Pogłębianie wiedzy i radość w Panu

Starszy Kim B. Clark

Siedemdziesiąty, Przedstawiciel Władz Generalnych

Doroczny przekaz szkoleniowy dla seminariów i instytutów religii • 13 czerwca 2017 r.

Błogosławieństwem jest móc przemawiać do rodziny seminarium i instytutu na całym świecie. Bardzo was kocham i jestem wdzięczny za was, za wszystko, co robicie i za to, kim jesteście. Modlę się o błogosławieństwa Pana dla was w tej wielkiej pracy, która jest przed nami.

Moi drodzy bracia i siostry, nauczanie, przygotowywanie, podnoszenie i wzmacnianie dorastającego pokolenia to ważna praca. Czuję, że ta praca to poważna i niecierpiąca zwłoki sprawa. Młodzież i młodzi dorośli w Kościele Pana stawiają czoła wielu trudnym wyzwaniom i mają wiele wspaniałych możliwości. Otaczający ich świat roi się od potężnej techniki, której używa się dla niezwykłego dobra i strasznego zła. Wielu z naszych młodych ludzi mieszka w krajach dotkniętych wojnami i wieściami o wojnach, aktami terroru, korupcją, niszczeniem rodzin, polityczną i społeczną niestabilnością, sekularyzmem oraz atakami biedy, choroby i głodu.

Jednak wśród tego zgiełku i wrzawy Pan Jezus Chrystus przygotowuje Swoje królestwo i lud na Swój powrót. Posuwa się z mocą po całym świecie, by zgromadzić rozproszony Izrael, zbudować Swoje królestwo i ustanowić Syjon. Jego pełne miłości i łaski ramiona pozostają wyciągnięte ku młodzieży i młodych dorosłych Jego Kościoła, zapraszając ich do skorzystania z Jego uzdrawiającej, wzmacniającej i odkupiającej mocy.

Wielka wojna pomiędzy dobrem i złem, która rozpoczęła się w sferze przedziemskiej, nadal toczy się z coraz większą intensywnością w dniach ostatnich. W tej potyczce młodzież i młodzi dorośli z dorastającego pokolenia nie walczą na tyłach. Oni są na linii frontu i będą odgrywać coraz to bardziej istotną rolę w wielkiej pracy Pana. I tutaj wracam do was.

Jesteście na linii frontu razem z dorastającym pokoleniem. Kiedy myślę o was i o tym, co codziennie robicie, żeby dotrzeć do serc setek tysięcy młodzieży i młodych dorosłych w Kościele Pana, na myśl przychodzi mi wizja Nefiego dotycząca naszych czasów:

„I ja, Nefi, widziałem, że moc Baranka Bożego zstąpiła na świętych Jego kościoła, na lud przymierza z Panem, którzy byli rozproszeni po całym świecie, że byli uzbrojeni w prawość i moc Boga w wielkiej chwale”¹.

Nefi opisuje boski proces, w którym odgrywacie centralną rolę. Kiedy zastanawiacie się, co takiego robicie, nauczając seminarium i instytutu, mam nadzieję, że przychodzi wam na myśl ten fragment. Jesteście narzędziami w rękach Boga w boskim procesie, dzięki któremu Jego cenne dzieci przymierza błogosławione są prawością i otrzymują Jego moc i chwałę.

Na tym polega wasze zadanie. Nauczacie tych wspaniałych młodych ludzi ewangelii Jezusa Chrystusa i pomagacie im otrzymać boską moc w kapłaństwie, w świątyni, w towarzystwie Ducha Świętego, w pismach świętych, w świętych przymierzach i obrzędach. To jest moc Boża i On udziela jej Swoim ukochanym synom i córkom, żeby mogli kochać, nauczać i służyć z wiarą i pokładaną w Nim nadzieją, wykonując Jego pracę przez całe swoje życie.

Czasami trudno może być powiązać inspirującą wizję Nefiego z rzeczywistością waszych zajęć seminarium o 6:15 rano lub z odbywającymi się późnym wieczorem zajęciami instytutu, na których roi się od zmęczonych studentów. Swego czasu naoglądałem się nastolatków z zaczerwienionymi oczami na porannych zajęciach. I zdecydowanie wiem, jak wyglądają zmęczeni studenci. Ale widziałem, co dzieje się z tymi nastolatkami i studentami, kiedy kochający ich nauczyciel uczy ich wraz z Duchem Pana. Widziałem, co się dzieje w ich sercach i duszach, kiedy taki nauczyciel otwiera przed nimi moc pism świętych i pomaga im pogłębiać wiedzę w Pański sposób. Wiem o tym, ponieważ miało to miejsce w przypadku wszystkich moich dzieci. I dzieje się tak teraz z moimi wnuczętami.

