Kapitulo 19
Gihiusa isip usa ka Pamilya
Usa ka gabii sa Hunyo 1978, si Billy Johnson mipauli ngadto sa iyang panimalay sa Cape Coast, Ghana. Siya ug uban sa mga miyembro sa iyang kongregasyon nakapuasa, ingon nga kanunay nilang gihimo, apan ang pagpuasa walay nahimo sa pagbayaw sa iyang espiritu. Siya gikapoy ug nawad-an og kadasig tungod kay daghang mga tumutuo nga uban kaniya mihunong sa pagsimba ug mibalik ngadto sa karaan nilang mga simbahan.
Si Billy nangandoy nga mobati og espirituwal ug emosyonal nga kalig-on pag-usab. Duha ka bulan ang milabay, usa ka miyembro sa iyang kongregasyon, nakasulti kaniya mahitungod sa usa ka pagpadayag nga siya aduna. “Dili gyod na madugay ang mga misyonaryo moabot,” siya nakaingon. “Nakakita ako og puti nga mga lalaki nga nagpadulong sa atong simbahan. Migakos sila kanamo ug miduyog kanamo diha sa pagsimba.” Lain nga hamtong nga babaye mipahibalo nga siya nakadawat og susama nga pagpadayag. Si Billy mismo sa iyang kaugalingon nakadamgo og pipila ka puti nga mga lalaki nga misulod sa chapel ug nag-ingon, “Kami inyong mga igsoong lalaki, ug kami nakaanhi dinhi sa pagbunyag kaninyo.” Pagkahuman, nakadamgo siya og Itom nga mga tawo nag-abot gikan sa layo ug sa tanang dapit sa pagpasakop sa Simbahan.
Sa gihapon, dili makawagtang si Billy sa iyang pagkanawad-an og kadasig.
Nagkagabii na, apan dili siya makatulog. Usa ka lig-ong pagbati mipugos kaniya sa pagpaminaw ngadto sa British Broadcasting Corporation (BBC) diha sa radyo—usa ka butang nga wala na siya makahimo sa mga katuigan.
Iyang nakaplagan ang radyo, usa ka dagtom nga modelo nga may upat ka pilak nga tuyokanan diha sa ubos. Ang radyo mipiti-piti samtang iya kining gituyok. Gituyok tuyok niya ang tuyokanan, ug ang pula nga igpupunting mipadailos ngadto ug ngari tabok sa dial. Apan dili siya makakaplag sa sibya.
Dayon, human sa usa ka oras sa pagpangita, sa kataposan si Billy nakakuha og usa ka sibya sa balita gikan sa BBC. Mianunsiyo ang tigbalita nga ang presidente sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nakadawat og usa ka pagpadayag. Ang tanang takos nga mga lalaki sa Simbahan, walay pagsapayan sa kagikan, karon makadawat na sa pagkapari.
Nakuyapan si Billy, mikalit og hilak tungod sa kalipay. Ang awtoridad sa pagkapari sa kataposan moabot na sa Ghana.
Sama sa daghan kaayo nga mga Santos, si Ardeth Kapp, ang ikaduhang magtatambag sa kinatibuk-ang kapangulohan sa Young Women misaulog sa dihang nadungog niya nga ang tanang takos nga mga lalaki karon makadawat na sa pagkapari. “Lain nga pagpadayag, ug kini nindot kaayo,” siya namalandong. “Unsa kita ka bulahan, unsa kita ka mapasalamaton alang sa usa ka propeta nga naggiya kanato niining ulahing mga adlaw.”
Ang anunsiyo sa pagpadayag kabahin sa pagkapari miabot dili dugay human ang kinatibuk-ang presidente sa Young Women nga si Ruth Funk mipahibalo ni Ardeth nga ang ilang kapangulohan madungganon nga i-release. Ang balita nakapasorpresa sa tanan. Kadaghanan sa nanglabay nga mga kapangulohan nakaserbisyo sulod sa dili mominos sa usa ka dekada. Ang iyang kapangulohan motapos human lamang sa lima ug tunga ka tuig.
Karon si Ardeth nanlimbasog sa pagsabot sa sukod sa panahon sa Ginoo. Ang pagserbisyo sa batan-ong mga babaye nakahatag kaniya og usa ka bag-ong katuyoan. Karon nga ang iyang calling hapit na moabot sa kataposan, unsa nga kaugmaon ang nagpaabot alang kaniya?
