال بعد، کریسمس متفاوت خواهد بود.“
سال بعد، در 1846، سومین کریسمس ِخانواده در آمریکا، مری و فرزندان، خودشان را در وینتر کوآرترز یافتند و برای سفری طولانی که قراربود بسوی غرب، در بهارباشد، آماده می شدند. مردم بد آنها را از ناوو بیرون انداخته بودند، و پولس ، با قدم به سمت غرب ، با گردان ِارتش ِمورمون چند صد مایل دور بود. باز هم، نه آواز خوانی و نه بابا کریسمس وجود داشت. در عوض، روزه گیری و نیایش کردن صادقانه برای پسر هشت سالۀ مری که بخاطر سوء تغذیه شدید نزدیک به مرگ بود، وجود داشت. او جان سالم به در برد، اما 25 نفر دیگر در وینتر کوآرترز در آن روز کریسمس مُردَند.
آن بالاخره درا چهارمین کریسمسش در امریکا بود که، وقتی اخیراَ به کوهپایۀ سالت لیک رسیده بودند ، مری و خانواده اش باهم کریسمس را در آرامش ِ نسبی جشن گرفتند. حتی آنموقعه هم ، این مانند آنگونه تجربۀ جشن گرفتن درانگلستان نبود. با این حال، از بعضی لحاظ، حتی بهتر بود. در یک روز سبت، جشن کریسمس، روز بعد از کریسمس در سال 1847، مقدسین برای نیایش،ابراز سخنان شکرگزاری و خواندن آوازهای ستایش به خدا برای رستگاری آنها در صهیون، جمع شدند. یکی از این سرودها، ازته دل خواندن ِ”بیایید، بیایید، شما مقدسین “ بود، این سرود درراه پیشگامان نوشته شد، که سرود ایمان برای مقدسین پیشروان درروزه های اول می بود. پس از آن، ”بیایید، بیایید، شما مقدسین “، سرود مورد علاقه، حتی یک آواز ِکریسمس، در جشن های پیشگام کریسمس باقی ماند.10
من معتقدم که چالش های مری در طول سال ها، کاری کرد که قلب اورا تغییر داد. او به نظر می رسید کریسمس را به وضوح دید، با سنت های جدید کریسمس و یک آهنگ جدید در قلب او. او واقعا یک قلب ِ فداکارساخت که مرکزش درامیدوعشق او نسبت به عیسی مسیح بود.
فصل کریسمس به نظر می رسد زمان مناسبی است برای فکر کردن دربارۀ اینکه چقدر قلب مان ازنظر روحانی سلامت است ؛ و بنابراین من با یک پیشنهاد ساده که ممکن است به ما کمک کند قلب های روحانی مان را نظارت کرده و تقویت کنیم، سخنرانی ام را پایان می دهم: من هر یک از ما را دعوت می کنم ، برگزینیم چیزی را بکنیم که از راه برونی، بیان کنندۀ، احساس درونی مان نسبت به ناجی مان، عیسی مسیح بوده، آن به عنوان هدیه ای است که آنرا امسال به او می دهیم.
مانند مری لیتلتون، امشب به عنوان پیروان وفادار عیسی مسیح جمع شده ایم او را عبادت کنیم. هم اکنون بگذارید وقتی کُر در یک سرود زیبا وفراخوان به ”کُرهای فرشتگان“ملحق شده، دعوت می کند که همۀ شما ، مؤمنان بیایید تا او، پادشاه ِمتولد شدۀ فرشتگان را بنگرید، با دقت گوش کنیم. فرق نمی کند ما کجا در سراسر دنیا زندگی می کنیم، هریک از ما می توانیم …خوشحال و پیروز …به بیت لحم بیاییم - حتی اگر تنها از راه دل مان - ایشان را احترام و تحسین کنیم.11
من گواهی ام را درمورد عیسی مسیح، ناجی ِجهان می دهم. نیایش ِمن اینست که روح مسیح برروی قلبهایمان در طول فصل تعطیلات و در سال جدید نگاشته شود، به نام عیسی مسیح، آمین.