Młodzież i młodzi dorośli, których nauczacie, są niesamowici. Ale trzeba, żeby wielu, wielu więcej z nich, otrzymało błogosławieństwa kapłaństwa i świątyni, służyło na misji, zawierało ślub w świątyni, tworzyło wieczne rodziny, służyło Panu w Jego królestwie i było światłem dla świata — wielu więcej z nich. Oznacza to, że musicie być coraz lepsi w tym, co robicie. Pan potrzebuje, żebyście byli jeszcze bardziej pełni mocy i skuteczniejsi w tej wielkiej pracy.

Radość w Panu

Pragnę podzielić się z wami dzisiaj kilkoma myślami, które, mam nadzieję, pomogą wam osiągnąć ten boski cel. Moje przesłanie jest proste: musimy robić więcej, żeby pomóc młodzieży i młodym dorosłym w Kościele doświadczyć radości — autentycznej, duchowej radości — w Panu Jezusie Chrystusie. Uważam, że najlepiej uczynić to poprzez pogłębianie wiedzy o doktrynie Chrystusa w Pański sposób. Świadczę i składam wam świadectwo o tym, że pogłębianie wiedzy o doktrynie Jezusa Chrystusa prowadzi do radości w Panu.

Prezydent Nelson nauczał:

„Moi drodzy bracia i siostry, radość, którą czujemy, ma niewiele wspólnego z tym, w jakich okolicznościach się znaleźliśmy, ale całkowicie jest związana z tym, na czym się skupiamy.

Kiedy skupiamy nasze życie na Bożym planie zbawienia […] i na Jezusie Chrystusie i Jego ewangelii, możemy czuć radość niezależnie od tego, co się dzieje w naszym życiu. Radość przychodzi od Niego i z Jego powodu. On jest źródłem wszelkiej radości”².

To ten rodzaj radości, jaką potrzebują odczuwać młodzi ludzie. Ona chroni ich przed złem, motywuje ich do prawego działania, syci ich pragnienie stałego posiadania z sobą Ducha Świętego i zbliża ich do Pana.

Zbawiciel dał nam w Księdze Mormona wspaniały przykład tego, jak możecie pomóc uczniom znaleźć w Nim radość:

„Trzymajcie więc wysoko wasze światło, aby świeciło światu. Oto jestem światłem, które wzniesiecie, czyńcie, co widzieliście, że czyniłem. Wiecie, że modliłem się do Ojca i wszyscy jesteście tego świadkami.

Wiecie, że nie nakazałem nikomu z was odejść, ale raczej nakazałem wam, abyście do Mnie przyszli, abyście Mnie dotknęli i sami się przekonali. Tak samo postępujcie ze światem”³.

Kiedy Zbawiciel ukazał się ludziom przy świątyni w kraju Obfitość, okazał im miłość, nauczał ich Swojej doktryny i błogosławił. Odczuwali wówczas wielką radość. W tym fragmencie Zbawiciel nawołuje was, żebyście do Niego przyszli i, poprzez moc Ducha Świętego, zobaczyli, co On robi, poczuli Jego miłość i doświadczyli Jego radości. Następnie nakazuje wam, żebyście ponieśli swoim uczniom to, co ujrzeliście i poczuliście: okazujcie im miłość, nauczajcie ich Jego doktryny, zachęcajcie ich, żeby przyszli do Niego i zakosztowali Jego radości. Jeśli gości w was miłość, doktryna, światło i radość Jezusa Chrystusa, możecie być dla nich natchnieniem i zachęcać ich, żeby dążyli do własnych, osobistych duchowych doświadczeń z Panem.

