ฐาน มั่นคง

แต่งกายด้วยความกังวลใจ

ภาพประกอบโดย อลิสซา กอนซาเลส

ตอนที่ฉันเรียนมัธยมปลาย ฉันได้รับเลือกให้เข้าร่วมงานแฟชั่นโชว์ในงานโรงเรียนประจำปี ฉันรู้ดีว่าผู้ประสานงานจะเลือกชุดที่ไม่สุภาพให้ใส่ ดังนั้นฉันจึงบอกเธอว่าฉันจะไม่เข้าร่วมแฟชั่นโชว์ถ้าชุดที่ฉันต้องใส่นั้นไม่สุภาพ เธอบอกว่าไม่มีปัญหา

เมื่อฉันและเพื่อนไปดูชุด ฉันรู้สึกสับสน แม้ผู้ประสานงานจะบอกฉันแล้ว แต่ชุดทั้งหมดนั้นตรงกันข้ามกับมาตรฐานด้านเครื่องแต่งกายและรูปลักษณ์ภายนอกในจุลสาร เพื่อความเข้มแข็งของเยาวชน แต่เนื่องจากดูเหมือนว่าจะไม่มีทางแก้ไขอะไรได้ ฉันจึงลองใส่ชุดที่ไม่สุภาพชุดหนึ่ง ฉันอยากจะดูสวย แต่เมื่อฉันสวมชุดนั้นแล้ว ฉันรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองเลย ฉันสงสัยว่า “ฉันจะรู้สึกอย่างไรที่ใส่ชุดแบบนี้ต่อพระพักตร์พระเจ้า?”

ฉันจึงลองนึกถึงวิธีที่จะสามารถออกจากสถานการณ์นี้ได้ ในที่สุด ฉันก็เจอชุดงานพรอมของพี่สาวซึ่งเป็นไปตามมาตรฐานของพระเจ้า เมื่อฉันบอกเพื่อนๆ ว่าฉันจะใส่ชุดของตัวเอง ฉันบอกได้จากสีหน้าของพวกเขาเลยว่าพวกเขาคิดว่าฉันจะดูดีกว่ากับชุดที่ไม่สุภาพชุดนี้ โชคดีที่ผู้ประสานงานบอกว่าสามารถใส่ชุดสุภาพได้

ฉันรู้สึกโล่งอกและรู้สึกมั่นใจ ฉันไม่สนใจว่าเพื่อนๆ จะคิดอย่างไร ฉันพบวิธีที่จะมีส่วนร่วมด้วยการแต่งกายที่งดงาม และ สุภาพเรียบร้อยแล้ว ฉันรู้สึกขอบคุณที่ฉันมีความกล้าที่จะรักษามาตรฐานสูงของฉันไว้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเรื่องดังกล่าวไม่ใช่เรื่องง่ายหรือเป็นที่นิยม

เจสสิกา เอส., อินโดนีเซีย