Ang Diha-diha nga Kaayo sa Dios
Samtang mapailubon kitang naghulat sa Ginoo, dunay pihong mga panalangin nga moabut kanato diha-diha.
Daghang tuig nang milabay, ang singko anyos namong anak nga lalaki miduol kanako ug mipahibalo, “Pa, duna koy nakat-unan. Akong nakat-unan nga ang imong hapit na para nako dugay kaayo.”
Kon ang Ginoo o Iyang mga sulugoon moingon gani og, “Sa dili madugay” o “Ang panahon dili layo,” sa literal masabut kini nga tibuok kinabuhi o mas taas pa. Ang Iyang panahon, ug sa kanunay ang Iyang panahon, lahi kay sa atoa. Ang pagpailub maoy importante. Kon wala kini, dili kita makapalambo o makapakita og pagtuo sa Dios ngadto sa kinabuhi ug kaluwasan. Apan ang akong mensahe karon mao, nga samtang mapailubon kitang naghulat sa Ginoo, dunay pihong mga panalangin nga moabut kanato diha-diha.
Sa dihang si Alma ug ang iyang katawhan nabihag sa mga Lamanite, nag-ampo sila aron maluwas. Wala dayon sila diha-diha maluwas, apan samtang mapailubon silang naghulat sa pagkaluwas, gipakita sa Ginoo kanila ang Iyang kaayo uban sa piho nga diha-dihang mga panalangin. Diha-diha Iyang gipahumok ang mga kasingkasing sa mga Lamanite aron sila dili mopatay kanila. Siya usab milig-on sa katawhan ni Alma ug mipagaan sa ilang mga palas-anon. Dihang sa katapusan naluwas sila, mibiyahe sila ngadto sa Zarahemla diin gisugilon nila ang ilang kasinatian ngadto sa natingalang tigpaminaw. Nangahibulong ang katawhan sa Zarahemla, ug “diha nga sila naghunahuna sa diha-diha nga kaayo sa Dios ug sa iyang gahum sa pagluwas ni Alma ug sa iyang kaigsoonan gikan sa … pagkaulipon, sila mipataas sa ilang mga tingog ug mihatag og mga pasalamat ngadto sa Dios.”
Ang diha-diha nga kaayo sa Dios moabut sa tanang magatawag Kaniya sa tinuoray ug hingpit nga katuyoan sa kasingkasing. Naglakip kini niadtong mag-ampo sa tinuoray gayud, kon ang pagkaluwas daw layo ra ug taas ang pag-antus, gani mas grabe pa.
Ingon niini ang batan-ong propeta kinsa nag-antus sa makamatay nag-umog nga bugnawong bilanggoan sa wala pa motuaw: “O Dios, hain ba ikaw? … Hangtud kanus-a ikaw mogamit sa imong kamot … ? Oo, Ginoo, hangtud kanus-a … ?” Agi’g tubag, wala dayon kadto buhata sa Ginoo, apan diha-diha dayon gipamulong Niya ang kalinaw.
Mohatag usab ang Dios og ngadto-ngadto nga pagkaluwas. Bisan unsa, bisan asa, diha kang Kristo ug pinaagi kang Kristo kanunay nga anaay paglaum nga masanagong nagpahiyom kanato. Diha gayud sa atong atubangan.
Dugang pa, misaad Siya, “Ang akong mahigugmaong kalolot dili mobulag kanimo.”
Labaw sa tanan, ang gugma sa Dios anaa diha-diha. Kauban ni Pablo, mopamatuod ko nga walay “makapahimulag kanato gikan sa gugma sa Dios, nga anaa kang Kristo Jesus.” Gani ang atong mga sala, bisan og mobulag kini kanato gikan sa Iyang Espiritu sa mubong panahon, dili makabulag kanato gikan sa pagkakanunay ug diha-diha nga Iyang balaang amahanong paghigugma.
Pipila lamang kini ka pamaagi diin “siya diha-diha mopanalangin [kanato].” Karon, aron makita kon unsay kalambigitan niini nga mga baruganan, akong ipaambit kaninyo ang mga kasinatian sa duha ka tawo kansang kinabuhi nagbarug nga mga ebidensya sa diha-diha nga kaayo sa Dios.
