‘Kom dan en volg Mij’
Jezus Christus nodigt ons uit om het verbondspad terug naar huis bij onze hemelse Ouders en onze dierbaren te nemen.
Geliefde broeders en zusters, mijn vrouw, Wendy, en ik zijn blij dat wij op deze sabbatochtend bij u zijn. Er is sinds onze vorige algemene conferentie veel gebeurd. Er zijn nieuwe tempels ingewijd in Concepción (Chili), Barranquilla (Colombia) en Rome (Italië). De Geest werd bij die gewijde gebeurtenissen in rijke mate uitgestort.
Ik complimenteer de vele vrouwen (en mannen) die het Boek van Mormon onlangs hebben gelezen en er vreugde en verborgen schatten in hebben gevonden. Ik ben geïnspireerd door verhalen over wonderen.
Ik sta versteld van de 11-jarige jongemannen die het avondmaal nu elke zondag als diaken waardig ronddienen. Ze gaan ook naar de tempel, samen met onze 11-jarige jongevrouwen, die nu actief als bijenkorfmeisjes leren en dienstbaar zijn. Jongemannen en jongevrouwen prediken het evangelie duidelijk en vol overtuiging.
Ik verheug me met kinderen en jongeren die thuis over het evangelie spreken. Zij volgen samen met hun ouders het thuisgerichte, kerkgesteunde leerplan.
We kregen deze foto van de 4-jarige Blake. Op een vroege zaterdagochtend pakte hij een kerkboek en riep uit: ‘Ik moet mijn geest eten geven!’
Blake, we zijn erg blij met jou en anderen die hun geest willen voeden door zich aan de leringen van het herstelde evangelie van Jezus Christus te vergasten. We verheugen ons ook in het feit dat velen de macht van God ontvangen door naar de tempel te gaan en daar te dienen.
Velen van u weten dat we drie maanden geleden als familie afscheid van onze dierbare dochter Wendy moesten nemen toen ze dit aardse leven verliet. Ik had in de laatste dagen van haar strijd tegen kanker de gezegende gelegenheid om nog een laatste gesprek als vader en dochter met haar te hebben.
Ik hield haar handen vast en zei hoeveel ik van haar hield, en hoe dankbaar ik was om haar vader te zijn. Ik zei: ‘Je bent in de tempel getrouwd, en je bent je verbonden trouw nagekomen. Je hebt met je man zeven kinderen in jullie gezin verwelkomd. Jullie hebben ze als toegewijde discipelen van Jezus Christus, moedige kerkleden en betrokken burgers grootgebracht. Zij hebben op hun beurt een partner van datzelfde kaliber gekozen. Je papa is heel, heel trots op je. Je hebt me veel vreugde gebracht!’
Ze antwoordde zachtjes: ‘Dankjewel, papa.’
Het was een ontroerend, emotioneel moment voor ons. We hebben in haar 67 levensjaren samen gewerkt, samen gezongen en vaak samen geskied. Maar die avond spraken we over zaken die er echt toe doen, zoals verbonden, verordeningen, gehoorzaamheid, geloof, gezin, trouw, liefde en eeuwig leven.
We missen onze dochter heel erg. Maar dankzij het herstelde evangelie van Jezus Christus maken wij ons geen zorgen over haar. Als we onze verbonden met God blijven nakomen, mogen we ons op onze hereniging met haar verheugen. Ondertussen dienen wij de Heer hier en dient zij Hem daar – in het paradijs.
Mijn vrouw en ik zijn eerder dit jaar nog in Paradise geweest – Paradise in Californië wel te verstaan. Onze dochter was nog geen veertig uur vóór ons geplande bezoek aan die plaats overleden. We waren daar samen met ouderling Kevin W. Pearson en zijn vrouw, June. We werden enorm door de heiligen van de ring Chico (Californië) gesterkt. We maakten kennis met hun grote geloof en hun bedieningswerk. We hoorden ook over wonderen, zelfs bij alles wat ze door de meest verwoestende bosbrand die Californië ooit heeft gekend, waren kwijtgeraakt.
We hadden daar een lang gesprek met een jonge politieagent, John, een van de vele moedige eerste hulpverleners. Hij vertelde over de dikke duisternis die op 8 november 2018 op Paradise neerdaalde, terwijl de vlammen en gloeiende voorwerpen door het stadje geblazen werden. Huizen en eigendommen werden als door een plaag verteerd. Er bleef niets dan ashopen en kale schoorstenen over.
