Gençlik
Lütfen Yüreğimi İyileştir
Erkek kardeşimin ölüm yıldönümünde, vefat ettiğinden bu yana geçen hayatımı derinlemesine düşündüm. Sadece hissettiğim o çok büyük acıyı değil, aynı zamanda Tanrı’nın bana verdiği nimetleri de hatırladım.
İnsanların nasıl sevdikleri birinin ölümünün nimetler getirebileceğini söyleyebildiğini hiç anlayamamıştım. Beni çok derinden yaralayan bir şeyin bana nasıl sevinç ve minnettarlık hissettirebileceğini anlayamamıştım. Ancak bir gece bakış açım tamamıyla değişti.
Bir gece daha önce hiç olmadığım kadar üzgün bir şekilde uyandım. Çektiğim acılar beni boğuyordu. Dizlerimin üzerine çöktüm ve Cennetteki Babam’a ağlayarak dua ettim. Bütün hayatım boyunca bana Kefaret ve İsa Mesih’in mucizevi iyileştirme gücü öğretilmişti. Şimdi ise inancım sınanıyordu. Gerçekten inanıyor muydum? Cennetteki Babam’a ne olur kalbimi iyileştir diye yalvardım. Bu acı tek başıma altından kalkabileceğimden çok daha fazlaydı.
Bunun üzerine bütün vücudumu bir huzur, rahatlık ve mutluluk hissi kapladı. Sanki Tanrı beni kollarıyla sarmıştı ve beni bu hissettiğim yoğun acıdan koruyordu. Halen kardeşimi özlüyordum, fakat her şeye farklı gözlerle bakabiliyordum. Bu deneyimden öğreneceğim çok şey vardı.
Biliyorum ki Rab’bin sevgisi ve huzuru her zaman vardır. Sadece elimizi uzatmamız gerekmektedir.