Sa batan-on pa siya, si Emilie nakigbisog sa problema sa druga. Ang pag-ekspiremento nahimong kinaiya, ug ang kinaiya misangpot sa grabing pagkaadik nga naghigot kaniya sulod sa katuigan, bisan pa sa panagsang maayo nga pagbati. Maayong pagkatago ni Emilie kini nga problema, ilabi na human siya nahimong asawa ug inahan.
Ang panghitabo nga unta magdala og kalingkawasan daw wala gayud maghatag og paglaum. Ug sa kalit nga kausaban sa sitwasyon, si Emilie miagi og kasagaran nga medikal nga pag-eksamin, ug gidala siya sa ambulansya ngadto sa tambalanan. Nataranta siya samtang naghunahuna nga mabulag sa iyang mga anak, sa iyang bana, sa iyang panimalay.
Nianang gabhiona, nag-inusara sa bugnaw, ngitngit nga lawak, mitikuko si Emilie sa iyang higdaan ug mibakho. Ang iyang abilidad sa pagpangatarungan mius-os hangtud nga sa katapusan, napuno sa kabalaka, kahadlok, ug sa grabing pagbati sa kawalay paglaum, abi ni Emilie og mamatay na siya nianang gabhiona. Nga siya ra.
Nianang desperadong kahimtang, mihangyo si Emilie og kalig-on sa pagdailos sa higdaanan ug miluhod. Sa walay pagduhaduha nga usahay maoy gibati sa miaging mga pag-ampo, hingpit nga gitugyan ni Emilie ang iyang kaugalingon ngadto sa Ginoo samtang nangamuyo sa tinuoray, “Mahal nga Dios, gikinahanglan ko Ikaw. Palihug tabangi ko. Dili ko gustong mag-inusara. Palihug tabangi kong makalahutay niining gabhiona.”
Ug diha-diha, sama sa Iyang gibuhat kang Pedro sa karaan, gitunol ni Jesus ang Iyang kamot ug gisalo ang nagkatidlom niyang kalag. Miabut kang Emilie ang talagsaong kalinaw, kaisug, kasiguroan, ug gugma. Ang lawak dili na bugnaw, nasayud siyang wala na siya mag-inusara, ug sa unang higayon sukad niadtong 14 anyos pa siya, iyang nasayran nga maayo ra ang tanan. Dihang siya “nakamata diha sa Dios” nakatulog si Emilie nga malinawon. Ug sa ingon niana atong makita nga “kon kamo maghinulsol ug dili na magpatig-a sa inyong mga kasingkasing, diha-diha ang mahinungdanon nga laraw sa katubsanan mapadangat nganha kaninyo.”
Ang pagkaayo ni Emilie ug ang hingpit nga pagkaluwas midangat og taas nga panahon—sa mga bulan sa pagtambal, pagbansay, ug pagtambag, nianang panahona gisuportahan siya ug usahay agakon sa Iyang kaayo. Ug ang kaayo padayon diha kaniya dihang misulod siya sa templo kuyog sa iyang bana ug mga anak aron isilyo sa kahangturan. Sama sa katawhan sa Zarahemla, karon nagpasalamat si Emilie samtang gipamalandungan niya ang diha-diha nga kaayo sa Dios ug sa Iyang gahum sa pagluwas kaniya gikan sa pagkaulipon.
Karon, gikan sa kinabuhi sa laing maisugong tumutuo. Niadtong Disyembre 27, 2013, si Alicia Schroeder malipayong miabi-abi sa minahal niyang mga higala nga si Sean ug Sharla Chilcote, nga wala damhang miabut sa iyang pultahan. Si Sean, nga bishop usab ni Alicia, mitunol kaniya sa iyang cellphone ug hinay nga miingon, “Alicia, gimahal ka namo. Kinahanglan nimong tubagon kini nga tawag.”