John reed vijftien uur lang een ondoordringbare duisternis door, belaagd door rondvliegend smeulend hout, terwijl hij de ene na de andere persoon en familie in veiligheid bracht – allemaal met gevaar voor eigen leven. Maar wat John tijdens die zware beproeving vooral door het hoofd spookte, was zijn allesverterende vraag: ‘Waar is mijn gezin?’ Na vele lange, kwellende uren van onzekerheid vernam hij eindelijk dat ze veilig geëvacueerd waren.
Het verhaal van Johns bezorgdheid over zijn gezin heeft me ertoe gebracht om vandaag te spreken tot wie aan het eind van hun aardse leven wellicht zullen vragen: ‘Waar is mijn gezin?’ De dag zal komen dat onze proeftijd erop zit en we de geestenwereld betreden. Dan zal die hartverscheurende vraag ons in het gezicht staren: ‘Waar is mijn gezin?’
Jezus Christus leert ons de weg terug naar ons eeuwige thuis. Hij begrijpt het plan van eeuwige vooruitgang van onze hemelse Vader beter dan wie ook. Hij is immers de sluitsteen van dit alles. Hij is onze Verlosser, onze Genezer en onze Heiland.
Sinds de verdrijving van Adam en Eva uit de hof van Eden heeft Jezus de Christus zijn sterke hand steeds uitgereikt naar allen die Hem willen volgen. In de Schriften staat herhaaldelijk dat zijn armen, ondanks allerlei zonden van allerlei mensen, nog steeds zijn uitgestrekt.
Onze geest heeft een ingeboren hunkering om de liefde in het gezin eeuwig te laten voortduren. Liefdesliedjes spiegelen de valse hoop voor dat liefde alleen genoeg is om eeuwig bij elkaar te zijn. En sommigen menen onterecht dat door de opstanding van Jezus Christus alle mensen na de dood automatisch met hun dierbaren herenigd zullen worden.
De Heiland zelf heeft juist overduidelijk aangegeven dat ieder die ooit heeft geleefd dankzij zijn opstanding inderdaad zal opstaan en altijd voort zal leven, maar dat er voor het grote voorrecht van verhoging veel meer wordt vereist. Verlossing mag dan een individuele kwestie zijn, maar verhoging is een gezinsaangelegenheid.
Luister naar deze woorden van de Heer Jezus Christus bij monde van zijn profeet: ‘Alle verbonden, contracten, verbintenissen, verplichtingen, eden, geloften, verrichtingen, betrekkingen, verenigingen of verwachtingen die niet worden gesloten, aangegaan en verzegeld door de Heilige Geest van de belofte, […] zijn in en na de opstanding uit de doden zonder enige uitwerking, waarde of kracht; want alle contracten die niet met dat doel zijn gesloten, komen tot een eind wanneer de mensen dood zijn.’
Hoe komt een gezin dus voor eeuwige verhoging in aanmerking? We komen voor dat voorrecht in aanmerking door verbonden met God te sluiten, ons aan die verbonden te houden en essentiële verordeningen te ontvangen.
Dit is vanaf het begin altijd zo geweest. Adam en Eva, Noach en zijn vrouw, Abraham en Sara, Lehi en Sariah, en alle andere toegewijde discipelen van Jezus Christus – sinds de schepping van de wereld – hebben dezelfde verbonden met God gesloten. Zij hebben dezelfde verordeningen ontvangen die wij als leden van de herstelde kerk van de Heer in deze tijd met verbonden bij de doop en in de tempel ontvangen.
De Heiland nodigt allen uit om Hem in de wateren van de doop te volgen, en mettertijd in de tempel meer verbonden met God te sluiten. Hij vraagt ons die verdere essentiële verordeningen te ontvangen en ze trouw te blijven. Dit alles is vereist als we voor eeuwig met ons gezin bij God verhoogd willen worden.
De angst bekruipt mij dat veel mensen die ik liefheb, die ik bewonder en die ik respecteer deze uitnodiging afwijzen. Zij negeren de smeekbeden van Jezus Christus die ons wenkt: ‘Kom dan en volg Mij.’
Ik begrijp waarom God weent. Ik ween ook om zulke vrienden en verwanten. Ze zijn geweldige mannen en vrouwen, toegewijd aan hun gezin en de maatschappij. Ze geven gul van hun tijd, energie en middelen. En de wereld is vanwege hen een betere plek. Maar ze hebben besloten om geen verbonden met God te sluiten. Ze hebben niet de verordeningen ontvangen waardoor ze met hun gezin verhoogd en voor eeuwig aan elkaar verbonden zullen worden.
