Dary ewangelii na Guamie

Jessica Brousseau

Czasopisma kościelne

Dzięki ewangelii Franchesca odnajduje przyjaźń i pocieszenie na wyspie morza.

Zdjęcia — Cody Bell

Ze swoimi plażami, spokojnymi wodami i starożytnymi jaskiniami wyspa Guam zdaje się być świetnym miejscem na wakacje marzeń, ale w życiu piętnastoletniej Francheski N. jest to codzienność! Uwielbia piękne plaże. „Fajnie jest wyjść i odkrywać naturę”.

Urodzona i wychowana na Guamie, uwielbia spędzać czas poza domem. „Lubię spędzać czas na świeżym powietrzu i nie przepadam za zamkniętymi pomieszczeniami”, mówi. Uwielbia wiosłować na desce na oceanie, nurkować w masce i wędrować po górach z rodzicami i dwiema siostrami. Szczególnie uwielbiają wędrówki do starożytnych jaskiń.

„Jestem bardzo zżyta z moimi siostrami. Są moimi najlepszymi przyjaciółkami”, mówi. Jej starsza siostra uczęszcza do szkoły na Hawajach. „Kontaktujemy się dzięki mediom społecznościowym”, wyjaśnia Franchesca. Lubi pozostawać blisko i być w kontakcie.

Przykład dla innych ludzi

Franchesca jest uczennicą drugiej klasy katolickiej szkoły dla dziewcząt, w której jest jedyną członkinią Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Bycie jedyną członkinią Kościoła w szkole z początku było nieco onieśmielające, ale przywykła do tego, że jest postrzegana inaczej. Ludzie z jej otoczenia uważają, że to fajnie, że należy do innej religii.

Na przykład, jej przyjaciele pewnego dnia pili kawę podczas lunchu, a Franchesca mogła wyjaśnić im, czym jest Słowo Mądrości.

Franchesca podjęła też decyzję, by nie przeklinać, mimo że koleżanki w szkole to robią. Mówi: „Wcześniej wiele razy byłam kuszona, ale tym, co sprawia, że jestem silna, jest moja osobista relacja z Ojcem Niebieskim poprzez modlitwę”. Dodaje: „Nie powinnam robić tych rzeczy, ponieważ są złe, a ja kocham Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa”.

Znajdowanie przyjaciół

Czasami bycie jedynym członkiem Kościoła w szkole może wiązać się z samotnością. W czasie pandemii, kiedy była uczennicą pierwszej klasy, czuła się bardzo samotna i nie miała wielu przyjaciół. Trudno było jej porozmawiać o tym z rodzicami, ale kiedy się pomodliła, poczuła natchnienie, by powiedzieć im, co czuje.

Jako rodzina postanowili pomodlić się za nią, aby mogła znaleźć przyjaciół, na których mogłaby liczyć. W cudowny sposób, gdy tylko zakończyli modlitwę, usłyszeli pukanie do drzwi. Okazało się, że była to jedna z jej przyjaciółek z innego okręgu, która przyniosła ciasteczka! Franchesca wiedziała, że Ojciec Niebieski wysłuchał ich modlitwy.

Palik Francheski obejmuje członków z Guamu i kilku innych wysp. W jej okręgu jest tylko mała grupa młodzieży, ale jest niczym rodzina. Członkowie są zżyci ze sobą i to zachęca ją do uczęszczania do kościoła co niedziela. Są dla niej wielką siłą i stanowią wzór do naśladowania.

Franchesca znalazła siłę także w zajęciach seminarium. „Zajęcia seminarium to jeden z najważniejszych momentów mojego tygodnia”, mówi. „Kiedy uczęszczam na seminarium, czuję, że wszystkie moje zmartwienia znikają”.

Uwielbia uczęszczać na seminarium, czy to on-line, czy osobiście, i nigdy nie opuszcza zajęć, chyba że musi. Mówi, że jej tygodnie upływają znacznie lepiej dzięki temu, że uczęszcza na seminarium. Jeśli ma stresujący tydzień, robi wszystko, by pójść na seminarium, ponieważ tam czuje spokój.

Dwa do trzech razy w miesiącu młodzież ma również organizowane zajęcia. Franchesca nawet zaplanowała jedne z nich — wieczór gier z mnóstwem fajnych planszówek i zagadek związanych z pismami świętymi. Podczas pandemii nie mogli często się spotkać, więc kiedy już się spotkali, świetnie się bawili.

Młode kobiety przygotowały nawet własny wideoclip, w którym śpiewały z playbacku kościelną pieśń dla młodzieży „Good day”, i opublikowały go, by dzielić się miłością i podnosić bliźnich na duchu. „Media społecznościowe naprawdę mogą połączyć wszystkich, szczególnie w czasach, gdy tak naprawdę nie możemy się spotykać”.

Oczekiwanie na świątynię

Podczas konferencji generalnej w październiku 2018 roku ogłoszono budowę Świątyni Yigo na Guamie. Franchesca mówi: „Młodzież była podekscytowana — wszyscy się o to modliliśmy”. Potem z niecierpliwością obserwowała budowę i czekała na ich własną świątynię, która została ukończona w maju 2022 roku.

W przeszłości musieli podróżować do świątyni na Filipinach. Aby pokryć koszty podróży, zbierali pieniądze ze sprzedaży ciast i mycia samochodów. Ponieważ była to długa podróż, wyjeżdżali na około tydzień. Franchesca jest podekscytowana możliwością częstszego uczęszczania do świątyni i otrzymywania błogosławieństw, które płyną z chrztów za jej przodków.

Pocieszenie poprzez modlitwę

Franchesca mówi, że ma tendencję do zamartwiania się, ale pomaga jej w tym modlitwa. „Modlitwa ma moc. Rozmowa z Ojcem Niebieskim naprawdę mnie pociesza. On słucha i może pomóc”.

Kiedy się modlę, odpowiedź nie zawsze przychodzi do mnie od razu”, mówi. „To właśnie poczucie przewodnictwa mi pomaga. To uczucie Jego obecności i Jego miłości. Przynosi mi ono pocieszenie i sprawia, że czuję się o wiele lepiej”.

Jej rada dla innych młodych osób brzmi: „Módlcie się do Ojca Niebieskiego. Rozmawiajcie z Nim. To bardzo pomaga”.

Mówi, że jej mama również się martwi, ale jest dla niej wielkim wsparciem. „Moja mama jest błogosławieństwem od Ojca Niebieskiego i udziela mi cennych rad”.

„Rodzina jest wielkim błogosławieństwem”, mówi. „Myślę, że ważne jest, aby otworzyć się przed rodziną lub przyjacielem, jeśli się z czymś borykamy”.

Franchesca pragnie, aby wszyscy dostrzegali codzienne błogosławieństwa Pana. „Codzienne błogosławieństwa mogą być bardzo proste. Uczęszczanie do szkoły jest ogromnym błogosławieństwem. Jest tak wiele fajnych cudów, jeśli tylko poświęcimy czas, aby je dostrzec. Jestem bardzo wdzięczna za ewangelię w moim życiu”.