«Το θαύμα για τη Χιμένα στον Ναό», Φίλος, Μάιος 2023, 36-37.
Το θαύμα του ναού της Χιμένας
Η Χιμένα ήταν αγχωμένη. Αλλά ήξερε ότι ο Κύριος θα την βοηθούσε.
Αυτή η ιστορία έλαβε χώρα στη Γουατεμάλα.
Η Χιμένα μπήκε στο αυτοκίνητο και έδεσε τη ζώνη ασφαλείας της. Εκείνη και οι γονείς της πήγαιναν στον ναό. Αυτή θα ήταν η πρώτη της φορά που θα έκανε βαπτίσεις στον ναό. Ο Papi επρόκειτο να τη βαπτίσει για κάποιους από τους προγόνους τους. Η Χιμένα δεν μπορούσε να περιμένει!
Αλλά μετά η Χιμένα σκέφτηκε κάτι που την έκανε να αισθανθεί πανικό. «Papi» είπε «τι γίνεται με την αντλία μου;»
Η Χιμένα είχε διαβήτη τύπου 1. Για να παραμείνει υγιής, φορούσε πάντοτε μία μικρή συσκευή που λεγόταν αντλία ινσουλίνης για να βοηθά στον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα της. Εάν περνούσε πάρα πολύ καιρός χωρίς να την φορέσει, ένιωθε άρρωστη.
«Θα με αφήσουν να την φορέσω εντός του ναού;» ρώτησε η Χιμένα. Η καρδιά της χτυπούσε γρήγορα. «Τι γίνεται, όταν μπω στο νερό;»
«Θα είναι εντάξει» είπε ο Papi. «Μπορείς να φοράς την αντλία σου μέχρι να μπεις στο νερό. Κατόπιν η Mamá μπορεί να σε βοηθήσει να την ξαναφορέσεις μόλις βγεις έξω».
Η Mamá έγνευσε καταφατικά. «Και εάν αρχίσεις να αισθάνεσαι άρρωστη, ενώ κάνεις βαπτίσεις, απλώς πες το στον Papi και μπορείς να σταματήσεις». Η Mamá έσφιξε το χέρι της. «Θα είμαστε μαζί σου όλη την ώρα».
«Εντάξει» είπε η Χιμένα. Ένιωθε ακόμη αγχωμένη. Όμως η Mamá και ο Papi την είχαν βοηθήσει να νιώθει λίγο καλύτερα.
Όταν έφθασαν, η Χιμένα κρατούσε τα χέρια της Mamá και του Papi καθώς βάδιζαν προς την είσοδο του ναού. Μόλις μπήκε μέσα, η Χιμένα αισθάνθηκε ένα ζεστό, παρηγορητικό συναίσθημα. Ήξερε ότι το Άγιο Πνεύμα της έλεγε ότι ο Επουράνιος Πατέρας θα την βοηθούσε, παρόλο που ήταν αγχωμένη. Όλα θα ήταν εντάξει, όπως είπε ο Papi.
Η Χιμένα άλλαξε βάζοντας λευκά ενδύματα. Κατόπιν η Mamá βοήθησε την Χιμένα να βγάλει την αντλία της. «Θα είναι μόνο για λίγα λεπτά» είπε η Mamá. Αγκάλιασε τη Χιμένα.
Η Χιμένα μπήκε στο νερό. Ο Papi την περίμενε. Άπλωσε το χέρι του και την βοήθησε να κατέβει τα σκαλοπάτια.
Ο Papi είπε την προσευχή του βαπτίσματος και βύθισε την Χιμένα στο νερό. Όταν ξανασηκώθηκε, η Χιμένα χαμογελούσε. Κατόπιν έκαναν μερικές ακόμη βαπτίσεις.
«Αισθάνεσαι εντάξει;» ψιθύρισε ο Papi στο αφτί της.
«Ναι!» είπε η Χιμένα.
Ο μπαμπάς την βάπτισε για λίγα ακόμη άτομα. «Μπορείς να κάνεις περισσότερα;» ρώτησε ξανά.
«Ναι!» είπε η Χιμένα.
Μετά το τελευταίο βάπτισμα, η Mamá βοήθησε την Χιμένα να φορέσει την αντλία της και ήλεγξε το σάκχαρο του αίματος της Χιμένας. Η Mamá χαμογέλασε. Ήταν φυσιολογικό! Ήταν σαν η Χιμένα να μην είχε βγάλει καθόλου την αντλία της.
Στη συνέχεια πήγαν σε ένα μικρότερο δωμάτιο. Ο Papi έθεσε τα χέρια του στο κεφάλι της Χιμένας. Την επικύρωσε ως μέλος της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών για τους ανθρώπους που είχαν πεθάνει, για τους οποίους είχε βαπτισθεί. Τώρα οι πρόγονοί της θα μπορούσαν να επιλέξουν να προσχωρήσουν στην Εκκλησία του Ιησού Χριστού!
Στην οικιακή βραδιά την επόμενη εβδομάδα, η Χιμένα και οι γονείς της μίλησαν για το ταξίδι τους στον ναό. «Ο ναός είναι ο οίκος του Κυρίου» είπε ο Papi. «Όταν πηγαίνουμε, μπορούμε να έχουμε θαύματα στη ζωή μας».
«Τι είδους θαύματα;» ρώτησε ο μικρός αδελφός της Χιμένας, ο Πάμπλο.
«Ήμουν αγχωμένη να αφαιρέσω την αντλία μου της ινσουλίνης για να μπω στο νερό» είπε η Χιμένα. «Αλλά ενώ έκανα βαπτίσεις, δεν αισθανόμουν καν άρρωστη. Ήταν ένα θαύμα!» Η Χιμένα χαμογέλασε. «Και παρόλο που φοβόμουν, το Άγιο Πνεύμα με βοήθησε να αισθάνομαι ήρεμη. Ήταν και αυτό ένα θαύμα».
Εικονογράφηση υπό Alyssa Petersen