Επιθυμία
Ντάλλιν Όουκς
Της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων
Για να επιτύχουμε τον αιώνιο προορισμό μας, θα επιθυμούμε και θα εργαζόμεθα για τα απαιτούμενα προσόντα, ώστε να γίνουμε αιώνια όντα.
Επέλεξα να μιλήσω για τη σημασία της επιθυμίας. Ελπίζω καθένας μας να ψάξει στην καρδιά του για να προσδιορίσει τι πραγματικά επιθυμεί και πώς κατατάσσουμε τις σημαντικότερες επιθυμίες μας.
Οι επιθυμίες υπαγορεύουν τις προτεραιότητές μας, οι προτεραιότητες διαμορφώνουν τις επιλογές μας και οι επιλογές καθορίζουν τις πράξεις μας. Οι επιθυμίες επί των οποίων ενεργούμε καθορίζουν τις αλλαγές, τις επιτυχίες και την εξέλιξή μας.
Αρχικά μιλώ για μερικές κοινές επιθυμίες. Ως θνητά όντα έχουμε κάποιες βασικές φυσικές ανάγκες. Οι επιθυμίες να ικανοποιήσουμε αυτές τις ανάγκες επιβάλλουν τις επιλογές μας και καθορίζουν τις ενέργειές μας. Τρία παραδείγματα θα καταδείξουν πώς μερικές φορές παρακάμπτουμε αυτές τις επιθυμίες με άλλες επιθυμίες που θεωρούμε πιο σημαντικές.
Πρώτον, η τροφή. Έχουμε μια βασική ανάγκη για τροφή, αλλά για κάποιο χρονικό διάστημα αυτή η επιθυμία μπορεί να παρακαμφθεί από μια ισχυρότερη επιθυμία για νηστεία.
Δεύτερον, το καταφύγιο. Ως 12χρονο αγόρι αντιστάθηκα στην επιθυμία για καταφύγιο εξαιτίας της μεγαλύτερης επιθυμίας μου να εκπληρώσω μία προϋπόθεση προσκόπων για να περάσω μια νύχτα στο δάσος. Ήμουν ένα από τα πολλά αγόρια που άφησαν άνετες σκηνές και βρήκαν τον τρόπο να κατασκευάσουν ένα καταφύγιο και να φτιάξουν ένα πρωτόγονο κρεβάτι από τα φυσικά υλικά που μπορούσαμε να βρούμε.
Τρίτον, ο ύπνος. Ακόμα και αυτή η βασική επιθυμία μπορεί να παρακαμφθεί προσωρινά από μία ακόμη πιο σημαντική επιθυμία. Ως νέος στρατιώτης στην Εθνική Φρουρά της Γιούτας, έμαθα ένα παράδειγμα αυτού από έναν έμπειρο στη μάχη αξιωματικό.
Τους πρώτους μήνες του πολέμου της Κορέας, μία πυροβολαρχία της Εθνικής Φρουράς του Ρίτσφιλντ στη Γιούτα κλήθηκε σε ενεργό υπηρεσία. Αυτή η πυροβολαρχία, με διοικητή τον λοχαγό Ρέυ Κοξ, αποτελείτο από περίπου 40 μορμόνους. Ύστερα από επιπλέον εκπαίδευση και ενίσχυση από εφέδρους από αλλού, εστάλησαν στην Κορέα, όπου βίωσαν μερικές από τις πιο σκληρές μάχες εκείνου του πολέμου. Σε μια μάχη έπρεπε να αποκρούσουν μια άμεση επίθεση εκατοντάδων από το πεζικό του εχθρού, το είδος της επίθεσης που κατέρριψε και κατέστρεψε άλλες πυροβολαρχίες.
