2010
Biraz Daha Dayanın
Ocak 2010


Birinci Başkanlık Mesajı, Ocak 2010

Biraz Daha Dayanın

Kirtland döneminin akılda kalan en önemli derslerinden biri ruhlarımızın sürekli beslenmeye ihtiyacı olduğudur. Bir gün karşılaşacağımız felaketlerden sağ çıkmak istiyorsak, Rab’be her gün yakın olmamız gerekir.

Geçen yaz eşim ve ben ikiz torunlarımızı Kirtland, Ohio’ya götürdük. Misyonlarına gitmeden önce onlarla beraber zaman geçirebilmemiz bizim için özel ve değerli bir fırsattı.

Oradaki ziyaretimizin sonunda, Kirtland’da yaşamış olan Peygamber Efendimiz Joseph Smith’in ve Azizlerin durumunu daha iyi anladık. Kilise tarihinin bu dönemi büyük sıkıntıların ve aynı zamanda büyük nimetlerin olduğu bir zaman olarak bilinir.

Rab, Kirtland’da, dünyada bugüne kadar görülen en olağanüstü göksel belirtilerden ve ruhsal armağanlardan bazılarını gösterdi. Öğreti ve Antlaşmalar’ın altmış-beş bölümü Kirtland’da ve çevre bölgelerde alındı—bu vahiyler İkinci Geliş, muhtaçlara yardım, kurtuluş planı, rahiplik yetkisi, Bilgelik Sözü, ondalık, tapınak ve adama yasası gibi konularda yeni bilgi ve ışık verdi.1

Eşi olmayan ruhsal bir gelişmenin olduğu bir dönemdi. Tanrı’nın Ruhu gerçekten yanan bir ateş gibiydi. Cennetteki Baba ve Oğlu, dünyanın Kurtarıcısı İsa Mesih dahil, Musa, İlya ve başka birçok yüce şahıs bu dönemde göründü.2

Joseph, Kirtland’da aldığı birçok vahiyden bir tanesine “Huzur Bahçesindeki Ağaçtan koparılan … zeytin yaprağı ve Rab’bin bize verdiği barış mesajı” adını verdi (Ö&A 88. Bölüm’ün başı). Bu harika vahiy şu yüce daveti içerir, “Bana yaklaşın ve size yaklaşacağım; beni gayretle arayın ve beni bulacaksınız” (Ö&A 88:63). Kirtland’daki Azizler Rab’be yaklaşınca, Rab de içtenlikle onlara yaklaştı ve sadık olanların başına cennetten nimetler yağdırdı.

Ruhsal Nimetler

Bu ruhsal belirtilerin muhtemelen en büyüğü 27 Mart 1836’da, Kirtland Tapınağı adanırken meydana geldi. Orada bulunanlardan 28 yaşındaki William Draper o günü sanki bir “Pentikost günü” olarak tanımladı. Şöyle yazdı: “Rab’bin Ruhunun çok güçlü bir şekilde üzerimize yağdırıldığı bir zamandı ki, bunu tam anlamıyla kaleme almam ya da dille tarif etmem mümkün değil. Ama şunu söyleyeyim ki Ruh üzerimize yağdırıldı ve sanki esen güçlü bir rüzgar gibi gelip [Tanrı’nın] evini doldurdu, öyle ki evde bulunanlar başka dillerde konuştu, görümler gördü, melekler gördü, peygamberlikte bulundu ve bu kuşakta daha önce hiç bilinmeyen genel bir sevincin mutluluğunu yaşadı.”3

Bu ruhsal belirtiler sadece tapınağın içindekiler için sınırlı değildi, çünkü “mahalle halkı da koşup gelmiş (Tapınak’tan gelen alışılmadık sesler duymuşlar ve Tapınağın üzerinde bir ateş sütunu gibi duran parlak bir ışık görmüşlerdi) ve olanlardan dolayı şaşırmışlardı.”4

