اجازه دهید روح القدُس هدایت کند

توسّط ارشد رانولد آ. رزبند

از گروه دوازده رسولان

با وظیفۀ الهی، روح القدُس الهام می بخشد، گواهی میدهد، میاموزد، و ما را برمی انگیزد که در نور سرور گام برداریم.

برادران و خواهران، من، مانند همۀ شما، تشخیص میدهم که شاهد شتاب کار سرور از طریق رئیس توماس اس. مانسون و پیام امروز صبح او هستیم. رئیس مانسون، ما دوستتان داریم، شما را تأئید می کنیم، و همیشه برایتان دعا می کنیم، ”پیامبر عزیز مان.“¹

این آخر هفته ما روح فراوانی را احساس کرده ایم. اگر چه شما در این سالن بزرگ هستید یا در خانه های خود یا در کلیسا های سراسر دنیا، شما فرصت داشته اید که روح سرور را احساس کنید. همان روح به قلب ها و ذهن های شما حقایق این کنفرانس را تائید می کند.

کلمات آشنای سرود آشنا را ملاحظه کنید:

اجازه دهید روح القدُس شما را هدایت کند؛
اجازه دهید آنچه را که راست است به ما بیاموزد.
او از مسیح شهادت خواهد داد،
ذهن ما را با منظرۀ بهشتی روشن سازد.2

با الهام از روز های آخرین می دانیم که الوهیّت شامل از سه شخصیّت مجزّا و متفاوت است: پدر ما در بهشت؛ پسر یگانۀ او، عیسی مسیح؛ و روح القدُس. ما می دانیم که ”پدر بدنی از گوشت و استخوان همانند آدم دارد؛ و پسر هم همچنی؛ امّا روح القدُس بدنی از گوشت و استخوان ندارد، بلکه یک شخصیّت روحی است. اگر چنین نبود، روح القدُس نمی توانست در ما ساگن باشد.“³

پیام امروز من به اهمیّت روح القدُس در زندگی ما تمرکز دارد. پدر ما در بهشت می دانست که ما در زمان فناپذیری با عذاب، اشکالات، و جنجال روبرو می شویم؛ او می دانست که ما با سؤالات، دلسردی ها، وسوسه ها و نقائصی، کلنجار می رویم. برای دادن توانائی فناپذیری و هدایت یزدانی، او روح مقدّس را که به نام روح القدُس شناخته می شود فراهم کرد.

روح القدُس ما را به سرور پیوند میدهد. با وظیفۀ الهی، روح القدُس الهام می بخشد، گواهی میدهد، میاموزد، و ما را برمی انگیزد که در نور سرور گام برداریم. مسئولیّت مقّدّس ما این است که نفوذ او را در زندگی خود تشخیص دهیم و واکنش نشان دهیم.

وعدۀ سرور را بیاد آورید: من روحم را به شما خواهم داد، ”که ذهنتان را روشن کند، تا روانتان را با شادی پر کند.“⁴ من این اطمینان را دوست دارم. شادی که روانمان را پر می کند چشم اندازی ابدی در مقابل زندگی روزمره با خود میاورد. در میان مشکلات و اندوه آن شادی آرامش می بخشد. آسایش و شجاعت فراهم می کند، حقایق مژده را آشکار می کند، و عشق ما را برای سرور و همۀ فرزندان خدا توسعه می دهد. با وجود اینکه نیاز برای این برکات بسیار است، در بسیاری جهات، دنیا آنها را فراموش و ترک کرده است.

هر هفته در حالی که در شام مقّدّس شرکت می کنیم، ما پیمان می بندیم که ”همیشه او را بیاد داشته باشیم،“ سرور عیسی مسیح، و کفّارۀ فداکاری او را. با نگه داشتن این پیمان مقّدّس، به ما وعده داده شده است که ما ”همواره روحش را همراه [خود[ خواهیم داشت.“⁵

چگونه این را انجام میدهیم؟

اوّل، تلاش می کنیم که شایستۀ داشتن روح باشیم.