“Sa kwarenta y siyete ka tuig ang edad, ako dili motuo nga tanan niini nahuman na—ilabi na sa usa ka panahon nga ako mas naandam og maayo kay sa kaniadto sa pagsabot ug pagtan-aw sa tibuok nga talan-awon,” misulat siya sa iyang journal. Nahibalo siya nga siya adunay daghan pa nga ikatanyag. “Apan,” misulat siya, “wala ako makakita og oportunidad niini nga panahon nga maghimo og dakong epekto o impluwensiya.”
Ang release labi sa ka lisod tungod kay ang kapangulohan sa Young Women aduna pay daghan nga ilang gustong buhaton. Ang unang mga tuig sa ilang pagserbisyo nahinay pinaagi sa mga pagpahiangay sa mga organisasyon sa Simbahan. Ang ngalan nga Aaronic Priesthood MIA maingon nga salikwaot, ug kini mipalibog sa mga tawo mahitungod kon unsaon sa batan-ong mga babaye paghaom ngadto sa programa. Human sa kamatayon ni Presidente Harold B. Lee, giundang sa bag-ong Unang Kapangulohan ang ngalan nga “Mutual Improvement Association” ug naghimo og duha ka magkalahi nga mga organisasyon sa kabatan-onan, Young Women ug Aaronic Priesthood.
Bisan human niining mga kausaban nahitabo, si Ardeth ug ang ubang mga lider sa Young Women mipadayon nga walay kasigurohan mahitungod sa lugar sa batan-ong mga babaye diha sa organisasyon sa Simbahan. Sa sinugdanan, ang mga kausaban mitukod og mga agianan sa komunikasyon nga wala mitugot alang sa kinatibuk-ang kapangulohan sa pagbansay o direkta nga motubag ngadto sa lokal nga mga lider sa Young Women. Hinoon, sila kinahanglan nga mosulti sa ilang mga mensahe pinaagi sa lokal nga mga lider sa pagkapari. Bisan tuod ang komunikasyon ngadto sa lokal nga mga lider sukad nakalambo na, ang kinatibuk-ang kapangulohan sa Young Women sa gihapon dihay gamay nga kontak ngadto sa Unang Kapangulohan o Korum sa Napulog Duha, gumikan nga ang kasagaran nga pagkontak kanila mahitabo pinaagi sa usa ka sakop sa Seventy naglihok isip usa ka tigpataliwala.
Ang kapangulohan sa Young Women nakahimo sa ilang labing maayo sa pag-uswag. Si Presidente Funk nakahukom sayo sa iyang pagkapangulo sa pagpalambo og usa ka programa sa pagtabang sa batan-ong mga babaye sa pag-amuma sa ilang espirituwalidad, pagtuman sa ilang personal nga mga tumong, ug sa pagpasidungog sa mga tahas sa asawa ug inahan, diin iyang gituohan ubos sa pag-atake sa inila nga mga media.
Ang bag-ong programa misugod sa 1977. Gitawag og “Akong Personal nga Pag-uswag [My Personal Progress],” kini nag-awhag sa batan-ong mga babaye sa pagpalambo og mga kahanas sa unom ka area: espirituwal nga pagkahibalo, serbisyo ug kalooy, mga paagi sa pagpanindot sa panimalay, kalingawan ug ang kinaiyanhong kalibotan, mga sining sa kultura ug edukasyon, ug personal ug sosyal nga paghashas. Kini nag-awhag usab sa batan-ong mga babaye sa pagbaton og journal, usa ka butang nga si Presidente Kimball midapit sa tanang mga Santos sa pagbuhat. Nianang sama nga tuig, gimantala ni Ardeth ang usa ka labing halinon nga basahon, Mga Milagro sa Pinafores ug Bluejeans [Miracles in Penaflores and Bluejeans], diin miasoy og mga istorya gikan sa iyang kaugalingong kinabuhi ug sa mga kinabuhi sa bayanihong batan-ong mga babaye, sa kaniadto ug sa karon.
