Mijn eerste vasten

Emma G. (7), Rijnland-Palts (Duitsland)

De week na Kerstmis spraken mama en papa voor het eerst met me over vasten. Papa vertelde me dat we vasten om onze hemelse Vader om extra hulp te vragen of Hem te vertellen dat we extra dankbaar zijn. Ik besloot om te vasten zodat mijn broertje zich beter zou voelen, omdat hij tandjes kreeg en zich niet goed voelde.

De avond voor vastenzondag hielp papa me om met vasten te beginnen. Eerst was ik zenuwachtig, maar hij hielp me met wat ik in mijn gebed kon zeggen. Papa zei dat ik goed moest opletten hoe ik me tijdens het vasten voelde. Ik voelde me heel goed voordat ik naar bed ging.

De volgende ochtend kreeg ik honger. Maar ik had beloofd om niet te eten, dus hield ik me zo goed mogelijk aan mijn belofte. Ik deed echt mijn best om niet te klagen. En ik deed dingen om meer over Jezus te leren, zodat ik niet alleen aan eten dacht. Mijn vader was ook aan het vasten, en dat hielp echt.

Later had ik heel erge honger en moest ik iets eerder stoppen met vasten. Ik was verdrietig, maar mijn ouders zeiden dat onze hemelse Vader gewoon wil dat we het proberen. Ik weet dat Hij van ons houdt en dat Hij blij is als ik het probeer.