Τι σχέση έχει αυτό με την υπερνίκηση της επιθυμίας για ύπνο; Κατά τη διάρκεια μίας κρίσιμης νύχτας, όταν το πεζικό του εχθρού είχε ξεχυθεί μέσα από τις πρώτες γραμμές και στα μετόπισθεν που είχε καταλάβει το πυροβολικό, ο λοχαγός ζήτησε να του βάλουν τις τηλεφωνικές γραμμές στη σκηνή του και διέταξε τους πολυάριθμους περιμετρικούς του φρουρούς να τον παίρνουν τηλέφωνο προσωπικά κάθε ώρα κατά τη διάρκεια της μακράς νύχτας. Αυτό κράτησε τους φρουρούς ξύπνιους, αλλά σήμαινε επίσης ότι ο λοχαγός Κοξ είχε πολλές διακοπές στον ύπνο του. «Πώς μπόρεσες να το κάνεις αυτό;» τον ρώτησα. Η απάντησή του δείχνει τη δύναμη μίας υπερισχυούσης επιθυμίας.
«Ήξερα ότι αν πηγαίναμε ποτέ στο σπίτι, θα συναντούσα τους γονείς αυτών των αγοριών στους δρόμους της μικρής μας κωμόπολης και δεν ήθελα να αντικρίσω κανένα τους, αν ο γιος τους δεν τα κατάφερνε να επιστρέψει στο σπίτι επειδή απέτυχα να κάνω κάτι ως διοικητής του»1.
Τι παράδειγμα δύναμης μίας υπερισχυούσης επιθυμίας σε προτεραιότητες και ενέργειες! Τι ισχυρό παράδειγμα για όλους εμάς που είμαστε υπεύθυνοι για την ευημερία άλλων – γονείς, ηγέτες της Εκκλησίας και διδάσκαλοι!
Συμπερασματικά σε αυτό το παράδειγμα, νωρίς το πρωί μετά τη σχεδόν άυπνη νύχτα του, ο λοχαγός Κοξ οδήγησε τους άνδρες του σε αντεπίθεση στο πεζικό του εχθρού. Πήραν πάνω από 800 αιχμαλώτους και είχαν μόνο δύο τραυματίες. Ο Κοξ παρασημοφορήθηκε για ανδρεία και η πυροβολαρχία του έλαβε εύφημο μνεία προεδρικής μονάδος για τον εξαιρετικό ηρωισμό της. Και, όπως οι νεανίσκοι πολεμιστές του Ήλαμαν (βλέπε Άλμα 57:25-26), όλοι επέστρεψαν σπίτι2.
Το Βιβλίο του Μόρμον περιέχει πολλές διδασκαλίες σχετικά με τη σημασία της επιθυμίας.
Μετά από πολλές ώρες ικεσίας προς τον Κύριο, οι αμαρτίες του Ενώς συγχωρήθηκαν. Στη συνέχεια «άρχισ[ε] να αισθάν[εται] την επιθυμία για την ευημερία των αδελφών [του]» (Ενώς 1:9). Έγραψε: «Και… αφού προσευχήθηκα και μόχθησα με κάθε επιμέλεια, ο Κύριος μού είπε: Θα σου δώσω σύμφωνα με τις επιθυμίες σου, χάρη στην πίστη σου» (εδάφιο 12). Παρατηρήστε τα τρία βασικά που προηγήθηκαν της υπεσχημένης ευλογίας: επιθυμία, μόχθος και πίστη.
Στο κήρυγμά του για την πίστη, ο Άλμα διδάσκει ότι η πίστη μπορεί να ξεκινήσει με «τίποτα περισσότερο από το να επιθυμείτε να πιστέψετε» αν «αφήσ[ουμε] αυτήν την επιθυμία να δουλέψει μέσα [μας]» (Άλμα 32:27).
Μια άλλη σπουδαία διδασκαλία σχετικά με την επιθυμία, ειδικά για το ποια πρέπει να είναι η απώτερή μας επιθυμία, συμβαίνει στην εμπειρία του Λαμανίτη βασιλιά που διδάσκεται από τον ιεραπόστολο Ααρών. Όταν η διδασκαλία του Ααρών κέντρισε το ενδιαφέρον του, ο βασιλιάς ρώτησε: «Τι να κάνω για να γεννηθώ από τον Θεό» και «να έχω αυτήν την αιώνια ζωή;» (Άλμα 22:15). Ο Ααρών απάντησε: «Αν το επιθυμείς αυτό το πράγμα… αν μετανοήσεις για όλες τις αμαρτίες σου, και προσκυνάς τον Θεό, και επικαλείσαι το όνομά του με πίστη, πιστεύοντας ότι θα λάβεις, τότε θα λάβεις την ελπίδα που επιθυμείς» (εδάφιο 16).
