Najwspanialsze pokolenie młodych dorosłych

Starszy M. Russell Ballard

Kworum Dwunastu Apostołów

Potrzebne jest nam teraz najwspanialsze pokolenie młodych dorosłych w historii Kościoła. Potrzeba nam całego waszego serca i duszy.

Jedną z największych przyjemności podróżowania po całym świecie jest dla mnie spotykanie się z naszymi misjonarzami. Ci wspaniali starsi i siostry emanują Światłem Chrystusa. Ich miłość do Pana Jezusa Chrystusa oraz to, jak wiernie Mu służą, jest zawsze dla mnie natchnieniem. Za każdym razem, kiedy się z nimi witam i czuję ich niezwykłego ducha oraz wiarę, mówię do siebie: „Ci wspaniali synowie i córki są prawdziwym cudem!”.

Podczas ogólnej sesji kapłańskiej w 2002 roku dałem wyzwanie biskupom, rodzicom oraz przyszłym misjonarzom, aby „podnieśli poprzeczkę” dotyczącą wymagań do pełnienia pełnoetatowej służby na misji.

Powiedziałem wówczas: „Potrzebne jest nam […] najwspanialsze pokolenie misjonarzy w historii Kościoła. Potrzebujemy misjonarzy, którzy są godni, wyszkoleni i duchowo przygotowani […].

Potrzeba nam całego waszego serca i duszy. Potrzebujemy energicznych, myślących, zaangażowanych misjonarzy, którzy wiedzą, jak słuchać i odpowiadać na podszepty Ducha Świętego”.

Pod wieloma względami świat stawia przed nami trudniejsze wyzwania niż 13 lat temu. Istnieje znacznie więcej pokus, które odwracają uwagę naszych młodych mężczyzn i kobiet od przygotowywania się na misję oraz szczęśliwe życie w przyszłości. Technologia rozwinęła się w znacznym stopniu i prawie każdy ma dostęp do urządzeń przenośnych, które mogą skupić uwagę ludzkiej rodziny Boga zarówno na dobrych, jak i straszliwych rzeczach.

Dzisiejszego wieczora pragnę przemawiać do obecnych i przyszłych misjonarzy, do tych, którzy powrócili z misji oraz do wszystkich młodych dorosłych mężczyzn w Kościele. Modlę się, że zrozumiecie i starannie rozważycie to, co mam do powiedzenia na temat waszej podróży poprzez te ekscytujące i wymagające lata waszego życia.

We wczesnym Kościele przedstawiciel Władz Naczelnych przeprowadzał wywiad z misjonarzami przed ich wyjazdem. W dzisiejszych czasach wywiady są przeprowadzane przez waszych biskupów i prezydentów palika i większość z was nie będzie miała okazji w swoim życiu, aby wziąć udział w wywiadzie z przedstawicielem Władz Naczelnych. Taka jest po prostu rzeczywistość w ogólnoświatowym Kościele, który liczy ponad 15 milionów członków. W imieniu moich braci pragnę powiedzieć, że chcielibyśmy mieć możliwość, by poznać każdego z was z osobna i powiedzieć wam, jak bardzo was kochamy i wspieramy.

Na szczęście Pan nam to umożliwił. Na przykład, członek Kworum Dwunastu Apostołów przypisuje każdego misjonarza do jego misji. Mimo że odbywa się to bez tradycyjnej rozmowy twarzą w twarz, technologia w połączeniu z objawieniem umożliwia doświadczenie, które jest niezwykle emocjonalne i osobiste. Pozwólcie, że o tym opowiem.

Wasze zdjęcie pojawia się na ekranie komputera wraz z istotnymi informacjami przekazanymi przez waszego biskupa i prezydenta palika. Kiedy na ekranie pojawia się wasza twarz, patrzymy wam w oczy i zapoznajemy się z odpowiedziami udzielonymi na formularzu rekomendacji misjonarskiej. Przez tę krótką chwilę wydaje się, że jesteście obecni i osobiście udzielacie nam odpowiedzi.

Kiedy patrzymy na wasze zdjęcie, ufamy, że w pełni sprostaliście wymaganiom „podniesionej poprzeczki”, aby być wiernym i odnoszącym sukcesy misjonarzem. Następnie, poprzez moc Ducha Pańskiego i pod kierownictwem Prezydenta Thomasa S. Monsona, przydzielamy was do jednej z 406 misji Kościoła na całym świecie.

Nie, to nie jest to samo, co osobisty wywiad twarzą w twarz. Ale to wystarcza.

Wideokonferencje to kolejny sposób, który pomaga nam docierać do przywódców i członków, którzy mieszkają daleko od siedziby głównej Kościoła.

