Pamalandonga ang Agianan sa Imong mga Tiil
Ni Presidente Thomas S. Monson
Samtang kita motan-aw kang Jesus isip atong Ehemplo ug mosunod sa Iyang mga tunob, kita makauli nga luwas sa atong Langitnong Amahan.
Mga kaigsoonan, mapainubsanon akong nagbarug sa inyong atubangan karong buntaga. Ako mohangyo sa inyong pagtuo ug pag-ampo alang nako samtang akong ipakigbahin ang akong mensahe.
Kitang tanan misugod sa usa ka talagsaon ug mahinungdanong panaw sa dihang mibiya kita sa kalibutan sa espiritu ug misulod niining mahagitong hugna nga gitawag og mortalidad. Ang nag-unang katuyoan sa atong pagpakabuhi dinhi sa yuta mao ang pag-angkon og lawas, pag-angkon og kasinatian nga moabut lamang pinaagi sa pagkabulag gikan sa atong langitnong mga ginikanan, ug sa pagsuta kon mosunod ba kita sa mga sugo. Sa basahon ni Abraham kapitulo tres atong mabasa: “Ug kita mosulay kanila dinhi, aron pagsuta kon sila mobuhat ba sa tanan nga mga butang bisan unsa ang isugo sa Ginoo nga ilang Dios ngadto kanila.”
Sa dihang mianhi kita sa yuta, atong gidala kanang mahinungdanong gasa gikan sa Dios—gani ang atong kabubut-on. Sa liboan ka mga paagi duna kitay pribelihiyo sa pagpili alang sa atong mga kaugalingon. Dinhi makakat-on kita gikan sa malisud nga kasinatian. Makaila kita tali sa maayo ug dautan. Makasulti kita sa kalainan tali sa pait ug tam-is. Atong makat-unan nga ang mga desisyon motino sa destinasyon.
Sigurado ako nga mibiya kita sa atong Amahan uban sa dako kaayong tinguha nga mobalik Kaniya, nga kita unta makaangkon sa kahimayaan nga Iyang giplano alang nato ug nga kita mismo gusto kaayo. Bisan kita maoy mangita ug mosunod nianang dalan nga mogiya kanato balik sa atong Amahan sa Langit, Siya wala mopadala nato dinhi nga walay direksyon ug giya. Hinoon, Siya mihatag kanato sa mga himan nga atong gikinahanglan, ug Siya motabang kon magtinguha kita sa Iyang panabang ug maningkamot sa pagbuhat sa tanan aron makalahutay hangtud sa katapusan ug makaangkon sa kinabuhing dayon.
Sa paggiya, anaa kanato ang mga pulong sa Dios ug sa Iyang Anak nga makita diha sa atong balaan nga mga kasulatan. Kita adunay mga tambag ug mga pagtulun-an sa mga propeta sa Dios. Labawng mahinungdanon, gihatagan kita sa hingpit nga ehemplo nga pagasundon—gani ang ehemplo sa atong Ginoo ug Manluluwas, si Jesukristo—ug gitudloan kita sa pagsunod niana nga ehemplo. Ang Manluluwas Mismo miingon: “Umanhi ka, ug sumunod kanako” “Ang mga buhat nga kamo nakakita nga Ako mihimo kana kamo mobuhat usab.” Siya nangutana, “Unsa nga matang sa mga tawo kamo mahisama?” Ug dayon Siya mitubag, “Sa pagkatinuod Ako moingon nganha kaninyo, gani sama nga Ako mao.” “Dalan Niya may timaan.”
Samtang kita motan-aw kang Jesus isip atong Ehemplo ug mosunod sa Iyang mga tunob, kita makauli nga luwas sa atong Langitnong Amahan aron mopuyo uban Kaniya sa kahangturan. Si propeta Nephi miingon, “Gawas kon ang usa ka tawo molahutay hangtud sa katapusan, sa pagsunod sa panig-ingnan sa mga Anak sa buhi nga Dios, siya dili maluwas.”
Usa ka babaye, matag higayon nga siya mosulti sa iyang kasinatian sa pagbisita niya sa Balaan nga Yuta, motuaw, “Nakalakaw ko sa gilaktan ni Jesus!”
Nakaadto siya sa dapit diin si Jesus mipuyo ug nagtudlo. Tingali siya nakabarug sa bato diin si Jesus kaniadto mibarug o mitan-aw sa kabukiran nga gitan-aw ni Jesus kaniadto. Ang mga kasinatian, kon kini lang, nakapalipay kaniya; apan ang pisikal nga paglakaw diin si Jesus naglakaw dili kaayo importante kay sa paglakaw sama sa Iyang paglakaw. Ang pagsundog sa Iyang mga buhat ug pagsunod sa Iyang ehemplo mas importante kaysa pagsubay sa Iyang gilakawan samtang dinhi pa sa mortalidad.