روح القدُس همراه کسانی است که ”در به یاد آوردن سرور خدایشان روز به روز کوشا هستند.“⁶ چنانچه سرور اندرز داد، ما باید ”چیزهای این دنیا را کنار بگذاریم، و دنبال چیزهای دنیای بهتری باشیم،“⁷ زیرا ”روح سرور در معبد های نا مقّدّس ساکن نمی شود.“⁸ ما باید همیشه سعی کنیم قوانین خدا را اطاعت کنیم، کتاب های مقّدّس را مطالعه کنیم، دعا کنیم، به معبد رویم، و زندگی خود را بر طرح سیزدهمین ارکان دین انجام دهیم،”درستکار، راستگو، پاکدامن، خیرخواه، پارسا، و … به همۀ آدمیان خوبی کنیم. “

دوّم، ما باید مایل باشیم که روح القدُس را دریافت کنیم.

سرور وعده داده است، ”من از طریق روح القدُس به فکر و ذهن شما خواهم گفت، که بر شما خواهد آمد و در قلبت ساکن خواهد شد.“⁹ من اینرا وقتیکه یک مبلّغ جوان دینی در اسکاچ پِلینز، نیو جرزی بودم، درک کردم. صبح یک روز گرم در ماه ژوئیه من و همراهم احساس کردیم که کسی را که از میدان معبد مراجعه شده بود پیدا کنیم. ما درب خانۀ الوود شافر را زدیم. خانم شافر ما را مؤدّبانه رد کرد.

وقتی که شروع کرد در را ببندد، حس کردم کاری را که تا آنروز و از آن روز تا حال نکرده ام انجام دهم! پایم را لای درب گذاشته و پرسیدم، ”آیا کس دیگری در خانه است که بخواهد پیام ما را بشنود؟“ دختر ۱٦ سالۀ او، مارتی، تمایل داشت و روز پیش، دعای صادقانه برای راهنمائی کرده بود. ما با مارتی ملاقات کردیم، و با گذشت زمان مادرش در جلسات گفتگوی ما شرکت کرد. هر دو عضو کلیسا شدند.

تصویر

ارشد رزبند بعنوان یک مبلّغ دینی

از نتیجۀ تعمید مارتی، ١٣٦ نفر، شامل بسیاری از خانوادۀ خودش، تعمید یافته و پیمان های مژده بسته اند. بسیار سپاسگذارم که به روح القدُس توجّه کردم و در آن روز گرم ژوئیه پایم را میان در گذاشتم. مارتی و یک عضو از خانوادۀ عزیزش امروز اینجا هستند.

سوّم، وقتی که روح القدُس میاید باید آن را تشخیص دهیم.

تجربۀ من این است که روح القدُس مانند احساسی با ما تماس می گیرد. شما آنرا را در کلماتی که برایتان آشنا است، برای شما معنی دارد احساس می کنید، که شما را بر میانگیزد. به پاسخ نیفایان بعد از شنیدن دعای سرور توجّه کنید: ”و جمعیّت شنیدند و شهادت دادند؛ و دل هایشان باز بود و آنها در دل هایشان سخنانی را که او دعا کرد فهمیدند.“¹⁰ آنها در دل هایشان کلمات دعای او را احساس کردند. صدای روح القدُس نرم و آرام است.

در کتاب عهدعتیق، ایلیا با کشیشان بعل بحث می کند. کشیشان انتظار داشتند که صدای بعل مانند رعد پائین بیاید و قربانی آنها را با برق آتش زند. امّا هیچ صدائی نبود، و هیچ آتشی نبود.¹¹

در یک موقعیّت بعد، ایلیا دعا کرد. ”و بنگرید، سرور عبور نمود، و باد عظیم سخت کوه ها را در هم کوفت، و صخره ها را در حضور سرور خرد کرد، امّا سرور در درون باد نبود: و بعد از باد زلزله شد؛ امّا سرور در زلزله نبود:

