Bulut ve Güneş Işığı Arasında, Rab, Benimle Kal!
Tanıklık ederim ki, “bulut ve güneş ışığı arasında” Rab bizimle kalacaktır, öyle ki “sıkıntılarımız Mesih’in sevinciyle yutulabilir.”
En sevilen ilahilerimizden birisi şu yalvarışı ifade ediyor, “Bulut ve güneş ışığı arasında, Rab, benimle kal!”1 Bir defasında, büyük bir fırtınaya yaklaşan bir uçaktaydım. Pencereden dışarı doğru bakarken, aşağımızda yoğun bir bulut örtüsü görebiliyordum. Batan güneşin ışınları bulutlardan yansırken, bulutların çarpıcı bir şekilde parlamasına neden oluyordu. Kısa süre sonra uçak fırtınalı bulutların arasından alçaldı ve aniden biraz önce tanık olduğumuz çarpıcı ışığa rağmen bizi tamamen körleştiren yoğun bir karanlıkla sarılı kaldık.2
Kara bulutlar hayatlarımızda da oluşabilir, bu da bizi Tanrı’nın ışığına karşı kör edebilir ve hatta o ışığın bizim için artık var olup olmadığını sormamıza neden olabilir. Bu bulutların bir kısmı depresyon, anksiyete ve diğer zihinsel ve duygusal hastalık biçimleridir. Bunlar kendimizi, başkalarını ve hatta Tanrı’yı algılama şeklimizi çarpıtabilir. Dünyanın her köşesindeki her yaştan kadın ve erkeği etkiler.
Aynı şekilde bu zorlukları yaşamamış olan başka kişileri etkileyebilecek duyarsızlaştırıcı şüphecilik bulutu da zarar vericidir. Vücudun herhangi bir yerinde olduğu gibi, beyin hastalıklara, travmaya ve kimyasal dengesizliklere maruz kalır. Aklımız acı çektiği zaman, Tanrı’dan, çevremizdekilerden ve tıbbi ve zihin sağlığı uzmanlarından yardım istemek uygun olacaktır.
“Bütün insanlar -erkek ve kadın- Tanrı’nın suretinde yaratılmıştır. Her biri, cennetteki anne ve babanın sevgili bir ruh oğlu veya kızı olup, … her birinin ilahi bir özelliği ve kaderi vardır.”3 Cennetteki Ebeveynlerimiz ve Kurtarıcımız gibi, fiziksel bir bedene sahibiz4 ve duygular hissediyoruz.5
Sevgili kız kardeşlerim, arada sırada üzgün veya kaygılı hissetmek normaldir. Üzüntü ve endişe insanın doğal duygularıdır.6 Bununla birlikte, eğer sürekli üzgünsek ve acımız, Cennetteki Babamız’ın ve O’nun Oğlu’nun sevgisini ve Kutsal Ruh’un etkisini hissetme yeteneğimizi engelliyorsa, o zaman depresyondan, endişeden veya başka bir duygusal durumdan acı çekiyor olabiliriz.