Ο βασιλιάς το έκανε και σε ισχυρή προσευχή δήλωσε: «Θα εγκαταλείψω όλες τις αμαρτίες μου για να σε γνωρίσω… και να σωθώ κατά την τελευταία ημέρα» (εδάφιο 18). Με αυτήν τη δέσμευση και την ταύτιση της απώτερης επιθυμίας του, η προσευχή του απαντήθηκε ως εκ θαύματος.
Ο προφήτης Άλμα είχε μεγάλη επιθυμία να φωνάξει μετάνοια σε όλους τους ανθρώπους, αλλά κατάλαβε ότι δεν θα πρέπει να επιθυμεί την αδιάσειστη δύναμη που θα το απαιτούσε αυτό, επειδή, συμπέρανε: «[ένας] δίκαιο[ς] Θε[ός]… χαρίζει στους ανθρώπους σύμφωνα με την επιθυμία τους, είτε είναι για θάνατο είτε για ζωή» (Άλμα 29:4). Ομοίως, σε σύγχρονη αποκάλυψη ο Κύριος δηλώνει ότι «θα κρίν[ει] όλους τους ανθρώπους, σύμφωνα με τα έργα τους, σύμφωνα με την επιθυμία της καρδιάς τους» (Δ&Δ 137:9).
Είμαστε πραγματικά προετοιμασμένοι ο Αιώνιος Κριτής μας να θέσει αυτήν την τεράστια σπουδαιότητα σε αυτό που πραγματικά επιθυμούμε;
Πολλές γραφές μιλούν για αυτό που επιθυμούμε ως προς αυτό που επιζητούμε. «Αυτός που με αναζητά από νωρίς θα με βρει και δεν θα εγκαταλειφθεί» (Δ&Δ 88:83). «Να ζητάτε με ειλικρίνεια τα καλύτερα χαρίσματα» (Δ&Δ 46:8). «Διότι εκείνος που ζητεί επιμελώς, θα βρει» (Νεφί Α΄ 10:19). «Πλησιάστε προς εμένα και θα πλησιάσω προς εσάς. Αναζητήστε με επιμελώς και θα με βρείτε. Ζητήστε και θα λάβετε. Χτυπήστε και θα σας ανοιχθεί» (Δ&Δ 88:63).
Δεν είναι εύκολο να προσαρμόζουμε εκ νέου τις επιθυμίες μας για να δώσουμε ύψιστη προτεραιότητα στα της αιωνιότητας. Όλοι μπαίνουμε στον πειρασμό να επιθυμούμε αυτά τα τέσσερα εγκόσμια πράγματα της περιουσίας, της εξέχουσας θέσης, της υπερηφάνειας και της δύναμης. Μπορεί να τα επιθυμούμε, αλλά δεν θα πρέπει να τα θέσουμε ως απόλυτες προτεραιότητές μας.
Εκείνοι των οποίων η απόλυτη επιθυμία είναι να αποκτήσουν περιουσίες πέφτουν στην παγίδα του υλισμού. Δεν δίνουν προσοχή στην προειδοποίηση: «Μην αποζητείς πλούτη ούτε τα μάταια του κόσμου αυτού» (Άλμα 39:14. Βλέπε, επίσης, Ιακώβ 2:18).
Αυτοί που επιθυμούν την εξέχουσα θέση ή τη δύναμη θα πρέπει να ακολουθήσουν το παράδειγμα του γενναίου αρχιστράτηγου Μορόνι, του οποίου η υπηρέτηση δεν ήταν «[για] δύναμη» ή για τις «τιμές του κόσμου» (Άλμα 60:36).