Mając to na uwadze, chciałbym, aby ci z was, którzy przygotowują się do wyjazdu na misję, którzy powrócili z misji oraz wszyscy pozostali młodzi dorośli, spędzili teraz kilka minut wyobrażając sobie, że prowadzimy ze sobą osobistą rozmowę na wideo czacie. Proszę, patrzcie na mnie przez ten czas tak, jakby tam, gdzie teraz jesteście, było tylko nas dwóch.

Ja natomiast będę starał się sobie wyobrazić, że patrzę wam w oczy i uważnie słucham waszych odpowiedzi na kilka pytań, które według mnie dużo powiedzą na temat głębi waszego świadectwa i oddania Bogu. Parafrazując moje słowa skierowane do misjonarzy 13 lat temu, potrzebne jest nam teraz najwspanialsze pokolenie młodych dorosłych w historii Kościoła. Potrzeba nam całego waszego serca i duszy. Potrzebujemy energicznych, myślących, zaangażowanych młodych dorosłych, którzy wiedzą, jak słuchać i odpowiadać na podszepty Ducha Świętego, podczas gdy podążają drogą pełną prób i pokus, starając się być młodymi współczesnymi świętymi w dniach ostatnich.

Innymi słowy, jest to czas, aby podnieść poprzeczkę nie tylko dla misjonarzy, ale także dla powracających misjonarzy i dla całego pokolenia. W tym celu rozważcie w swoim sercu odpowiedzi na następujące pytania:

Czy regularnie studiujesz pisma święte?
Czy klękasz, aby w modlitwie zwrócić się do swojego Ojca Niebieskiego każdego ranka i wieczora?
Czy pościsz i przekazujesz ofiarę postną każdego miesiąca — nawet jeśli jesteś biednym, mającym trudności studentem, który sam niezbyt wiele posiada?
Czy w głębi duszy zastanawiasz się nad Zbawicielem i Jego zadość czyniącą ofiarą złożoną za ciebie, kiedy jesteś proszony o przygotowanie, pobłogosławienie, rozdanie lub przyjęcie sakramentu?
Czy uczęszczasz na spotkania i starasz się uświęcać dzień sabatu?
Czy jesteś uczciwy w domu, szkole, kościele i pracy?
Czy twój umysł i dusza są czyste? Czy unikasz pornografii, stron internetowych, magazynów, filmów, aplikacji, w tym zdjęć zamieszczonych na Tinderze i Snapchacie, których wstydziłbyś się oglądać w obecności swoich rodziców, przywódców kościelnych czy samego Zbawiciela?
Czy świadomie dysponujesz swoim czasem? Czy unikasz niestosownych nowinek technologicznych i portali społecznościowych, w tym gier komputerowych, które mogą osłabić twoją duchową wrażliwość?
Czy jest w twoim życiu coś, co musisz zmienić lub naprawić, począwszy od dziś?

Dziękuję wam za ten krótki osobisty wywiad. Mam nadzieję, że odpowiedzieliście na każde z tych pytań w sposób uczciwy i rozważny. Jeśli nie radzicie sobie ze stosowaniem którejkolwiek z tych prostych zasad, zachęcam was do odważnej pokuty i powrotu do życia zgodnie z normami ewangelii obowiązującymi prawych uczniów.

Bracia, czy mogę zaoferować dodatkowe rady, które pomogą wam uzyskać głębokie świadectwo o ewangelii w waszym sercu i duszy?

Przypominam wam, młodzi, którzy wróciliście z misji, że wasze przygotowanie do życia oraz do posiadania rodziny nie dobiegło końca. Powrót z misji nie oznacza przejścia na emeryturę! Jako byli misjonarze, „[powinniście] się gorliwie angażować w dobrej sprawie, i wiele czynić z własnej nieprzymuszonej woli, i czynić wiele prawości”.

Proszę, korzystajcie z umiejętności nabytych podczas misji, aby każdego dnia błogosławić życie ludzi wokół was. Nie koncentrujcie się jedynie na szkole, pracy lub spotkaniach towarzyskich, zapominając o służbie bliźnim. Zamiast tego, zrównoważcie swoje życie duchowe poprzez doświadczenia, które przypominają i przygotowują was do dalszej, codziennej posługi bliźnim.

W trakcie misji nauczyliście się, jak istotne jest odwiedzanie ludzi w ich domach. Mam nadzieję, że wszyscy nasi młodzi dorośli, bez względu na to, czy służyli na pełnoetatowych misjach czy też nie, rozumieją, jak ważne jest odwiedzanie osób samotnych, chorych lub zniechęconych — nie tylko w ramach powołania, ale z powodu szczerej miłości, którą darzycie Ojca Niebieskiego i Jego dzieci.

