Een gelovig oog
Als we van de proclamatie alleen aanvaarden wat ons aanstaat, belemmeren we ons eeuwig perspectief en hechten we te veel belang aan wat er hier en nu gebeurt.
Jezus Christus werd kort voor zijn kruisiging in het gerechtsgebouw voor Pilatus gebracht. ‘Bent U de Koning van de Joden?’ vroeg Pilatus neerbuigend. Jezus antwoordde: ‘Mijn Koninkrijk is niet van deze wereld. […] Hiervoor ben Ik in de wereld gekomen: om [van] de waarheid te getuigen. Iedereen die uit de waarheid is, geeft aan Mijn stem gehoor.’
Pilatus vroeg cynisch: ‘Wat is waarheid?’1
In onze huidige wereld is de vraag ‘Wat is waarheid?’ voor een werelds persoon zeer ingewikkeld.
‘Wat is waarheid?’ Als we waarheid op Google opzoeken, krijgen we miljoenen resultaten. Op onze mobiele telefoons is meer informatie beschikbaar dan in alle boeken van een fysieke bibliotheek. We worden overstelpt met informatie en meningen. Telkens klinken er verleidelijke stemmen.
Het is in deze hedendaagse verwarring dan ook geen wonder dat zovelen aanhangen wat Protagoras 2500 jaar geleden tegen de jonge Sokrates zei: ‘Wat voor u waar is, is waar voor u, en wat voor mij waar is, is waar voor mij.’2
Waarheid door het herstelde evangelie van Jezus Christus
Omdat we met het herstelde evangelie van Jezus Christus gezegend zijn, verklaren we nederig dat bepaalde zaken volkomen en volledig waar zijn. Deze eeuwige waarheden zijn voor iedere zoon en dochter van God hetzelfde.
In de Schriften staat: ‘Waarheid is kennis van dingen zoals ze zijn, en zoals ze waren, en zoals ze zullen zijn.’3 Waarheid gaat over het verleden en de toekomst, en zij verbreedt ons perspectief van wat er in het moment gebeurt.
Jezus heeft gezegd: ‘Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven.’4 De waarheid wijst ons de weg naar het eeuwige leven en we kunnen die alleen door onze Heiland Jezus Christus leren. Er is geen andere manier.
Jezus Christus leert ons hoe we moeten leven. Door zijn verzoening en opstanding biedt Hij ons vergeving van onze zonden en onsterfelijkheid aan de andere zijde van de sluier. Dat is volstrekt waar.
Hij leert ons dat het niet van belang is of we rijk of arm, vooraanstaand of onbekend, ontwikkeld of eenvoudig zijn. Het doel van ons leven is ons geloof in de Heer Jezus Christus te versterken, goed boven kwaad te verkiezen, en zijn geboden te onderhouden. Hoewel we de vernieuwingen van wetenschap en geneeskunde vieren, zijn Gods waarheden veel grootser dan deze ontdekkingen.
In tegenstelling tot de eeuwige waarheden zijn er ook altijd leugens geweest om de kinderen van God van de waarheid af te leiden. De tegenstander gebruikt altijd dezelfde argumenten. Dit werd tweeduizend jaar geleden al gezegd:
‘U kunt niet iets weten wat u niet ziet. […] Wat een mens ook [doet], het [is] geen misdaad.’
‘[God zegent u niet, maar het gaat] ieder mens wél naargelang zijn [of haar] vaardigheid.’5
‘Het [is] niet aannemelijk dat er een wezen als een Christus […] de Zoon van God [zou zijn]’6
‘[Wat u gelooft is een dwaze overlevering en een] verwarring van uw geest.’7 Dat klinkt net zo tegenwoordig, nietwaar?
Met de herstelling van het evangelie heeft God ons een manier gegeven waarop we essentiële geestelijke waarheden kunnen ontdekken en zeker weten: we ontdekken ze door de Heilige Schriften, door onze persoonlijke gebeden en onze eigen ervaringen, door de raad van de hedendaagse profeten en apostelen, en door de leiding van de Heilige Geest, die ons kan helpen om ‘de waarheid van alle dingen [te] kennen’.8
Waarheid wordt geestelijk beoordeeld
We kunnen de dingen van God weten als we er geestelijk naar streven. Paulus heeft gezegd: ‘Zo weet ook niemand, wat in God is, [tenzij hij] de Geest Gods [heeft]. Omdat ze geestelijk beoordeeld worden.’9
Kijk naar dit kunstwerk van Michael Murphy. Vanuit dit perspectief is het amper te geloven dat dit een artistieke weergave van een menselijk oog is. Maar als u vanuit een ander perspectief naar de balletjes kijkt, ziet u de pracht van wat deze artiest gemaakt heeft.
