Gençlik
Mükemmel Noel Arifesi
Çocukluk günlerimde, benim için her yılın en önemli olaylarından birisi Noel Arifesi’ydi. Ailem ve ben pizza pişirirdik, Noel şarkıları söylemeye giderdik ve sonra Noel ibadeti için toplanırdık. Titrek dörtlü armoniyle ilahiler söylerdik ve sıra dışı müzik aletlerimizle Noel şarkılarını eğlenerek çalardık. Babam daima Noel Arifesi’ni bizi mutlu gözyaşlarıyla bırakan Noel ile ilgili düşüncelerini paylaşarak sonlandırırdı. Noel Arifesi hayatımın en güzel anıydı.
Ben biraz daha büyüyünce, annem genç komşumuzun Kelly adındaki çocuğuna bakıcılık yapmaya başladı. Annesi Patty işteyken, Kelly, her gün okuldan sonra bizim eve gelirdi. Kelly gürültü yapan, muhtaç bir köpek yavrusu gibi peşimden ayrılmazdı. Patty’nin, kızını gelip alması ve evimin ve ailemin tekrar huzura kavuşması her zaman rahatlık vericiydi.
Bir Aralık ayında, annemin Patty ve Kelly’yi Noel Arifesi’nde bize katılmaları için davet ettiğini duyduğumda içimi bir korku sardı. Benim Noel Arifem! Annem gülümsedi ve “hiçbir şeyin değişmeyeceğine” dair bana garanti verdi Ama ben olacakları biliyordum. Onlar tüm pizzalarımızı yiyeceklerdi. Kelly, şarkı söylerken bizimle dalga geçecekti. Gelmiş geçmiş en kötü Noel Arifesi’ni geçireceğimden emindim.
Akşam olduğunda Patty ve Kelly bize katıldılar; konuştuk, güldük ve şarkılar söyledik. Annem haklıydı. Noel Arifesi mükemmel geçmişti. Gece yarısında bize teşekkür ettiler ve istemeyerek ayrıldılar. Yüreğim dolu bir şekilde yatmaya gittim. Noel’in gerçekten değerli hediyelerinin, paylaşıldığı zaman eksilmediklerini keşfettim. Aksine bu hediyeler dağıtıldığında daha da tatlanıp çoğalıyordu.