Ulahi sa Hunyo 1978, si Ardeth ug ubang mga lider sa Simbahan didto sa Nauvoo, Illinois, alang sa pagpahinungod sa Monumento sa Paghinumdom sa Tanaman sa mga Babaye [Monument to Women Memorial Garden]. Ang 0.8 nga ektarya nga tanaman mipakita og mga estatuwa sa mga babaye nga anaa sa nagkalainlaing mga ang-ang sa kinabuhi, naghatag og gibug-aton sa pagka-inahan. Uban sa usa ka satellite nga sibya sa kinatibuk-ang mga babaye nga pagahimoon sa dili madugay niana nga tuig—usa ka una diha sa Simbahan—ang monumento gidisenyo sa pagpasidungog sa kamahinungdanon sa mga babaye diha sa plano sa ebanghelyo, panghimatuod sa ilang mga kontribusyon isip mga asawa ug mga inahan, ug sa paghandom sa pagkatukod sa Relief Society sa 1842. Ang adlaw sa pagpasidungog maulanon, apan baynte singko ka gatos ka mga babaye misaksi sa seremonya gikan sa ilawom sa usa ka dako kaayo nga tolda.
Pipila ka semana human sa pagpahinungod, ang Unang Kapangulohan dungganong mi-release sa kinatibuk-ang kapangulohan sa Young Women. Sa karon si Ardeth mibati og mas maayo mahitungod niini. “Niini nga higayon sa panahon,” siya misulat, “gibati nako ang ka mas malaumon, mas mapasaligon, mas may pagsalig, ug mas mapasalamaton kay sa akong maipahayag.”
Ang bishop ni Ardeth sa wala madugay mitawag kaniya sa pagserbisyo isip ang tigtambag sa unang-tuig nga Laurel sa ward. Siya naghinam-hinam sa pagkuha sa iyang bag-ohay nga kasinatian diha sa kinatibuk-ang kapangulohan sa pagtudlo ug sa pagbansay niining mga napulog-unom ka tuig ang panuigon nga batan-ong babaye. Diha sa iyang journal, misulat siya, “Ako sa tinuod nagtuo nga uban sa panabang sa Ginoo, ako makakab-ot sa matag usa.”
Sa Septiyembre 29, 1978, namulong si Presidente Kimball sa Siyudad sa Salt Lake diha sa usa ka seminar alang sa mga regional representative sa Simbahan. “Kita adunay obligasyon, katungdanan, usa ka balaan nga sugo,” siya miingon, “sa pagsangyaw sa ebanghelyo ngadto sa tanang nasod, ug ngadto sa tanang binuhat.”
Ang Simbahan karon adunay labaw sa upat ka milyon ka mga miyembro, ug kini nagtubo og maayo labaw sa usa ka gatos ka libo nga mga kinabig kada tuig. Apan ang mga tawo bisan asa sa gihapon nagkinahanglan sa ebanghelyo. Gibati niya ang pagkadinalian sa pagtudlo kanila. “Gamay pa ang atong nasugdan sa hilabihan nga kadakong trabaho,” mipahayag siya.
Sobra sa kawhaan ug unom ka libo ka misyonaryo sa karon nagserbisyo og full-time sa tibuok kalibotan, labaw pa kaayo kay sa mabansay sa anaa nga mga pasilidad. Sa pag-andam sa dako kaayo nga grupo, ang mga lider sa Simbahan sa bag-ohay mitukod og Sentro sa Pagbansay sa Misyonaryo [Missionary Training Center] didto sa Provo, Utah, diin ang mga misyonaryo moanha sulod sa upat ngadto sa walo ka semana sa pagtuon sa usa sa kawhaan og lima ka lainlaing mga pinulongan, lakip ang senyas nga pinulongan alang sa bungol.
Bag-ong mga dapit sa pagtrabaho gipadad-an og mga misyonaryo. Uban sa pag-awhag ni Presidente Kimball, si David Kennedy, ang personal nga representante sa Unang Kapangulohan, bag-ohay nga nakatabang sa Simbahan nga mahimong opisyal nga ilhon sa Portugal ug sa Poland. Karon siya nagtrabaho sa pagbuhat og sama diha sa India, Sri Lanka, Pakistan, Hungary, Romania, ug Greece. Apan adunay daghan pa kaayo nga pagabuhaton.
Diha sa pakigpulong ni Presidente Kimball sa wala pa ang mga regional representative, siya mipasabot ngadto sa Ghana ug Nigeria. “Sila dugay na kaayong naghulat,” miingon siya. “Makahangyo ba kita kanila sa paghulat og bisan unsa pa ka dugay?” Wala siya maghunahuna sa mao. Unsa ang kabahin sa Libya, Ethiopia, Ivory Coast, ug Sudan, ug ang uban?” nangutana siya. “Kini ang mga ngalan nga kinahanglan gayod nga mahimong ingon ka pamilyar ngari kanato sama sa Japan, Venezuela, New Zealand, ug Denmark nga nahimo.”
