Νέοι
Θα μπορούσα να δώσω ένα Βιβλίο του Μόρμον;
Ο συγγραφέας ζει στην Ουάσινγκτον των Η.Π.Α.
Κατά τη διάρκεια του πρώτου μου έτους στο γυμνάσιο, ο δάσκαλός μου στο σεμινάριο κάλεσε την τάξη μου να δώσει αντίτυπα του Βιβλίου του Μόρμον σε φίλους μη μέλη. Μολονότι ήμουν απίστευτα συνεσταλμένος, δέχθηκα την πρόσκληση.
Μου πήρε κάνα δυο μέρες για να αποκτήσω το θάρρος, αλλά στο τέλος έδωσα στην φίλη μου Μπρίτνυ το βιβλίο κατά τη διάρκεια του διαλείμματος για μεσημεριανό και κατέθεσα μία σύντομη μαρτυρία. Η Μπρίντυ με ευχαρίστησε για το βιβλίο.
Στο τέλος εκείνου του σχολικού έτους η Μπρίτνυ μετακόμισε, αλλά κρατήσαμε επαφή. Μου είπε για το νέο της σχολείο και πως σχεδόν όλοι οι φίλοι της ήταν μέλη της Εκκλησίας, όμως δεν μίλησε ποτέ για οτιδήποτε πνευματικό μαζί μου.
Αυτό άλλαξε προτού φύγω για την ιεραποστολή μου. Πήρα ένα μήνυμα από την Μπρίτνυ που έλεγε ότι είχε σπουδαία νέα για εμένα: επρόκειτο να βαπτισθεί και ήθελε να με ευχαριστήσει που ήμουν φίλος της και που είχα θέσει ένα καλό παράδειγμα.
Ο Θεός πήρε ένα ντροπαλό 15χρονο αγόρι χωρίς ιεραποστολική εμπειρία και το οδήγησε να κηρύξει το Ευαγγέλιο σε κάποιον που Εκείνος γνώριζε ότι θα το δεχόταν. Γνωρίζω ότι με το να ακούμε το Πνεύμα, μπορούμε να βρούμε ανθρώπους γύρω μας, οι οποίοι περιμένουν να μάθουν για το αποκατεστημένο Ευαγγέλιο. Γνωρίζω ότι εάν βοηθήσουμε στο να φέρουμε έστω μόνο μία ψυχή προς τον Κύριο, «πόσο μεγάλη θα είναι η χαρά [μας] μαζί του [ή της] στη βασιλεία του Πατέρα [μας]!» (Δ&Δ 18:15).