Tych z was, którzy są w liceum i przygotowują się do misji, zachęcam do udziału w seminarium i jego ukończenia. Wy, młodzi dorośli, powinniście zapisać się na zajęcia instytutu religii. Jeśli uczęszczacie na kościelny uniwersytet, zapiszcie się w każdym semestrze na religijne zajęcia edukacyjne. Podczas ważnego okresu przygotowywania się do misji lub wiecznego małżeństwa i dorosłego życia, musicie znaleźć sposób, aby uczyć się i wzrastać oraz otrzymywać natchnienie i kierownictwo od Ducha Świętego. Uważne, przepełnione modlitwą studiowanie ewangelii podczas zajęć seminarium, instytutu lub religijnych zajęć edukacyjnych pomoże wam w osiągnięciu tego celu.

Bez względu na to, czy uczęszczacie na kościelny uniwersytet, do college’u czy też nie, nie sądźcie, że jesteście zbyt zajęci, aby studiować ewangelię. Seminarium, instytut lub religijne zajęcia edukacyjne zapewnią w waszym życiu równowagę i wzbogacą świecką edukację, dając wam dodatkową możliwość, aby spędzić czas na studiowaniu pism świętych oraz nauk proroków i apostołów. Istnieją cztery wyjątkowe nowe kursy, do udziału w których chciałbym zachęcić wszystkich młodych dorosłych.

Nie zapomnijcie o tym, że dzięki zajęciom i spotkaniom w waszym lokalnym centrum instytutu czy w okręgu lub paliku dla młodych dorosłych możecie poznać innych młodych mężczyzn i młode kobiety, podnosić siebie nawzajem na duchu, razem się uczyć i wzrastać oraz wspólnie spędzać czas. Bracia, jeśli odłożycie na bok swój telefon i rozejrzycie się trochę wokół, być może dostrzeżecie na zajęciach instytutu swoją przyszłą towarzyszkę.

Ta uwaga jest związana z kolejną radą, która z pewnością nie jest dla was zaskoczeniem: Wy, młodzi dorośli, musicie umawiać się na randki i zawierać małżeństwa. Proszę, przestańcie odkładać to na później! Wiem, że niektórzy z was obawiają się założenia rodziny. Jeśli jednak poślubicie właściwą osobę, we właściwym czasie i miejscu, nie musicie się niczego obawiać. W rzeczywistości, unikniecie wielu problemów, jeśli będziecie „gorliwie zaangażowani” w prawe randki, zaloty i małżeństwo. Nie piszcie do niej SMS–ów! Używajcie swojego głosu, aby zapoznać się z prawymi córkami Boga, które są wokół was. Będzie to dla nich zaskoczeniem i być może umówią się z wami na randkę.

Bracia, świadczę wam, że Pan Jezus Chrystus pomoże naprawić to, co wymaga naprawy w naszym życiu mocą Swojej zadość czyniącej ofiary.

Dzisiejszego wieczoru, kiedy przygotowujemy się do obchodów Niedzieli Wielkanocnej, zastanówcie się proszę przez chwilę nad darem Zadośćuczynienia Chrystusa. Pamiętajcie, że nasz Ojciec Niebieski i nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus, znają was najlepiej i kochają was najbardziej.

Poprzez Zadośćuczynienie Odkupiciel wziął na siebie nasze kłopoty, boleści i grzechy. Zbawiciel świata zrozumiał każdego z nas osobiście poprzez doświadczenie naszych utraconych nadziei, wyzwań i tragedii, cierpiąc w Getsemane i na krzyżu. Jego śmierć była ostatecznym dowodem miłości do nas i został tej pamiętnej nocy złożony w grobowcu.

W niedzielę rano Jezus powstał z martwych — obiecując nowe życie każdemu z nas. Zmartwychwstały Pan polecił następnie Swoim uczniom, aby nauczali wszystkich wiary w Chrystusa, pokuty za grzechy, chrztu, otrzymania daru Ducha Świętego i wytrwania do końca. Bracia, wiemy, że Bóg, nasz Ojciec i Jego Umiłowany Syn ukazali się Prorokowi Józefowi Smithowi i przywrócili przez niego pełnię wiecznej ewangelii Jezusa Chrystusa.

Bracia, bądźcie silni. Przestrzegajcie przykazań Boga. Pan Jezus Chrystus obiecuje, że wszystko, co pragniemy uczynić z prawych pobudek, będzie nasze. Przywódcy kościelni liczą na was. Potrzebujemy, aby każdy z was, młodzi dorośli, przygotował się do małżeństwa, służby i przewodniczenia w dniach, które nastaną, o co pokornie się modlę w imię naszego Pana Jezusa Chrystusa, amen.