Ang China, ang Soviet Union, ug daghang uban nga mga nasod nagkinahanglan usab sa gipahiuli nga ebanghelyo, apan sila wala pa sa opisyal nga paagi miila sa Simbahan ug walay lokal nga mga kongregasyon. “Adunay hapit tulo ka bilyon ka mga tawo karon nga nagpuyo sa yuta sa mga nasod diin ang ebanghelyo nga sa karon wala isangyaw,” siya miingon. “Kon kita unta makahimo lamang og gamay nga sinugdanan sa matag nasod, sa kadugayan ang mga kinabig taliwala sa matag kaliwatan og pinulongan makalakaw isip mga giya ngadto sa ilang kaugalingon nga mga katawhan ug ang ebanghelyo sa ingon masangyaw diha sa tanang mga nasod sa dili pa moanhi ang Ginoo.”
Gusto niya nga ang mga Santos mag-ampo ug mag-andam. Gituohan niya nga ang mga babag ngadto sa pagtubo sa Simbahan magpabilin hangtod ang mga Santos andam alang kanila sa pagbuntog. Gikinahanglan sa Simbahan ang mga miyembro niini, batan-on ug tigulang, sa pagkat-on og mga pinulongan ug sa pagserbisyo og mga misyon. “Ang mao lamang nga malungtarong kalinaw nga makaabot mao ang kalinaw sa ebanghelyo ni Jesukristo,” gisultihan niya ang mga regional representative. “Kinahanglan gayod nga ato kining dad-on bisan asa ngadto sa tanan.”
Sa pagkasunod adlaw, ang Salt Lake Tabernacle napuno sa kapasidad alang sa kinatibuk-ang komperensiya. Sa hangyo ni Presidente Kimball, ang iyang magtatambag nga si N. Eldon Tanner miduol sa pulpito ug gibasa ang pahayag sa Unang Kapangulohan nag-anunsiyo nga ang tanang takos nga mga lalaki makahupot sa pagkapari, sa walay pagsapayan sa kagikan.
“Nag-ila ni Spencer W. Kimball isip ang propeta, manalagna, ug tigpadayag,” miingon siya, “ug presidente sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, kini gisugyot nga kita isip usa ka pinasubay sa balaod nga pagpundok modawat niini nga pagpadayag isip ang pulong ug kabubut-on sa Ginoo.”
Gihangyo niya ang tanan nga uyon sa pagpataas sa ilang tuo nga kamot, ug daghan kaayong mga kamot ang mipataas. Nangutana siya kon aduna bay misupak. Ni usa ka kamot ang mipataas.
Wala madugay human sa komperensiya, milingkod si Presidente Kimball sa tumoy sa usa ka taas nga lamesa sa lawak nga mitinganan diha sa Gambalay sa Pagdumala sa Simbahan. Miuban kaniya mao ang iyang mga magtatambag, daghang kinatibuk-ang mga awtoridad, ug duha ka edaran nga magtiayon, sila ni Edwin ug Janath Cannon ug sila ni Rendell ug Rachel Mabey. Ang mga Cannon ug ang mga Mabey mao pa lamang ang pag-uyon sa pagserbisyo isip ang unang mga misyonaryo sa Kasadpang Africa, bisan tuod og ang tawag mipasabot nga si Janath kinahanglan nga i-release isip ang unang magtatambag sa kinatibuk-ang kapangulohan sa Relief Society.
Ang grupo mihisgot sa bulohaton sa mga misyonaryo ug sa mga hagit nga sila adunay purohan sa pag-atubang samtang sila maghimo og kontak sa mga tumutuo diha sa Ghana ug sa Nigeria. Sa dihang ang oras miabot sa pagtapos sa miting, kwarenta ka minuto ang milabay, mipasalamat si Presidente Kimball sa mga magtiayon alang sa ilang pagkamatinud-anon.
“Aduna pa bay mga pangutana?” siya nangutana.
Mitan-aw si Elder Mabey sa ubang mga misyonaryo. “Usa na lamang sa makadiyot,” miingon siya. “Unsa ka dali gusto nimo nga kami mobiya?”
Si Presidente Kimball mipahiyom.
Si Rudá Martins mao ang unang sakop sa iyang pamilya nga nahibalo mahitungod sa pagpadayag sa pagkapari. Sa dihang nahibaloan ang balita, ang mga linya sa telepono diha sa ilang Rio de Janeiro nga kasilinganan naguba, busa usa ka higala sa pamilya nakabiyahe og kwarenta ka minuto sakay sa bus sa pagsulti kaniya. Ang batan-ong babaye nakatuktok sa pultahan, nagtawag nga siya adunay balita.