Zo zien we ook de geestelijke waarheden van God door het perspectief van een gelovig oog. Paulus heeft gezegd: ‘De natuurlijke mens neemt de dingen van de Geest van God niet aan, want ze zijn dwaasheid voor hem. Hij kan ze ook niet leren kennen, omdat ze geestelijk beoordeeld worden.’10
De Schriften, onze gebeden, onze eigen ervaringen, de hedendaagse profeten, en de gave van de Heilige Geest schenken ons het benodigde geestelijke perspectief van waarheid voor onze sterfelijke reis.
De proclamatie door een gelovig oog bekeken
Laten we de proclamatie over het gezin door een gelovig oog bekijken.
President Gordon B. Hinckley introduceerde ‘Het gezin: een proclamatie aan de wereld’ met deze woorden: ‘Er is zoveel wereldse wijsheid die als waarheid wordt gezien, zoveel misleiding wat de waarden en normen betreft, zoveel verlokkingen en verleidingen die de wereld langzaam maar zeker tot verval brengen, dat we vinden dat we [u] moeten waarschuwen.’11
De proclamatie begint als volgt: ‘Ieder mens – man of vrouw – is geschapen naar het beeld van God. Iedereen is een geliefde geestzoon of -dochter van hemelse Ouders, en als zodanig heeft iedereen een goddelijke aard en bestemming.’
Dat zijn eeuwige waarheden. U en ik zijn geen ongelukjes van de natuur.
Ik houd van deze woorden: ‘In het voorsterfelijke leven kenden en aanbaden geestzonen en -dochters God als hun eeuwige Vader, en aanvaardden zijn plan.’12
We leefden al voordat wij hier werden geboren. Onze persoonlijke identiteit is eeuwig. Op manieren die we niet helemaal begrijpen, beïnvloedt onze geestelijke groei in het voorsterfelijk bestaan wie we hier zijn.13 Wij hebben Gods plan aanvaard. We wisten dat we op aarde beproevingen, pijn, en zorgen zouden ondervinden.14 We wisten ook dat de Heiland zou komen en dat we bij de opstanding zouden herrijzen, en ‘op [ons] hoofd heerlijkheid [zou] worden toegevoegd voor eeuwig en altijd’, als we getrouw waren.15
De proclamatie is duidelijk: ‘Wij verklaren dat de manier waarop het sterfelijk leven tot stand komt door God is voorgeschreven. Wij bevestigen de heiligheid van het leven en het belang ervan in Gods eeuwige plan.’
Het plan van onze Vader roept een man en zijn echtgenote op om kinderen in de wereld te brengen en verplicht ons de ongeborenen te verdedigen.
De beginselen van de proclamatie zijn prachtig verbonden
Als we van de proclamatie alleen aanvaarden wat ons aanstaat, belemmeren we ons eeuwig perspectief en hechten we te veel belang aan wat er hier en nu gebeurt. Door de proclamatie onder gebed en met een gelovig oog te overwegen, begrijpen we beter hoe de beginselen erin prachtig met elkaar verbonden zijn en op elkaar voortbouwen. Zo wordt het plan dat onze Vader voor zijn kinderen heeft, geopenbaard.16
Verrast het ons echt dat de profeten van de Heer ons zijn wil openbaren en dat sommigen onder ons toch nog met vragen blijven zitten? Natuurlijk verwerpen sommigen de stem van de profeten onmiddellijk,17 maar anderen overdenken hun oprechte vragen onder gebed; vragen die met geduld en een gelovig oog zullen worden afgehandeld. Als de proclamatie in een andere eeuw was geopenbaard, zouden er ook vragen zijn, alleen andere vragen dan we nu hebben. Eén van de doelen van profeten is ons te helpen oprechte vragen te beantwoorden.18
Voordat hij president van de kerk werd, heeft president Russell M. Nelson gezegd: ‘Profeten zien vooruit. Zij zien de schokkende gevaren die de tegenstander op ons pad geplaatst heeft of gaat plaatsen. Profeten voorzien ook de grote mogelijkheden en voorrechten voor hen die luisteren met de bedoeling te gehoorzamen.’19
Ik getuig van de waarheid en geestelijke kracht van de gezamenlijke stem van het Eerste Presidium en het Quorum der Twaalf Apostelen.
