Νέοι
Όλα όσα μπορώ να δώσω
Είχα αγχωθεί για το πώς θα πλήρωνα αυτά που ήθελα να κάνω το καλοκαίρι: μαθήματα, εργαστήριο, καλοκαιρινή κατασκήνωση, κ.λπ. Νόμιζα ότι θα έβαζα τα κλάματα. Μετά θυμήθηκα όλα όσα είχα διδαχθεί σχετικά με το να έχω πεποίθηση και πίστη στον Κύριο. Αποφάσισα να αφήσω την κατάσταση στα χέρια του Κυρίου και να έχω την πεποίθηση ότι εάν ήταν το θέλημά Του, θα έδειχνε έναν τρόπο.
Δεν πέρασε πολύς καιρός και η μητέρα μου βρήκε μία επιταγή που δεν είχε εξαργυρωθεί, από κάποια δουλειά που είχα νωρίτερα εκείνο το χρόνο και την επόμενη ημέρα είχα ταχυδρομικώς ένα μικρό βραβείο σε μετρητά για τη δεύτερη θέση που κέρδισα σε ένα διαγωνισμό. Ήταν μια μεγάλη μαρτυρία για εμένα ότι ο Θεός ζει, ότι με αγαπά και με φροντίζει και ότι θα παρέχει.
Ήμουν τόσο γεμάτη από ευγνωμοσύνη και αγάπη για τον Επουράνιο Πατέρα μου και τον Λυτρωτή. Νόμιζα ότι θα εκραγώ! Ανυπομονούσα να δείξω πόσο ευγνώμων ήμουν, να δοξάσω τον Θεό όσο περισσότερο μπορούσα και να μιλήσω για το συναίσθημα αυτό. Άλλοι το έχουν κάνει συνθέτοντας ένα τραγούδι, γράφοντας ένα ποίημα ή ζωγραφίζοντας έναν πίνακα, όμως αισθανόμουν ανεπαρκής για κάτι από αυτά. Κατάλαβα ότι το μοναδικό που θα μπορούσα να δώσω, που θα έδειχνε ότι Τον δοξάζω αρκετά, ήταν να ζήσω τη ζωή μου—έτσι ώστε να γίνω «τύπος των πιστών» (Προς Τιμόθεον Α΄ 4:12), να δώσω τη ζωή μου στον Χριστό. Αυτό είναι όλα όσα Εκείνος ζητά και είναι όλα όσα μπορώ να δώσω.