Pagkabalaan ug ang Plano sa Kalipay
Ang mas dakong kalipay moabut pinaagi sa mas dakong personal nga pagkabalaan.
Minahal nga kaigsoonan, nag-ampo ko alang sa gahum nga motabang kaninyo sa inyong personal nga pagpangita og kalipay. Ang uban tingali mibati na og igo nga kalipay, apan siguradong walay mosalikway sa tanyag nga dugang nga kalipay. Si bisan kinsa mahimong andam nga modawat og garantisadong tanyag sa malungtarong kalipay.
Mao kana ang gitanyag sa Langitnong Amahan; Iyang Pinalanggang Anak, si Jesukristo; ug sa Espiritu Santo sa matag espiritu nga anak sa Langitnong Amahan kinsa nagpuyo karon, magpuyo pa, o nakapuyo sukad dinhi sa kalibutan. Kana nga tanyag usahay gitawag nga plano sa kalipay. Mao kana ang tawag ni propeta Alma samtang gitudloan niya ang iyang anak nga lalaki, kinsa nagumon sa kauyamot sa sala. Si Alma nasayud nga ang pagkadautan dili gayud mahimong kalipay alang sa iyang anak—o alang ni bisan kinsang anak sa Langitnong Amahan.
Gitudloan niya ang iyang anak nga ang paglambo diha sa pagkabalaan mao lamang ang dalan padulong sa kalipay. Iyang giklaro nga ang mas labaw nga pagkabalaan nahimong posible pinaagi sa Pag-ula ni Jesukristo nga maglimpyo ug maghingpit kanato. Pinaagi lamang sa pagtuo kang Jesukristo, padayon nga paghinulsol, ug pagtuman sa mga pakigsaad nga makahimo kita sa pag-angkon sa malungtarong kalipay nga gipangandoy natong tanan nga masinati ug mapabilin.
Akong pag-ampo karong adlawa nga makatabang ko ninyo sa pagsabut nga ang mas dakong kalipay moabut gikan sa mas dakong personal nga pagkabalaan aron molihok kamo sumala niana nga pagtuo. Dayon akong ipaambit ang akong nahibaloan sa akong kaugalingon kon unsay atong mabuhat aron mahimong takus niana nga gasa nga mahimong mas balaan.
Ang mga kasulatan nagtudlo kanato nga lakip sa ubang butang, mahimo kitang putli ug mas mahimong balaan kon mopakita kita og pagtuo diha kang Kristo, mopakita sa atong pagkamasulundon, maghinulsol, mosakripisyo alang Kaniya, modawat sa sagradong mga ordinansa, ug motuman sa atong mga pakigsaad ngadto Kaniya. Ang pagkahimong takus alang sa gasa sa pagkabalaan nagkinahanglan og pagpaubos, kaaghup, ug pailub.
Usa ka kasinatian sa pagtinguha og dugang nga pagkabalaan miabut kanako diha sa Templo sa Salt Lake. Misulod ko sa templo sa unang higayon nga wala kaayo sultihi unsay dahumon. Nakakita na ko sa mga pulong diha sa gambalay: “Pagkabalaan ngadto sa Ginoo” ug “Ang Balay sa Ginoo.” Mibati ko og hilabihang kahinam. Apan naghunahuna ko kon andam na ba ko nga mosulod.
Ang akong inahan ug amahan nag-una kanako sa among pagsulod sa templo. Gihangyo kami sa pagpakita sa among mga rekomend, nga nagmatuod sa among katakus.
Ang akong mga ginikanan nakaila sa tawo diha sa recommend desk. Mao nga mipundo sila og kadiyot aron makigsulti kaniya. Miuna ko ngadto sa dakong hawan diin ang tanan puti kaayo. Mihangad ko sa kisame nga taas kaayo ibabaw kanako nga daw bukas kini nga kalangitan. Nianang higayuna, usa ka klarong impresyon ang miabut kanako nga nakaanha na ako kaniadto.
Apan dayon, nakadungog ko og hinay kaayong tingog—dili kadto akoa. Ang hinayng gisulti nga mga pulong mao kini: “Wala ka pa makaanhi kaniadto. Naghinumdom ka sa usa ka higayon sa wala pa ka matawo. Didto ka sa usa ka sagradong dapit nga sama niini. Gibati nimo ang Manluluwas nga hapit na moabut sa dapit diin ikaw nagbarug. Ug mibati ka og kalipay tungod kay mahinamon ka nga makakita Kaniya.”
Kana nga kasinatian sa Templo sa Salt Lake milungtad lamang og kadali. Apan ang panumduman niini nagdala gihapon og kalinaw, kalipay, ug hilum nga kamaya.
