„Znowu czyści”, Przyjaciel, maj 2024, str. 18–19.
Znowu czyści
„Nie umiem dobrze wybierać nawet przez jeden dzień!”, myślała Emily.
Ta historia wydarzyła się w USA.
Emily stała w wodzie z tatą i się uśmiechała. Tygodniami czekała na ten dzień! Jej serce waliło, ponieważ nigdy wcześniej cała nie zanurzyła się pod wodę. Była jednak bardzo podekscytowana przyjęciem chrztu tak jak uczynił to Jezus Chrystus.
Zamknęła oczy i słuchała, jak tata wypowiada modlitwę chrztu. Potem zatkała nos, zamknęła oczy i ugięła kolana, a tata zanurzył ją w wodzie.
Tata szybko wyciągnął ją, ociekającą wodą. Emily musiała wytrzeć wodę z oczu, ale się uśmiechała. Teraz czuła się inaczej. Ciepłe, radosne uczucie wypełniło ją. Pragnęła już zawsze czuć się właśnie tak!
Tata mocno ją przytulił. „Wiem, jak zachować to dobre uczucie”, pomyślała Emily. „Jedyne, co muszę zrobić, to wybierać dobro i być jak Jezus Chrystus!”. Czuła się pewna, że może to zrobić.
Kiedy wrócili do domu, Emily wybiegła z samochodu do drzwi wejściowych. Tak samo uczynił jej czteroletni brat, Jonasz. Gdy Emily dotarła do drzwi i zaczęła je otwierać, Jonasz chwycił ją za spódnicę i mocno pociągnął.
„Zostaw!”, krzyknęła Emily. Wyciągnęła spódnicę z jego rąk. Następnie zablokowała mu drogę, aby nie mógł wejść do środka pierwszy. Strasznie to ją zezłościło!
Nagle zamarła w bezruchu. Wypełniło ją potworne uczucie. Ustąpiła miejsca i pozwoliła Jonaszowi wbiec do środka.
„Przepraszam!”, zawołała za nim. Stało się, podjęła złą decyzję. Zbawiciel nie krzyczałby na Jonasza. Porażka tak od razu? Szczęśliwe uczucie przeminęło.
„Wszystko zepsułam”, pomyślała dziewczynka. „Nie umiem dobrze wybierać nawet przez jeden dzień!”.
Następnego dnia była niedziela. Kiedy Emily przygotowywała się do kościoła, pomyślała o tym, jak krzyknęła na Jonasza. Nadal czuła się źle.
Podczas spotkania sakramentalnego biskup poprosił Emily, aby wyszła na środek. Miała być konfirmowana. To znaczy, że miała otrzymać dar Ducha Świętego. Usiadła na krześle. Tata delikatnie położył ręce na jej głowie.
Emily zamknęła oczy, gdy tata zaczął mówić. Powiedział: „Przyjmij Ducha Świętego”.
Emily słuchała dalej.
„Emily, zawsze pamiętaj, że dzięki Jezusowi Chrystusowi możesz odpokutować za złe wybory”, powiedział tata. „Za każdym razem, kiedy przyjmujesz sakrament, możesz myśleć o przymierzu, które zawarłaś podczas chrztu. Możesz ponownie obiecać, że będziesz podążać za Jezusem”.
Kiedy tata skończył błogosławieństwo, Emily czuła się szczęśliwa i spokojna. Poczuła, jak Duch Święty powiedział jej, że wszystko będzie w porządku. Nie musi przecież być doskonała. Dzięki Jezusowi Chrystusowi i Jego Zadośćuczynieniu mogła odpokutować i otrzymać przebaczenie! Było jej przykro, że krzyczała na Jonasza, ale Ojciec Niebieski przecież wiedział, że nadal będzie się starała.
Emily uśmiechnęła się szeroko, kiedy wspólnie z tatą wrócili na swoje miejsca. Przyszła pora na sakrament, na który Emily czekała z niecierpliwością.
Ilustracja — Audrey Day