“Akong nadunggan nga ang Simbahan nakadawat og pagpadayag,” miingon siya, nagsulti ni Rudá nga ang tanang takos nga mga lalaki sa karon makahupot na sa pagkapari.
Si Helvécio didto sa trabaho, busa si Rudá kinahanglan nga maghulat sa pagsulti kaniya. “Aduna akoy balita, makapahingangha nga balita!” siya miingon sa dihang siya sa kataposan miabot sa panimalay. “Helvécio, ikaw maghupot sa pagkapari.”
Si Helvécio wala makasulti. Dili siya makatuo niini. Dayon ang telepono misugod sa pagbagting ug gitubag kini niya. Sa pikas nga linya mao ang usa ka kauban sa Siyudad sa Salt Lake.
“Ania kanako ang opisyal nga pamahayag dia sa akong mga kamot,” miingon ang kauban, “ug ako kining basahon nganha kanimo.”
Human gibutang ni Helvécio ang telepono, siya ug si Rudá mihilak samtang sila naghatag og mapasalamaton nga pag-ampo ngadto sa ilang Langitnong Amahan. Ang pagpahinungod sa São Paulo Temple pipila na lamang ka bulan ang gilay-on. Ug karon sila makahimo na sa pagdawat sa ilang pagtuga ug maselyo og dungan sa ilang upat ka anak.
Milabay ang duha ka semana, si Helvécio ug si Marcus midawat sa ilang Aaronic nga Pagkapari. Usa ka semana human niana, gi-orden si Helvécio og usa ka elder, ug siya dihadiha dayon mitugyan sa Melchizedek nga Pagkapari diha ni Marcus. Si Marcus sinayuran nga magminyo og usa ka return nga misyonaryo, si Mirian Abelin Barbosa, ug sila nakapadala na og mga imbitasyon ngadto sa ilang kasal. Apan mihukom sila sa pag-uswag sa ilang kaminyoon aron si Marcus makaserbisyo og usa ka misyon.
Sa sayo sa Nobiyembre 1978, ang mga Martin mitambong sa pagpahinungod sa templo. Milingkod si Rudá uban sa koro duol ni Presidente Kimball ug sa ubang kinatibuk-ang mga awtoridad kinsa mianha alang sa seremonya. Si Helvécio milingkod diha sa kongregasyon uban sa ilang mga anak. Ang mga misyonaryo gikan sa upat ka misyon sa Brazil nahatagan og pagtugot sa pagtambong sa pagpahinungod, busa si Marcus, karon usa na ka full-time nga misyonaryo sa São Paulo North Mission, nakahimo sa pagtambong usab.
Pila ka adlaw ang milabay, sa Nobiyembre 6, si Rudá, Helvécio, ug Marcus midawat sa ilang pagtuga. Sila dayon gidala ngadto sa usa ka lawak sa pagselyo, diin si Marcus miserbisyo isip usa ka saksi samtang si Rudá ug si Helvécio giselyo sulod sa karon ug sa kahangtoran. Ang tulo ka mas manghod nga mga bata gidala ngadto sa lawak, nagsul-ob og puti.
“Mama,” ang tulo ka tuig ang panuigon nga anak nga babaye nangutana, “unsa ang atong buhaton dinhi?”
“Moluhod kita dinhi niini nga lamesa,” miingon si Rudá, nagpasabot ngadto sa altar, “ug kita mahiusa isip usa ka pamilya.”
Ang gamay nga batang babaye dayon miingon, “ako nalipay nga ako mahimong inyong tinuod nga anak nga babaye.”
“Ikaw ako nang anak nga babaye,” gipasaligan siya ni Rudá.
Ang pamilya mipahimutang sa ilang mga dapit liyok sa altar, ug ang tigselyo mipahigayon sa seremonya. Sa mga anak, si Marcus lamang ang igo ka hingkod sa pagsabot og hingpit sa kamahinungdanon sa higayon. Apan matag usa sa mga anak ingon og nakasabot sa kanindot ug kalipay diha sa lawak. Alang ni Rudá ug Helvécio, ang pagtan-aw sa ilang pamilya nga nag-uban diha sa templo nindot. Hingpit nga kalipay misanap kanila.
“Sila akoa na karon,” gihunahuna ni Rudá. “Sila sa tinuod akoa.”