Sa dihang si Jesus midapit sa adunahang tawo nga, “Umanhi ka, ug sumunod kanako,” dili Iyang tuyo nga ang adunahang tawo magsunod-sunod lang Kaniya sa mga bungtod ug walog sa kalungsuran.
Dili kinahanglang molakaw kita sa kabaybayunan sa Galilea o sa mga bungtod sa Judea sa paglakaw sa gilakawan ni Jesus. Kitang tanan makalakaw sa dalan nga Iyang gilakawan kon, samtang ang Iyang mga pulong anaa sa atong hunahuna, ang Iyang Espiritu anaa sa atong kasingkasing, ug ang Iyang mga pagtulun-an naggiya sa atong kinabuhi, kita mopili sa pagsunod Kaniya ning atong panaw sa pagkamortal. Ang Iyang ehemplo nagdan-ag sa agianan. Siya miingon, “Ako mao ang dalan, ug ang kamatuoran, ug ang kinabuhi.”
Kon atong susihon ang dalan nga gilakawan ni Jesus, atong makita nga miagi Siya sa samang mga hagit nga ato mismong atubangon sa kinabuhi.
Sama pananglit, si Jesus naglakaw sa dalan sa kasagmuyo. Bisan kon nakasinati Siya og daghang kasagmuyo, usa sa labing makatandog makita sa Iyang pagbangutan sa Jerusalem sa Iyang pagtapos sa Iyang pagpangalagad sa publiko. Ang mga anak sa Israel misalikway sa luwas nga proteksyon nga Iyang gihalad kanila. Samtang Siya mitan-aw sa siyudad nga sa dili madugay pasagdan nga pagalaglagon, Siya mibati og tumang kasubo. Sa kaguol Siya mituaw, “O Jerusalem, Jerusalem, nga nagapatay sa mga propeta ug nagabato sa mga sinugo diha kanimo; sa makadaghan gipangandoy ko ang pagtigum unta sa imong mga anak, maingon sa himongaan nga nagatigum sa iyang mga piso ilalum sa iyang mga pako, apan nagdumili ikaw!”
Si Jesus naglakaw sa dalan sa tintasyon. Si Lucifer, ang dautan, gitapok ang iyang labing dakong kusog, labing makadani nga bakak, mitintal Kaniya kinsa nagpuasa sulod sa 40 ka adlaw ug 40 ka gabii. Si Jesus wala monunot; hinoon, Iyang gibuntog ang matag tintasyon. Ang Iyang mga pulong sa panamilit: “Pahawa ka, Satanas.”
Si Jesus naglakaw sa dalan sa kasakit. Ikonsiderar ang Getsemani, diin Siya anaa sa “hilabihang kasakit … ug ang iyang singot nanibug-ok daw apol nga nagpangatagak sa yuta.” Ug walay makalimot sa Iyang pag-antus diha sa mapintas nga krus.
Matag usa kanato maglakaw sa dalan sa kasagmuyo, tingali tungod sa oportunidad nga nawala, gahum nga wala ayoha paggamit, mga pagpili sa usa ka minahal, o usa ka pagpili nga ato mismong nahimo. Ang dalan sa tintasyon mao usab ang dalan sa matag usa nato. Atong mabasa sa ika-29 nga seksyon sa Doktrina ug mga Pakigsaad: “Ug kinahanglan gayud nga ang yawa motintal sa mga katawhan, o sila dili mahimo nga molihok alang sa ilang mga kaugalingon.”
Sa samang paagi kita magalakaw sa dalan sa kasakit. Kita, isip mga sulugoon, dili magdahum og mas labaw pa kay sa Agalon, kinsa mibiya sa mortalidad human lang sa hilabihang kasakit ug pag-antus.
Samtang makakaplag kita og pait nga kasubo diha sa atong dalan, kita usab makakaplag og dakong kalipay.
Kita, uban ni Jesus, makalakaw sa dalan sa pagkamasulundon. Kini dili kanunay sayon, apan atong himoong sanglitanan ang panulundon nga gihatag ni Samuel kanato: “Ania karon, ang pagsugot labi pang maayo kay sa halad, ug ang pagpamati kay sa tambok sa mga laking karnero” Atong hinumduman nga ang resulta sa kamasinupakon mao ang pagkabihag ug kamatayon, samtang ang ganti sa kamasulundon mao ang kalingkawasan ug kinabuhing dayon.
Kita, sama ni Jesus, makalakaw sa dalan sa pagserbisyo. Sama sa nagbanwag nga kahayag sa kamaayo ang kinabuhi ni Jesus samtang Siya nangalagad sa katawhan. Nakahatag Siya og kalig-on sa mga tiil sa bakul, panan-aw sa mga mata sa buta, pandungog sa mga dunggan sa bungol.
Si Jesus naglakaw sa dalan sa pag-ampo. Siya mitudlo nato unsaon pag-ampo pinaagi sa paghatag kanato sa matahum nga pag-ampo nga mao ang Pag-ampo sa Ginoo. Ug kinsay makalimot sa Iyang pag-ampo sa Getsemani: “Dili ang akong pagbuot maoy matuman kondili ang imo”?
