Gençlik
Bir Arkadaşla Paylaşmak
Bir gün sevindirici haber okulu derslerim için çalışıyorken çok güzel ve değişik bir fikre kapıldım. Bir sonraki günün dersini okurken, okuldan bir arkadaşımın yüzünü gördüm ve içimde çok kuvvetli bir şekilde tanıklığımı onunla paylaşmam gerektiğini hissettim.
Bu fikrin netliğine rağmen korkmuştum. Arkadaşımın beni reddedebileceğinden, özellikle onun Kilise’ye katılmayla ilgilenecek türden bir kız gibi görünmeyişinden dolayı endişe duymuştum.
Genç Hanımlar genel başkanlığında kız kardeş Mary N. Cook tarafından yapılmış bir konuşma aklıma geldi ki o bizi çok sıkı ve cesurca çalışmaya davet ediyordu.1 Öyle olmak istiyordum, dolayısıyla bu kıza Kilise’nin doğruluğuna olan tanıklığımdan ve Mormon Kitabı’na olan sevgimden bahsettiğim bir mektup yazdım. Bir sonraki gün Mormon Kitabı ile beraber mektubumu onun çantasına koydum.
Meğerse arkadaşım sevindirici haber için çok açıkmış. O günden başlayarak o bana Mormon Kitabı’nı çalıştığında neler öğrendiğini söyledi. Bir kaç hafta sonra onu görevlilerle tanıştırdım. Neredeyse aniden Kutsal Ruh’tan, öğrendiği şeylerin doğru olduğuna dair bir onay aldı. O bize duygularını anlattığında ben ve görevliler ağladık. Arkadaşım kısa bir süre sonra vaftiz oldu ve ebeveynleri onda meydana gelen değişiklikleri görünce hayrete düştüler.
Korkularımı aşıp onun hayatına sevindirici haberin gelmesine yardımcı olabildiğim için çok mutluyum.