Human sa iyang bunyag, si Katherine Warren kasagaran mibiyahe ngadto sa siyudad sa Baton Rouge, Louisiana, mga 130 ka kilometro amihanang kasadpan sa iyang panimalay sa New Orleans, sa pagtuon sa Biblia uban sa iyang mga kaparentihan. Daghan kanila bag-ohay nga nakasugod sa pagtambong og Pentecostal nga simbahan diha sa dapit. Magdala si Katherine og mga panabot gikan sa gipahiuli nga ebanghelyo ngadto sa iyang pagtuon, apan siya mabinantayon sa dili pagpakaguol sa iyang mga paryente uban sa iyang kadasig alang sa Simbahan. “Dili ako gusto nga mohan-ok diha dayon kaninyo og daghan,” siya misulti kanila.
Sa dihang iyang nahibaloan ang mahitungod sa pagpadayag sa pagkapari, hinoon, si Katherine dili hapit makapugong sa iyang kaugalingon. Gitawag ni Katherine ang iyang pag-umangkong babaye nga si Betty Baunchand mahitungod sa balita. Ang pamilya ni Betty nakatuon sa Biblia uban kaniya, apan siya walay nahibaloan og daghan mahitungod sa Simbahan ug wala makasabot sa kamahinungdanon sa pagpadayag.
Apan ang bishop ni Katherine nakasabot. Siya mitawag dayon kaniya. “Sister Katherine,” siya miingon,” pamilyar ba ikaw sa unsay nahitabo karon?”
“Oo,” mitubag siya.
Ang bishop wala kaayo mahibalo kon unsay isulti. “Ikaw usa ka maayong tawo,” sa kataposan siya miingon. “Ako naghunahuna nga himoon ko ikaw og usa ka misyonaryo.”
Usa ka bulan human ang anunsiyo, si Freda Beaulieu, ang usa sa lain nga Itom nga babaye sa New Orleans Ward, mibiyahe og kapin sa 1,600 ka kilometro ngadto sa labing duol nga templo, sa Washington, DC, diin siya midawat sa iyang pagtuga ug naselyo pinaagi sa proxy ngadto sa iyang kanhi bana.
Bisan og ang mga panalangin sa templo sa karon makuha na niya ug sa daghang uban pa sulod sa unang higayon, si Katherine wala moadto ngadto dayon sa templo. Apan mipasalamat siya ngadto sa iyang Langitnong Amahan.
Usa ka adlaw, ang bana ni Betty Baunchand, si Severia, nakakita sa usa ka kauban sa trabaho nga nagbasa og Basahon ni Mormon. Nakasulti uban ni Katherine mahitungod sa Simbahan, si Severia misugod og usa ka pakigsulti kaniya, ug nangutana siya ni Severia kon siya gusto ba nga makigkita sa mga misyonaryo. “OK,” miingon si Severia, “pahapita sila.”
Ang mga elder mibisita nianang gabii ug mitudlo sa unang pito ka leksiyon gikan sa Ang Managparehas nga Sistema alang sa Pagtudlo sa mga Pamilya [The Uniform System of Teaching Families], ang labing bag-o sa mga serye sa mga panaghisgotan sa misyonaryo. Gimantala sa 1973, ang mga leksiyon anaa sa kawhaan ka mga pinulongan, lakip sa Iningles, ug nagbukas uban sa pasiuna ngadto sa Unang Panan-awon, ang Basahon ni Mormon, ug ang pagpahiuli sa pagkapari.
Ang pamilya nalingaw sa panaghisgotan ug mi-eskedyul og lain nga pagbisita sa mga misyonaryo. Silang duha ni Betty ug Severia mga matinguhaon sa pagkat-on pa og daghan, ug gidapit nila ang ubang mga sakop sa pamilya sa pagtambong sa mga panaghisgotan. Sa wala madugay, ang Baunchand nga panimalay puno sa panahon nga ang mga misyonaryo atua didto.
Sa kataposan sa semana sa dihang si Katherine mibisita sa pamilya, nadunggan niya si Betty nga nagsulti diha sa telepono. “Dili,” miingon si Betty, “moadto kita sa laing panahon. Ang akong iyaan ania dinhi gikan sa New Orleans.”
“Kinsa kana?” Nangutana si Katherine.
“Mga elder gikan sa Ulahing Adlaw nga Simbahan.” Nagdapit sila sa pamilya sa pagtambong sa mga miting sa Dominggo.
“Sultihi sila oo.”
