Planowanie życia i równowaga w życiu
Ogólnoświatowe uroczyste spotkanie dla młodych dorosłych
niedziela, 19 listopada 2023
Starszy Clark G. Gilbert: Dziękuję wam, Starszy i Siostro Cook, za waszą wspaniałą radę. Christine i ja jesteśmy podekscytowani, że możemy omówić pierwsze pytanie dotyczące planowania życia i równowagi w życiu.
Siostra Christine Gilbert: Nasza rodzina jest bardzo zajęta. Praca mojego męża zawsze wiązała się z wysokimi oczekiwaniami – jako profesora Harvardu, dyrektora generalnego firmy medialnej i prezydenta dwóch organizacji uniwersyteckich. Przez cały ten czas oboje służyliśmy w wymagających zaangażowania powołaniach kościelnych. Jednak naszym najważniejszym obowiązkiem zawsze było nasze małżeństwo i dzieci.
Starszy Gilbert: Przypomniało mi się to, gdy przez pewien czas prowadziłem Deseret News. Ilu z was, młodzi dorośli, codziennie czyta drukowane gazety? Podnieście ręce. Tak myślałem — prawie nikt. Otrzymałem zadanie, by pomóc Deseret News w transformacji z tradycyjnej gazety na formę cyfrową. Był to niezwykle wymagający okres. Wychowywaliśmy wtedy siedmioro z ośmiorga naszych dzieci, a ja służyłem jako biskup.
Pewnego dnia Prezydent Boyd K. Packer zadzwonił i zapytał mnie: „Bracie Gilbert, chcę zapytać o twoją rodzinę. Czy poświęcasz wystarczającą uwagę swojej żonie?”. Zamyśliłem się i odpowiedziałem: „Pewnie nie”. Następnie powiedział mi: „Bracie Gilbert, będziesz prowadził tę grupę medialną przez pewien czas, ale mężem i ojcem będziesz na wieczność”. Wyznaczył mi wtedy zadanie cotygodniowej randki z Christine.
Następnie zapytał mnie, o której godzinie kładę się spać, na co odpowiedziałem, że o godzinie 1 lub 2 w nocy. Jego odpowiedź była dla mnie sprzeczna z intuicją. Powiedział: „Myślisz, że wszystko zależy od twoich wysiłków. Nie ufasz Panu”. Prezydent Packer wyznaczył mi apostolską godzinę spoczynku, której od tamtej pory staram się przestrzegać.
Siostra Gilbert: Mając wyznaczoną godzinę spoczynku i cotygodniowy wieczór na randki, jak można radzić sobie z innymi ważnymi obowiązkami?
Zaczyna się od planowania. Od pierwszych lat naszego małżeństwa wraz z mężem każdej niedzieli przeprowadzamy cotygodniową sesję planowania. Dla nas jest to zobowiązanie, którego nie pomijamy, bez względu na to, jak bardzo jesteśmy zajęci.
Po drugie, balansowanie obowiązków życiowych wymaga wspólnych celów. Nawet gdy jesteśmy daleko od siebie, nadal czujemy się zjednoczeni, gdy mamy wspólny cel. Zatem, kiedy mój mąż podróżował w związku z wykonywaną pracą lub ja nauczałam porannej lekcji seminarium, lub on miał obowiązki w okręgu, jeśli mieliśmy zapisane te zadania w kalendarzu i mieliśmy wspólny cel, byliśmy razem nawet wtedy, gdy musieliśmy się rozdzielić.
Starszy Gilbert: Są chwile, gdy trzeba postawić wyraźne granice w kwestii pewnych wyborów.
Clay Christensen, drogi przyjaciel z Bostonu, opowiedział mi kiedyś, jak jego przełożony zapytał, czy niedzielne bądź sobotnie poranki nie byłyby najlepszym czasem na cotygodniowe regularne spotkania zespołu. Clay odpowiedział: „Wiele lat temu postanowiłem, że soboty poświęcę mojej żonie, a niedziele Bogu, więc w sprawie tych dni, musisz poprosić bezpośrednio ich o pozwolenie”.
Pewne zobowiązania nie mogą podlegać negocjacjom w waszym życiu. W naszej rodzinie obejmuje to niedzielne uczęszczanie do kościoła, cotygodniowy domowy wieczór rodzinny, poranne i wieczorne modlitwy rodzinne oraz wspólne spędzanie czasu co tydzień jako para.