“Daha sonra Kilise’nin Başkanı olacak Lorenzo Snow (1814–1901), bu bereketli dönemde Kirtland’da yaşıyordu. Şöyle bir gözlemde bulundu, “Böyle harika belirtileri gördükten sonra insan sanki hiçbir ayartmanın Azizleri engelleyemeyeceğini düşünüyordu.”5

Ama biliyoruz ki, büyük ruhsal tecrübeler bizi muhalefetten ve imtihanlardan muaf tutmuyor. Tapınağın adanmasından bir iki ay sonra, yaygın bir ekonomik kriz Birleşik Devletleri yerinden salladı ve Kirtland bölgesi de bundan derin bir şekilde etkilendi. Bankalar iflas etti ve birçok insan sıkıntılı günler yaşadı. Daha da kötüsü, Kirtland’a göç eden Azizlerin birçoğu oraya varır varmaz ne yapacaklarını ya da nasıl geçineceklerini bilmedikleri için yanlarında çok az eşya getirmişlerdi.

Çok geçmeden zulümler baş gösterdi ve Azizlere karşı çeteler kuruldu Kilise üyelerinden bazıları—hatta Peygamber Efendimizin en yakın dostlarından bazıları, çoğu da tapınağın ithaf törenine katılmıştı—doğru yoldan saptılar ve Joseph’ın artık peygamber olmadığına dair hüküm verdiler.

Kirtland Tapınağı’nın çevresinde eşimle ve torunlarımla yürüdüğüm zaman, o ruhsal alametlere tanık olmalarına rağmen bazı üyelerin sevindirici habere sadık kalamamalarının ne kadar trajik olduğunu düşündüm. İnanmayan insanların alaylarına ve eleştirilerine dayanamamaları ne kadar acı bir şeydi. Maddi güçlükleri ya da başka sıkıntıları yaşadıklarında, kendi yüreklerini araştırmamaları ve sadık kalmalarını sağlayacak gücü bulamamaları ne kadar üzücüydü. Tapınağın adanması sırasında yaşanan mucizevi ruhsal hasatı her nasılsa unutmaları ne kadar büyük bir talihsizlikti.

Dersler

Kilise tarihindeki bu olağanüstü dönemden ne öğrenebiliriz?

Kirtland döneminin akılda kalan önemli derslerinden biri ruhlarımızın sürekli beslenmeye ihtiyacı olmasıdır. Başkan Harold B. Lee (1899–1973) şöyle öğretmiştir: “Tanıklık bugün sahip olduğunuz ve her zaman sahip olabileceğiniz bir şey değildir. Tanıklığımız gittikçe artarak ya mutlak parlaklığına ulaşacaktır ya da yaptıklarımıza bağlı olarak bir hiç oluncaya dek azalmaya devam edecektir. Şunu söyleyeyim ki, her gün yeniden ele geçirdiğimiz tanıklığımız düşmanın tuzaklarından bizi kurtaran güçtür.”6 Yüzleşmek zorunda olduğumuz düşmandan kurtulmak için, her gün Rab’be yakın olmalıyız.

Bugün içinde bulunduğumuz dünya bazı yönlerden 1830 yıllarındaki Kirtland’a benzemektedir. Biz de maddi sıkıntıların olduğu bir zamanda yaşıyoruz. Kilise’ye ve Kilise’nin üyelerine zulmeden ve onlara karşı küfredenler bulunmaktadır. Bireysel ve beraber geçirdiğimiz imtihanlar bazen bunaltıcı görünebilir.

İşte o zaman Rab’be daha çok yakınlaşmamız gerekmektedir. Eğer O’na yakınlaşırsak, o zaman Rab’bin bize yakınlaşmasını sağlamanın ne demek olduğunu bilebiliriz. Sürekli çaba göstererek O’nu ararsak, O’nu kesinlikle buluruz. Açıkça görebiliriz ki Rab, Kilisesini ve sadakatli Azizlerini terk etmez. Gözlerimiz açılacak ve biz O’nun gökteki pencereleri açtığını ve Işığı ile bizi daha çok aydınlattığını göreceğiz. En karanlık gecede bile yaşam savaşı verecek manevi gücü bulacağız.

