Νέοι
Κανένας δεν είναι τέλειος
Πάντοτε επιθυμούσα να είμαι σαν τον Νεφί: απόλυτα υπάκουη, εξαιρετικά πιστή και βαθιά πνευματική. Στα μάτια μου ο Νεφί ήταν το υπέρτατο παράδειγμα καλοσύνης. Λίγα πράγματα με είλκυαν περισσότερο από τη σκέψη να μεγαλώσω και να γίνω ακριβώς όπως αυτός—ή τουλάχιστον να αρχίσω να διαθέτω έστω και ένα μέρος της υπεροχής που διέθετε εκείνος.
Μια ημέρα είχα μία μικρή κρίση, εξαιτίας κάποιων συναισθημάτων ανεπάρκειας. Είχα τόσες φιλοδοξίες και τόσους πολλούς στόχους. Όμως έβλεπα ότι δεν έβγαζε πουθενά. Ανάμεσα σε δάκρυα απελπισίας, εξέφρασα αυτά τα συναισθήματα στον πατέρα μου. Αμέσως σηκώθηκε επάνω, προχώρησε ως τη βιβλιοθήκη και έβγαλε ένα από τα αντίτυπά του, του Βιβλίου του Μόρμον. Χωρίς να πει λέξη, το άνοιξε στο Νεφί Β΄ 4 και άρχισε να διαβάζει το στίχο 17.
Ρίγη διαπέρασαν το σώμα μου σαν ηλεκτρικό ρεύμα καθώς άκουγα αυτά τα ισχυρά λόγια: «Αχ! τι ταλαίπωρος άνθρωπος που είμαι!» Οι σκέψεις μου έτρεχαν γοργά. Πώς μπορούσε ο Νεφί, ο ήρωας και το παράδειγμά μου να λέει ότι ήταν «ταλαίπωρος»; Αν εκείνος ήταν ταλαίπωρος, τότε τι ήμουν εγώ;
Ξανά, το ηλεκτρικό ρεύμα με διαπέρασε καθώς ο πατέρας μου διάβαζε το στίχο 28: «Ξύπνα, ψυχή μου! Μην πέφτεις πια σε αμαρτία». Αισθάνθηκα σαν να είχαν απομακρυνθεί τα μαύρα σύννεφα στο νου μου και το τοπίο να έχει καθαρίσει για να αποκαλυφθεί η ζεστασιά και η λαμπρότητα ενός ανέφελου γαλάζιου ουρανού και του ακτινοβόλου ήλιου. Είναι αδύνατο να περιγράψω τον τρόπο με τον οποίο φώτισε την ψυχή μου αυτός ο στίχος. Λίγοι στίχοι στις γραφές με γέμισαν με τόση ελπίδα, έμπνευση και χαρά, όσο αυτός.
Στο στίχο 30, ο Νεφί λέει ακριβώς τι σκεπτόμουν, μόνο με πιο εύγλωττα λόγια: «Η ψυχή μου θα αγαλλιάζεται με εσένα, το Θεό μου, και το βράχο της σωτηρίας μου». Αυτός ο στίχος προσφέρει συναισθήματα ειρήνης και ευγνωμοσύνης για τη στοργική ευσπλαχνία και αγάπη του Κυρίου.
Ο πατέρας μου έκλεισε το βιβλίο και εξήγηση ότι οι στίχοι αυτοί αποκαλούνται μερικές φορές ψαλμός του Νεφί. Έπειτα, μου δίδαξε με καλοσύνη ότι ακόμα και οι σπουδαιότεροι άνθρωποι στη γη είναι ατελείς και αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να αναγνωρίζουν τις ατέλειές τους, διαφορετικά θα γίνουν υπερήφανοι και, επομένως, όχι σπουδαίοι.
Κατάλαβα. Ακριβώς επειδή είχα αδυναμίες, δε σήμαινε ότι ήμουν ανίκανη να γίνω σαν τον Νεφί. Αναγνωρίζοντας τις αδυναμίες μου, ήρθα πλησιέστερα στις δυνατότητες του Νεφί. Ο Νεφί ήταν σπουδαίος επειδή, όντας υπάκουος και πιστός, ήταν ταπεινός και πρόθυμος να παραδεχτεί τα λάθη του.
Από την εμπειρία εκείνη και μετά, κρατούσα σαν θησαυρό αυτά τα λόγια του Νεφί. Κάθε φορά που τα διαβάζω, βιώνω το ίδιο ρίγος και έμπνευση όπως την πρώτη φορά που τα διάβασα. Οι στίχοι μου λένε ότι είμαι μια κόρη του Θεού, ικανή για περισσότερα από όσα θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ. Ξέρω ότι αν είμαι πιστή και προσπαθώ γι’ αυτό, ανείπωτες ευλογίες έχουν συσσωρευτεί για μένα.