Daghan ko og nakat-unan nga mga leksyon nianang adlawa. Ang usa mao nga ang Espiritu Santo mamulong sa hinay, hinagawhaw nga tingog. Madungog nako Siya kon adunay espirituhanong kalinaw sa akong kasingkasing. Nagdala Siya og pagbati sa kalipay ug kasiguroan nga nag-anam ako sa pagkahimong mas balaan. Ug kanunay kana nga nagdala sa kalipay nga akong gibati niadtong unang mga gutlo sulod sa templo sa Dios.
Inyong naobserbahan sa inyong kaugalingong kinabuhi ug sa kinabuhi sa uban ang milagro sa kalipay nga moabut gikan sa naglambo nga pagkabalaan, pagkahimong mas sama sa Manluluwas. Sa bag-o lang nga mga semana, mibisita ko og masakiton nga mga tawo kinsa mahimong mag-atubang sa kamatayon uban sa hingpit nga pagtuo sa Manluluwas ug malipayong mga panagway.
Ang usa niini usa ka lalaki nga gipalibutan sa iyang pamilya. Siya ug ang iyang asawa hilom nga nag-istorya sa pagsulod nako ug sa akong anak. Kaila nako sila sulod sa daghang katuigan. Akong nakita ang Pag-ula ni Jesukristo nga miepekto diha sa ilang kinabuhi ug sa kinabuhi sa mga sakop sa ilang pamilya.
Nagkahiusa sila sa paghukom nga hunungon ang medikal nga mga paningkamot sa paglugway sa iyang kinabuhi. Dihay hilum nga pagbati samtang namulong siya kanamo. Mipahiyum siya samtang mipahayag siya og pasalamat alang sa ebanghelyo ug sa makalunsay nga mga epekto niini diha kaniya ug sa pamilya nga iyang gimahal. Namulong siya kalabut sa iyang malipayong katuigan sa pagserbisyo diha sa templo. Sumala sa hangyo niining tawhana, ang akong anak midihog sa iyang ulo sa gipahinungod nga lana. Akong gisilyo ang pagdihog. Sa akong pagbuhat niini, aduna akoy klarong impresyon nga sultihan siya nga makita niya sa dili madugay ang iyang Manluluwas, sa personal.
Misaad ko kaniya nga mobati siya og kalipay, gugma, ug pag-aprubar sa Manluluwas. Mabination siyang mipahiyum sa among pagbiya. Ang iyang katapusang mga pulong kanako mao ang “Ingna si Kathy nga gimahal nako siya.” Ang akong asawa, si Kathleen, sa daghang katuigan miawhag sa mga henerasyon sa iyang pamilya sa pagdawat sa imbitasyon sa Manluluwas nga moduol ngadto Kaniya, mohimo ug motuman sa sagradong mga pakigsaad, ug mahimong takus alang sa kalipay nga moabut isip resulta nianang mas dako nga pagkabalaan.
Namatay siya paglabay sa mga oras. Mga semana human sa iyang kamatayon, ang iyang biyuda midala og gasa alang sa akong asawa ug kanako. Mipahiyom siya samtang nag-istorya kami. Mabination siyang misulti, “Abi nako nga mobati ko og kaguol ug kamingaw. Malipayon kaayo ko. Sa inyong hunahuna maayo kaha ni?”
Nasayud kon unsa niya kamahal ang iyang bana ug sa unsang paagi sila nakaila, nagmahal, ug nagserbisyo sa Ginoo, gisultihan nako siya nga ang iyang mga pagbati sa kalipay mao ang gisaad nga gasa tungod kay siya, pinaagi sa iyang matinud-anong pagserbisyo, nahimong mas balaan. Ang iyang pagkabalaan mihimo kaniyang takus alang niana nga kalipay.
Ang uban nga naminaw karon tingali naghunahuna: “Nganong wala man ko mobati sa kalinaw ug kalipay nga gisaad ngadto niadtong nagmatinud-anon? Nagmatinud-anon ko tadlas sa makalilisang nga kalisdanan, apan wala ko mobati og kalipay.”
Bisan si Propeta Joseph Smith misinati niini nga pagsulay. Nag-ampo siya og kahupayan sa dihang gipriso sa bilanggoan sa Liberty, Missouri. Nagmatinud-anon siya sa Ginoo. Milambo siya diha sa pagkabalaan. Apan gibati niya nga gihikaw ang kalipay.