”و بعد از زلزله آتشی؛ امّا سرور در آتش نبود: و بعد از آتش صدائی نرم وکوچک.“¹²

آیا آن صدا را می شناسید؟

رئیس مانسون آموخته است، ”در حالی که سفر زندگی خود را صی می کنیم، بگذارید زبان روح القدُس را بیاموزیم. “¹³ روح القدُس با کلماتی صحبت می کند که ما احساس می کنیم. این احساسات ملایم هستند، تشویقی برای عمل کردن، برای انجام کاری، برای گفتن حرفی، یا پاسخ دادن با یک روش خاصی. اگر ما در پرستش خود جدّی ناشیم یا تن آس باشیم، حواسّ مان مشغول و توسّط خواسته های دنیوی بی حس باشیم، قدرت احساس خود را از دست میدهیم. نیفای به لامان و لاموئیل گفت: ”شما صدای او را گاه به گاه شنیده اید؛ و او با صدای نرم کوچکی با شما سخن گفته است، امّا شما از احساس داشتن گذشته اید که نتوانستید [آن] کلمات را احساس کنید.“¹⁴

ژوئن گذشته، من برای مأموریّت در جنوب آمریکا بودم. برنامۀ فشردۀ ١٠ روزۀ ما دیدار کلمبیا، پرو و اکوادور بود. یک زلزۀ عظیمی صد ها نفر راکشته، ده ها هزار نفر را زخمی کرده بود، خانه ها و جامعه هائی را در شهر های پرتوویهو و منتا در اکوادور ویران کرده بود. من احساس کردم که دیدار از اعضای کیسیا را که در آن شهر ها زندگی میکنند به برنامۀ مان اضافه کنیم. با جادّه های آسیب دیده، مطمئن نبودیم که بتوانیم به آن شهرها برسیم. در واقع، به ما گفته شده بود که نمی توانیم به آنجا برویم، امّا آن الهام ادامه داشت. نتیجتاً، برکت یافته و توانستیم از هر دو تا شهر دیدن کنیم.

با چنین اعلان کوتاه، انتظار نداشتم که بیشتر از چند رهبر کشیشی در این جلسه های شتابزده جمع شوند. با این وجود، به هر مجتمع وتدی که رسیدیم، کلیسا ها تا صحنۀ پر شده بودند. برخی از آنها اعضای استوار آن محل، پیشگامان وفادار بودند، که دیگران را دعوت کرده بودند که بیایند و روح القدُس را در زندگی خود احساس کنند. در ردیف های جلو اعضائی نشسته بودند که عزیزان و همسایه های خود را در زلزله از دست داده بودند. من الهام یافتم که به همۀ آنهائی که حضور داشتند یک برکت رسولانه ارائه کنم، یکی از برکت های اولیبۀ من که داده ام. گرچه من جلوی اطاق ایستاده بودم، مانند آن بود که دستهایم روی سر هر کدام از آنها بود، و احساس کردم کلمات سرور نازل می شود.

تصویر

ارشد و خواهر ربند در آمریکای جنوبی

همانجا تمام نشد. احساس کردم که با آنها صحبت کنم همانندی که عیسی مسیح در زمان ملاقاتش با مردم آمریکا کرده بود. ”او فرزندان کوچک آنها را گرفت … و آنها را برکت داد، و برای آنها به پدر دعا کرد.“¹⁵ ما در اکوادور بودیم، ما در انجام امور پدر بودیم، و اینها فرزندان او بودند.

چهارم، ما باید با اوّلین الهام عمل کنیم.

کلمات نیفای را بیاد آورید: ”و من با روح القدُس راهنمائی شدم، بدون اینکه از پیش بدانم چه چیزهای باید انجام دهم،“ او گفت، ”با این وجود پیش رفتم.“¹⁶

و همچنین ما باید پیش برویم. ما باید به اوّلین الهام خود اطمینان کنیم. گاهاً ما دلیل تراشی می کنیم، تردید می کنیم که آیا ما تأثیرات روحی را احساس می کنیم یا اینها فقط فکر های خود ما هستند. وقتی که شروع می کنیم به سؤال کردن که آیا این کار درست است، حتّی حدس سوّم، احساساتمان—و همۀ ما کرده ایم—ما روح را کاهش میدهیم؛ ما به اندرز الهی شکّ می کنیم. پیامبر جوزف اسمیت تعلیم داد که اگر شما به اوّلین الهام گوش بکنید، نه دفعه از ده دفعه را درست خواهید یافت.¹⁷

حالا یک هشدار: چونکه به روح القدُس پاسخ داده اید منتظر نباشید که پاداشهای بزرگ به دست بیاورید. بیاد داشته باشید که شما در پی کار صدای نرم، کوچک هستید.