Ik zou ze graag persoonlijk willen overhalen om de verheffende wetten van de Heer ernstig te overwegen. Ik heb me afgevraagd wat ik zou kunnen zeggen, zodat ze voelen hoeveel de Heiland van ze houdt en weten hoeveel ik van ze houd. Ik zou ze graag willen laten inzien hoe verbondstrouwe vrouwen en mannen een ‘volheid van vreugde’ kunnen ontvangen.
Ze dienen te begrijpen dat er hierna wel een plek voor hen is – met geweldige mannen en vrouwen die er ook voor gekozen hebben om geen verbonden met God te sluiten – maar dat die niet de plek is waar gezinnen worden herenigd en het voorrecht genieten om eeuwig te leven en vooruitgang te maken. Die plek is niet het koninkrijk waar ze de volheid van vreugde zullen ervaren – van nimmer eindigende vooruitgang en blijvend geluk. Die allesovertreffende zegeningen zijn alleen weggelegd voor een verheven celestiaal rijk waarin we wonen bij God, onze eeuwige Vader, zijn Zoon, Jezus Christus, en onze geweldige, waardige en daartoe in aanmerking komende familieleden.
Ik wil graag tegen mijn terughoudende vrienden zeggen:
‘Bij alles in dit leven nam je nooit genoegen met middelmaat. Toch neem je nu genoegen met middelmaat als je het herstelde evangelie van Jezus Christus niet ten volle wilt omarmen.
‘De Heiland heeft gezegd: “In het huis van Mijn Vader zijn veel woningen.” Maar als je besluit om geen verbonden met God te sluiten, neem je voor alle eeuwigheid genoegen met een uiterst schamel dak boven je hoofd.’
Ik wil mijn terughoudende vrienden verder aansporen:
‘Stort je hart voor God uit. Vraag Hem of deze dingen waar zijn. Neem tijd om zijn woorden te bestuderen. Echt te bestuderen! Als je je gezin werkelijk liefhebt en je voor eeuwig samen verhoogd wilt worden, betaal dan nu de prijs – door serieuze studie en vurig gebed – om deze eeuwige waarheden te leren kennen en er vervolgens naar te leven.
‘Als je niet echt weet of je wel in God gelooft, neem dat dan als vertrekpunt. Zie in dat je zonder ervaringen met God aan het bestaan van God kunt twijfelen. Plaats jezelf dus in een positie waarin je ervaringen met Hem gaat krijgen. Verootmoedig jezelf. Bid dat je Gods hand in je leven en in de wereld om je heen mag gaan zien. Vraag Hem of Hij er werkelijk is – of Hij je kent. Vraag Hem hoe Hij over je denkt. En luister vervolgens.’
Een dierbare vriend van mij had weinig ervaringen met God. Maar hij verlangde naar het gezelschap van zijn overleden vrouw. Hij vroeg of ik hem wilde helpen. Ik moedigde hem aan om met onze zendelingen af te spreken. Zij konden hem in de leer van Christus onderwijzen, en over evangelieverbonden, verordeningen en zegeningen vertellen.
Daar gaf hij gehoor aan. Maar hij vond dat de weg die ze aangaven te veel veranderingen van hem zou vergen. Hij zei: ‘Die geboden en verbonden zijn gewoon te moeilijk voor mij. Ik zie ook geen kans om tiende te betalen en heb geen tijd om me in de kerk in te zetten.’ Toen vroeg hij mij: ‘Als ik overleden ben, doe dan alsjeblieft het noodzakelijke tempelwerk voor mijn vrouw en mij, zodat we weer samen kunnen zijn.’
Gelukkig hoef ik niet over deze man te oordelen. Maar ik betwijfel wel het nut van plaatsvervangend tempelwerk voor een man die de kans had om zich in dit leven te laten dopen – om hier op aarde tot het priesterschap te worden geordend en tempelzegens te ontvangen – maar daar bewust van af besloot te zien.
Geliefde broeders en zusters, Jezus Christus nodigt ons uit om het verbondspad terug naar huis bij onze hemelse Ouders en onze dierbaren te nemen. Hij nodigt ons uit: ‘Kom dan en volg Mij.’
Als president van de kerk richt ik mijn smeekbede tot u die afstand van de kerk hebt genomen, en u die nog niet echt hebt onderzocht of de kerk van de Heiland is hersteld. Doe het geestelijke werk om er zelf achter te komen, en doe het alstublieft nu. De tijd dringt.
Ik getuig dat God leeft! Jezus is de Christus. Zijn kerk en de volheid van zijn evangelie zijn hersteld om ons hier en hierna tot zegen te zijn met vreugde. Dat getuig ik in de naam van Jezus Christus. Amen.