២០២១
វា​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ក្មេងប្រុស​ម្នាក់​សង្គ្រោះ​ដល់​អ្នក​ភូមិ
ខែ មេសា ឆ្នាំ ២០២១


« វា​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ក្មេងប្រុស​ម្នាក់​សង្គ្រោះ​ដល់​អ្នក​ភូមិ » ដើម្បី​កម្លាំង​នៃ​យុវជន ខែ មេសា ឆ្នាំ ២០២១ ទំព័រ ១០–១១ ។

ទស្សនាវដ្តី ដើម្បី​កម្លាំង​នៃ​យុវជនសារលិខិត​ប្រចាំ​ខែ មេសា ឆ្នាំ ២០២១

វា​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ ក្មេងប្រុស ម្នាក់ សង្គ្រោះ ដល់ អ្នកភូមិ

ថម ហ្វាន់នី មាន​អាយុ ១២ ឆ្នាំ ប៉ុណ្ណោះ​នៅពេល​ជំងឺ មហន្តរាយ​វាយ​ប្រហារក្នុង​ភូមិ​សាម័រ​គាត់​ត្រូវ​បាន​ហៅ​ឲ្យធ្វើ​កិច្ចការដ៏​អស្ចារ្យ​នេះ ។

នៅ​លើ​កោះសាម័រ ក្មេងប្រុស​មា្នក់ កំពុង​ជួយ​អ្នក​ភូមិ​ដែល​ឈឺ

រចនា​រូបភាព​ដោយ ជេមស៍ ម៉ាដសិន រូបថត មកពី Getty Images

ឆ្នាំ​នេះ​បាវចនា​យុវវ័យ​និយាយថាបង​ប្អូន « កំពុងតែ​ដាក់​គ្រឹះ​នៃ​កិច្ចការ​ដ៏​ធំ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា ៦៤:៣៣ ) ។ តាមរយៈ​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ត​នៃ​សាសនាចក្រ យុវវ័យ​តែង​អធិស្ឋាន​ជាញឹក​ញាប់​ដែល​មានតួនាទី​យ៉ាង​សំខាន់​ក្នុងគ្រា​ដែល​ចាំបាច់​នៅ​ក្នុង​ការ​ស្ថាបនា​នរគ​របស់​ព្រះ ។ នេះ​ជា​ឧទាហរណ៍​មួយ ។

ជំងឺរាត្បាត​នៅលើកោះ

១០០​ឆ្នាំ​កន្លង​ទៅហើយ នៅលើ​កោះ​សាម័រ​នៃ​មហាសមុទ្រ​ប៉ាស៊ីហ្វិក មានក្មេងប្រុស​ម្នាក់​ឈ្មោះ ថម ហ្វាន់នី គឺជាអ្នក​ជួយ​ដ៏សំខាន់​ម្នាក់​នៅក្នុង​ស្ថាន​ភាព​ស្លាប់​រស់ របស់​សមាជិក​នៃ​សាសនាចក្រ​នៃ​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​នៃ​ពួក​បរិសុទ្ធ​ថ្ងៃ​ចុង​ក្រោយ ។

ថម រស់​នៅក្នុង​ភូមិ​មួយ​ឈ្មោះថា សានណៃធូ ដែល​បាន​រក​ឃើញ​ដោយ​ពួកបរិសុទ្ធ​ថ្ងៃ​ចុងក្រោយ នៅក្នុង​តំបន់ដែល​ពួកគេ​ប្រមូល​ផ្តុំ​គ្នា ហើយ​បង្កើត​ជាសហគមន៍​មួយ ។ ដូចគ្នានឹង​ពួកបរិសុទ្ធ​នៃ​ព្រះ នៅ​ជំនាន់​ និង​ទីកន្លែង​ផ្សេងៗទៀត​ដែរ ពួកគេ​បាន​ទទួល​បទពិសោធន៍​នៃ​ការសាកល្បង ក៏ដូចជា​អព្ភូតហេតុ នៅពេល​ពួកគេ​ធ្វើ​ការដើម្បី​ស្ថាបនា​នរគ​របស់​ព្រះ​ជាមួយ​គ្នា ។ ការសាកល្បង​មួយ​ដែល​កើត​ឡើង​នៅក្នុង ឆ្នាំ ១៩១៨ គឺ ការ​រីក​រាល​ដាល​ជំងឺ​គ្រុន​ផ្ដាសាយមួយ​ដែលបានឆ្លង​រាលដាល​ដល់​ភូមិមួយ ។

