Uroczyste spotkania 2017
Pokuta i prawdziwa miłość


Pokuta i prawdziwa miłość

Wieczór ze Starszym Kimem B. Clarkiem

Ogólnoświatowe Uroczyste Spotkanie dla Młodych Dorosłych • 7 maja 2017 r. • Tabernakulum w Salt Lake

Starszy Clark i ja jesteśmy szczęśliwi, że możemy widzieć się z wami na tym ogólnoświatowym spotkaniu.

Chcę powiedzieć wam o kilku rzeczach, które są mi drogie i które, mam nadzieję, mogą się wam przydać.

Po pierwsze, chcę wyrazić wam moją miłość: poczułam coś szczególnego w odniesieniu do młodych dorosłych w Kościele. Teraz jest czas bardzo ważnych decyzji w waszym życiu — zdobywanie wykształcenia, znalezienie zatrudnienia, służba na misji, spotkania z rówieśnikami, małżeństwo i rodzina. Czuję i świadczę o tym, że jest w was wielka moc dobra, gdy zawieracie święte przymierza i ich dochowujecie oraz gdy, podejmując decyzje, staracie się poznać wolę Pana. Jesteście wspaniali! Jesteście kochani przez Pana. Wiem o tym.

Chcę złożyć wam moje świadectwo oraz powiedzieć wam kilka słów zachęty. Chcę, żebyście wiedzieli, że ja wiem, że Bóg jest naszym żyjącym Ojcem w Niebie. Wiem, że stworzył dla nas plan zbawienia i darował nam Swego Syna, Jezusa Chrystusa, naszego Zbawcę i Odkupiciela. Wiem, że Prorok Józef Smith jest prorokiem dyspensacji pełni czasów. Wiem, że Chrystus przyjdzie ponownie i że musimy przygotować się na Jego przyjście.

W jaki sposób przygotować się na to podniosłe wydarzenie? Myśl o tym może wydawać się przytłaczająca! Jest tyle do zrobienia! Chciałabym powiedzieć o dwóch zasadach przygotowania się, które niosą nam otuchę i nadzieję: są to pokuta i prawdziwa miłość.

W czasie minionej październikowej konferencji generalnej Prezydent Monson powiedział nam: „Osobą niezbędną w planie jest nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus. Bez Jego zadość czyniącej ofiary wszystko byłoby stracone. Jednak nie wystarczy jedynie wierzyć w Niego i Jego misję. Musimy pracować i uczyć się, badać i modlić się, pokutować i doskonalić”1.

Musimy pokutować. To wielkie błogosławieństwo! Przez Zadośćuczynienie i moc Jezusa Chrystusa możemy pokonać każdą słabość, ból, smutek i grzech. Przekonałam się o tym, że pokuta może oznaczać nie tylko zaprzestanie jakiejś czynności, ale też początek praktykowania czynności, której nie praktykowaliście.

Jedną z najważniejszych rzeczy, które musimy zacząć praktykować w ramach pokuty, jest służba bliźnim. W służbie bliźnim, w pracy ramię w ramię z Panem i w doświadczaniu Jego czystej miłości naprawdę poznajemy Zbawiciela. Podczas pewnego spotkania sakramentalnego miesiąc temu byłam świadkiem mocy miłości, która obecna jest w służbie bliźnim.

Weszłam do kaplicy wraz z moją przyjaciółką. Ona przystanęła, by przywitać się z małą dziewczynką z jej klasy w Organizacji Podstawowej. W czasie spotkania moja przyjaciółka została poparta jako nowa prezydent Stowarzyszenia Pomocy w paliku. Ta mała dziewczynka odwróciła się wtedy i spojrzała na moją przyjaciółkę, a swoją nauczycielkę. Ta słodka dziewczynka wiedziała, że jej nauczycielka będzie odwołana, więc zaczęła płakać. Popędziła do końca ławki, by wtulić twarz w ramię swojej mamy! Spojrzałam na moją przyjaciółkę, nową prezydent Stowarzyszenia Pomocy w paliku, i zobaczyłam, że ona również zaczęła płakać! To świadectwo miłości wywarło na mnie ogromne wrażenie. Poczułam, że i mnie łzy napływają do oczu. Byłam świadkiem daru czystej miłości Chrystusa, która wypływa od Zbawiciela ku Jego prawdziwym naśladowcom służącym w Jego królestwie.

W siódmym rozdziale Księgi Moroniego Mormon uczy nas:

„Dlatego, moi umiłowani bracia, jeśli nie macie tej miłości, jesteście niczym, gdyż miłość ta nigdy nie zawodzi. Nie ustawajcie więc w tej miłości, która jest największą ze wszystkich cnót, gdyż wszystko inne przepadnie.

Ale miłość bliźniego jest prawdziwą miłością Chrystusa i trwa na wieki”2.

Moi drodzy bracia i siostry, modlę się o to, by każdy z nas działał z wiarą w Jezusa Chrystusa, a tym samym zwracał się do Niego; by pokutował za swe grzechy i służył Mu całym sercem. Wiem, że jeśli tak postępujemy, stajemy się Jego prawdziwymi naśladowcami. I jeśli „[modlimy] się do Ojca z całego serca, aby przelał w [nasze] serca [Swoją] miłość”3, wiem, że będziemy mieć większą wiarę, większą nadzieję i będziemy czuć większą miłość — samą czystą miłość Chrystusa. W imię Jezusa Chrystusa, amen.

Przypisy

  1. Thomas S. Monson, „Witajcie na konferencji”, Ensign lub Liahona, listopad 2016, str. 80–81.

  2. Moroni 7:46–47.

  3. Moroni 7:48.

Drukuj