Νέοι
Χάρη στη δασκάλα μου τού σχολείου Κυριακής
Η τάξη μου τού σχολείου Κυριακής δεν είναι πάντοτε ευλαβής. Μου αρέσει να προσέχω στο μάθημα κάθε εβδομάδα, αλλά μερικές φορές φαίνεται πως οι άλλοι στην τάξη δεν το κάνουν. Συχνά συνομιλούν ή παίζουν παιγνίδια σε ηλεκτρονικές συσκευές ενώ η δασκάλα μας προσπαθεί αν μας διδάξει. Δυστυχώς, μερικές φορές βρίσκω τον εαυτό μου να είναι μέρος του προβλήματος.
Μία εβδομάδα ήμασταν χειρότεροι από ότι συνήθως και προς το τέλος τής τάξης η δασκάλα μας έκλαιγε επειδή κανείς δεν πρόσεχε το μάθημά της. Καθώς βγήκαμε έξω από την τάξη αισθάνθηκα άσχημα για εκείνη.
Την επομένη Κυριακή η δασκάλα μας εξήγησε ότι είχε προσευχηθεί πολύ εκείνη την εβδομάδα, αναζητώντας καθοδήγηση και ήλθε στο νου της ότι χρειαζόταν να μας δείξει μία ταινία τής Εκκλησίας. Ξεκίνησε την ταινία, η οποία ήταν για τη ζωή τού Ιησού Χριστού και τα θαύματα τα οποία έκανε.
Καθώς σκεφτόμουν την ταινία εκείνο το βράδυ, αισθάνθηκα κάτι διαφορετικό. Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι αισθανόμουν το Πνεύμα περισσότερο από ότι είχα ποτέ πριν. Αμέσως αποφάσισα ότι ήθελα να κάνω αλλαγές στη ζωή μου για να μοιάζω περισσότερο με τον Σωτήρα και συνειδητοποίησα ότι στο σχολείο Κυριακής εκείνη την ημέρα είχε ενδυναμώσει πάρα πολύ τη μαρτυρία μου. Είμαι τόσο ευγνώμων για τη δασκάλα μου τού σχολείου Κυριακής και για οτιδήποτε κάνει για την τάξη μας κάθε εβδομάδα.