Busa niana nga Dominggo, ang tanan sa pamilya mitambong sa mga miting sa Baker, Louisiana. Ug sa panahon sa sunod nga mga leksiyon uban sa mga misyonaryo, ang tanan mihimo og mga pasalig sa pagsunod sa Pulong sa Kaalam ug sa balaod sa kaputli, pagbayad sa ikapulo, pagdawat ni Jesukristo isip ilang Manluluwas ug Manunubos, ug sa paglahutay hangtod sa kataposan.
Mga duha ka semana human sa ilang unang pagbisita ngadto sa simbahan, ang mga Baunchand mitawag ni Katherine. “Tag-ana unsa?” miingon sila. “Kami bunyaganan, ug ikaw kinahanglang moari sa among bunyag!”
Sa adlaw sa bunyag, ang meetinghouse napuno. Usa ka gatos ug napulo ka mga miyembro sa Simbahan mianha sa pag-abiabi ni Betty ug Severia ug sa napulog usa sa ubang mga paryente ni Katherine ngadto sa ilang ward. Ang kultural hall ug ang bunyaganan nga dapit ubos sa pagtukod, busa ang tibuok serbisyo tugnaw. Apan ang Espiritu gamhanan kaayo, nag-init sa tanan diha sa kwarto.
Mihilak si Katherine samtang iyang giputos og uga nga mga tuwalya likos sa iyang bag-ong gibunyagan nga mga sakop sa pamilya. “Kini mao ang higayon nga ako nakahulat ug nakaampo sulod sa dugay nga panahon,” siya miingon pagkahuman. Gihigugma niya ang Simbahan, ug gusto siya nga ang mga Itom nga mga miyembro sama kaniya ug sa iyang pamilya nga modawat sa tanang mga panalangin kini nagtanyag.
Siya nahibalo nga ang Manluluwas anaa ang Iyang mga mata diha sa mga Santos.
Sa Nobiyembre 18, 1978, si Anthony Obinna sa ligdong nga paagi miduol sa tulo ka Amerikano—usa ka babaye ug duha ka lalaki—naghulat kaniya diha sa meetinghouse sa iyang kongregasyon sa habagatang Nigeria. Si Anthony naabot dayon sa iyang pagkadungog mahitungod sa ilang pag-abot. Siya kanunay nga nagpaabot kanila sulod sa sobra sa usa ka dekada.
Ang mga Amerikano mao sila si Elder Rendell Mabey, Sister Rachel Mabey, ug Elder Edwin Cannon. Nangutana sila, “Ikaw ba si Anthony Obinna?”
“Oo,” mitubag si Anthony, ug sila misulod sa meetinghouse. Ang gambalay mga katloan ka tiil ang gitas-on. Ang mga titik nga “LDS” midayandayan sa bungbong ibabaw sa pultahan, ug ang mga pulong “Panimalay sa Misyonaryo” ibabaw sa lain. Ubos lamang sa atop usa ka tawo nakapintura sa mga pulong nga “Nigerian Latter Day Saints.”
“Usa kadto ka taas, lisod nga paghulat,” misulti si Anthony sa mga bisita, “apan karon dili na kini igsapayan. Sa kataposan miabot na kamo.”
“Usa ka dugay nga pagpaabot, oo,” si Elder Cannon miingon, “apan ang ebanghelyo sa tinuod ania na dinhi sa tanan niini nga kahingpitan.”
Ang mga misyonaryo mihangyo ni Anthony sa pag-asoy sa iyang istorya, busa siya misulti kanila nga siya kwarenta y otso ka tuig ang panuigon ug kaabag nga magtutudlo sa usa ka duol nga eskwelahan. Gibalik niya og asoy kon giunsa sa iyang damgo sa katuigang nanglabay kabahin sa Salt Lake Temple ug dayon sa wala madugay nakita diha ang usa ka hulagway niini diha sa karaang magasin. Si Henry wala gani gayod sukad makadungog kabahin sa Simbahan kaniadto. “Apan diha atubangan sa akong mga mata,” miingon si Anthony, ang iyang tingog nanlimbasog uban ang pagbati, “mao gayod ang gambalay nga akong gibisitahan sa akong damgo.”