នៅពេល​ជំងឺ​នោះមក​ដល់ វាបានបំផ្លិចបំផ្លាញ ហើយ​វាឆ្លង​យ៉ាង​ឆាប់​រហ័ស ។ អ្នក​ភូមិ​ប្រមាណ​ជិត ៤០០ នាក់ ស្ទើរ​តែគ្រប់​គ្នា​មាន​ជំងឺ​ធ្ងន់​ធ្ងរ​ដេកនៅ​លើគ្រែ ។ មាន​តែមនុស្ស​ប៉ុន្មាន​នាក់ ប៉ុណ្ណោះ​ដែល​អាច​ដើរ​បានគឺ ៖ បុរស​ចំណាស់​ម្នាក់​និង ថម ដែល​មាន​អាយុ​១២ ឆ្នាំ ។

សេចក្តី​ជំនឿ និង ការខិតខំ​ប្រឹងប្រែង

ក្រុមគ្រួសារ​របស់​ថម បាន​អនុវត្ត​សេចក្តីជំនឿ ដែល​ប្រឈម​មុខ​ទៅនឹង​ជំងឺ​នេះពីមុនមក​ហើយ​ បាន​ឃើញ​លទ្ធផល​នៃអភ្ភូតហេតុ​មួយ ។ ប្អូនប្រុស​របស់​ថម ឈ្មោះ អៃឡាម៉ា បានឈឺ​កាល​ពីប៉ុន្មាន​ឆ្នាំមុន ។ ឪពុក​របស់​ពួកគេ អ៊ិលសាឡា បានមាន​សុបិន​មួយ​ដែល​បាន​ផ្តល់​នូវ​ការណែនាំ​យ៉ាង​ច្បាស់​ពីអ្វី​ដែល​ត្រូវ​ធ្វើ​ដើម្បី​ថែទាំ អៃឡាម៉ា​៖​គឺឲ្យ​រកដើម វីលីវីលី​បកសំបកវា ហើយបុកយក​ទឹកឈើនោះមក​ ។ អ៊ីលសាឡា បាន​ធ្វើ​ដូច្នេះ​ហើយបាន​ឲ្យ​ទឹក​សំបកឈើនោះ​ទៅ អៃឡាម៉ា ផឹក មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន​ក្រោយ​ពីផឹក​ហើយ គាត់​បានជា​សះស្បើយ ។ ដូច្នេះ​ថម បាន​ឃើញថា ការ​អនុវត្តសេចក្តី​ជំនឿ​អាច​ជួយ​យក​ឈ្នះលើ​ជំងឺ​បាន ។

ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩១៨ នៃ​ការ​រីក​រាល​ដាល​ជំងឺ​គ្រុន​ផ្ដាសាយ ថម​បាន​អនុវត្ត​សេចក្តី​ជំនឿ ហើយ​ខិតខំ​ថែទាំ​អ្នក​ភូមិ​របស់​គាត់ ។ គាត់​បាន​និយាយថា «ជារៀង​រាល់ព្រឹក ខ្ញុំបាន​ចេញ ពីផ្ទះ​មួយ​ទៅផ្ទះ​មួយ​យក​អាហារ​ទៅឲ្យ និងជូតសម្អាត​ពួកគាត់ ហើយ​រកមើល​ថា​មាន​នរណា​ស្លាប់ទេ » ។

គាត់​បាន​រែក​ទឹក​ពីអូរ​ ហើយ​យក​ទឹក​នោះ​ទៅឲ្យ​គ្រប់​ផ្ទះ ។ គាត់​បាន​ឡើង​បេះផ្លែ​ដូង កាប់​យក​ទឹក​ហើយ​យក​ទៅ​ឲ្យ​អ្នក​ជំងឺ ។ គាត់​បាន​សម្លាប់​មាន់​ទាំងអស់​នៅក្នុង​ភូមិ​ហើយ​ធ្វើ​សម្ល សម្រាប់​គ្រួសារ​នីមួយៗ ។

ការធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ភាពខុសគ្នា

ក្នុង​អំឡុង​ពេល​នៃ​ការ​រាតត្បាត​នៅ​កោះសាម័រ​ មនុស្ស​ប្រមាណ មួយ​ភាគបួន​បាន​ស្លាប់​ដោយ​សារ ជំងឺ​គ្រុន ផ្តាសាយ​នេះ ។ មនុស្ស​មួយចំនួន​នៅក្នុង​ភូមិ​របស់​ ថម​ ក៏​បាន​ស្លាប់ផង​ដែរ ។ ថម​ បាន​ជួយ​ជីកផ្នូរ​ហើយ​បញ្ចុះ​សព​មនុស្ស​ជាង​២០ នាក់ រួមទាំងឪពុក​របស់​គាត់ អ៊ិសសាឡា ផងដែរ ។

