Lamharon
Nahimo Ko nga Malampuwasan ang Akon Kasubo
Ang tagsulat naggikan sa Taiwan.
Nalipay gid ako kaayo sang ang akon mga abyan nga sanday Brother Chen kag iya asawa ginbunyagan sa amon nga ward. Isa ka tuig pagkatapos sang ila bunyag, ginhugpong sila sa templo, kag ang ila anak nga lalaki nga napatay antes sila magbuylog sa Simbahan ginhugpong man sa ila. Kanami tan-awon nga ang pamilya Chen nagatubo sa ebanghelyo.
Dayon si Brother Chen napatay sa isa ka aksidente pagkadason nga tuig. Pagkatapos sang aksidente, ang iya kamatayon dawsa yara lang pirme sa akon hunahuna kag masami ko ginadamgo. Makabugtaw ako sina nga nagahibi kag sulit-sulit nga nagapamangkot, “Ngaa?” Ngaa man nga ginatugutan sang Ginuo nga matabo ini nga sahi sang trahedya? Ngaa bala nga kinahanglan matabo ang amo sini sa isa ka manami nga pamilya?” Isa ka adlaw, sang ginapalibugan ko ining mga pamangkutanon, ginkuha ko ang isa ka lesson manual kag ginbasa ining mga pulong ni Pangulong Spencer W. Kimball (1895–1985):
“Kon aton kabigon ang mortalidad bilang kabug-usan sang aton pagkatawo, nian ang kasakit, kasubo, kapaltahan kag ang malip-ot nga kabuhi mangin isa ka kalamidad. Apang kon aton kabigon ang kabuhi nga isa ka wala’y katapusan nga butang nga nagaangot humalin sa nagligad nga kabuhi antes matawo diri sa duta pakadto sa wala’y katapusan nga palaabuton pagkatapos sang kamatayon, nian ang tanan nga mga hitabo mabutang sa husto nga panglantaw. …
“Indi bala nga nagapangatubang kita sang mga pagsulay agud matilawan ang aton kabakod, sang balatian agud makatuon kita sang pasensya, sang kamatayon agud mangin imortal kag mahimayaon?”1
Sa sina nga tion, namat-od ako nga buy-an ang akon kasubo kag maglantaw sa ginsaad kag posible nga palaabuton. Nakita ko sa akon hunahuna si Brother Chen nga malipayon nga kaupod sang iya panimalay. Ang ina nga panan-aw naghatag sa akon sang katawhay. Nakahibalo ako nga ang Amay nga Langitnon magahatag sa aton sang kaalam kag kaisog sa pag-atubang sang mga pagtilaw.