Ang ubang mga instruksyon nga gihatag kanato sa Manluluwas naa ra sa tumoy sa atong mga tudlo, diha sa balaang mga kasulatan. Sa Iyang Wali sa Bukid, Siya misulti kanato nga magmaloloy-on, magpaubos, magmatarung, mahimong putli sa kasingkasing, mahimong tigpasiugda sa kalinaw. Siya nagtudlo kanato nga maisugong mobarug alang sa atong gituohan, bisan kon kita gibiay-biay ug gigukod. Siya nagsugo kanato sa pagpasanag sa atong mga kahayag aron ang uban makakita niini ug magtinguha sa paghimaya sa atong Amahan sa Langit. Siya nagtudlo kanato nga mahimong limpyo sa atong mga hunahuna ug mga lihok. Siya misulti kanato nga mas importante ang pagtigum og bahandi sa langit kay sa dinhi sa yuta.
Ang Iyang mga sambingay nagtudlo uban sa gahum ug awtoridad. Uban sa asoy sa maayong Samarianhon, Siya nagtudlo kanato sa paghigugma ug pagserbisyo sa atong mga silingan. Sa Iyang sambingay sa mga talento, Siya nagtudlo kanato nga palambuon ang kaugalingon ug maningkamot sa pagkahingpit. Sa sambingay sa nawala nga karnero, Siya nagtudlo kanato sa pagluwas niadtong mibiya sa dalan ug nangawala.
Samtang atong ibutang si Kristo sa sentro sa atong kinabuhi pinaagi sa pagkat-on sa Iyang mga pulong, pagsunod sa Iyang pagtulun-an, ug paglakaw sa Iyang dalan, Siya misaad nga mopaambit kanato sa kinabuhing dayon nga Siya namatay aron maangkon. Wala nay mas taas pang tumong kay niini, nga kita mopili sa pagdawat sa Iyang pagdisiplina ug mahimong Iyang mga disipulo ug mohimo sa Iyang buhat sa tibuok natong kinabuhi. Walay lain, walay laing pagpili nga atong mabuhat, nga makahimo kanato sama sa Iyang mahimo.
Samtang maghunahuna ko niadtong tinud-anayng naningkamot sa pagsunod sa ehemplo sa Manluluwas ug naglakaw diha sa Iyang dalan, moabut dayon sa akong hunahuna ang mga pangalang Gustav ug Margarete Wacker—duha sa labing Kristohanong indibidwal nga akong nailhan sukad. Sila lumad nga mga German kinsa milalin ngadto sa silangang bahin sa Canada, ug nahimamat ko sila dihang nagserbisyo ko didto isip presidente sa misyon. Ang trabaho ni Wacker mao ang pagkabarbero. Bisan limitado ang ilang kwarta, ilang ipaambit ang tanan nga naa nila. Wala silay anak, apan sila miamuma sa tanan nga mosulod sa ilang panimalay. Ang maalamon ug sinati nga mga tawo nangita niining mapainubsanon, walay grado nga mga sulugoon sa Dios ug miisip sa ilang kaugalingon nga palaran kon sila makagahin og usa ka oras sa ilang atubangan.
Ang ilang mga panagway ordinaryo lang, ang Iningles dili perpekto ug usahay lisud masabtan, ang ilang panimalay yano lang. Sila walay awto o telebisyon, ni sila magbuhat og bisan unsang butang nga sa kasagaran maoy gitan-aw sa mga tawo. Pero ang matinud-anon mobisita kanunay aron moambit sa espiritu nga anaa niini. Ang ilang panimalay usa ka langit dinhi sa yuta, ug ang espiritu sa hingpit nga kalinaw ug kamaayo misanag gikan kanila.
Kita usab makaangkon niana nga espiritu ug mapaambit kini ngadto sa kalibutan samtang kita maglakaw sa dalan sa atong Manluluwas ug mosunod sa Iyang hingpit nga ehemplo.
Atong mabasa diha sa mga Proverbio ang tambag, “Pamalandonga ang agianan sa imong mga tiil.” Kon atong buhaton, makabaton kita sa hugot nga pagtuo, gani ang tinguha, nga molakaw sa dalan nga gilaktan ni Jesus. Kita wala nay pagduhaduha nga kita anaa sa dalan nga gusto sa atong Amahan nga atong sundon. Ang ehemplo sa Manluluwas maoy bayanan alang sa tanan natong buhaton, ug ang Iyang mga pulong maoy giya nga masaligan. Ang Iyang dalan mogiya kanato nga luwas nga makauli. Unta kini ang atong panalangin, ako nag-ampo diha sa pangalan ni Jesukristo, kinsa akong gihigugma, kinsa akong gialagaran, ug kang kinsa ako magpamatuod, amen.