ប៉ុន្តែ​ក៏សូម​អរគុណ​ចំពោះ​កិច្ចខិតខំ​ប្រឹងប្រែង​​និង​ការថែរទាំ​យ៉ាងយក​ចិត្តទុកដាក់ ​របស់ ថម មនុស្ស​ជាច្រើន​នៅក្នុង​ភូមិ​បាន​នៅរស់​រាន​មាន​ជីវិត ។ គាត់​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ភាព​ខុសគ្នា ចំពោះ​មនុស្ស​ទាំងនោះ​និង​ក្នុង​ការ​ស្ថាបនា​នគរ​ព្រះអម្ចាស់​នៅ​កោះសាម័រ ។ គាត់ « កំពុងតែ​ដាក់​គ្រឹះ​នៃ​កិច្ចការ​ដ៏​ធំ » ។

ហើយ​បងប្អូន​ក៏អាច​ធ្វើ​ដូច្នេះ​នៅក្នុង​របៀប​របស់​បងប្អូន​ផងដែរ ។

បងប្អូន​ប្រហែល​ជាមិនត្រូវ​បានហៅ​ឲ្យធ្វើ​កិច្ច​ការដូចជា​ថមទេ ប៉ុន្តែ បងប្អូន​កំពុង​អនុវត្ត​សេចក្តី​ជំនឿ​ក្នុង​របៀប​ផ្សេងៗ​គ្នា ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ភាព​ខុស​គ្នា​យ៉ាង​ខ្លាំង​ចំពោះ​បងប្អូន អ្នកដទៃ និង​នៅក្នុង​ការស្ថាបនា​នគរ​របស់​ព្រះ ។

បងប្អូន​កំពុង​ធ្វើ​ជាគំរូ​សម្រាប់​ក្រុមគ្រួសារ​របស់​បងប្អូន មិត្តភក្តិ និង​អ្នកផ្សេងទៀត​តាមរយៈ​ការ​បង្ហាញ​គណុធម៌ ភាព​អត់​ធ្មត់ សេចក្តី​មេត្តាករុណា និង​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ ។ បងប្អូន​កំពុង​បម្រើ​អ្នកដទៃ ។ បងប្អូន​កំពុង​ចូលរួម​ចំណែក​នៅក្នុង​ការសិក្សា​ព្រះគម្ពីរ​និង​ការអធិស្ឋាន ។ បងប្អូន​កំពុង​ចែកចាយ​សេចក្តី​ពិត​នៃដំណឹងល្អ​នៃព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ដែល​បាន​ស្តារឡើង​វិញ 

កាល​ពី​មួយ​ឆ្នាំ​កន្លង​ទៅ បងប្អូន​ក៏​បាន​ធ្វើ​កិច្ច​ការ​ដូចគ្នា​នេះ​ក្នុង​អំឡុង​ពេល​នៃ​ការ​រីករាលដាល ។ ប្រហែល​ជាបងប្អូន​មិន​បាន​យក​ទឹកថ្នាំ និង​ទឹកដូង ព្យាបាល​មនុស្ស​៤០០​នាក់ ឲ្យ​ជាសះស្បើយ​ទេ​ប៉ុន្តែ​បងប្អូន បាន នាំ​យក​ការលួងលោម សេចក្តី​សង្ឃឹម សេចក្តី​អំណរ និង​ភាពសុខសាន្ត នៅក្នុង​របៀប​ជាច្រើនទៀត​ផងដែរ ។

អាយុ​របស់​បងប្អូន​មិន​សំខាន់​ជាង​សេចក្តី​ជំនឿ​និង​ឆន្ទះ​របស់​បងប្អូន ក្នុង​ការធ្វើ​ការ និង​ការងារបម្រើ​អ្នក​ដទៃ​នោះទេ ។ ឧទាហរណ៍ ពីអតីតកាល​ដូចជា ថម ហ្វាន់នី អាច​ជួយ​បងប្អូន​មើល​ឃើញ​ថា ការ​ដាក់​គ្រឹះ​នៃ​កិច្ចការ​ដ៏​ធំ​ត្រូវ​ការ​បងប្អូន​ជាចាំបាច់ ។