Radość i pogłębianie wiedzy

Zdobywanie wiedzy, które prowadzi do radości, to zagłębianie się w doktrynę Jezusa Chrystusa, co należy czynić w Pański sposób. Pogłębianie wiedzy to uczenie się całą duszą — umysłem, sercem, ciałem i nieśmiertelnym duchem. Pogłębianie wiedzy potęguje moc uczniów do czynienia następujących trzech rzeczy⁴:

1. Poznanie i zrozumienie

Najpierw trzeba poznać i zrozumieć. Mowa tu o wiedzy w umyśle i sercu. Na przykład, stosując ją do wiary w Jezusa Chrystusa, uczniowie uczą się, że wiara w Chrystusa to zasada działania i mocy. Dzięki świadectwu Ducha czują prawdę tej zasady i zaczynają wyraźniej postrzegać, dogłębniej pragnąć i dzięki temu pełniej rozumieć w sercu to, jak ta zasada działa w ich życiu.

2. Podjęcie skutecznego, prawego działania

Po drugie, podjęcie skutecznego, prawego działania. Uczniowie uczą się, jak stosować zasadę wiary w Jezusa Chrystusa w swoim życiu, po czym naprawdę to czynią. Na przykład, mogą zdecydować, że będą działać z wiarą w Zbawiciela i zbiorą się na odwagę, żeby zachęcić znajomych do przeczytania Księgi Mormona. Kiedy będą działać z wiarą w Niego, ich zaufanie do Niego wzrośnie i Pan pobłogosławi ich większą wiarą.

3. Stanie się podobnymi do Ojca Niebieskiego

Po trzecie, stanie się podobnymi do Ojca Niebieskiego Stawanie się to proces zmiany charakteru i samej natury ucznia. Ma ono miejsce dzięki odkupiającej i wzmacniającej mocy Jezusa Chrystusa. W odniesieniu do zasady wiary w Zbawiciela oznacza, że uczniowie stają się coraz bardziej wiernymi ludźmi. Wiara w Chrystusa staje się cechą ich charakteru, tego kim są, kiedy nieustannie i systematycznie rozwijają zrozumienie i wiedzę o wierze w Jezusa Chrystusa, działają z wiarą w Niego, czyniąc to, czego On pragnie i dążąc do uzyskania Jego darów i błogosławieństw, by stać się takimi jak On i Jego Ojciec.

Te trzy wymiary pogłębiania wiedzy współdziałają ze sobą i wzajemnie się wzmacniają. Stawanie się wiernym człowiekiem potęguje zdolność uczniów do poznania i zrozumienia. Głębsze zrozumienie motywuje do skuteczniejszego działania, co z kolei prowadzi do nowych przemyśleń i wzmacnia charakter. W każdym z elementów pogłębiania wiedzy kryje się wielka radość — radość wynikająca z nowego zrozumienia, radość z prawego działania, radość ze stawania się podobnym Ojcu i Synowi.

Pański sposób na pogłębianie wiedzy

Trzy prośby

Pański sposób na pogłębianie wiedzy jest prosty i pełny mocy. Pan opisuje go w następujący sposób:

„Jeżeli oko wasze będzie zwrócone na moją chwałę, całe wasze ciała będą wypełnione światłem”⁵.

„[Przygotujcie się i uświęćcie]”⁶.

„[Nauczajcie] jeden drugiego doktryny królestwa”⁷.

„Uczcie pilnie, a łaska moja będzie wam towarzyszyć”⁸.

„Szukajcie pilnie i uczcie jeden drugiego słów mądrości”⁹.

„Szukajcie wiedzy, przez naukę i przez wiarę”¹⁰.

„Wyznaczcie między sobą nauczyciela i niechaj wszyscy na raz nie mówią”¹¹.

„Niechaj każdy mówi z osobna, a wszyscy niechaj słuchają […], aby wszyscy byli podbudowani przez wszystkich”¹².

„A nade wszystko, odziejcie się w więzy miłości Chrystusowej”¹³.

Te piękne fragmenty z 88. rozdziału Nauk i Przymierzy wskazują trzy interaktywne, wspomagające elementy Pańskiego sposobu pogłębiania wiedzy. Po pierwsze: pilne studiowanie, przygotowanie i posłuszeństwo.¹⁴ Po drugie: gromadzenie się, by wzajemnie się nauczać, w więzach prawdziwej miłości, pod przewodnictwem natchnionego nauczyciela, w duchu łaski Jezusa Chrystusa. Po trzecie: objawienie, natchnienie i inne dary duchowe, które otrzymujemy dzięki mocy Ducha Świętego.