Ang Ginoo mitudlo kaniya sa leksyon sa pailub nga kinahanglanon natong tanan sa usa ka panahon, ug tingali sa dugay nga mga panahon, sa atong mortal nga pagsulay. Mao kini ang mensahe sa Ginoo ngadto sa Iyang matinud-anon ug nag-antus nga propeta:
“Ug kon ikaw ihulog ngadto sa lungag, o ngadto sa mga kamot sa mga mamumuno, ug ang silot sa kamatayon ipahamtang diha kanimo; kon ikaw itambug ngadto sa ilawom; kon ang dagko nga mga balud nagkunsabo batok kanimo; kon ang mapintas nga mga hangin mahimo nga imong kaaway; kon ang mga langit mopundok og kangitngit, ug ang tanan nga mga elemento magkahiusa nga mobabag sa agianan; ug labaw sa tanan, kon ang mga apapangig gayud sa impyerno mobuka ug moabli sa ba-ba og dako diha kanimo, ikaw masayud, akong anak, nga kining tanan nga mga butang makahatag kanimo og kasinatian, ug alang sa imong kaayohan.
“Ang Anak sa Tawo mikunsad ubos kanilang tanan. Labaw pa ba ikaw kay kaniya?
“Busa, padayon sa imong pamaagi, ug ang gahum sa pagkapari magpabilin uban kanimo; kay ang ilang utlanan gipahimutang, sila dili makaagi. Ang imong mga adlaw nahibaloan, ug ang imong mga tuig dili makulangan; busa, ayaw kahadlok unsa ang mahimo sa tawo, kay ang Dios mouban kanimo hangtud sa kahangturan.”
Mao kadto ang samang mapanudloong leksyon nga gihatag sa Ginoo kang Job, kinsa misinati og grabeng mga pagsulay aron matugutan ang Pag-ula sa paghimo kaniya nga mas balaan. Nasayud kita nga si Job balaan, gikan sa pasiuna nga anaa nato mahitungod kaniya: “Dinhay usa ka tawo sa yuta sa Hus, kinsang ngalan mao si Job; ug kadtong tawohana hingpit ug matarung, ug usa nga mahadlokon sa Dios, ug nagapahilayo sa dautan.”
Dayon si Job nawad-an sa iyang bahandi, sa iyang pamilya, ug bisan sa kahimsog sa panglawas. Tingali makahinumdom mo nga nagduha-duha si Job nga ang iyang mas labaw nga pagkabalaan, naangkon pinaagi sa mas dakong kalisdanan, nakahimo kaniyang takus alang sa mas dakong kalipay. Daw alang kang Job ang pagkabalaan nagdala og kasakit.
Apan ang Ginoo mihatag kang Job sa samang makakorihir nga leksyon nga Iyang gihatag kang Joseph Smith. Gitugutan Niya si Job nga makakita sa iyang makalolooy nga sitwasyon gamit ang espirituhanong mga mata. Miingon Siya:
“Baksan mo karon ang imong hawak ingon nga usa ka tawo; kay pangutan-on ko ikaw karon, ug tubagon mo ako.
“Diin ka man sa pagtukod ko sa kalibutan? Sumulti ka, kon daw anaay imong salabutan.
“Kinsa ang nagbuot sa gidak-on niini, kon ikaw nasayud man ugaling? Kun kinsa ba ang nagabitad sa pasul sa ibabaw niana?
“Unsa ba ang gihimong patukoranan niini? kun kinsa ba ang nagapahaluna sa pamag-ang niana;
“Sa nagakadungan pag-awit ang mga bitoon sa kabuntagon, Ug ang tanang mga anak sa Dios nagkaduyog sa pagsinggit sa kalipay?”
Dayon, human nakahinulsol si Job tungod sa pagtawag sa Dios nga dili makiangayon, gitugutan si Job nga makita ang iyang mga pagsulay sa mas taas ug mas balaan nga paagi. Naghinulsol siya.
“Unya si Job mitubag sa Ginoo, ug miingon,
“Ako nahibalo nga ang tanang mga butang mahimo nimo, Ug nga walay tuyo nimo nga kapugngan.
“Kinsa ba kini nga nagatabon sa kaalam sa pagkawalay kahibalo? Busa nakasulti ako niadto nga wala ko hisabti, Mga butang nga makapahibulong kaayo kanako, nga wala ko matugkad.
“Pamati, ipakilooy ko kanimo, ug ako mosulti; Magapangutana ako karon kanimo, ug magapahayag ka kanako.
“Nakadungog ako mahitungod kanimo tungod sa pagpamati sa igdulungog; apan karon, nakita ko ikaw sa akong mata.
“Tungod niini, gingil-aran ako sa akong kaugalingon, ug ako maghinulsol sa abug ug abo.”