Πώς αναπτύσσουμε επιθυμίες; Λίγοι θα έχουν το είδος της κρίσης που παρακίνησε τον Άρον Ράλστον3, αλλά η εμπειρία του παρέχει ένα πολύτιμο μάθημα σχετικά με την ανάπτυξη των επιθυμιών. Ενώ ο Ράλστον έκανε πεζοπορία σε ένα απομακρυσμένο φαράγγι στη νότια Γιούτα, ένας βράχος 360 κιλών μετατοπίστηκε ξαφνικά και παγίδευσε το δεξιό του χέρι. Για πέντε μοναχικές μέρες αγωνίσθηκε να απελευθερωθεί. Όταν κόντευε να εγκαταλείψει και να αποδεχθεί τον θάνατο, είδε ένα όραμα ενός τρίχρονου αγοριού να τρέχει προς το μέρος του και να το σηκώνει με το αριστερό του χέρι. Κατανοώντας αυτό ως όραμα για τον μελλοντικό γιο του και διαβεβαίωση ότι θα μπορούσε ακόμη να ζήσει, ο Ράλστον βρήκε το κουράγιο και προέβη σε δραστική ενέργεια για να σώσει τη ζωή του πριν εξαντληθούν οι δυνάμεις του. Έσπασε τα δύο οστά στο παγιδευμένο δεξιό του χέρι και στη συνέχεια χρησιμοποίησε το μαχαίρι στο πολυεργαλείο του για να κόψει αυτό το χέρι. Στη συνέχεια, βρήκε τη δύναμη να κάνει πεζοπορία 8 χιλιομέτρων για βοήθεια4. Τι παράδειγμα δύναμης μίας ακατανίκητης επιθυμίας! Όταν έχουμε το όραμα αυτού που μπορούμε να γίνουμε, η επιθυμία και η δύναμή μας να δράσουμε αυξάνονται υπερβολικά.
Οι περισσότεροι από εμάς δεν θα αντιμετωπίσουμε ποτέ μία τόσο ακραία κρίση, αλλά όλοι μας αντιμετωπίζουμε πιθανές παγίδες που θα εμποδίσουν την πρόοδο προς τον αιώνιο προορισμό μας. Εάν οι χρηστές επιθυμίες μας είναι αρκούντως δυνατές, θα μας παρακινήσουν να αποκοπούμε από εθισμούς και άλλες αμαρτωλές πιέσεις και προτεραιότητες που εμποδίζουν την αιώνια πρόοδό μας.
Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι οι χρηστές επιθυμίες δεν μπορούν να είναι επιφανειακές, παρορμητικές ή προσωρινές. Πρέπει να είναι εγκάρδιες, ακλόνητες και μόνιμες. Παρακινημένοι κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα επιζητήσουμε αυτήν την κατάσταση που περιγράφεται από τον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ, όπου «ξεπεράσαμε τα κακά [της ζωής μας] και χάσαμε κάθε επιθυμία για αμαρτία»5. Αυτή είναι μία πολύ προσωπική απόφαση. Όπως είπε ο Πρεσβύτερος Νηλ Μάξουελ:
«Όταν οι άνθρωποι περιγράφονται ως “έχοντας χάσει την επιθυμία τους για αμαρτία”, είναι αυτοί, και μόνο αυτοί, που σκόπιμα αποφάσισαν να χάσουν αυτές τις λανθασμένες επιθυμίες με την πρόθεση να “αφήσουν όλες τις αμαρτίες τους” για να γνωρίσουν τον Θεό».
«Συνεπώς, εκείνο που επισταμένως επιθυμούμε, με τον καιρό, είναι αυτό το οποίο τελικώς θα γίνουμε και αυτό που θα λάβουμε στην αιωνιότητα»6.
Όσο σημαντικό και αν είναι να χάσουμε κάθε επιθυμία για αμαρτία, η αιώνια ζωή απαιτεί περισσότερα. Για να επιτύχουμε τον αιώνιο προορισμό μας, θα επιθυμούμε και θα εργαζόμεθα για τα απαιτούμενα προσόντα, ώστε να γίνουμε αιώνια όντα. Για παράδειγμα, τα αιώνια όντα συγχωρούν όλους όσους τους έχουν αδικήσει. Ανησυχούν περισσότερο για την ευημερία των άλλων παρά για τη δική τους. Και αγαπούν όλα τα τέκνα του Θεού. Εάν αυτό φαίνεται πολύ δύσκολο –και οπωσδήποτε δεν είναι εύκολο για κανέναν μας– τότε θα πρέπει να ξεκινάμε με την επιθυμία για αυτές τις αρετές και να επικαλεσθούμε τον στοργικό Επουράνιο Πατέρα μας για βοήθεια στα συναισθήματά μας. Το Βιβλίο του Μόρμον μας διδάσκει ότι θα πρέπει «να προσ[ευχόμαστε] στον Πατέρα με όλη τη δύναμη της καρδιάς, να εί[μα]στε γεμάτοι με την αγάπη αυτήν που Εκείνος έχει απονείμει σε όλους όσοι είναι αληθινοί οπαδοί του Υιού Του, Ιησού Χριστού» (Μορόνι 7:48).