Kirtland’daki Azizlerden bazıları yaşadıkları ruhsal tecrübeleri unutmalarına rağmen, birçoğu bunları unutmadı. Çoğunluk, William Draper de dahil olmak üzere, Tanrı’nın kendilerine verdiği ruhsal bilgiye sıkıca sarıldı ve Peygamber Efendimizin izinden gitmeye devam etti. Bu yolda ilerlerken, daha büyük sıkıntılar yaşadılar, ama aynı zamanda daha tatlı ruhsal gelişmeleri de tecrübe ettiler; sonuna kadar dayananlar “sonsuz bir mutluluk durumuna … kabul edildiler” (Mosiya 2:41).

Dayanabilirsiniz

Eğer moralinizi bozacak ya da inancınızı kaybettirecek bir şey olursa, Kirtland’da sadık kalan o imanlı Azizleri hatırlayın. Biraz daha dayanın. Bunu yapabilirsiniz! Özel bir kuşaktan geliyorsunuz. Güzel gezegenimiz dünyanın varoluşundan beri bu önemli zamanda yaşamak üzere hazırlandınız ve korundunuz. Göksel bir soy ağacınız var; bu yüzden hayatınızı sonsuza dek sürecek başarılı bir hikayeye dönüştürmek için gereken bütün yeteneklere sahipsiniz.

Rab sizi gerçeğin tanıklığı ile kutsadı. O’nun etkisini hissettiniz ve O’nun gücüne tanık oldunuz. Eğer O’nu aramaya devam ederseniz, O size kutsal tecrübeler vermeye devam edecektir. Bu tecrübeler ve diğer ruhsal armağanlar sayesinde, sadece kendi hayatınızı değiştirip daha güzel yapmayacaksınız, aynı zamanda kendi evlerinizi, kilise mahallelerinizi ve kilise dallarınızı, toplumları, şehirleri, devletleri ve ulusları da iyiliğinizle kutsayacaksınız.

Zaman zaman bunu görmek zor olabilir, fakat biraz daha dayanın, çünkü “Tanrı’nın kendisini sevenler” ve kendisini bekleyenler “için hazırladıklarını hiçbir göz görmedi, hiçbir kulak duymadı, hiçbir insan yüreği kavramadı” (1 Korintliler 2:9; ayrıca bkz. Ö&A 76:10; 133:45).

İsa Mesih’in iade edilmiş sevindirici haberinin ve O’nun Kilisesinin doğru olduğuna dair tanıklığımı sunarım. Bütün yüreğimle, bütün ruhumla Tanrı’nın yaşadığına ve İsa Mesih’in O’nun Oğlu olduğuna ve bu büyük Kilisenin başında durduğuna tanıklık ederim. Yeryüzünde yine bir peygamber vardır, Başkan Thomas S. Monson peygamberimizdir.

Kirtland’da öğrendiğimiz dersi her zaman hatırlayalım ve biraz daha dayanalım—bazı şeyler iç karartıcı gözükse bile. Şunu bilin ve hatırlayın: Rab sizi seviyor. O sizi unutmaz. O “sonuna kadar inançla dayananları” her zaman destekleyecektir (Ö&A 20:25).

Notlar

  1. Bkz., örneğin, 45, 56, 76, 84, 89, 97 ve 104 bölümler.

  2. Bkz. D&C 76:23; 110:2–4, 11–13.

  3. William Draper, “A Biographical Sketch of the Life and Travels and Birth and Parentage of William Draper” (1881), daktiloya çekilmiştir, Kilise Tarihi Kütüphanesi, 2; standard imla ve yazı kurallarına uyulmuşur.

  4. History of the Church, 2:428.

  5. Lorenzo Snow, “Discourse,” Deseret Weekly News, Haziran 8, 1889, 26.

  6. Teachings of Presidents of the Church: Harold B. Lee (2000), 43.

Yazdır