Human naghinulsol si Job ug sa ingon nahimong mas balaan, ang Ginoo mipanalangin kaniya labaw pa sa tanan nga nawala kaniya. Apan tingali ang labing dakong panalangin kang Job mao ang paglambo diha sa pagkabalaan pinaagi sa kalisdanan ug paghinulsol. Nahimo siyang takus nga makaangkon og mas dakong kalipay sa mga adlaw nga iya pang puy-an.
Ang mas labaw nga pagkabalaan dili moabut pinaagi lamang sa pagpangayo niini. Moabut kini pinaagi sa pagbuhat sa unsay gikinahanglan aron ang Dios mousab kanato.
Si Presidente Russell M. Nelson mihatag sa unsay para nako maoy labing maayong tambag kon unsaon sa pagpadayon diha sa dalan sa pakigsaad padulong sa mas labaw nga pagkabalaan. Gitudlo niya ang dalan sa dihang siya miawhag:
“Sinatia ang makapalig-on nga gahum sa matag-adlaw nga paghinulsol—sa pagbuhat ug mahimong mas maayo matag adlaw.
“Kon kita mopili nga maghinulsol, kita mopili nga mag-usab! Atong gitugutan ang Manluluwas nga mousab kanato ngadto sa labing maayo nga bersyon sa atong mga kaugalingon. Kita mopili nga molambo sa espirituhanon nga paagi ug makadawat sa hingpit nga kalipay—ang hingpit nga kalipay sa katubsanan diha Kaniya. Kon kita mopili nga maghinulsol, kita mopili nga mas mahisama ni Jesukristo!”
Si Presidente Nelson mipadayon sa paghatag kanato niining pag-awhag sa atong mga paningkamot nga mahimong mas balaan: “Ang Ginoo wala magdahum og kahingpitan gikan kanato niining puntuha. … Apan Siya nagdahum gayud nga kita mag-anam-anam og kaputli. Ang matag adlaw nga paghinulsol mao ang agianan ngadto sa kaputli.”
Si Presidente Dallin H. Oaks, sa mas unang pakigpulong sa komperensya, nakatabang usab nako nga mas klarong makakita kon sa unsang paagi kita molambo diha sa pagkabalaan ug unsaon nato sa pagkasayud nga nagpadulong kita ngadto niini. Miingon siya: “Unsaon nato sa pag-angkon og pagka-espirituhanon? Unsaon nato sa pagkab-ut nianang ang-ang sa pagkabalaan diin makabaton kita sa kanunay nga pakig-uban sa Espiritu Santo? Unsaon nato sa pagtan-aw ug pagtimbang-timbang sa mga butang niini nga kalibutan gamit ang panglantaw sa kahangturan?”
Ang tubag ni Presidente Oaks nagsugod sa mas dakong pagtuo kang Jesukristo isip atong mahigugmaong Manluluwas. Mogiya kana kanato sa pagpangayo og pasaylo matag adlaw ug sa paghinumdom Kaniya matag adlaw pinaagi sa pagsunod sa Iyang mga sugo. Kana nga mas dakong pagtuo diha ni Jesukristo moabut samtang magbusog kita matag adlaw diha sa Iyang pulong.
Ang himno nga “Dugang Kabalaan Hatagi Ako” nagsugyot og usa ka paagi sa pag-ampo alang sa tabang aron mahimong mas balaan. Ang tagsulat maalamong misugyot nga ang pagkabalaan nga atong gitinguha usa ka gasa gikan sa mahigugmaong Dios, ihatag paglabay sa panahon, human sa tanan natong mabuhat. Tingali makahinumdom mo sa katapusang bersikulo:
Bisan unsay atong personal nga kahimtang, bisan asa man kita diha sa dalan sa pakigsaad aron mopauli, hinaut ang atong mga pag-ampo alang sa mas labaw nga pagkabalaan matubag. Nasayud ko nga kon ang atong gipangayo ihatag, modako ang atong kalipay. Tingali hinay kini nga moabut, apan moabut kini. Naangkon ko kana nga kasiguroan gikan sa mahigugmaong Langitnong Amahan ug sa Iyang Pinalanggang Anak, si Jesukristo.
Mopamatuod ko nga si Joseph Smith usa ka propeta sa Dios, nga si Presidente Russell M. Nelson mao ang atong buhing propeta karon. Ang Dios nga Amahan buhi ug nagmahal kanato. Gusto Niya nga mopauli kita Kaniya uban sa mga pamilya. Ang atong mahigugmaong Manluluwas nagdapit kanato sa pagsunod Kaniya sa atong panaw padulong didto. Giandam Nila ang agianan. Sa sagradong ngalan ni Jesukristo, amen.