Gisultihan niya ang mga misyonaryo mahitungod sa iyang mabinantayong pagtuon sa gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo, sa iyang pakigsulatay ni LaMar Williams, ug ang iyang mga kaguol sa mipadayong kakulangan sa presensya sa usa ka Simbahan sa Nigeria. Apan mipamatuod usab siya sa iyang hugot nga pagtuo ug sa iyang pagdumili sa pagwagtang og paglaom, bisan kon siya ug ang iyang mga kaubang mga tumutuo miatubang og pagpanggukod tungod sa ilang pag-unong sa kamatuoran.
Human matapos ni Anthony ang iyang istorya, si Elder Mabey mihangyo nga makigsulti kaniya sa pribado. Sila misulod sa lain nga kwarto, ug nangutana si Elder Mabey kon aduna bay bisan unsa nga balaod sa Nigeria nga modili og bunyag tungod kay ang Simbahan wala pa sa legal nga paagi narehistro. Miingon si Anthony nga wala.
“Maayo,” miingon si Elder Mabey, “ako nalipay nga nakadungog niana. Kita kinahanglang mobuhat og daghan nga pagbiyahe sulod sa sunod nga pipila ka semana sa pagbisita og ubang mga grupo sama sa imong kaugalingon.” Siya miingon nga ang pagbisita niini nga mga grupo mahimong mokabat og lima ngadto sa unom ka semana ug nga ang mga misyonaryo makabalik dayon sa pagbunyag ni Anthony ug sa iyang grupo.
“Ayaw, intawon,” miingon si Anthony. “Nasayod ako nga adunay daghang uban pa, apan nagpaabot na kami og napulo ug tulo ka tuig.” Mitan-aw siya ngadto sa mga mata ni Elder Mabey. “Kon kini tawhanong posible,” miingon si Anthony, “padayon sa mga bunyag karon.”
“Ang imo bang tanan nga mga tawo sa tinuod andam?” nangutana si Elder Mabey.
“Oo, sa hingpit, oo!” Mitubag sa Anthony. “Bunyagan nato kadtong labing lig-on diha sa hugot nga pagtuo karon ug tudloan pa og dugang ang uban.”
Tulo ka adlaw ang milabay, nakigkita si Anthony ni Elder Mabey sa pakighisgot kon unsaon sa paggiya ang usa ka branch sa Simbahan. Sa gawas, ang gagmay nga mga bata mikanta og usa ka bag-ong awit nga ilang nakat-onan gikan sa mga misyonaryo:
Sa wala madugay, si Anthony, ang mga misyonaryo, ug ang ubang mga tumutuo mipundok diha sa pangpang sa usa ka natago nga lim-aw diha sa Ekeonumiri nga Suba. Ang lim-aw mga katloan ka tiil ang gilapdon, nga may baga nga mga kasagbotan ug mga kahoy sa tibuok palibot. Ang mga pat-ak-pat-ak nga kahayag sa adlaw nasala ngadto sa mga kahoy ug misayaw diha sa ibabaw sa tubig, samtang ang gagmay, mabulukon nga mga isda naglukso-lukso ngadto ug ngari duol sa pangpang.
Milusong si Elder Mabey ngadto sa tubig ug gigunitan si Anthony sa kamot. Mipahiyom si Anthony ug misunod kaniya. Human gitarong ang iyang kaugalingon, gigunitan og hugot ni Anthony ang pulso ni Elder Mabey, ug ang misyonaryo mipataas sa iyang tuo nga kamot.
“Anthony Uzodimma Obinna,” miingon siya, “ingon nga sinugo ni Jesukristo, ako mobunyag kanimo sa ngalan sa Amahan, ug sa Anak, ug sa Espiritu Santo.”
Gibati ni Anthony nga ang tubig miputos kaniya samtang si Elder Mabey mipaunlod kaniya. Ug sa dihang mitunga siya sa tubig, ang pundok sa katawhan subay sa pangpang mipagawas og hiniusang panghupaw—gisundan sa malipayong katawa.
Sa dihang nahuman ang asawa ni Anthony, si Fidelia, ug ang napulog pito nga ubang mga tawo mabunyagan, ang grupo mibalik ngadto sa ilang meetinghouse. Si Anthony ug tulo sa iyang igsoong mga lalaki—Francis, Raymond, ug Aloysius—na-orden ngadto sa katungdanan sa priest diha sa Aaronic nga Pagkapari. Gi-set apart ni Elder Mabey si Anthony isip presidente sa Aboh Branch, uban ni Francis ug Raymond isip iyang mga magtatambag.
Pinaagi sa awtoridad sa pagkapari nga iyang gihuptan, dayon gi-set apart ni Anthony si Fidela isip ang presidente sa Relief Society sa branch.