وقتیکه بعنوان یک رئیس مبلّغین دینی در شهر نیویورک خدمت میکردم، با چند تا از مبلّغین دینی در یک رستوران در برانکس بودم. یک خانوادۀ جوان آمدند و نزدیک ما نشستند. آنها به نظر می آمدند که آماده به شنیدن مژده هستند. من مبلّغین دینی خود را مشاهده کردم همچنانکه با من دیدار کردند، سپس متوجّه شدم که آن خانواده غذایشان تمام کرده و از در بیرون رفتند. سپس من گفتم، ”ارشدان، یک درسی امروز در انیجا وجود دارد. شما دیدید که یک خانوادۀ زیبا وارد این رستوران شدند. ما چه میباستی می کردیم؟“

یکی از ارشدان زود گفت. ”فکر کردم که بلند شوم و بروم با آنها صحبت کنم. من الهام را احساس کردم، امّا پاسخ ندادم. “

”ارشدان،“ من گفتم، ”ما باید همیشه به اوّلین الهام عمل کنیم. آن الهامی که احساس کردید روح القدُس بود! “

اوّلین الهام ها الهام خالص از بهشت هستند. وقتیکه آنها بما تأئید یا شهادت می دهند، ما باید آنچه که هستند تشخیص بدهیم و هر گز اجازه ندهیم از دستمان در بروند. بارها، این روح القدُس است که به ما الهام می دهد که به کسی مانند خانوادۀ مان، یا به یکی از دوستانمان که نیازمند هستند، کمک کنیم. ”بدین گونه … صدای آرام کوچک، که نَجوا می کند و به همۀ چیزها نفوذ می کند،“¹⁸ ما را هدایت می کند به فرصتهائی که بتوانیم مژده را بیاموزیم، از باز سازی و از عیسی مسیح شهادت دهیم، پشتیبانی یا علاقه ارائه دهیم، و یکی از فرزندان پ ارزش خدا را نجات دهیم.

فکر کنید که این مانند پاسخ گوی اضطراری می باشد. در اکثر از مجتمع ها، پاسخ گویان اضطراری به فاجعه، مصیبت، یا سانحه مأمورین آتش نشانی، شهربانی، امدادگران هستند. آنها با چراغ های چشمک زن میایند، و اجازه دهید که اضافه کنم که چقدر از آنها سپاس گذاریم. روش سرور بسیار آرام تر است امّا پاسخ سریع نیاز دارد. سرور نیازهای همۀ فرزندانش را می داند—و می داند چه کسی آماده است که کمک کند. اگر ما در دعا های صبح به سرور آمادگی خود را اقرار کنیم، او ما را صدا خواهد خواهد کرد که پاسخ دهیم. اگر پاسخ دهیم، او بار ها ا ما را صدا خواهد کرد و همانطور که رئیس مانسون می نامد ما خود را در مأموریّت سرور”پیدا خواهیم کرد.“¹⁹ ما پاسخ گویان معنوی اوّلیّه خواهیم شد که از بالا کمک میاوریم.

اگر به الهاماتی که به ما نازل می شوند توجّه کنیم، ما در روح وحی رشد خواهیم کرد و بیشتر و بیشتر راهنمائی و دید از روح القدُس دریافت خواهیم نمود. سرور گفته است، ”به آن روح القدُس که به انجام نیکی هدایت می کند توکّل کنید.“²⁰

باشد که ما پاسخ سرور را جدّی بگیریم که ”شاد باشید، چون من شما را هدایت خواهم کرد.“²¹ او ما را با روح القدُس هدایت می کند. باشد که به روح القدُس نزدیک باشیم، سریع به الهامات اوّل پاسخ دهیم، بدانیم که اآنها از طرف خدا میایند. من از قدرت روح القدُس که ما را هدایت، محافظت می کند، و همیشه با ما است گواهی می دهم، بنام عیسی مسیح، آمین.