Κλείνω με ένα τελευταίο παράδειγμα μιας επιθυμίας που θα πρέπει να είναι πρωταρχικής σημασίας για όλους τους άνδρες και τις γυναίκες – αυτούς που είναι έγγαμοι επί του παρόντος και όσοι είναι άγαμοι. Όλοι θα πρέπει να επιθυμούν και να εργάζονται σοβαρά για να διασφαλίσουν έναν γάμο για την αιωνιότητα. Όσοι έχουν ήδη έναν γάμο στον ναό θα πρέπει να κάνουν όλα αυτά που μπορούν για να τον διατηρήσουν. Όσοι είναι άγαμοι θα πρέπει να επιθυμούν έναν γάμο στον ναό και να καταβάλλουν προσπάθειες προτεραιότητας για να τον αποκτήσουν. Οι νέοι και οι νέοι ανύπανδροι θα πρέπει να αντιστέκονται στην πολιτικά ορθή αλλά αιωνίως ψευδή αντίληψη που απαξιώνει τη σημασία του γάμου και της απόκτησης παιδιών7.
Άγαμοι άνδρες, σκεφθείτε τη δυσκολία σε αυτήν την επιστολή που έγραψε μια ανύπανδρη αδελφή. Παρακάλεσε για «τις χρηστές θυγατέρες του Θεού που ειλικρινά αναζητούν έναν άξιο σύντροφο, ωστόσο οι άνδρες φαίνεται να είναι τυφλωμένοι και μπερδεμένοι ως προς το αν είναι ευθύνη τους ή όχι να αναζητήσουν αυτές τις υπέροχες, εκλεκτές θυγατέρες του Επουράνιου Πατέρα και να τις φλερτάρουν και να είναι πρόθυμοι να συνάψουν και να τηρήσουν ιερές διαθήκες στον οίκο του Κυρίου». Συμπέρανε: «Υπάρχουν πολλοί άγαμοι άνδρες Α.Τ.Η. εδώ που είναι χαρούμενοι να βγουν και να διασκεδάσουν, και να πάνε σε ραντεβού και να κάνουν παρέα, αλλά δεν έχουν καμία απολύτως επιθυμία να δεσμευτούν ποτέ με μία γυναίκα»8.
Είμαι βέβαιος ότι μερικοί νεαροί άνδρες που αναζητούν με αγωνία θα ήθελαν να προσθέσω ότι υπάρχουν μερικές νέες γυναίκες των οποίων οι επιθυμίες για έναν άξιο γάμο και παιδιά βρίσκονται πολύ πιο κάτω από τις επιθυμίες τους για καριέρα ή άλλες θνητές διακρίσεις. Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες χρειάζονται χρηστές επιθυμίες που θα τους οδηγήσουν στην αιώνια ζωή.
Ας θυμηθούμε ότι οι επιθυμίες υπαγορεύουν τις προτεραιότητές μας, οι προτεραιότητες διαμορφώνουν τις επιλογές μας και οι επιλογές καθορίζουν τις πράξεις μας. Επιπλέον, είναι οι πράξεις και οι επιθυμίες μας που μας κάνουν να γίνουμε κάτι, είτε αληθινός φίλος είτε χαρισματικός δάσκαλος ή αυτός που πληροί τις προϋποθέσεις για αιώνια ζωή.
Καταθέτω μαρτυρία για τον Ιησού Χριστό, του οποίου η αγάπη, του οποίου οι διδασκαλίες και του οποίου η Εξιλέωση τα κάνουν όλα δυνατά. Προσεύχομαι πάνω απ’ όλα να επιθυμούμε να γίνουμε σαν Αυτόν, ώστε μια μέρα να μπορέσουμε να επιστρέψουμε στην παρουσία Του για να λάβουμε την πληρότητα της χαράς Του. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.