Kızım bir keresinde şöyle yazmıştı: “Bir zamanlar … sürekli, aşırı derecede üzgündüm. Her zaman, üzüntünün utanılacak bir şey olduğunu ve bir zayıflık belirtisi olduğunu düşünüyordum. Bu yüzden, üzüntümü kendime sakladım. … Kendimi tamamen değersiz hissettim.”7
Bir arkadaş bunu şu şekilde tarif etti: “Çocukluğumun ilk yıllarından beri umutsuzluk, karanlık, yalnızlık, korku ve parçalanmışlık ya da yetersizlik duygularıyla sürekli bir savaş halindeydim. Acımı gizlemek ve hiçbir zaman sağlam ve güçlü olduğum dışında başka bir izlenimi vermemek için her şeyi yaptım .”8
Sevgili dostlarım, bu herhangi birimizin başına gelebilir, özellikle, mutluluk planına inananlar olarak, hemen mükemmel olmamız gerektiğini düşünerek kendimize gereksiz yükler yüklediğimiz zaman. Bu tür düşünceler ezici olabilir. Mükemmelliğe ulaşmak, ölümlü hayatımız boyunca ve sonrasında gerçekleşecek bir süreçtir ve sadece İsa Mesih’in lütfu ile gerçekleşir.9
Buna karşılık, mükemmel olmadığımızı kabul ederek duygusal zorluklarımız hakkında açık konuştuğumuzda, başkalarına mücadelelerini paylaşmaları için izin vermiş oluruz. Birlikte umudun var olduğunun farkına varırız ve yalnız başımıza acı çekmek zorunda değiliz.10
İsa Mesih’in öğrencileri olarak, “birbirimizin yükünü taşımaya hevesli olduğumuza” ve “yas tutanlarla birlikte yas tutacağımıza” dair Tanrı ile bir antlaşma yaptık.11 Bu, duygusal hastalıklar hakkında bilgi sahibi olmayı, bu mücadeleleri ele almaya yardımcı olabilecek kaynakları bulmayı ve nihayetinde kendimizi ve başkalarını Baş İyileştirici olan Mesih’e getirmeyi kapsayabilir.12 Başkalarının yaşadıklarıyla nasıl ilişki kuracağımızı bilemesek bile, dertlerinin gerçek olduğunu doğrulamak, halden anlama ve iyileşme için önemli bir ilk adım olabilir.13
Bazı durumlarda, depresyon veya anksiyete sebebi tanımlanabilirken, diğer zamanlarda ise bunu fark etmek daha zor olabilir.14 Beyinlerimiz stres15 veya sersemletici yorgunluktan16 dolayı acı çekebilir, ki bunlar bazen diyet, uyku ve egzersizde düzenlemeler yapılarak iyileştirilebilir. Diğer zamanlarda, eğitimli profesyonellerin kontrolünde, terapi veya ilaç tedavisi de gerekli olabilir.
Tedavi edilmeyen zihinsel veya duygusal hastalıklar, soyutlanmanın artmasına, yanlış anlaşılmalara, bozulmuş ilişkilere, kendine zarar vermeye ve hatta intihara neden olabilir. Bunu ilk elden biliyorum, çünkü yıllar önce kendi babam intihar ederek öldü. Onun ölümü, ailem ve benim için şok edici ve yürek parçalayıcıydı. Kederimi dindirmek yıllar aldı ve son zamanlarda, intiharı teşvik etmek yerine önlemeye fiilen yardımcı olan uygun yöntemlerle bu konu hakkında konuşmayı öğrendim.17 Babamın ölümünü çocuklarımla artık açıkça konuşuyorum ve Kurtarıcı’nın, perdenin her iki tarafında da verebileceği şifaya tanık oldum.18
Ne yazık ki, ağır depresyona uğrayan birçok kişi kendilerini Aziz dostlarından uzak tutmaktadırlar, çünkü bazı hayali kalıplara uygun olmadıklarını hissederler. Onların, gerçekten bize ait olduklarını bilmelerine ve hissetmelerine yardımcı olabiliriz. Depresyonun, ne zayıflığın ne de genellikle günahın bir sonucu olmadığının farkında olmak önemlidir.19 Depresyon, “gizlilik içinde gelişir, fakat empatiyle küçülür.”20 Birlikte, soyutlanma ve damgalanma bulutlarını yarıp geçebiliriz, böylece utanç yükü kaldırılır ve şifa mucizeleri gerçekleşebilir.