Ang bana ni Alicia, si Mario, ang diha sa telepono. Naa siya sa hilit nga dapit kauban sa pipila nilang mga anak sa dugay nang gipangandoy nga snowmobile trip. Adunay grabing aksidente. Grabe ang pagkaangol ni Mario, ug ang ilang 10 anyos nga anak nga lalaki, si Kaleb, namatay. Dihang luhaan si Mario nga misulti kang Alicia sa pagkamatay ni Kaleb, nahugno si Alicia ug nakalitan sa hilabihan nga sukad wala nato masinati. Natumba siya. Paralisado tungod sa dili matukib nga kasubo, si Alicia dili makasulti ug dili makalihok.
Si Bishop ug Sister Chilcote mialsa dayon niya ug migunit kaniya. Mibakho sila ug nagbangutan sa makadiyot. Dayon si Bishop Chilcote mitanyag nga mohatag og panalangin ni Alicia.
Ang sunod nga nahitabo dili matugkad kon walay panabut sa Pag-ula ni Jesukristo ug sa diha-diha nga kaayo sa Dios. Hinay nga gipatong ni Bishop Chilcote sa ulo ni Alicia ang iyang mga kamot ug, sa nagkurog nga tingog, nagsugod sa paglitok. Nadungog ni Alicia ang duha ka butang sama nga ang Dios Mismo ang namulong. Una, nadungog niya ang iyang ngalan, Alicia Susan Schroeder. Dayon nadungog niya ang bishop nga migamit sa awtoridad sa Makagagahum nga Dios. Nianang higayona—sa paglitok pa lang sa iyang ngalan ug sa gahum sa Dios—napuno si Alicia sa dili mahulagway nga kalinaw, gugma, kahupayan, ug kalipay. Ug nagpadayon kini diha kaniya.
Karon, dayag lang, si Alicia, Mario, ug ang ilang pamilya padayong nagbangutan ug gimingaw ni Kaleb. Lisud kini! Sa matag higayon nga makigsulti ako kanila, mapuno sa luha ang mga mata ni Alicia kon isugilon niya ang kadako sa iyang gugma ug kamingaw sa iyang pinalanggang anak. Ug padayong magluha ang iyang mga mata samtang isugilon niya kon giunsa sa Talagsaong Tigluwas pagsuporta kaniya sa iyang tanan nga pagsulay, sugod sa Iyang diha-diha nga kaayo atol sa iyang grabe nga kasubo ug padayon hangtud karon uban sa hayag nga paglaum sa matam-is nga panagtigom “dili madugay gikan karon.”
Akong naamguhan nga usahay ang mga kasinatian sa kinabuhi momugna og kalibug ug kalisud diin lisud ang pagdawat, o pag-ila, o padayong pagsinati sa matang sa kahupayan nga miabut kang Emilie ug Alicia. Ako usab nakaagi og ingon nianang mga panahon. Mopamatuod ko nga, atol nianang mga panahona, ang yanong paagi sa atong paglahutay mao ang usa ka malumo ug makaimpluwensya nga pagpakita sa diha-diha nga kaayo sa Dios. Hinumdumi, ang karaang Israel sa katapusan giluwas “sa mao gihapon nga Dios kinsa nanalipod kanila” sa matag adlaw.
Ako mosaksi nga si Jesukristo ang Talagsaong Tigluwas, ug sa Iyang pangalan, mosaad ko nga kon moduol kamo Kaniya uban sa tinuod ug hingpit nga katuyoan sa kasingkasing, Siya moluwas kaninyo gikan sa tanang hulga nga mopaus-os o moguba sa inyong kinabuhi o kalipay. Kana nga pagkaluwas posibling mataud-tauran kay sa unsay inyong gusto—tingali tibuok kinabuhi o mas taas pa. Mao nga sa paghatag og kahupayan, kalig-on, ug paglaum, sa pagsuporta ug paglig-on kaninyo alang nianang adlaw sa hingpit nga pagkaluwas, daygon ko kamo ug mopamatuod sa diha-diha nga kaayo sa Dios sa ngalan ni Jesukristo, amen.