Magpabilin diha sa Teritoryo sa Ginoo!

Ni Elder Ulisses Soares

Sa Seventy

Ang inadlaw natong pangutana ingon niini “Ang akong mga buhat ba nagpahimutang kanako sa teritoryo sa Ginoo o sa kaaway?”

Si Presidente S. Monson kausa miingon: “Mohatag ko og sayon nga pormula diin inyong masukod ang mga pagpili nga inyong buhatunon. Sayon ra kining hinumduman: ‘Dili kamo mahimong husto sa paghimo og sayop; dili kamo masayop sa paghimo og husto’” (“Pathways to Perfection,” Liahona, Hulyo 2002, 112). Ang pormula ni Presidente Monson yano ug direkta. Sama ra kini sa paglihok sa Liahona nga gihatag kang Lehi. Kon gamiton nato ang hugot nga pagtuo ug makugihon sa pagsunod sa mga sugo sa Dios, dali ra natong makit-an ang hustong direksyon nga sundon, ilabi na kon nag-atubang kita sa inadlaw nga pagpili.

Si Apostol Pablo miawhag kanato sa kaimportante sa pagpugas alang sa Espiritu ug sa pagbantay nga dili magpugas alang sa unod. Miingon siya:

“Ayaw kamo palimbong; ang Dios dili mabiaybiay: kay bisan unsay igapugas sa tawo, mao usab kana ang iyang pagaanihon.

“Kay ang magapugas alang sa iyang kaugalingong unod, gikan sa Espiritu magaani siyag pagkadunot; apan ang magapugas alang sa Espiritu, gikan sa Espiritu magaani siyag kinabuhing dayon.

“Ug kinahanglan dili kita managkataka [maluya] sa pagbuhat og maayo: kay sa nahaigo nga panahon kita magaani, kon kita dili magakaluya” (Mga Taga-Galacia 6:7–9).

Ang pagpugas alang sa Espiritu nagpasabut nga tanan natong hunahuna, pulong, ug buhat kinahanglang mobayaw kanato sa balaanon nga kahimtang sa atong langitnong mga ginikanan. Bisan pa, ang mga kasulatan, nagpasabut sa unod isip pisikal o kalibutanong kinaiya sa kinaiyanhon nga tawo, nga nagtugot sa mga tawo nga maimpluwensyahan sa kahinam, tinguha, gana, ug lawasnong tinguha kay sa mag-agad sa inspirasyon sa Espiritu Santo. Kon dili kita magmatngon, kana nga mga impluwensya uban sa pag-aghat sa dautan niining kalibutan maghimo sa atong kinaiya nga bastos ug bagis nga mamahimong bahin sa atong kinaiya. Aron malikay sa dautang mga impluwensya, sundon nato ang gitudlo ni Propeta Joseph Smith mahitungod sa padayon nga pagpugas alang sa Espiritu: “Busa, ayaw pagluya diha sa maayo nga buhat, kay kamo nagpahimutang sa tukuranan sa usa ka mahinungdanon nga buhat. Ug gikan sa gagmay nga mga butang magagikan ang mga dagko” (D&P 64:33).

Aron molambo ang atong espiritu, gikinahanglan nga “isalikway [nato] ang tanang kayugot, ug kapungot, ug kasuko, ug mga singkahay, ug pagtampalas, lakip ang tanang pagpanghimaraut” (Mga Taga-Efeso 4:31) ug “pagmaalamon sa mga adlaw sa [atong] pagsulay [ug] tangtangi ang [atong mga kaugalingon] sa tanan nga mga kahugaw” (Mormon 9:28).

Samtang magtuon kita sa mga kasulatan, atong makat-unan nga ang mga saad sa Ginoo ngari kanato mag-agad sa atong kamasulundon ug matarung nga pagpuyo. Kana nga mga saad moatiman sa atong kalag, makahatag og paglaum pinaagi sa pag-awhag kanato sa dili paghunong bisan sa inadlaw natong mga hagit sa pagpakabuhi kansang maayo og moral nga mga hiyas nagkahanaw, sa ingon nag-agni sa katawhan nga magpugas og daghan alang sa unod. Apan unsaon nato pagsiguro nga ang atong mga pagpili nakatabang natong magpugas alang sa Espiritu ug dili alang sa unod?

Si Presidente George Albert Smith, misubli sa tambag sa iyang apohang lalaki, kausa miingon: “Adunay linya sa utlanan nga maayo kaayong pagkahimo tali sa teritoryo sa Ginoo ug teritoryo sa yawa. Kon kamo magpabilin diha sa linya nga habig sa Ginoo kamo anaa ubos sa iyang impluwensya ug walay tinguha sa paghimo og sayop; apan kon kamo makatabok og usa ka pulgada ngadto sa linya nga habig sa yawa anaa kamo sa gahum sa maninintal ug kon siya molampus, kamo dili na makahimo sa paghunahuna o bisan makapangatarungan og maayo tungod kay mawala kaninyo ang Espiritu sa Ginoo” (Mga Pagtulun-an sa mga Presidente sa Simbahan: George Albert Smith [2011], 225).

Busa, ang inadlaw natong pangutana ingon niini, “Ang akong mga buhat ba nagpahimutang kanako sa teritoryo sa Ginoo o sa kaaway?”

Si Mormon nga propeta mipahibalo sa iyang katawhan sa kaimportante sa pagbaton sa katakus nga makaila sa maayo gikan sa dautan:

“Busa, ang tanan nga mga butang nga maayo nagagikan sa Dios; ug kana nga mga dautan nagagikan sa yawa; kay ang yawa kaaway ngadto sa Dios, ug nakig-away batok kaniya sa kanunay, ug nagdapit ug nagdani sa pagpakasala, ug sa pagbuhat niana nga dautan sa kanunay.