Ölümlü hayattaki hizmeti sırasında, İsa Mesih hastaları ve dertlileri iyileştirdi, fakat her birinin O’na iman etmesi ve O’nun şifasını almak için harekete geçmesi gerekmekteydi. Bazıları uzun mesafeler yürüdü, bazıları elini O’nun giysisine dokunmak için uzattı ve bazılarının da iyileşmek için O’na taşınması gerekti.21 Konu iyileşmeye gelince, hepimiz çaresizce O’na ihtiyaç duymuyor muyuz? “Hepimiz dilenci değil miyiz?”22
Kurtarıcı’nın yolunu izleyelim ve şefkatimizi artıralım, yargılama eğilimimizi azaltalım ve başkalarının ruhsallığının denetleyiciliğini bırakalım. Sevgiyle dinlemek, sunabileceğimiz en büyük armağanlardan birisidir ve sevdiklerimizi ve arkadaşlarımızı23 boğan kalın bulutları alıp götürmeye veya kaldırmaya yardım edebiliriz, böylece sevgimiz aracılığıyla onlar Kutsal Ruh’u bir kez daha hissedebilir ve İsa Mesih’ten yayılan ışığı fark edebilirler.
Eğer sürekli olarak “koyu bir karanlık”24 ile kuşatılıyorsanız, Cennetteki Baba’ya dönün. Yaşadığınız şeylerin hiçbirisi, O’nun çocuğu olduğunuz ve O’nun sizi sevdiğine dair olan ebedi gerçeği değiştiremez.25 Mesih’in Kurtarıcınız ve Fidye ile Kurtaranınız olduğunu ve Tanrı’nın sizin Babanız olduğunu unutmayın. Onlar anlarlar. Zihninizde Onların, yanınızda olduklarını, sizi dinlediklerini ve destek sunduklarını canlandırın.26 “[Onlar] sizi sıkıntılı günlerinizde teselli edecektir.”27 Elinizden gelenin en iyisini yapın ve Rab’bin kefaret eden lütfuna güvenin.
Mücadeleleriniz sizi tanımlamaz, fakat sizi arındırabilir.28 “Bedendeki diken”29 sebebiyle, başkalarına karşı daha fazla şefkatli hissetme yeteneğiniz olabilir. Kutsal Ruh tarafından yönlendirildiğiniz şekilde hikayenizi paylaşarak, “zayıfların yardımına koşun, sarkık elleri kaldırın ve bükük dizleri güçlendirin.”30
Şu an içimizde mücadelede olanlar ya da mücadele edenleri desteklemekte olanlar, Tanrı’nın emirlerini yerine getirmeye istekli olalım, böylece O’nun Ruhu’nu her zaman yanımızda bulabiliriz.31 Bize ruhsal güç verecek olan “küçük ve basit şeyleri”32 yapalım. Başkan Russell M. Nelson’ın dediği gibi, “Hiçbir şey gökleri, artan saflığın, kesin bir itaatin, ciddi arayışın, her gün Mormon Kitabı’ndaki Mesih’in sözleriyle çekilen ziyafetin ve tapınağa ve aile tarihi işine adanmış düzenli zamanın kombinasyonu gibi tam açamaz.”33
Unutmayalım ki, Kurtarıcımız İsa Mesih, “bedene göre içinin merhametle dolabilmesi için [bizim] zayıflıklarımızı üzerine almıştır; böylece zayıflıklarımız doğrultusunda [bize] nasıl yardım edeceğini bilir.”34 O, “yüreği ezik olanların yaralarını sarmak için, … yas tutanların hepsini avutmak için; … kül yerine çelenk, yas yerine sevinç yağı, çaresizlik ruhu yerine onlara övgü giysisini vermek için” geldi.35
Size tanıklık ederim ki, “bulut ve güneş ışığı arasında” Rab bizimle kalacaktır, “sıkıntılarımız Mesih’in sevinciyle yutulabilir”36 ve “elimizden gelen her şeyi yaptıktan sonra Tanrı’nın lütfuyla kurtuluruz.”37 Tanıklık ederim ki, İsa Mesih yeryüzüne “kanatlarında şifayla” dönecektir.38 En sonunda O, “gözlerimizdeki bütün yaşları silecek; artık … yas olmayacaktır.”39 “Mesih’e gelen ve O’nda kusursuzlaşan”40 herkes için, “artık güneş batmayacak … çünkü Rab sonsuz [ışığımız] olacak, sona erecek yas [günlerimiz].”41 İsa Mesih’in adıyla, amin.