De wereld neemt afstand
Tijdens mijn leven hebben we ingrijpende veranderingen gezien in de wereldse ideeën over veel beginselen die in de proclamatie staan beschreven. Tijdens mijn tienerjaren en de eerste jaren van mijn huwelijk hebben veel mensen in de wereld zich van de kuisheidsnorm van de Heer afgewend. Die norm houdt in dat seksuele betrekkingen alleen mogen plaatsvinden tussen een man en een vrouw die wettig getrouwd zijn. In de volgende twintig jaar lieten velen de heilige bescherming van ongeboren baby’s los en werd abortus veel acceptabeler. In de afgelopen jaren hebben veel mensen afstand genomen van de goddelijke wet waarin wordt bepaald dat het huwelijk een heilige verbintenis tussen een man en een vrouw is.20
Nu we zien dat zovelen de door God gestelde grenzen loslaten, herinnert ons dat aan de dag in Kapernaüm waarop de Heiland zich over zijn goddelijke aard uitsprak en spijtig genoeg ‘velen van Zijn discipelen zich [terugtrokken] en niet meer [meegingen]’.
Jezus vroeg de twaalf toen: ‘Wilt u ook niet weggaan?’
Petrus antwoordde:
‘Heere, naar wie zullen wij heen gaan? U hebt woorden van eeuwig leven.
‘En wij hebben geloofd en erkend dat U de Christus bent, de Zoon van de levende God.’21
Niet iedereen past netjes binnen de lijnen van de proclamatie
Er zijn zoveel mensen, jong en oud, die het evangelie van Jezus Christus trouw en oprecht gehoorzamen, zelfs als hun huidige situatie niet netjes binnen de lijnen van de proclamatie over het gezin past: kinderen van wie hun leven door een echtscheiding overhoop is gehaald; jongeren van wie de vrienden de wet van kuisheid bespotten; gescheiden mannen en vrouwen die zeer door het overspel van hun huwelijkspartner zijn gekwetst; echtparen die geen kinderen kunnen krijgen; mannen en vrouwen van wie de huwelijkspartner niet in het herstelde evangelie gelooft; alleenstaande mannen en vrouwen die, om uiteenlopende redenen, niet konden trouwen.
Een vriend die ik al twintig jaar ken, en die ik zeer bewonder, is niet getrouwd omdat hij gevoelens voor hetzelfde geslacht koestert. Hij is zijn tempelverbonden nagekomen, heeft zijn creatieve en professionele talenten verbeterd, en heeft zowel in de kerk als in zijn omgeving gediend. Hij zei onlangs: ‘Ik heb begrip voor wie zich in mijn situatie bevindt en ervoor kiest de wet van kuisheid in onze hedendaagse wereld niet na te leven. Maar heeft Christus ons niet gevraagd “niet van deze wereld” te zijn? Het is kristalhelder dat de normen van God van de wereldse normen afwijken.’
De wetten van de mens overschrijden vaak de grenzen die de wetten van God afbakenen. Wie God wil behagen, heeft stellig geloof, geduld en ijver nodig.22
Mijn vrouw Kathy en ik kennen een alleenstaande zuster die midden veertig is en die op professioneel vlak getalenteerd is en ijverig in haar wijk dient. Ook zij heeft Gods wetten gehoorzaamd. Ze schreef ons:
‘Ik droomde van de dag dat ik met een echtgenoot en kinderen zou worden gezegend. Ik wacht nog altijd. Soms voel ik me vergeten en eenzaam, maar in plaats van de nadruk op mijn gebrek te leggen, leg ik die op wat ik heb en hoe ik anderen van dienst kan zijn.
‘Dienstbetoon aan mijn uitgebreide familie, in mijn wijk, en in de tempel zijn mij tot steun geweest. Ik ben niet vergeten of alleen, omdat ik deel uitmaak van een grotere familie, waar we allemaal deel van uitmaken.’
Er is er Eén die begrip heeft
Sommige mensen zeggen misschien: ‘Maar u begrijpt mijn situatie niet.’ Misschien niet, maar ik getuig dat er Eén is die dat begrip wel heeft.23 Er is er Eén die onze lasten kent door de offers die Hij in de hof en aan het kruis gebracht heeft. Als u naar Hem zoekt en zijn geboden onderhoudt, beloof ik u dat Hij u zal zegenen en de lasten die u alleen niet kunt dragen zal verlichten. Hij zal u zegenen met eeuwige vrienden en met kansen om te dienen. Van groter belang is dat Hij u met de machtige Heilige Geest zal vervullen en u zijn hemelse goedkeuring zal geven. Een keuze die ons het gezelschap van de Heilige Geest of de zegeningen van de eeuwigheid ontneemt, is onze overweging nooit waard.
Ik weet dat de Heiland leeft. Ik getuig dat Hij de bron is van alle waarheid die ertoe doet en dat Hij alle zegeningen zal schenken die Hij heeft beloofd aan wie zijn geboden naleven. In de naam van Jezus Christus. Amen.