2012
Ειδικές ανάγκες και παρεχόμενη υπηρέτηση
Σεπτεμβρίου 2012

Μήνυμα Επισκεπτριών Διδασκαλισσών, Σεπτέμβριος 2012

Ειδικές ανάγκες και παρεχόμενη υπηρέτηση

Μελετήστε με προσευχή αυτό το υλικό και κατά την κρίση σας συζητήστε το με τις αδελφές που επισκέπτεσθε. Χρησιμοποιήστε τις ερωτήσεις, για να σας βοηθήσουν να ενδυναμώσετε τις αδελφές και να καταστήσετε την Ανακουφιστική Εταιρεία ενεργό μέρος της δικής σας ζωής.

σφραγίδα Ανακουφιστικής Εταιρείας

Πίστη, Οικογένεια, Ανακούφιση

«Οι ανάγκες των άλλων είναι πάντοτε παρούσες», είπε ο Πρόεδρος Τόμας Μόνσον «και ο καθένας από εμάς μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει κάποιον… Εάν δεν χάσουμε τον εαυτό μας στην υπηρεσία των άλλων, είναι πολύ λίγος ο σκοπός τής ζωής μας».1

Ως επισκέπτριες διδασκάλισσες, μπορούμε ειλικρινά να γνωρίσουμε και να αγαπάμε κάθε αδελφή που επισκεπτόμαστε. Η υπηρέτηση προς εκείνους που επισκεπτόμαστε, θα κυλήσει φυσικά, μέσα από την αγάπη μας γι’ αυτούς (βλέπε Κατά Ιωάννην 13:34–35).

Πώς μπορούμε να γνωρίζουμε τις πνευματικές και εγκόσμιες ανάγκες των αδελφών μας, ώστε να μπορέσουμε να προσφέρουμε υπηρέτηση, όταν χρειασθεί; Ως επισκέπτριες διδασκάλισσες δικαιούμαστε να λαμβάνουμε έμπνευση, όταν προσευχόμαστε για εκείνους που επισκεπτόμαστε.

Επίσης, είναι σημαντικό να διατηρούμε τακτική επαφή με τις αδελφές μας. Προσωπικές επισκέψεις, τηλεφωνήματα, ένα ενθαρρυντικό σημείωμα, ηλεκτρονικό μήνυμα, να καθίσουμε μαζί της, μια ειλικρινής φιλοφρόνηση, να την πλησιάσουμε στην εκκλησία, να την βοηθήσουμε όταν είναι άρρωστη ή σε ανάγκη και άλλες πράξεις υπηρέτησης, όλα μας βοηθούν να επαγρυπνούμε και να ενδυναμώνουμε η μία την άλλη.2

Από τις επισκέπτριες διδασκάλισσες ζητείται να αναφέρουν σχετικά με την ευημερία, τις όποιες ειδικές ανάγκες των αδελφών και την υπηρέτηση που προσφέρθηκε σε αυτές. Αυτού τού είδους οι αναφορές και η υπηρέτησή μας προς τις αδελφές μας, μάς βοηθά να δείξουμε την ιδιότητά μας ως μαθητριών.3

Από τις γραφές

Κατά Ιωάννην 10:14–16, Νεφί Γ΄ 17:7, 9, Μορόνι 6:3–4

Από την Ιστορία μας

Το να υπηρετούμε αλλήλους ήταν πάντα το επίκεντρο τής επίσκεψης διδασκαλισσών. Μέσα από την συνεχή υπηρέτηση, φέρνουμε καλοσύνη και φιλία που ξεπερνούν τις μηνιαίες επισκέψεις. Αυτό που μετρά είναι η φροντίδα μας.

«Επιθυμία μου είναι να παρακαλέσω θερμά τις αδελφές μας να σταματήσουν να ανησυχούν για ένα τηλεφώνημα ή μία τριμηνιαία ή μηνιαία επίσκεψη», είπε η Μαίρη Έλεν Σμουτ, η 13η γενική πρόεδρος τής Ανακουφιστικής Εταιρείας. Μάς ζήτησε να «επικεντρωθούμε αντ’ αυτού στη γαλούχηση τρυφερών ψυχών».4

Ο Πρόεδρος Σπένσερ Κίμπαλ (1895–1985) δίδαξε: «Είναι ζωτικής σημασίας να υπηρετούμε ο ένας τον άλλο στο βασίλειο». Ωστόσο, αναγνώρισε ότι η υπηρέτηση δεν χρειάζεται να διέπεται εξ’ ολοκλήρου από ηρωικές πράξεις. «Πολύ συχνά, οι πράξεις μας υπηρέτησης είναι μια απλή ενθάρρυνση ή να προσφέρουμε… βοήθεια με συνηθισμένα έργα», είπε, «όμως, πόσο λαμπρά αποτελέσματα μπορούν να προκύψουν… από μικρά αλλά εκ προθέσεως κατορθώματα!»5

© 2012 υπό Intellectual Reserve, Inc. Διατηρούνται όλα τα δικαιώματα. Printed in Germany. Έγκριση αγγλικού κειμένου: 6/11. Έγκριση μετάφρασης: 6/11. Μετάφραση τού Visiting Teaching Message, September 2012. Greek. 10369 133

Σημειώσεις

  1. Τόμας Μόνσον, «Τι έχω κάνει για κάποιον σήμερα;» Λιαχόνα, Νοέμβρ. 2009, 85.

  2. Βλέπε Handbook 2: Administering the Church (2010), 9.5.1.

  3. Βλέπε Handbook 2, 9.5.4.

  4. Μαίρη Έλεν Σμουτ, στο Daughters in My Kingdom: The History and Work of Relief Society (2011), 117.

  5. Teachings of Presidents of the Church: Spencer W. Kimball (2006), 82.

Τι μπορώ να κάνω;

  1. Επιζητώ προσωπική έμπνευση, ώστε να ξέρω πώς να ανταποκριθώ στις πνευματικές και εγκόσμιες ανάγκες κάθε αδελφής που μου έχει ανατεθεί να φροντίζω;

  2. Πώς γνωρίζουν οι αδελφές τις οποίες φροντίζω ότι νοιάζομαι γι’ αυτές και την οικογένειά τους;