2010
Odnawianie przymierzy przez przyjmowanie sakramentu
czerwca 2010


Przesłanie dla odwiedzin domowych na czerwiec 2010 r.

Odnawianie przymierzy poprzez przyjmowanie sakramentu

Nauczajcie treści zawartych w poniższych fragmentach pism świętych i cytatach lub, jeśli zajdzie taka potrzeba, innych zasad, które będą błogosławieństwem dla odwiedzanych przez was sióstr. Złóżcie świadectwo na temat tej doktryny. Poproście nauczane osoby, aby podzieliły się swoimi odczuciami i przemyśleniami.

Jezus Chrystus ustanowił sakrament

„Wziął Jezus chleb i pobłogosławił, łamał i dawał uczniom, i rzekł: Bierzcie, jedzcie (Ew. Mateusza 26:26). ‘To jest ciało moje, które się za was daje; to czyńcie na pamiątkę moją’ (Ew. Łukasza 22:19). W podobny sposób wziął kielich wina, tradycyjnie rozcieńczonego z wodą, pobłogosławił je z dziękczynieniem i rozdał tym, którzy byli zgromadzeni wokół niego, mówiąc: ‘Ten kielich to nowe przymierze we krwi mojej’, ‘która się za wielu wylewa na odpuszczenie grzechów’. ‘To czyńcie na pamiątkę moją’. […]

Od chwili tamtego zdarzenia w wieczerniku poprzedzającego Getsemane i Golgotę, dzieci obietnicy związane są przymierzem, według którego mają pamiętać o ofierze Chrystusa w ten nowy, wyższy, świętszy i bardziej osobisty sposób”1.

Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów.

Odnawiamy nasze przymierza chrztu poprzez sakrament

„Kiedy jesteśmy ochrzczeni, bierzemy na siebie święte imię Jezusa Chrystusa. Wzięcie na siebie Jego imienia jest jednym z najbardziej znaczących doświadczeń, jakie mamy w życiu. […]

Każdego tygodnia na spotkaniu sakramentalnym, kiedy odnawiamy nasze przymierze chrztu, obiecujemy pamiętać o zadość czyniącej ofierze naszego Zbawiciela. Obiecujemy postępować, jak postępował Zbawiciel — być posłuszni Ojcu i zawsze przestrzegać Jego przykazań. Błogosławieństwo, które otrzymujemy w zamian, polega na tym, że zawsze możemy mieć z sobą Jego Ducha2.

Starszy Robert D. Hales z Kworum Dwunastu Apostołów.

„Niedawno towarzyszyłam ośmioletniej dziewczynce w dniu jej chrztu. Pod koniec dnia powiedziała z pełnym przekonaniem: ‘Jestem ochrzczona już cały dzień i ani razu nie zgrzeszyłam!’ Lecz jej doskonały dzień nie trwał wiecznie i jestem pewna, że teraz dowiaduje się, podobnie jak my wszyscy, że niezależnie od tego jak bardzo się staramy, nie zawsze unikamy złych sytuacji, każdego złego wyboru lub nie zawsze kontrolujemy siebie, tak jak powinnyśmy. […]

To niemożliwe, byśmy same dokonały prawdziwej zmiany. Nasza własna siła woli i nasze własne dobre intencje nie wystarczą. Kiedy popełniamy błędy czy dokonujemy złych wyborów, musimy mieć pomoc od naszego Zbawiciela, aby powrócić na szlak. Tydzień po tygodniu uczestniczymy w sakramencie, aby pokazać naszą wiarę w Jego moc zmieniania nas. Wyznajemy nasze grzechy i obiecujemy, że porzucimy je”3.

Julie B. Beck, Generalna Prezydent Stowarzyszenia Pomocy.

Przypisy

  1. Jeffrey R. Holland, „This Do in Remembrance of Me,” Ensign, listop. 1995, 67.

  2. Robert D. Hales, „Przymierze chrztu: być w Królestwie i być z Królestwa”, Liahona, stycz. 2001, 8.

  3. Julie B. Beck, „Pamiętanie, pokutowanie i zmienianie się”, Liahona, maj 2007, 110–11.

Wskazówki dla nauczycielek odwiedzających

W miarę jak będziesz poznawać daną siostrę i jej rodzinę, staraj się znaleźć sposoby, na jakie mogłabyś pomóc jej w odnawianiu jej przymierzy poprzez sakrament. Jeśli nie uczęszcza na spotkania sakramentalne, czy mogłabyś zaprosić ją do tego lub zaproponować jej pomoc (transport, zajęcie się dziećmi, towarzyszenie w czasie spotkania, itd.)?

Osobiste przygotowanie

Ew. Łukasza 22:17–20

I List do Koryntian 11:23–28

3 Nefi 18:1–12

Drukuj