Nauczyciel w Pański sposób odgrywa aktywną i natchnioną rolę, angażując uczniów we wszystkie elementy pogłębiania wiedzy. Niezbędne są dwa warunki: po pierwsze, żebyście mieli ze sobą Ducha Świętego i po drugie, żebyście kochali uczniów.

Posiadacie wspaniałe źródło zasobów — Podręcznik do nauczania i uczenia się ewangelii¹⁵ — który pomoże wam nauczać tak, żeby wasi uczniowie uczyli się w Pański sposób. Pozwólcie więc, że dam wam zadanie. Chciałbym, żebyście przeczytali i przestudiowali ten podręcznik, skupiając się na pogłębianiu wiedzy, szczególnie o doktrynie Jezusa Chrystusa, która prowadzi do radości. Kiedy zrozumiecie, że waszym celem jest pogłębianie wiedzy, by osiągnąć radość, wpłynie to na sposób, w jaki będziecie stosować pełne mocy zasady zawarte w tym podręczniku. Pozwólcie, że podam trzy proste przykłady (choć jest ich o wiele więcej):

Będziecie prosić uczniów, aby przychodzili przygotowani na lekcję do tego, by się wzajemnie nauczać.
Będziecie kłaść szczególny nacisk na pomaganie uczniom w rozwijaniu cech Chrystusowych.
Sprawicie, że radość będzie waszym wspólnym celem na zajęciach i uczniowie będą regularnie dzielić się świadectwem o radości.

Moi drodzy bracia i siostry, wiem, że robicie już wiele wspaniałych i cudownych rzeczy, aby pomóc waszym uczniom głęboko zakorzenić ewangelię Jezusa Chrystusa w ich sercach i doświadczać w Nim radości. Mam świadomość waszego poświęcenia i oddania. Ma ją również Pan.

Zakończę moje dzisiejsze uwagi, zachęcając was do trzech rzeczy. Wiem, że jeśli wprowadzicie je w życie, pomożecie uczniom jeszcze bardziej pogłębiać wiedzę w Pański sposób i doświadczyć w Nim jeszcze większej radości.

Prośba 1: Wieczna tożsamość i cel. Zachęcam was, żebyście pomogli uczniom dowiedzieć się, kim naprawdę są. Pomóżcie im dostrzec, poczuć i przekonać się, że naprawdę są dziećmi Boga, Jego ukochanymi synami i córkami. Pomóżcie im zrozumieć znaczenie i implikacje dokumentu: „Rodzina: Proklamacja dla świata”, który głosi, że każdy z waszych uczniów „posiada boską naturę i przeznaczenie [oraz] [tożsamość] i [cel] istnienia”¹⁶.

Pomóżcie im, proszę, odczuć głęboko w sercu, że są duchowymi istotami, które doświadczają doczesności. Pan Jezus Chrystus cierpiał i umarł za nich, żeby mogli „czynić postępy ku doskonałości i ostatecznie osiągnąć swoje boskie przeznaczenie jako dziedzice życia wiecznego”¹⁷. Taki jest dla nich plan Ojca Niebieskiego. Pomóżcie im, proszę, żeby ten plan stał się dla nich rzeczywistością.

Uczcie ich, że narodzili się z Niebiańskich Rodziców, by uczyć się, wzrastać i stać się takimi jak Oni. Zdobywanie wiedzy jest niezbędne dla celu preegzystencji, życia doczesnego i ich wiecznego zbawienia. Muszą uczyć się o Bogu i o świecie, żeby mogli wypełnić dane im przez Boga cele w życiu. Pomóżcie im dostrzec, że zdobywanie wiedzy jest niezbędnym elementem wiecznego planu Boga, a tym samym częścią ich wiecznego celu i boskiego przeznaczenia.

Prośba 2: Pański sposób na pogłębianie wiedzy. Zachęcam was, żebyście pomogli swoim uczniom nauczyć się, jak zdobywać wiedzę w Pański sposób. Po części robicie to przez przykład. W pełen mocy sposób to, jak nauczacie, staje się tym, czego nauczacie waszych uczniów o zdobywaniu wiedzy w Pański sposób. Jeśli zapewnicie im doświadczenia, dzięki którym będą mogli zdobywać wiedzę w Pański sposób, będą uczyć się na Jego sposób. Jeśli tego nie uczynicie, nie będzie to miało miejsca.