“Apan tan-awa, kana nga iya sa Dios nagdapit ug nagdani sa paghimo sa maayo sa kanunay” (Moroni 7:12–13).

Ang Kahayag ni Kristo inubanan sa Espiritu Santo kinahanglan nga makatabang sa atong pagdeterminar kon ang atong gipangbuhat nagpahimutang ba nato sa teritoryo sa Ginoo o wala. Kon maayo ang atong mga kinaiya, dinasig kini sa Dios, kay ang tanang maayong butang nagagikan sa Dios. Hinoon, kon ngil-ad ang atong mga kinaiya, naimpluwensyahan kita sa kaaway kay siya nagdani sa mga tawo sa paghimo og dautan.

Ang mga taga-Africa nakatandog sa akong kasingkasing sa ilang determinasyon ug kakugi nga magpabilin sa teritoryo sa Dios. Bisan sa lisud nga kahimtang sa kinabuhi, ang mga midawat sa pagdapit sa pagduol kang Kristo nahimong kahayag sa kalibutan. Mga semana ang milabay samtang mibisita sa usa ka ward sa South Africa, nakakuyog ko sa duha ka batan-ong priest, sa ilang bishop, ug sa ilang stake president sa pagbisita sa dili kaayo aktibo nga batan-ong mga lalaki sa ilang korum. Nakadayeg kaayo ko sa kaisug ug kamapainubsanon sa duha ka priest samtang gidapit nila sa pagbalik og simba ang dili kaayo aktibo nga batan-ong mga lalaki. Samtang nakig-istorya sila sa dili kaayo aktibo nga batan-ong mga lalaki, akong nabantayan nga ang ilang panagway mipakita sa kahayag sa Manluluwas ug sa samang higayon mipuno sa kahayag sa tanan nga naglibut kanila. Nagtuman sila sa ilang katungdanan nga “[mo]tabang sa maluyahon, ipataas ang mga kamot sa nawad-an og paglaum, lig-una ang tuhod nga mahuyang” (D&P 81:5). Ang kinaiya sa duha ka priest mibutang nila sa teritoryo sa Ginoo, ug nahimo silang instrumento sa Iyang mga kamot dihang gidapit nila ang uban sa paghimo sa ingon.

Sa Doktrina ug mga Pakigsaad 20:37, ang Ginoo nagtudlo kanato sa mosunod kon unsay gipasabut sa pagpugas alang sa Espiritu ug unsa gayud ang makapahimutang kanato sa teritoryo sa Ginoo: magpaubos sa atong kaugalingon atubangan sa Dios, moduol uban ang masulub-ong kasingkasing ug mahinulsulong espiritu, magpamatuod sa atubangan sa simbahan nga kita sa pagkatinuod naghinulsol sa tanan natong sala, magdala diha kanato sa ngalan ni Jesukristo, nga adunay determinasyon sa pag-alagad Kaniya ngadto sa katapusan, magpakita pinaagi sa atong mga buhat nga atong gidawat ang Espiritu ni Kristo, ug pagadawaton pinaagi sa bunyag ngadto sa Iyang Simbahan. Ang atong pagtuman niini nga mga pakigsaad nag-andam kanato nga makapuyo uban sa Dios isip nahimaya nga mga binuhat. Ang paghinumdom niining mga pakigsaad kinahanglang mogiya sa atong kinaiya kalabut sa atong pamilya, sa pakig-uban sa ubang tawo, ug ilabi na sa atong relasyon sa Manluluwas.

Gi-establisar ni Jesukristo ang perpektong sumbanan sa pamatasan diin atong maugmad ang atong mga kinaiya aron matuman kining sagradong mga pakigsaad. Giwagtang sa Manluluwas ang bisan unsang impluwensya sa iyang kinabuhi nga makapalayo sa Iyang focus sa balaan Niyang misyon, ilabi na dihang gitintal Siya sa kaaway o sa mga sakop niini samtang nangalagad Siya dinhi sa yuta. Bisan wala Siya makasala, Siya may masulub-ong kasingkasing ug mahinulsulong espiritu, puno sa gugma alang sa atong Langitnong Amahan ug sa tanang tawo. Nagpaubos Siya atubangan sa atong Amahan sa Langit, gilimud ang kaugalingon Niyang kabubut-on aron pagtuman sa tanang gisugo Kaniya sa Amahan hangtud sa katapusan. Bisan sa hilabihang kasakit sa pisikal ug espiritwal, sa pagpas-an sa mga sala sa tanang katawhan ug paggula sa dugo sa lungag sa Iyang panit, miingon Siya sa Amahan, “Apan dili sumala sa akong pagbuot, kondili sa imo” (Marcos 14:36).

Ang akong pag-ampo, mga kaigsoonan, kon maghunahuna kita sa atong mga pakigsaad mao nga kita magpabilin untang lig-on batok sa “nagdilaab nga mga pana sa kaaway” (1 Nephi 15:24), magsunod sa ehemplo sa Manluluwas aron makapugas kita alang sa Espiritu ug magpabilin diha sa teritoryo sa Ginoo. Hinumduman nato ang pormula ni Presidente Monson: “Dili kamo mahimong husto sa paghimo og sayop; dili kamo masayop sa paghimo og husto.” Gisulti ko kining mga butanga sa pangalan ni Jesukristo, amen.