‘Het graf kent geen overwinning’, Voor de kracht van de jeugd, mei 2021.
Zondagmorgenbijeenkomst
Het graf kent geen overwinning
Fragmenten
[We] hebben ons weleens diepbedroefd gevoeld na het verlies van een dierbare. Als gevolg van de huidige pandemie hebben velen van ons dierbaren verloren, familieleden of vrienden. We bidden voor hen die over zo’n verlies rouwen. […]
We kunnen ons voorstellen hoe Jezus’ vrienden, die Hem hadden gevolgd en gediend, zich voelden toen ze Hem zagen sterven. We weten dat ze ‘treurden en huilden’ [Markus 16:10].
Toen ik 9 jaar was, heb ik mijn oudere broer verloren in een verwoestende aardbeving. Doordat het zo plots gebeurde, kostte het enige tijd voordat de realiteit ervan echt tot me doordrong. Mijn hart was gebroken van verdriet en pijn, en ik vroeg me steeds af: Wat is er met mijn broer gebeurd? Waar is hij? Waar is hij naartoe gegaan? Zal ik hem ooit weer zien? […]
Ongeveer veertig jaar later, met Pasen, mijmerde ik over de opstanding van Jezus Christus en dacht ik aan mijn broer. […]
Maar nu besefte ik dat de Geest me in een moeilijke periode getroost had. Ik had een getuigenis ontvangen dat de geest van mijn broer niet dood was. Hij leeft. Hij maakt nog steeds vooruitgang in zijn eeuwige bestaan. Ik weet dat mijn ‘broer weer [zal] opstaan’ [Johannes 11:23] op dat geweldige moment waarop wij allen zullen opstaan dankzij de opstanding van Jezus Christus.