Mam nadzieję, że przez własny przykład będziecie nauczać swoich uczniów, jak zdobywać wiedzę w Pański sposób. Jednak mam również nadzieję, że będziecie ich nauczać Jego sposobu bezpośrednio i świadomie, ze szczerym zamiarem. Macie ku temu wspaniałą okazję przy doktrynach do opanowania, kiedy zasady „Zdobywania wiedzy duchowej” dokładnie uczą Pańskiego sposobu zdobywania wiedzy. Kiedy będziecie nauczać tych zasad przez cały rok, nauczycie ich, jak zdobywać wiedzę w Pański sposób. Tego rodzaju nauczanie może także mieć miejsce na kursach instytutu.

Pomóżcie, proszę, swoim uczniom zdać sobie sprawę z tego, że Pański sposób można stosować do wszystkiego, czego się uczą. Konkretne metody, z jakimi zapoznają się na zajęciach prowadzonych w ramach zdobywania średniego i wyższego wykształcenia, będą zależeć od ich nauczycieli. Ale wasi uczniowie zawsze będą mogli się aktywnie angażować, pilnie studiować i czerpać błogosławieństwa z towarzystwa Ducha Świętego. Zachęcajcie, proszę, swoich uczniów, żeby brali ze sobą Ducha Świętego do szkoły.

Prośba 3: Pokuta i nauka. Zachęcam was, żebyście uczyli swoich uczniów, że pokuta jest niezbędnym elementem pogłębiania wiedzy. Pokuta to ustanowiony przez Pana proces zdobywania osobistej wiedzy, osiągania duchowego wzrostu i stawania się coraz bardziej podobnym do Niego. Wasi uczniowie uczą się w Pański sposób dzięki odkupiającej i wzmacniającej mocy Jezusa Chrystusa, która działa w ich życiu, zapewniając im Jego łaskę i miłosierdzie.

Pomóżcie im, proszę, zrozumieć, że pokuta to boski proces, dzięki któremu mogą nieustannie stawać się podobni do Zbawiciela. Czasami pokuta będzie dotyczyła czegoś, czego muszą zaniechać. Czasami czegoś, co powinni zacząć robić. Pomóżcie im, proszę, zrozumieć, że pokuta to coś o wiele więcej niż wyznanie przed Panem i przed biskupem, że zrobili coś złego. Grzeszyć to odwracać się od Pana. Odpokutować to ponownie zwrócić się ku Niemu. Pokuta wymaga przemiany serca i umysłu, zmiany w życiu, która odpowiada konkretnej sytuacji waszego ucznia.

Uczcie ich również, proszę, że pokuta może ich nieustannie błogosławić. To sposób, dzięki któremu Pan pomaga im ciągle się udoskonalać. Wymaga to od nich zmian i rozwoju, a to oznacza z kolei, że muszą odpokutować, zwrócić się pełniej ku Zbawicielowi, zawsze całkowicie ofiarować Mu swoje serce. Ten proces zwracania się i ofiarowania trwa przez całe życie. Jest konieczny dla pogłębiania wiedzy.

Świadectwo

Składam wam następującą obietnicę: Jeśli będziecie nauczać swoich uczniów, kim naprawdę są, jak wnikliwie zdobywać wiedzę w Pański sposób i nauczycie ich boskiej zasady pokuty, wnikliwie nauczą się doktryny Jezusa Chrystusa, wzrośnie ich wiara i miłość wobec Niego, i będą cieszyć się radością w Panu. Zarówno wy, jak i wasi uczniowie doświadczycie tej cudownej obietnicy Pana: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, że udzielę ci mojego Ducha, co oświeci twój umysł i napełni radością duszę twoją”¹⁸.

Wiem, że ta obietnica zawiera prawdę! Daję wam moje świadectwo o tym, że Bóg, nasz Ojciec, żyje. Jezus jest Chrystusem. On żyje! To jest Ich święta praca. O tym świadczę i zostawiam to z wami w duchu miłości, w imię Jezusa Chrystusa, amen.

© 2017 Intellectual Reserve, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone. Zatwierdzenie wersji angielskiej: 5/17. Zatwierdzenie do tłumaczenia: 5/17. Tłumaczenie z: „Deep Learning and Joy in the Lord”. Polish. PD60004121 166